To (zwróć uwagę na operator przecinka ):
#include <iostream>
int main() {
int x;
x = 2, 3;
std::cout << x << "\n";
return 0;
}
wyjścia 2 .
Jeśli jednak używasz returnz operatorem przecinka, to:
#include <iostream>
int f() { return 2, 3; }
int main() {
int x;
x = f();
std::cout << x << "\n";
return 0;
}
wyjścia 3 .
Dlaczego operator przecinka zachowuje się inaczej z return?
Odpowiedzi:
Zgodnie z pierwszeństwem operatora , operator przecinka ma niższy priorytet niż operator=, więc x = 2,3;jest równoważny (x = 2),3;. (Pierwszeństwo operatorów określa, w jaki sposób operator będzie powiązany ze swoimi argumentami, ściślej lub luźniej niż inne operatory, zgodnie z ich priorytetami.)
Zwróć uwagę, że wyrażenie z przecinkiem jest (x = 2),3tutaj, a nie 2,3. x = 2jest najpierw oceniany (a jego skutki uboczne są zakończone), następnie wynik jest odrzucany, a następnie 3oceniany (w rzeczywistości nic nie robi). Dlatego wartość xjest 2. Zauważ, że 3jest to wynik całego wyrażenia z przecinkiem (tj. x = 2,3), Nie będzie ono używane do przypisywania x. (Zmień na x = (2,3);, xzostanie przypisany 3.)
Ponieważ return 2,3;wyrażenie z przecinkiem jest 2,3, 2jest oceniane, a następnie jego wynik jest odrzucany, a następnie 3oceniany i zwracany jako wynik całego wyrażenia z przecinkiem, które jest później zwracane przez instrukcję return .
Dodatkowe informacje o wyrażeniach i instrukcjach
Wyrażenie to sekwencja operatorów i ich operandów, która określa obliczenia.
x = 2,3;jest wyrażeniem , x = 2,3jest wyrażeniem tutaj.
Wyrażenie, po którym następuje średnik, jest instrukcją.
Składnia:
attr(optional) expression(optional) ; (1)
return 2,3;jest instrukcją skoku ( instrukcją powrotu ), 2,3jest wyrażeniem tutaj.
Składnia:
attr(optional) return expression(optional) ; (1)
forpętlach, kiedy, co dziwne, może uczynić kod wyraźniejszym w obliczeniach numerycznych.
i += 1, j += 2w rodzaju pętli for. Ktoś zdecydował, że gramatyka C ++ (a raczej gramatyka C, ponieważ ta część została skopiowana stamtąd) jest już wystarczająco skomplikowana bez próby zdefiniowania, że pierwszeństwo przecinka jest wyższe niż przypisanie podczas pisania, x = 2, 3ale niższe podczas pisania x = 2, y = 3!
Operator przecinka (znany również jako separacja wyrażenia ) jest oceniany od lewej do prawej. Więc return 2,3;jest równoważne return 3;.
Ocena x = 2,3;jest (x = 2), 3;ze względu na pierwszeństwo operatora . Ocena jest nadal od lewej do prawej, a całe wyrażenie ma wartość 3, czego skutkiem ubocznym jest xprzyjęcie wartości 2.
return 2,3i return (2,3)są takie same. Uważałem, że to pierwsze powinno być (return 2),3.
return 2to instrukcja (jak np. utworzone przez for,while,if), a nie wyrażenie. Nie możesz pisać np . f(return 2)Lub 2+return 2. Więc (return 2),3jest niepoprawna składniowo.
return 2, 3się, że będę interpretowany jako (return 2), 3.
returnmoże wystąpić tylko w następujących przypadkach: (a) return expression_opt ; i (b) return braced-init-list ; .
To oświadczenie:
x = 2,3;
składa się z dwóch wyrażeń :
> x = 2
> 3
Ponieważ pierwszeństwo operatorów ,
=ma wyższy priorytet niż przecinek ,, więc x = 2jest oceniany i po 3 . Wtedy xbędzie równy 2.
W returnzamian:
int f(){ return 2,3; }
Składnia języka to:
return <expression>
Uwaga return nie jest częścią wyrażenia.
Więc w tym przypadku dwa wyrażenia zostaną ocenione:
> 2
> 3
Ale tylko druga ( 3) zostanie zwrócona.
<expression>jako wyraźnie opcjonalny (z punktu widzenia gramatyki).
x=2,3. Oba literały 2i 3znajdują się na dole drzewa analizy, podobnie jak identyfikator x. Są to wyrażenia ważne indywidualnie. Środki operator pierwszeństwa że =występuje niższy w drzewie parsowania, i łączy w sobie dwa wyrażenia xi 2do czwartego wyrazu x=2. Wreszcie, piąte wyrażenie jest tworzone przez operator przecinka łączący jego dwie strony x=2i 3. Jednak niepoprawnie określasz, że pierwszeństwo operatorów określa kolejność oceny. Tak nie jest. Kolejność oceny jest określana przez zasady sekwencjonowania.
Spróbuj zastosować uproszczone podejście, podkreślając pierwszeństwo nawiasami:
( x = 2 ), 3;
return ( 2, 3 );
Teraz widzimy operator binarny "," działający w ten sam sposób na obu, od lewej do prawej.
x = 2, 3samo jest wyrażeniem, podczas returngdy jest return <expression>. Więc czytasz je jako (x = 2, 3)i (2, 3).