Różnica między trybami a, a +, w, w + i r + we wbudowanej funkcji otwartej?

W pytona wbudowanym otwartym funkcją, jaka jest dokładna różnica między trybami w, a, w+, a+, i r+?

W szczególności dokumentacja implikuje, że wszystkie one pozwolą na zapis do pliku i mówi, że otwiera pliki do „dołączania”, „pisania” i „aktualizowania”, ale nie określa, co oznaczają te terminy.

Tryby otwarcia są dokładnie takie same, jak dla funkcji standardowej biblioteki C fopen().

BSD fopenpodręcznika definiuje je następująco:

 The argument mode points to a string beginning with one of the following
 sequences (Additional characters may follow these sequences.):

 ``r''   Open text file for reading.  The stream is positioned at the
         beginning of the file.

 ``r+''  Open for reading and writing.  The stream is positioned at the
         beginning of the file.

 ``w''   Truncate file to zero length or create text file for writing.
         The stream is positioned at the beginning of the file.

 ``w+''  Open for reading and writing.  The file is created if it does not
         exist, otherwise it is truncated.  The stream is positioned at
         the beginning of the file.

 ``a''   Open for writing.  The file is created if it does not exist.  The
         stream is positioned at the end of the file.  Subsequent writes
         to the file will always end up at the then current end of file,
         irrespective of any intervening fseek(3) or similar.

 ``a+''  Open for reading and writing.  The file is created if it does not
         exist.  The stream is positioned at the end of the file.  Subse-
         quent writes to the file will always end up at the then current
         end of file, irrespective of any intervening fseek(3) or similar.

Zauważyłem, że od czasu do czasu muszę ponownie otwierać Google, aby stworzyć mentalny obraz podstawowych różnic między trybami. Pomyślałem więc, że następnym razem będzie szybciej czytać diagram. Może ktoś inny również uzna to za pomocne.

Te same informacje, tylko w formie tabeli

                  | r   r+   w   w+   a   a+
------------------|--------------------------
read              | +   +        +        +
write             |     +    +   +    +   +
write after seek  |     +    +   +
create            |          +   +    +   +
truncate          |          +   +
position at start | +   +    +   +
position at end   |                   +   +

gdzie są znaczenia: (aby uniknąć błędnej interpretacji)

• odczyt - odczyt z pliku jest dozwolony

• write - zapis do pliku jest dozwolony

• Utwórz - plik jest tworzony, jeśli jeszcze nie istnieje

• trunctate - podczas otwierania pliku jest pusty (cała zawartość pliku jest kasowana)

• pozycja na początku - po otwarciu pliku pozycja początkowa jest ustawiana na początek pliku

• pozycja na końcu - po otwarciu pliku pozycja początkowa jest ustawiana na końcu pliku

Uwaga: ai a+zawsze dołączaj na końcu pliku - ignoruje wszelkie seekruchy.
BTW. ciekawe zachowanie przynajmniej na moim win7 / python2.7, dla nowego pliku otwartego w a+trybie:
write('aa'); seek(0, 0); read(1); write('b')- drugi writejest ignorowany
write('aa'); seek(0, 0); read(2); write('b')- drugi writepodnosiIOError

Opcje są takie same jak dla funkcji fopen w standardowej bibliotece C:

w obcina plik, zastępując wszystko, co już tam było

a dołącza się do pliku, dodając do wszystkiego, co już tam było

w+ otwiera się do odczytu i zapisu, obcinając plik, ale także umożliwiając odczytanie tego, co zostało zapisane do pliku

a+ otwiera się do dołączania i czytania, umożliwiając zarówno dołączenie do pliku, jak i odczytanie jego zawartości

Myślę, że należy to wziąć pod uwagę przy realizacji na wielu platformach, tj. Jako CYA. :)

W systemie Windows „b” dołączony do trybu otwiera plik w trybie binarnym, więc istnieją również tryby takie jak „rb”, „wb” i „r + b”. Python w systemie Windows rozróżnia pliki tekstowe i binarne; znaki końca wiersza w plikach tekstowych są automatycznie nieznacznie zmieniane podczas odczytu lub zapisu danych. Ta zakulisowa modyfikacja danych pliku jest odpowiednia dla plików tekstowych ASCII, ale spowoduje uszkodzenie takich danych binarnych w plikach JPEG lub EXE. Podczas odczytu i zapisu takich plików należy bardzo uważać na tryb binarny. W systemie Unix dodanie „b” do trybu nie boli, więc możesz używać go niezależnie od platformy dla wszystkich plików binarnych.

Jest to bezpośrednio notowane od Python Software Foundation 2.7.x .

Zastanawiam się nad tym, próbując dowiedzieć się, dlaczego miałbyś używać trybu „w +” kontra „w”. W końcu właśnie przeprowadziłem testy. Nie widzę większego sensu dla trybu „w +”, ponieważ w obu przypadkach plik jest na początku obcięty. Jednak dzięki „w +” możesz czytać po napisaniu, szukając wstecz. Jeśli spróbujesz czytać z „w”, spowoduje to IOError. Czytanie bez korzystania z trybu wyszukiwania w trybie „w +” nic nie da, ponieważ wskaźnik pliku będzie po tym, co napisałeś.