Podproces języka Python / Popen ze zmodyfikowanym środowiskiem

Uważam, że uruchamianie zewnętrznego polecenia w nieco zmodyfikowanym środowisku jest bardzo częstym przypadkiem. Tak zazwyczaj to robię:

import subprocess, os
my_env = os.environ
my_env["PATH"] = "/usr/sbin:/sbin:" + my_env["PATH"]
subprocess.Popen(my_command, env=my_env)

Mam przeczucie, że jest lepszy sposób; czy to wygląda dobrze?

Myślę, że os.environ.copy()lepiej, jeśli nie zamierzasz modyfikować os.environ dla bieżącego procesu:

import subprocess, os
my_env = os.environ.copy()
my_env["PATH"] = "/usr/sbin:/sbin:" + my_env["PATH"]
subprocess.Popen(my_command, env=my_env)

To zależy od problemu. Aby sklonować i zmodyfikować środowisko, jednym rozwiązaniem może być:

subprocess.Popen(my_command, env=dict(os.environ, PATH="path"))

Ale to w pewnym stopniu zależy od tego, czy zmienione zmienne są poprawnymi identyfikatorami python, którymi najczęściej są (jak często natrafiasz na nazwy zmiennych środowiskowych, które nie są alfanumeryczne + podkreślenie lub zmienne rozpoczynające się od liczby?).

W przeciwnym razie możesz napisać coś takiego:

subprocess.Popen(my_command, env=dict(os.environ, 
                                      **{"Not valid python name":"value"}))

W bardzo dziwnym przypadku (jak często używasz kodów sterujących lub znaków innych niż ascii w nazwach zmiennych środowiskowych?), Że klucze środowiska bytesnie mogą (na python3) nawet używać tej konstrukcji.

Jak widać techniki (szczególnie pierwsze) zastosowane tutaj korzyści na kluczach środowiska są zwykle poprawnymi identyfikatorami python, a także znanymi z góry (w czasie kodowania), drugie podejście ma problemy. W przypadkach, w których tak nie jest, prawdopodobnie powinieneś poszukać innego podejścia .

możesz użyć my_env.get("PATH", '')zamiast, my_env["PATH"]jeśli w PATHjakiś sposób nie jest zdefiniowany w oryginalnym środowisku, ale poza tym wygląda dobrze.

Z Python 3.5 możesz to zrobić w ten sposób:

import os
import subprocess

my_env = {**os.environ, 'PATH': '/usr/sbin:/sbin:' + os.environ['PATH']}

subprocess.Popen(my_command, env=my_env)

W tym przypadku otrzymujemy kopię os.environi przesłoniętą PATHwartość.

Było to możliwe dzięki PEP 448 (dodatkowe uogólnienia dotyczące rozpakowywania).

Inny przykład. Jeśli masz domyślne środowisko (tj. os.environ) I słownik, który chcesz zastąpić domyślnymi, możesz to wyrazić w następujący sposób:

my_env = {**os.environ, **dict_with_env_variables}

Aby tymczasowo ustawić zmienną środowiskową bez konieczności kopiowania obiektu os.envrion itp., Robię to:

process = subprocess.Popen(['env', 'RSYNC_PASSWORD=foobar', 'rsync', \
'rsync://username@foobar.com::'], stdout=subprocess.PIPE)

Parametr env akceptuje słownik. Możesz po prostu wziąć os.environ, dodać klucz (pożądaną zmienną) (do kopii nagrania, jeśli musisz) i użyć go jako parametru Popen.

Wiem, że odpowiedziano na to od pewnego czasu, ale są pewne kwestie, o których niektórzy mogą chcieć wiedzieć o używaniu PYTHONPATH zamiast PATH w zmiennej środowiskowej. Przedstawiłem wyjaśnienie dotyczące uruchamiania skryptów python z cronjobs, które dotyczą zmodyfikowanego środowiska w inny sposób ( tutaj ). Pomyślałem, że przydałoby się to tym, którzy tak jak ja potrzebowali nieco więcej niż ta odpowiedź.

W niektórych okolicznościach możesz chcieć przekazać tylko te zmienne środowiskowe, których potrzebuje Twój podproces, ale myślę, że ogólnie masz dobry pomysł (tak też robię).