Atrybuty funkcji Pythona - wykorzystuje i wykorzystuje [zamknięte]

Niewielu jest świadomych tej funkcji, ale funkcje (i metody) Pythona mogą mieć atrybuty . Ujrzeć:

>>> def foo(x):
...     pass
...     
>>> foo.score = 10
>>> dir(foo)
['__call__', '__class__', '__delattr__', '__dict__', '__doc__', '__get__', '__getattribute__', '__hash__', '__init__', '__module__', '__name__', '__new__', '__reduce__', '__reduce_ex__', '__repr__', '__setattr__', '__str__', 'func_closure', 'func_code', 'func_defaults', 'func_dict', 'func_doc', 'func_globals', 'func_name', 'score']
>>> foo.score
10
>>> foo.score += 1
>>> foo.score
11

Jakie są możliwe zastosowania i nadużycia tej funkcji w Pythonie? Jednym z dobrych zastosowań, o których jestem świadomy, jest użycie przez PLY metody docstring do powiązania reguły składni z metodą. Ale co z niestandardowymi atrybutami? Czy istnieją dobre powody, aby z nich korzystać?

Zazwyczaj używam atrybutów funkcji jako miejsca przechowywania adnotacji. Załóżmy, że chcę pisać, w stylu C # (wskazując, że pewna metoda powinna być częścią interfejsu usługi sieci Web)

class Foo(WebService):
    @webmethod
    def bar(self, arg1, arg2):
         ...

wtedy mogę zdefiniować

def webmethod(func):
    func.is_webmethod = True
    return func

Następnie, gdy nadejdzie wywołanie usługi internetowej, sprawdzam metodę, sprawdzam, czy podstawowa funkcja ma atrybut is_webmethod (rzeczywista wartość jest nieistotna), i odmawiam usługi, jeśli metoda jest nieobecna lub nie ma być wywoływana przez Internet.

Użyłem ich jako zmiennych statycznych dla funkcji. Na przykład biorąc pod uwagę następujący kod C:

int fn(int i)
{
    static f = 1;
    f += i;
    return f;
}

Mogę podobnie zaimplementować tę funkcję w Pythonie:

def fn(i):
    fn.f += i
    return fn.f
fn.f = 1

Zdecydowanie wpadłoby to w „nadużycie” na końcu spektrum.

Możesz robić obiekty w JavaScript ... To nie ma sensu, ale działa;)

>>> def FakeObject():
...   def test():
...     print "foo"
...   FakeObject.test = test
...   return FakeObject
>>> x = FakeObject()
>>> x.test()
foo

Używam ich oszczędnie, ale mogą być dość wygodne:

def log(msg):
   log.logfile.write(msg)

Teraz mogę używać w logcałym module i przekierowywać dane wyjściowe po prostu przez ustawienie log.logfile. Istnieje wiele innych sposobów na osiągnięcie tego, ale ten jest lekki i prosty. I chociaż pachniało śmiesznie za pierwszym razem, kiedy to robiłem, doszedłem do wniosku, że pachnie lepiej niż posiadanie logfilezmiennej globalnej .

Atrybutów funkcji można używać do pisania lekkich zamknięć, które zawijają kod i powiązane dane:

#!/usr/bin/env python

SW_DELTA = 0
SW_MARK  = 1
SW_BASE  = 2

def stopwatch():
   import time

   def _sw( action = SW_DELTA ):

      if action == SW_DELTA:
         return time.time() - _sw._time

      elif action == SW_MARK:
         _sw._time = time.time()
         return _sw._time

      elif action == SW_BASE:
         return _sw._time

      else:
         raise NotImplementedError

   _sw._time = time.time() # time of creation

   return _sw

# test code
sw=stopwatch()
sw2=stopwatch()
import os
os.system("sleep 1")
print sw() # defaults to "SW_DELTA"
sw( SW_MARK )
os.system("sleep 2")
print sw()
print sw2()

1,00934004784

2.00644397736

3.01593494415

Stworzyłem ten dekorator pomocnika, aby łatwo ustawić atrybuty funkcji:

def with_attrs(**func_attrs):
    """Set attributes in the decorated function, at definition time.
    Only accepts keyword arguments.
    E.g.:
        @with_attrs(counter=0, something='boing')
        def count_it():
            count_it.counter += 1
        print count_it.counter
        print count_it.something
        # Out:
        # >>> 0
        # >>> 'boing'
    """
    def attr_decorator(fn):
        @wraps(fn)
        def wrapper(*args, **kwargs):
            return fn(*args, **kwargs)

        for attr, value in func_attrs.iteritems():
            setattr(wrapper, attr, value)

        return wrapper

    return attr_decorator

Przykładem zastosowania jest utworzenie zbioru fabryk i przeszukanie typu danych, które można utworzyć na poziomie meta funkcji.
Na przykład (bardzo głupi):

@with_attrs(datatype=list)
def factory1():
    return [1, 2, 3]

@with_attrs(datatype=SomeClass)
def factory2():
    return SomeClass()

factories = [factory1, factory2]

def create(datatype):
    for f in factories:
        if f.datatype == datatype:
            return f()
    return None

Czasami używam atrybutu funkcji do buforowania już obliczonych wartości. Możesz także mieć ogólny dekorator, który uogólnia to podejście. Uważaj na problemy z współbieżnością i skutki uboczne takich funkcji!

Zawsze zakładałem, że jedynym powodem, dla którego było to możliwe, było logiczne miejsce na umieszczenie dokumentu lub innych podobnych rzeczy. Wiem, że gdybym użył go w jakimkolwiek kodzie produkcyjnym, pomyliłby większość, którzy go czytają.