Jak zadeklarować zmienną w szablonie w Angular

Mam następujący szablon:

<div>
  <span>{{aVariable}}</span>
</div>

i chciałbym skończyć z:

<div "let a = aVariable">
  <span>{{a}}</span>
</div>

Czy jest na to sposób?

Aktualizacja

Możemy po prostu stworzyć taką dyrektywę *ngIfi ją nazwać*ngVar

ng-var.directive.ts

@Directive({
    selector: '[ngVar]',
})
export class VarDirective {
  @Input()
  set ngVar(context: any) {
    this.context.$implicit = this.context.ngVar = context;
    this.updateView();
  }

  context: any = {};

  constructor(private vcRef: ViewContainerRef, private templateRef: TemplateRef<any>) {}

  updateView() {
    this.vcRef.clear();
    this.vcRef.createEmbeddedView(this.templateRef, this.context);
  }
}

dzięki tej *ngVardyrektywie możemy zastosować następujące

<div *ngVar="false as variable">
      <span>{{variable | json}}</span>
</div>

lub

<div *ngVar="false; let variable">
    <span>{{variable | json}}</span>
</div>

lub

<div *ngVar="45 as variable">
    <span>{{variable | json}}</span>
</div>

lub

<div *ngVar="{ x: 4 } as variable">
    <span>{{variable | json}}</span>
</div>

Przykład plunkera Angular4 ngVar

Zobacz też

• Gdzie Angular 4 definiuje zachowanie „jako lokalny-var” dla * ngIf?

Oryginalna odpowiedź

Angular v4

1) div+ ngIf+let

<div *ngIf="{ a: 1, b: 2 }; let variable">
  <span>{{variable.a}}</span>
  <span>{{variable.b}}</span>
</div>

2) div+ ngIf+as

widok

<div *ngIf="{ a: 1, b: 2, c: 3 + x } as variable">
  <span>{{variable.a}}</span>
  <span>{{variable.b}}</span>
  <span>{{variable.c}}</span>
</div>

component.ts

export class AppComponent {
  x = 5;
}

3) Jeśli nie chcesz tworzyć opakowania, divktórego możesz użyćng-container

widok

<ng-container *ngIf="{ a: 1, b: 2, c: 3 + x } as variable">
  <span>{{variable.a}}</span>
  <span>{{variable.b}}</span>
  <span>{{variable.c}}</span>
</ng-container>

Jak wspomniano w komentarzach @Keith

zadziała to w większości przypadków, ale nie jest to ogólne rozwiązanie, ponieważ polega na tym, że zmienna jest prawdomówna

Zobacz aktualizację dla innego podejścia.

Brzydkie, ale:

<div *ngFor="let a of [aVariable]">
  <span>{{a}}</span>
</div>

W połączeniu z potokiem asynchronicznym:

<div *ngFor="let a of [aVariable | async]">
  <span>{{a.prop1}}</span>
  <span>{{a.prop2}}</span>
</div>

Możesz zadeklarować zmienne w kodzie HTML, używając templateelementu w Angular 2 lub ng-templateAngular 4+.

Szablony mają obiekt kontekstowy, którego właściwości można przypisać do zmiennych za pomocą letskładni wiązania. Pamiętaj, że musisz określić wylot dla szablonu, ale może to być odniesienie do samego siebie.

<ng-template let-a="aVariable" [ngTemplateOutletContext]="{ aVariable: 123 }" [ngTemplateOutlet]="selfie" #selfie>
  <div>
    <span>{{a}}</span>
  </div>
</ng-template>

<!-- Output
<div>
  <span>123</span>
</div>
-->

Można zmniejszyć ilość kodu, używając $implicitwłaściwości obiektu kontekstu zamiast właściwości niestandardowej.

<ng-template let-a [ngTemplateOutletContext]="{ $implicit: 123 }" [ngTemplateOutlet]="t" #t>
  <div>
    <span>{{a}}</span>
  </div>
</ng-template>

Obiekt kontekstu może być obiektem dosłownym lub dowolnym innym wyrażeniem wiążącym. Wydaje się, że nawet rury działają w nawiasach.

Prawidłowe przykłady ngTemplateOutletContext:

• [ngTemplateOutletContext]="{ aVariable: 123 }"
• [ngTemplateOutletContext]="{ aVariable: (3.141592 | number:'3.1-5') }"
• [ngTemplateOutletContext]="{ aVariable: anotherVariable }" używać z let-a="aVariable"
• [ngTemplateOutletContext]="{ $implicit: anotherVariable }" używać z let-a
• [ngTemplateOutletContext]="ctx"gdzie ctxjest własność publiczna

aktualizacja 3

Problem 2451 został naprawiony w Angular 4.0.0

Zobacz też

• https://github.com/angular/angular/pull/13297
• https://github.com/angular/angular/commit/b4db73d
• https://github.com/angular/angular/issues/13061

aktualizacja 2

To nie jest obsługiwane.

Istnieją zmienne szablonów, ale przypisywanie dowolnych wartości nie jest obsługiwane. Można ich używać tylko w odniesieniu do elementów, do których są stosowane, eksportowanych nazw dyrektyw lub komponentów i zmiennych zakresu dla dyrektyw strukturalnych, takich jak ngFor,

Zobacz także https://github.com/angular/angular/issues/2451

Aktualizacja 1

@Directive({
  selector: '[var]',
  exportAs: 'var'
})
class VarDirective {
  @Input() var:any;
}

i zainicjuj to jak

<div #aVariable="var" var="abc"></div>

lub

<div #aVariable="var" [var]="'abc'"></div>

i użyj zmiennej like

<div>{{aVariable.var}}</div>

(nie testowany)

• #aVariabletworzy odniesienie do VarDirective( exportAs: 'var')
• var="abc"tworzy instancję VarDirectivei przekazuje wartość ciągu "abc"do wartości wejściowej.
• aVariable.varodczytuje wartość przypisaną do danych wejściowych vardyrektywvar

Sugerowałbym to: https://medium.com/@AustinMatherne/angular-let-directive-a168d4248138

Ta dyrektywa pozwala napisać coś takiego:

<div *ngLet="'myVal' as myVar">
  <span> {{ myVar }} </span>
</div>

Oto dyrektywa, którą napisałem, która rozszerza zastosowanie parametru dekoratora exportAs i pozwala na użycie słownika jako zmiennej lokalnej.

import { Directive, Input } from "@angular/core";
@Directive({
    selector:"[localVariables]",
    exportAs:"localVariables"
})
export class LocalVariables {
    @Input("localVariables") set localVariables( struct: any ) {
        if ( typeof struct === "object" ) {
            for( var variableName in struct ) {
                this[variableName] = struct[variableName];
            }
        }
    }
    constructor( ) {
    }
}

Możesz użyć go w szablonie w następujący sposób:

<div #local="localVariables" [localVariables]="{a: 1, b: 2, c: 3+2}">
   <span>a = {{local.a}}</span>
   <span>b = {{local.b}}</span>
   <span>c = {{local.c}}</span>
</div>

Oczywiście #local może być dowolną poprawną nazwą zmiennej lokalnej.

W przypadku, gdy chcesz uzyskać odpowiedź funkcji i ustawić ją w zmiennej, możesz użyć jej w szablonie w następujący sposób, ng-containeraby uniknąć modyfikacji szablonu.

<ng-container *ngIf="methodName(parameters) as respObject">
  {{respObject.name}}
</ng-container>

Metoda w komponencie może być podobna

methodName(parameters: any): any {
  return {name: 'Test name'};
}

Jeśli potrzebujesz wsparcia autouzupełniania z poziomu szablonów z Angular Language Service :

Synchroniczny:

myVar = { hello: '' };

<ng-container *ngIf="myVar; let var;">
  {{var.hello}}
</ng-container>

Za pomocą potoku asynchronicznego:

myVar$ = of({ hello: '' });

<ng-container *ngIf="myVar$ | async; let var;">
  {{var.hello}}
</ng-container>

Używam kątowego 6x i skończyło się na tym, że użyłem poniżej fragmentu kodu. Mam scenerię, w której muszę znaleźć użytkownika z obiektu zadania. zawiera tablicę użytkowników, ale muszę wybrać przypisanego użytkownika.

<ng-container *ngTemplateOutlet="memberTemplate; context:{o: getAssignee(task) }">
</ng-container>
<ng-template #memberTemplate let-user="o">
  <ng-container *ngIf="user">
    <div class="d-flex flex-row-reverse">
      <span class="image-block">
        <ngx-avatar placement="left" ngbTooltip="{{user.firstName}} {{user.lastName}}" class="task-assigned" value="28%" [src]="user.googleId" size="32"></ngx-avatar>
      </span>
    </div>
  </ng-container>
</ng-template>

Jest to o wiele prostsze, bez potrzeby niczego dodatkowego. W moim przykładzie deklaruję zmienną „open”, a następnie jej używam.

   <mat-accordion class="accord-align" #open>
      <mat-expansion-panel hideToggle="true" (opened)="open.value=true" (closed)="open.value=false">
        <mat-expansion-panel-header>
          <span class="accord-title">Review Policy Summary</span>
          <span class="spacer"></span>
          <a *ngIf="!open.value" class="f-accent">SHOW</a>
          <a *ngIf="open.value" class="f-accent">HIDE</a>
        </mat-expansion-panel-header>
        <mat-divider></mat-divider>
        <!-- Quote Details Component -->
        <quote-details [quote]="quote"></quote-details>
      </mat-expansion-panel>
    </mat-accordion>

Podobało mi się podejście polegające na stworzeniu w tym celu dyrektywy (dobre połączenie @yurzui).

Skończyło się na tym, że znalazłem dyrektywę Angular „let” w artykule Medium, która ładnie wyjaśnia ten problem i proponuje niestandardową dyrektywę let, która ostatecznie świetnie działa w moim przypadku użycia z minimalnymi zmianami kodu.

Oto sedno (w momencie publikowania) moich modyfikacji:

import { Directive, Input, TemplateRef, ViewContainerRef } from '@angular/core'

interface LetContext <T> {
  appLet: T | null
}

@Directive({
  selector: '[appLet]',
})
export class LetDirective <T> {
  private _context: LetContext <T> = { appLet: null }

  constructor(_viewContainer: ViewContainerRef, _templateRef: TemplateRef <LetContext <T> >) {
    _viewContainer.createEmbeddedView(_templateRef, this._context)
  }

  @Input()
  set appLet(value: T) {
    this._context.appLet = value
  }
}

Moje główne zmiany to:

• zmiana prefiksu z „ng” na „app” (należy użyć dowolnego niestandardowego prefiksu aplikacji)
• zmiana appLet: TnaappLet: T | null

Nie jestem pewien, dlaczego zespół Angular nie tylko wydał oficjalną dyrektywę ngLet, ale co tam.

Oryginalny kod źródłowy trafia do @AustinMatherne

Krótka odpowiedź, która komuś pomaga

• Zmienna odniesienia szablonu często odwołuje się do elementu DOM w szablonie.
• Również odniesienie do komponentu i dyrektywy kątowej lub sieci.
• Oznacza to, że możesz łatwo uzyskać dostęp do zmiennej w dowolnym miejscu szablonu

• Deklaracja zmiennej referencyjnej za pomocą symbolu skrótu (#)
• Potrafi przekazać zmienną jako parametr zdarzenia

  show(lastName: HTMLInputElement){
    this.fullName = this.nameInputRef.nativeElement.value + ' ' + lastName.value;
    this.ctx.fullName = this.fullName;
  }

* Można jednak użyć dekoratora ViewChild, aby odwołać się do niego wewnątrz komponentu.

import {ViewChild, ElementRef} from '@angular/core';

Odwołanie do zmiennej firstNameInput wewnątrz komponentu

@ViewChild('firstNameInput') nameInputRef: ElementRef;

Następnie możesz użyć this.nameInputRef w dowolnym miejscu w swoim Component.

Praca z szablonem ng

W przypadku ng-template jest nieco inaczej, ponieważ każdy szablon ma swój własny zestaw zmiennych wejściowych.

https://stackblitz.com/edit/angular-2-template-reference-variable

Dla tych, którzy zdecydowali się zastosować dyrektywę strukturalną jako zamiennik *ngIf, należy pamiętać, że kontekst dyrektywy nie jest domyślnie sprawdzany pod względem typu. Aby utworzyć bezpieczną dyrektywę typu ngTemplateContextGuardnależy dodać właściwość, patrz Pisanie kontekstu dyrektywy . Na przykład:

import { Directive, Input, TemplateRef, ViewContainerRef } from '@angular/core';

@Directive({
    // don't use 'ng' prefix since it's reserved for Angular
    selector: '[appVar]',
})
export class VarDirective<T = unknown> {
    // https://angular.io/guide/structural-directives#typing-the-directives-context
    static ngTemplateContextGuard<T>(dir: VarDirective<T>, ctx: any): ctx is Context<T> {
        return true;
    }

    private context?: Context<T>;

    constructor(
        private vcRef: ViewContainerRef,
        private templateRef: TemplateRef<Context<T>>
    ) {}

    @Input()
    set appVar(value: T) {
        if (this.context) {
            this.context.appVar = value;
        } else {
            this.context = { appVar: value };
            this.vcRef.createEmbeddedView(this.templateRef, this.context);
        }
    }
}

interface Context<T> {
    appVar: T;
}

Dyrektywa może być używana tak samo *ngIf, z tym wyjątkiem, że może przechowywać fałszywe wartości:

<ng-container *appVar="false as value">{{value}}</ng-container>

<!-- error: User doesn't have `nam` property-->
<ng-container *appVar="user as user">{{user.nam}}</ng-container>

<ng-container *appVar="user$ | async as user">{{user.name}}</ng-container>

Jedyną wadą w porównaniu z *ngIftym jest to, że Angular Language Service nie jest w stanie ustalić typu zmiennej, więc nie ma uzupełniania kodu w szablonach. Mam nadzieję, że zostanie to wkrótce naprawione.