Domyślne zachowanie to:
Jeżeli parametr jest prymitywny typ ( int, bool, double, ...), próbuje Web API, aby uzyskać wartość z URI żądania HTTP.
W przypadku typów złożonych (na przykład własny obiekt Person:) interfejs API sieci Web próbuje odczytać wartość z treści żądania HTTP.
Więc jeśli masz:
- typ pierwotny w identyfikatorze URI lub
- złożony typ ciała
... wtedy nie musisz dodawać żadnych atrybutów (ani [FromBody]ani [FromUri]).
Ale jeśli masz prymitywny typ w organizmie , to trzeba dodać [FromBody]przed swoim prymitywnym parametru typu w metodzie kontrolera WebAPI. (Ponieważ domyślnie interfejs WebAPI szuka typów pierwotnych w identyfikatorze URI żądania HTTP).
Lub, jeśli masz złożony typ w identyfikatorze URI , musisz dodać [FromUri]. (Ponieważ domyślnie interfejs WebAPI domyślnie szuka w treści żądania HTTP typów złożonych).
Typy pierwotne:
public class UsersController : ApiController
{
// api/users
public HttpResponseMessage Post([FromBody]int id)
{
}
// api/users/id
public HttpResponseMessage Post(int id)
{
}
}
Złożone typy:
public class UsersController : ApiController
{
// api/users
public HttpResponseMessage Post(User user)
{
}
// api/users/user
public HttpResponseMessage Post([FromUri]User user)
{
}
}
Działa to tak długo, jak długo wysyłasz tylko jeden parametr w żądaniu HTTP. Wysyłając wiele , musisz stworzyć niestandardowy model, który ma wszystkie parametry, takie jak:
public class MyModel
{
public string MyProperty { get; set; }
public string MyProperty2 { get; set; }
}
[Route("search")]
[HttpPost]
public async Task<dynamic> Search([FromBody] MyModel model)
{
// model.MyProperty;
// model.MyProperty2;
}
Z dokumentacji firmy Microsoft dotyczącej wiązania parametrów w ASP.NET Web API :
Gdy parametr ma [FromBody], interfejs API sieci Web używa nagłówka Content-Type do wybrania programu formatującego. W tym przykładzie typ zawartości to „application / json”, a treść żądania to nieprzetworzony ciąg JSON (nie obiekt JSON). Z treści wiadomości można odczytać co najwyżej jeden parametr.
To powinno działać:
public HttpResponseMessage Post([FromBody] string name) { ... }
To nie zadziała:
// Caution: This won't work!
public HttpResponseMessage Post([FromBody] int id, [FromBody] string name) { ... }
Powodem tej reguły jest to, że treść żądania może być przechowywana w niebuforowanym strumieniu, który można odczytać tylko raz.