W rzeczywistości powyższe odpowiedzi są naprawdę świetne, ale brakuje w nich niektórych szczegółów potrzebnych wielu osobom w stale rozwijanym projekcie klient / serwer. Tworzymy aplikację, podczas gdy nasz backend nieustannie ewoluuje w czasie, co oznacza, że niektóre przypadki wyliczenia zmienią tę ewolucję. Potrzebujemy więc strategii dekodowania wyliczeń, która jest w stanie dekodować tablice wyliczeń, które zawierają nieznane przypadki. W przeciwnym razie dekodowanie obiektu zawierającego tablicę po prostu się nie powiedzie.
To, co zrobiłem, jest dość proste:
enum Direction: String, Decodable {
case north, south, east, west
}
struct DirectionList {
let directions: [Direction]
}
extension DirectionList: Decodable {
public init(from decoder: Decoder) throws {
var container = try decoder.unkeyedContainer()
var directions: [Direction] = []
while !container.isAtEnd {
// Here we just decode the string from the JSON which always works as long as the array element is a string
let rawValue = try container.decode(String.self)
guard let direction = Direction(rawValue: rawValue) else {
// Unknown enum value found - ignore, print error to console or log error to analytics service so you'll always know that there are apps out which cannot decode enum cases!
continue
}
// Add all known enum cases to the list of directions
directions.append(direction)
}
self.directions = directions
}
}
Bonus: Ukryj implementację> Uczyń z niej kolekcję
Ukrywanie szczegółów implementacji jest zawsze dobrym pomysłem. Do tego potrzebujesz trochę więcej kodu. Sztuczka polega na dostosowaniu DirectionsListsię Collectioni uczynieniu swojej wewnętrznej listtablicy prywatną:
struct DirectionList {
typealias ArrayType = [Direction]
private let directions: ArrayType
}
extension DirectionList: Collection {
typealias Index = ArrayType.Index
typealias Element = ArrayType.Element
// The upper and lower bounds of the collection, used in iterations
var startIndex: Index { return directions.startIndex }
var endIndex: Index { return directions.endIndex }
// Required subscript, based on a dictionary index
subscript(index: Index) -> Element {
get { return directions[index] }
}
// Method that returns the next index when iterating
func index(after i: Index) -> Index {
return directions.index(after: i)
}
}
Możesz przeczytać więcej o dostosowywaniu się do niestandardowych kolekcji w tym poście na blogu Johna Sundella: https://medium.com/@johnsundell/creating-custom-collections-in-swift-a344e25d0bb0