Próbuję napisać funkcję w bash, która będzie miała dostęp do argumentów wiersza poleceń skryptów, ale są one zastępowane argumentami pozycyjnymi funkcji. Czy istnieje sposób, aby funkcja uzyskała dostęp do argumentów wiersza poleceń, jeśli nie są one jawnie przekazywane?

# Demo function
function stuff {
  echo $0 $*
}

# Echo's the name of the script, but no command line arguments
stuff

# Echo's everything I want, but trying to avoid
stuff $*

Czytając podręcznik bash ref mówi, że ten materiał jest przechwytywany w BASH_ARGV, chociaż dużo mówi o „stosie”.

#!/bin/bash

function argv {
    for a in ${BASH_ARGV[*]} ; do
      echo -n "$a "
    done
    echo
}

function f {
    echo f $1 $2 $3
    echo -n f ; argv
}

function g {
    echo g $1 $2 $3
    echo -n g; argv
    f
}

f boo bar baz
g goo gar gaz

Zapisz w f.sh

$ ./f.sh arg0 arg1 arg2
f boo bar baz
farg2 arg1 arg0 
g goo gar gaz
garg2 arg1 arg0 
f
farg2 arg1 arg0 

Jeśli chcesz mieć swoje argumenty w stylu C (tablica argumentów + liczba argumentów), możesz użyć $@i $#.

$#podaje liczbę argumentów.
$@podaje wszystkie argumenty. Możesz przekształcić to w tablicę przezargs=("$@") .

Na przykład:

args=("$@")
echo $# arguments passed
echo ${args[0]} ${args[1]} ${args[2]}

Zauważ, że w ${args[0]}rzeczywistości jest to pierwszy argument, a nie nazwa twojego skryptu.

#!/usr/bin/env bash

echo name of script is $0
echo first argument is $1
echo second argument is $2
echo seventeenth argument is $17
echo number of arguments is $#

Edycja: zobacz mój komentarz do pytania

Komentarz Raviego jest w istocie odpowiedzią. Funkcje przyjmują własne argumenty. Jeśli chcesz, aby były takie same jak argumenty wiersza poleceń, musisz je przekazać. W przeciwnym razie wyraźnie wywołujesz funkcję bez argumentów.

To powiedziawszy, możesz, jeśli chcesz, przechowywać argumenty wiersza poleceń w globalnej tablicy do użycia w innych funkcjach:

my_function() {
    echo "stored arguments:"
    for arg in "${commandline_args[@]}"; do
        echo "    $arg"
    done
}

commandline_args=("$@")

my_function

Musisz uzyskać dostęp do argumentów wiersza poleceń poprzez commandline_argszmienną, nie $@, $1, $2, itd., Ale są one dostępne. Nie znam żadnego sposobu, aby przypisać bezpośrednio do tablicy argumentów, ale jeśli ktoś ją zna, proszę mnie oświecić!

Zwróć także uwagę na sposób, w jaki użyłem i zacytowałem $@- w ten sposób możesz upewnić się, że znaki specjalne (białe spacje) nie zostaną zepsute.

# Save the script arguments
SCRIPT_NAME=$0
ARG_1=$1
ARGS_ALL=$*

function stuff {
  # use script args via the variables you saved
  # or the function args via $
  echo $0 $*
} 


# Call the function with arguments
stuff 1 2 3 4

Można to również zrobić w ten sposób

#!/bin/bash
# script_name function_test.sh
function argument(){
for i in $@;do
    echo $i
done;
}
argument $@

Teraz wywołaj swój skrypt w stylu

./function_test.sh argument1 argument2

Możesz użyć słowa kluczowego shift (operator?), Aby je iterować. Przykład:

#!/bin/bash
function print()
{
    while [ $# -gt 0 ]
    do
        echo $1;
        shift 1;
    done
}
print $*;

Moje rozwiązanie:

Utwórz skrypt funkcji, który jest wywoływany wcześniej niż wszystkie inne funkcje bez przekazywania do niego żadnych argumentów, na przykład:

! / bin / bash

function init () {ORIGOPT = "- $ @ -"}

Następnie możesz wywołać init i użyć zmiennej ORIGOPT w razie potrzeby, jako plus, zawsze przypisuję nową zmienną i kopiuję zawartość ORIGOPT do moich nowych funkcji, dzięki czemu możesz mieć pewność, że nikt nie będzie go dotykał lub Zmień to.

Dodałem spacje i myślniki, aby ułatwić parsowanie go za pomocą 'sed -E', a także bash nie przekaże go jako odniesienia i sprawi, że ORIGOPT będzie rosnąć, gdy wywoływane są funkcje z większą liczbą argumentów.