Jaka jest różnica między debugowaniem a wydaniem w programie Visual Studio?

Możliwe zduplikowane wydanie debugowania programu Visual Studio w .NET

Jaka jest różnica między debugowaniem a wydaniem w programie Visual Studio?

Najważniejsze jest to, że w trybie debugowania nie ma optymalizacji, podczas gdy w trybie wydania są optymalizacje. Jest to ważne, ponieważ kompilator jest bardzo zaawansowany i może wykonać dość skomplikowane ulepszenie kodu na niskim poziomie. W rezultacie niektóre wiersze kodu mogą zostać pozostawione bez żadnych instrukcji lub niektóre mogą zostać pomieszane. Debugowanie krok po kroku byłoby niemożliwe. Ponadto zmienne lokalne są często optymalizowane w tajemniczy sposób, więc zegarki i zegarki QuickWatches często nie działają, ponieważ zmienna jest „zoptymalizowana”. Jest też mnóstwo innych optymalizacji. Spróbuj kiedyś debugować zoptymalizowany kod .NET, a zobaczysz.

Inną kluczową różnicą jest to, że z tego powodu domyślne ustawienia wydania nie zawracają sobie głowy generowaniem obszernych informacji o symbolach debugowania. To jest plik .PDB, który mogłeś zauważyć i pozwala debugerowi dowiedzieć się, które instrukcje asemblera odpowiadają której linii kodu itp.

„Debugowanie” i „Wydanie” to w rzeczywistości tylko dwie etykiety dla całej masy ustawień, które mogą wpływać na twoją kompilację i debugowanie.

W trybie „debugowania” zazwyczaj dostępne są:

• Pliki bazy danych debugowania programów, które pozwalają na dokładne śledzenie wykonywania programu w źródle w czasie wykonywania.
• Wszystkie optymalizacje są wyłączone, co pozwala na sprawdzanie wartości zmiennych i śledzenie funkcji, które w innym przypadku mogłyby zostać zoptymalizowane na zewnątrz lub wbudowane
• Definicja preprocesora _DEBUG, która umożliwia pisanie kodu działającego inaczej w trybie debugowania w porównaniu z wersją, na przykład do narzędzi ASSERTs, które powinny być używane tylko podczas debugowania
• Łączenie z bibliotekami, które również zostały skompilowane z włączonymi opcjami debugowania, które zwykle nie są wdrażane na rzeczywistych klientach (ze względu na rozmiar i bezpieczeństwo)

W trybie „Release” optymalizacje są włączone (chociaż dostępnych jest wiele opcji), a definicja preprocesora _DEBUG nie jest zdefiniowana. Zwykle jednak nadal będziesz chciał generować pliki PDB, ponieważ bardzo przydatna jest możliwość „debugowania” w trybie wydania, gdy rzeczy działają szybciej.

Przeważnie debugowanie zawiera wiele dodatkowych informacji przydatnych podczas debugowania. W trybie wydania wszystko to jest wycinane i wymieniane na wydajność.

Jeśli przejrzysz opcje kompilacji projektu i porównasz je, zobaczysz, jakie są różnice.

Zakładając, że pytanie dotyczy kodu natywnego / C ++ (nie jest to do końca jasne ze sformułowania):

Zasadniczo w debugowaniu wszystkie optymalizacje generowania kodu są wyłączone. Niektóre biblioteki (np. STL ) domyślnie używają dokładniejszego sprawdzania błędów (np. Iteratory debugowania). Generowanych jest więcej informacji debugowania (np. Dla „Edytuj i kontynuuj”). Więcej rzeczy jest generowanych w kodzie w celu wychwytywania błędów (lokalne wartości zmiennych są ustawiane na niezainicjowany wzorzec i używana jest sterta debugowania).

Najwyraźniej tryb debugowania tworzy wiele dodatkowych wątków, które pomagają w debugowaniu. Pozostają one aktywne przez cały czas trwania procesu, niezależnie od tego, czy dołączysz debugger, czy nie. Zobacz moje powiązane pytanie tutaj .

Prawdopodobnie warto wspomnieć o bardzo oczywistym, że flagi kompilacji pozwalają na inną logikę, która powinna być używana tylko do zmiany rejestrowania i komunikatów "konsoli", ale może to być nadużywane i radykalnie zmienić nie tylko niskie poziomy, ale rzeczywistą logikę biznesową.

Należy również pamiętać, że podczas korzystania na przykład z MFC , debugowanie projektów łączy się z wersjami DLL nie podlegającymi redystrybucji, tak jak MFC90D.DLLpodczas gdy wydanie kompiluje łącze do wersji redystrybucyjnych, takich jakMFC90.DLL . Jest to prawdopodobnie podobne do innych frameworków.

Dlatego prawdopodobnie nie będziesz w stanie uruchamiać aplikacji do debugowania na komputerach, które nie są programistyczne.

Zaciekawiło mnie również to pytanie, kiedy opracowałem aplikację skopiowaną z istniejącej konfiguracji kompilacji wydania.

Mam programistę, który jest zainteresowany używaniem tej aplikacji w trybie debugowania, więc zastanawiałem się, co trzeba zrobić, aby ta konfiguracja kompilacji, która istnieje o nazwie ReleaseMyBuild skopiowana z konfiguracji wydania (i dlatego powinna mieć wszystkie ustawienia dostosowane do optymalizacji wydania ), aby nagle zmienić zespoły i stać się kompilacją do debugowania pomimo mylącej nazwy konfiguracji kompilacji.

Pomyślałem, że konfiguracja projektu to tylko nazwa i wygodny sposób na wybranie „całej masy ustawień”, o których wspomina Joris Timmermans. Chciałem poznać szczegóły tego, jakie mogą być te ustawienia, które powodują, że konfiguracja kompilacji o nazwie „FOO” działa jako zoptymalizowana wersja wydania .

Oto jedno spojrzenie na to. Utworzyłem nowy VCXPROJ z pustego szablonu projektu z programu Visual Studio 2010. Następnie skopiowałem go i edytowałem oba, pierwszy, aby zachować zawartość debugowania, a drugi zawartość wydania. Oto różnica skupiona na istotnych różnicach ...

WYDANIE

<PropertyGroup>
    <WholeProgramOptimization>true</WholeProgramOptimization>

<ClCompile>
    <Optimization>MaxSpeed</Optimization>
    <FunctionLevelLinking>true</FunctionLevelLinking>
    <IntrinsicFunctions>true</IntrinsicFunctions>
<Link>
    <EnableCOMDATFolding>true</EnableCOMDATFolding>
    <OptimizeReferences>true</OptimizeReferences>

ODPLUSKWIĆ

<PropertyGroup>
    <UseDebugLibraries>true</UseDebugLibraries>`

<ClCompile>
    <Optimization>Disabled</Optimization>

Ciekawe, że w sekcji Link obaj mają GenerateDebugInformation ustawili wartość true.

Oczywistą różnicą, jaką widzisz, jest rozmiar pliku binarnego. Kompilacja debugowania tworzy większy plik binarny niż kompilacja wydania.

Podczas kompilowania w Debug, tablica symboli jest dodawana do skompilowanego obiektu pliku kodu, co umożliwia debugowanie programów w celu uzyskania dostępu do tych plików binarnych i uzyskania dostępu do wartości obiektów i zmiennych.

Inną zauważalną różnicą jest to, że w trybie wydania plik binarny po prostu zawiesiłby się z powodu błędu krytycznego w trybie debugowania, jeśli zaczniesz debugować aplikację w programie Visual Studio, możesz sprawdzić stos wywołań, który informuje o dokładnej lokalizacji błędnej instrukcji .

Nie wiem, jakie są dokładne różnice, ponieważ w rzeczywistości nie ma łatwo dostępnych informacji na ten temat.

Ale główną zaobserwowaną różnicą jest to, że wersja wydania czasami uszkadza wynikowy plik DLL, a tym samym sprawia, że ​​aplikacja, aplikacja internetowa nie nadaje się do użytku.

Niestety, musisz wprowadzić kompilację debugowania do produkcji. I tak, aby opublikować, musisz użyć starego dobrego FTP.