Jaki jest cel używania -pedantic w kompilatorze GCC / G ++?

Ta notatka mówi:

-ansi: informuje kompilator, aby zaimplementował opcję języka ANSI. Powoduje to wyłączenie pewnych „funkcji” GCC, które są niezgodne ze standardem ANSI.

-pedantic: używane w połączeniu z -ansi, mówi kompilatorowi, aby ściśle przestrzegał standardu ANSI, odrzucając każdy kod, który nie jest zgodny.

Po pierwsze:

• Jaki jest cel -pedantici -ansiopcje kompilatora GCC / G ++ (nie mogłem zrozumieć powyższego opisu)?
• Czy ktoś może mi powiedzieć, w jakich okolicznościach należy użyć tych dwóch opcji?
• Kiedy powinienem ich używać?
• Czy są ważne?

Kompilatory GCC zawsze próbują skompilować twój program, jeśli jest to w ogóle możliwe. Jednak w niektórych przypadkach standardy C i C ++ określają, że niektóre rozszerzenia są zabronione. Kompilatory zgodne, takie jak gcc lub g ++, muszą generować diagnostykę, gdy te rozszerzenia zostaną napotkane. Na przykład opcja -pedantyczna kompilatora gcc powoduje, że gcc generuje ostrzeżenia w takich przypadkach. Użycie -pedantic-errorsopcji bardziej rygorystycznej przekształca takie ostrzeżenia diagnostyczne w błędy, które spowodują niepowodzenie kompilacji w takich punktach. Tylko te konstrukcje inne niż ISO, które muszą być oznaczone przez zgodny kompilator, będą generować ostrzeżenia lub błędy.

Używam go cały czas w moim kodowaniu.

-ansiFlaga jest równoważna -std=c89. Jak wspomniano, wyłącza niektóre rozszerzenia GCC. Dodanie -pedanticwyłącza więcej rozszerzeń i generuje więcej ostrzeżeń. Na przykład, jeśli masz literał ciągu dłuższy niż 509 znaków, -pedanticostrzega o tym, ponieważ przekracza minimalny limit wymagany przez standard C89. Oznacza to, że każdy kompilator C89 musi akceptować łańcuchy o długości 509; mogą akceptować dłużej, ale jeśli jesteś pedantyczny, używanie dłuższych ciągów nie jest przenośne, nawet jeśli kompilator może akceptować dłuższe ciągi i bez pedantycznych ostrzeżeń, GCC też je zaakceptuje.

-ansijest przestarzały przełącznik, który żąda kompilator skompilować zgodnie z 30-letnim przestarzałego rewizji standardu C , ISO / IEC 9899: 1990 , który jest zasadniczo rebranding z ANSI X3.159-1989 „Język programowania C . Dlaczego przestarzałe? Ponieważ po opublikowaniu C90 przez ISO, ISO było odpowiedzialne za standaryzację C, a wszelkie poprawki techniczne do C90 zostały opublikowane przez ISO -std=c90.

Bez tego przełącznika najnowsze kompilatory GCC C będą zgodne z językiem C znormalizowanym w ISO / IEC 9899: 2011 lub najnowszej wersji 2018.

Niestety, są niektórzy leniwi dostawcy kompilatorów, którzy uważają, że dopuszczalne jest trzymanie się starszej, przestarzałej wersji standardu, dla której dokument normalizacyjny nie jest nawet dostępny w jednostkach standardowych.

Korzystanie z przełącznika pomaga zapewnić, że kod powinien zostać skompilowany w tych przestarzałych kompilatorach.

To -pedanticjest interesujące. W przypadku braku -pedantic, nawet jeśli zażądano określonego standardu, GCC nadal będzie zezwalać na niektóre rozszerzenia, które nie są akceptowane w standardzie C. Weźmy na przykład program

struct test {
    int zero_size_array[0];
};

Projekt C11 n1570, paragraf 6.7.6.2p1 mówi :

Oprócz opcjonalnych kwalifikatorów typu i słowa kluczowego static, [i] może ograniczać wyrażenie lub *. Jeśli ograniczają wyrażenie (które określa rozmiar tablicy), wyrażenie powinno mieć typ całkowity. Jeżeli wyrażenie jest wyrażeniem stałym, powinno mieć wartość większą od zera. […]

Standard C wymaga, aby długość tablicy była większa niż zero; a ten ustęp jest w ograniczeniach ; norma mówi, co następuje 5.1.1.3p1 :

Zgodna implementacja powinna wygenerować co najmniej jeden komunikat diagnostyczny (zidentyfikowany w sposób zdefiniowany w implementacji), jeśli jednostka translacyjna lub jednostka translacyjna przetwarzająca wstępnie zawiera naruszenie jakiejkolwiek reguły składniowej lub ograniczenia, nawet jeśli zachowanie jest również wyraźnie określone jako nieokreślone lub implementacja zdefiniowane. W innych okolicznościach komunikaty diagnostyczne nie muszą być generowane.

Jeśli jednak skompilujesz program z gcc -c -std=c90 pedantic_test.c, nie zostanie wyświetlone żadne ostrzeżenie.

-pedanticpowoduje, że kompilator faktycznie jest zgodny ze standardem C ; więc teraz wyświetli komunikat diagnostyczny, zgodnie z wymaganiami normy:

gcc -c -pedantic -std=c90 pedantic_test.c
pedantic_test.c:2:9: warning: ISO C forbids zero-size array ‘zero_size_array’ [-Wpedantic]
     int zero_size_array[0];
         ^~~~~~~~~~~~~~~

Tak więc, aby zapewnić maksymalną przenośność, określenie wersji standardu nie wystarczy, należy również użyć -pedantic(lub -pedantic-errors), aby upewnić się, że GCC rzeczywiście jest zgodne z literą normy.

Ostatnia część pytania dotyczyła używania -ansiz C ++ . ANSI nigdy nie znormalizowało języka C ++ - tylko przejęło go z ISO, więc ma to tyle samo sensu, co powiedzenie „angielski zgodnie z normą we Francji”. Jednak GCC nadal wydaje się akceptować to dla C ++, tak głupio jak się wydaje.

Zasadniczo znacznie ułatwi to kompilację kodu pod innymi kompilatorami, które również implementują standard ANSI, i, jeśli uważasz, w których bibliotekach / wywołaniach API używasz, w innych systemach operacyjnych / platformach.

Pierwsza z nich wyłącza SZCZEGÓLNE funkcje GCC. (-ansi) Drugi będzie narzekał na WSZYSTKO, co nie jest zgodne ze standardem (nie tylko specyficzne cechy GCC, ale także twoje konstrukcje). (-pedantyczny).

Jeśli Twój kod musi być przenośny , możesz sprawdzić, czy kompiluje się bez żadnych rozszerzeń gcc lub innych niestandardowych funkcji. Jeśli twój kod kompiluje się z, -pedantic -ansito teoretycznie powinien skompilować się dobrze z każdym innym standardowym kompilatorem ANSI.

Jeśli piszesz kod, który według Ciebie ma być kompilowany na wielu różnych platformach, z wieloma różnymi kompilatorami, to użycie tych flag pomoże Ci upewnić się, że nie tworzysz kodu, który kompiluje się tylko pod GCC.

Inni odpowiedzieli dostatecznie. Chciałbym tylko dodać kilka przykładów częstych rozszerzeń:

mainFunkcja powrocie void. Nie jest to zdefiniowane w standardzie, co oznacza, że ​​będzie działać tylko na niektórych kompilatorach (w tym GCC), ale nie na innych. By the way, int main()i int main(int, char**)są dwa podpisy, że standard nie definiuje.

Innym popularnym rozszerzeniem jest możliwość deklarowania i definiowania funkcji wewnątrz innych funkcji:

void f()
{
    void g()
    {
       // ...
    }

    // ...
    g();
    // ...
}

To jest niestandardowe. Jeśli chcesz tego rodzaju zachowania, sprawdź lambdy języka C ++ 11

Pedantic sprawia, że ​​kompilator gcc odrzuca wszystkie rozszerzenia GNU C, a nie tylko te, które czynią go kompatybilnym z ANSI.