Jaki jest właściwy sposób modyfikowania zmiennych środowiskowych takich jak PATH w OS X?

Spojrzałem trochę na Google i znalazłem trzy różne pliki do edycji:

• / etc / paths
• ~ / .profile
• ~ / .tcshrc

Nie mam nawet niektórych z tych plików i jestem prawie pewien, że .tcshrc jest zły, ponieważ OS X używa teraz bash. Gdzie są zdefiniowane te zmienne, zwłaszcza PATH?

Używam OS X 10.5 (Leopard).

Bruno jest na dobrej drodze. Przeprowadziłem szeroko zakrojone badania i jeśli chcesz ustawić zmienne, które są dostępne we wszystkich aplikacjach GUI, twoją jedyną opcją jest /etc/launchd.conf.

Pamiętaj, że environment.plist nie działa w przypadku aplikacji uruchomionych przez Spotlight. Dokumentuje to tutaj Steve Sexton .

1. Otwórz monit terminalu

2. Wpisz sudo vi /etc/launchd.conf(uwaga: ten plik może jeszcze nie istnieć)

3. Umieść zawartość w pliku jak poniżej

   # Set environment variables here so they are available globally to all apps
   # (and Terminal), including those launched via Spotlight.
   #
   # After editing this file run the following command from the terminal to update
   # environment variables globally without needing to reboot.
   # NOTE: You will still need to restart the relevant application (including
   # Terminal) to pick up the changes!
   # grep -E "^setenv" /etc/launchd.conf | xargs -t -L 1 launchctl
   #
   # See http://www.digitaledgesw.com/node/31
   # and http://stackoverflow.com/questions/135688/setting-environment-variables-in-os-x/
   #
   # Note that you must hardcode the paths below, don't use environment variables.
   # You also need to surround multiple values in quotes, see MAVEN_OPTS example below.
   #
   setenv JAVA_VERSION 1.6
   setenv JAVA_HOME /System/Library/Frameworks/JavaVM.framework/Versions/1.6/Home
   setenv GROOVY_HOME /Applications/Dev/groovy
   setenv GRAILS_HOME /Applications/Dev/grails
   setenv NEXUS_HOME /Applications/Dev/nexus/nexus-webapp
   setenv JRUBY_HOME /Applications/Dev/jruby
   
   setenv ANT_HOME /Applications/Dev/apache-ant
   setenv ANT_OPTS -Xmx512M
   
   setenv MAVEN_OPTS "-Xmx1024M -XX:MaxPermSize=512m"
   setenv M2_HOME /Applications/Dev/apache-maven
   
   setenv JMETER_HOME /Applications/Dev/jakarta-jmeter
   

4. Zapisz zmiany w vi i uruchom ponownie komputer Mac. Lub użyj polecenia grep/ xargspokazanego w powyższym komentarzu do kodu.

5. Udowodnij, że twoje zmienne działają, otwierając okno terminala i wpisując, exporta powinieneś zobaczyć swoje nowe zmienne. Będą one również dostępne w IntelliJ IDEA i innych aplikacjach GUI uruchamianych przez Spotlight.

Jak ustawić środowisko dla nowych procesów uruchomionych przez Spotlight (bez konieczności ponownego uruchamiania)

Możesz ustawić środowisko używane przez uruchomione (i, co za tym idzie, wszystko, co rozpoczęło się od Spotlight) za pomocą launchctl setenv. Na przykład, aby ustawić ścieżkę:

launchctl setenv PATH /opt/local/bin:/opt/local/sbin:/usr/bin:/bin:/usr/sbin:/sbin

Lub jeśli chcesz ustawić swoją ścieżkę w .bashrcpodobny sposób, to niech zostanie dublowana w uruchomionym:

PATH=/opt/local/bin:/opt/local/sbin:/usr/bin:/bin:/usr/sbin:/sbin
launchctl setenv PATH $PATH

Nie ma potrzeby ponownego uruchamiania, ale musisz ponownie uruchomić aplikację, jeśli chcesz, aby odebrała zmienione środowisko.

Obejmuje to wszelkie powłoki już uruchomione w Terminal.app, chociaż jeśli tam jesteś, możesz ustawić środowisko bardziej bezpośrednio, np. Za pomocą export PATH=/opt/local/bin:/opt/local/sbin:$PATHbash lub zsh.

Jak zachować zmiany po ponownym uruchomieniu

Aby zachować zmiany po ponownym uruchomieniu , możesz ustawić zmienne środowiskowe /etc/launchd.conf, na przykład:

setenv PATH /opt/local/bin:/opt/local/sbin:/usr/bin:/bin:/usr/sbin:/sbin

launchd.conf jest wykonywany automatycznie po ponownym uruchomieniu.

Jeśli chcesz, aby zmiany zaczęły obowiązywać, powinieneś użyć tego polecenia do ponownego przetworzenia launchctl.conf(dzięki @mklement za wskazówkę!)

egrep -v '^\s*#' /etc/launchd.conf | launchctl

Możesz dowiedzieć się więcej o tym launchctli jak się ładuje launchd.confza pomocą polecenia man launchctl.

Aż do OS X 10.7 (Lion) możesz je ustawić w:

~/.MacOSX/environment.plist

Widzieć:

• https://developer.apple.com/legacy/library/qa/qa1067/_index.html
• https://developer.apple.com/library/content/documentation/MacOSX/Conceptual/BPRuntimeConfig/Articles/EnvironmentVars.html

W przypadku PATH w terminalu powinieneś być w stanie ustawić .bash_profilelub .profile(prawdopodobnie będziesz musiał go jednak utworzyć)

W systemie OS X 10.8 (Mountain Lion) i nowszych wersjach należy użyć launchdilaunchctl .

Rozwiązanie dla aplikacji wiersza poleceń i GUI z jednego źródła (działa z Mac OS X 10.10 (Yosemite) i Mac OS X 10.11 (El Capitan))

Załóżmy, że masz takie definicje zmiennych środowiskowych ~/.bash_profilew poniższym fragmencie:

export JAVA_HOME="$(/usr/libexec/java_home -v 1.8)"
export GOPATH="$HOME/go"
export PATH="$PATH:/usr/local/opt/go/libexec/bin:$GOPATH/bin"
export PATH="/usr/local/opt/coreutils/libexec/gnubin:$PATH"
export MANPATH="/usr/local/opt/coreutils/libexec/gnuman:$MANPATH"

Potrzebujemy agenta uruchamiającego, który będzie działał przy każdym logowaniu i w dowolnym momencie na żądanie, aby załadować te zmienne do sesji użytkownika. Będziemy także potrzebować skryptu powłoki, aby przeanalizować te definicje i zbudować niezbędne polecenia do wykonania przez agenta.

Utwórz plik z plistprzyrostkiem (np. O nazwie osx-env-sync.plist) w ~/Library/LaunchAgents/katalogu o następującej treści:

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<!DOCTYPE plist PUBLIC "-//Apple//DTD PLIST 1.0//EN" "http://www.apple.com/DTDs/PropertyList-1.0.dtd">
<plist version="1.0">
<dict>
  <key>Label</key>
  <string>osx-env-sync</string>
  <key>ProgramArguments</key>
  <array>
    <string>bash</string>
    <string>-l</string>
    <string>-c</string>
    <string>
      $HOME/.osx-env-sync.sh
    </string>
  </array>
  <key>RunAtLoad</key>
  <true/>
</dict>
</plist>

-lparametr ma tutaj kluczowe znaczenie; jest to konieczne do wykonania skryptu powłoki za pomocą powłoki logowania, dlatego ~/.bash_profilejest on pozyskiwany w pierwszej kolejności przed wykonaniem skryptu.

Teraz skrypt powłoki. Utwórz go w ~/.osx-env-sync.shnastępującej treści:

grep export $HOME/.bash_profile | while IFS=' =' read ignoreexport envvar ignorevalue; do
  launchctl setenv ${envvar} ${!envvar}
done

Upewnij się, że skrypt powłoki jest wykonywalny:

chmod +x ~/.osx-env-sync.sh

Teraz załaduj agenta uruchamiania dla bieżącej sesji:

launchctl load ~/Library/LaunchAgents/osx-env-sync.plist

(Re) Uruchom aplikację GUI i sprawdź, czy może odczytać zmienne środowiskowe.

Konfiguracja jest trwała. Przetrwa restarty i ponowne logowania.

Jeśli po początkowej konfiguracji (którą właśnie zrobiłeś), jeśli chcesz ponownie odzwierciedlić zmiany w ~/.bash_profilecałym swoim środowisku, ponowne uruchomienie launchctl load ...polecenia nie wykona tego, co chcesz; zamiast tego pojawi się ostrzeżenie:

<$HOME>/Library/LaunchAgents/osx-env-sync.plist: Operation already in progress

Aby ponownie załadować zmienne środowiskowe bez przechodzenia przez proces wylogowania / logowania, wykonaj następujące czynności:

launchctl unload ~/Library/LaunchAgents/osx-env-sync.plist
launchctl load ~/Library/LaunchAgents/osx-env-sync.plist

Na koniec należy ponownie uruchomić już uruchomione aplikacje (w tym Terminal.app), aby uświadomić im zmiany.

Przesłałem również kod i objaśnienia do projektu GitHub: osx-env-sync .

Mam nadzieję, że będzie to najlepsze rozwiązanie, przynajmniej dla najnowszych wersji OS X (Yosemite i El Capitan).

1. Zrobić:

   vim ~/.bash_profile

   Plik może nie istnieć (jeśli nie, możesz go po prostu utworzyć).

2. Wpisz to i zapisz plik:

   export PATH=$PATH:YOUR_PATH_HERE

3. Biegać

   source ~/.bash_profile

Zasadniczo istnieją dwa problemy do rozwiązania w przypadku zmiennych środowiskowych w OS X. Pierwszy dotyczy wywoływania programów z Spotlight (ikona lupy po prawej stronie menu / paska stanu Mac), a drugi wywoływania programów z Docka . Wywoływanie funkcji z aplikacji Terminal / narzędzie jest trywialny, ponieważ czyta środowiska przed standardowych lokalizacjach Shell ( ~/.profile, ~/.bash_profile, ~/.bashrc, itd.)

Podczas wywoływania programów z Docku, użyj ~/.MacOSX/environment.plist tam , gdzie <dict>element zawiera sekwencję <key>KEY</key><string>theValue</string>elementów.

Podczas wywoływania programów z Spotlight, upewnij się, że uruchomione zostało skonfigurowane ze wszystkimi wymaganymi ustawieniami klucza / wartości.

Aby rozwiązać oba problemy jednocześnie, używam elementu logowania (ustawionego za pomocą narzędzia Preferencje systemowe) na moim koncie użytkownika. Element logowania to skrypt bash, który wywołuje funkcję wypaczania Emacsa, chociaż można oczywiście użyć swojego ulubionego narzędzia skryptowego, aby osiągnąć to samo. Takie podejście ma tę dodatkową zaletę, że działa w dowolnym momencie i nie wymaga ponownego uruchomienia, tzn. Można edytować ~/.profile, uruchamiać element logowania w jakiejś powłoce i wyświetlać zmiany dla nowo wywoływanych programów z Docka lub Spotlight.

Detale:

Element logowania: ~/bin/macosx-startup

#!/bin/bash
bash -l -c "/Applications/Emacs.app/Contents/MacOS/Emacs --batch -l ~/lib/emacs/elisp/macosx/environment-support.el -f generate-environment"

Funkcja Emacs lisp: ~/lib/emacs/elisp/macosx/envionment-support.el

;;; Provide support for the environment on Mac OS X

(defun generate-environment ()
  "Dump the current environment into the ~/.MacOSX/environment.plist file."
  ;; The system environment is found in the global variable:
  ;; 'initial-environment' as a list of "KEY=VALUE" pairs.
  (let ((list initial-environment)
        pair start command key value)
    ;; clear out the current environment settings
    (find-file "~/.MacOSX/environment.plist")
    (goto-char (point-min))
    (setq start (search-forward "<dict>\n"))
    (search-forward "</dict>")
    (beginning-of-line)
    (delete-region start (point))
    (while list
      (setq pair (split-string (car list) "=")
            list (cdr list))
      (setq key (nth 0 pair)
            value (nth 1 pair))
      (insert "  <key>" key "</key>\n")
      (insert "  <string>" value "</string>\n")

      ;; Enable this variable in launchd
      (setq command (format "launchctl setenv %s \"%s\"" key value))
      (shell-command command))
    ;; Save the buffer.
    (save-buffer)))

UWAGA: To rozwiązanie stanowi mieszankę tych, które pojawiły się przed dodaniem mojej, szczególnie tej oferowanej przez Matta Curtisa, ale celowo starałem się zachować ~/.bash_profileniezależność mojej platformy treści i umieścić launchdśrodowisko (tylko dla komputerów Mac) w osobnym skrypcie .

Kolejnym darmowym rozwiązaniem typu open source Mac OS X 10.8 (Mountain Lion) Panel preferencji / environment.plist jest EnvPane .

Kod źródłowy EnvPane dostępny na GitHub . EnvPane wygląda na to, że ma porównywalne funkcje do RCEnvironment , jednak wydaje się, że może natychmiast zaktualizować przechowywane zmienne, tj. Bez konieczności restartu lub logowania, co jest mile widziane.

Jak stwierdził deweloper:

EnvPane to panel preferencji dla systemu Mac OS X 10.8 (Mountain Lion), który pozwala ustawić zmienne środowiskowe dla wszystkich programów zarówno w sesjach graficznych, jak i terminalowych. Nie tylko przywraca obsługę ~ / .MacOSX / environment.plist w Mountain Lion, ale także natychmiast publikuje zmiany w środowisku, bez konieczności wylogowywania się i ponownego logowania. <SNIP> EnvPane zawiera (i automatycznie instaluje) uruchomiono agenta, który działa 1) wcześnie po zalogowaniu i 2) przy każdej zmianie ~ / .MacOSX / environment.plist. Agent odczytuje ~ / .MacOSX / environment.plist i eksportuje zmienne środowiskowe z tego pliku do uruchomionej instancji bieżącego użytkownika za pośrednictwem tego samego interfejsu API, który jest używany przez launchctl setenv i launchctl unsetenv.

Oświadczenie: Nie jestem w żaden sposób związany z deweloperem lub jego projektem.

PS Podoba mi się nazwa (brzmi jak „Ends Pain”).

Aktualizacja (2017-08-04)

Począwszy od (przynajmniej) macOS 10.12.6 (Sierra) ta metoda wydaje się przestać działać dla Apache httpd (zarówno dla, jak systemi dla useropcji launchctl config). Wydaje się, że nie dotyczy to innych programów. Można sobie wyobrazić, że jest to błąd w httpd.

Oryginalna odpowiedź

Dotyczy to OS X 10.10+ (10.11+ szczególnie ze względu na tryb rootowania, w którym /usr/binnie można go już zapisać).

Czytałem w wielu miejscach, że użycie launchctl setenv PATH <new path>ustawienia PATHzmiennej nie działa z powodu błędu w OS X (co wydaje się prawdziwe z własnego doświadczenia). Odkryłem, że PATHmożna ustawić inny sposób dla aplikacji, które nie są uruchamiane z powłoki :

sudo launchctl config user path <new path>

Ta opcja jest udokumentowana na stronie manuala launchctl:

system konfiguracji | wartość parametru użytkownika

Ustawia trwałe informacje o konfiguracji dla domen launchd (8). Można skonfigurować tylko domenę systemową i domeny użytkownika. Lokalizacja trwałego magazynu jest szczegółem implementacji, a zmiany w tym magazynie powinny być wprowadzane tylko za pomocą tej komendy. Ponowne uruchomienie jest wymagane, aby zmiany wprowadzone za pomocą tej komendy zaczęły obowiązywać.

[...]

ścieżka

Ustawia zmienną środowiskową PATH dla wszystkich usług w domenie docelowej na wartość ciągu. Wartość ciągu powinna być zgodna z formatem przedstawionym dla zmiennej środowiskowej PATH w środowisku (7). Należy zauważyć, że jeśli usługa określa swoją ŚCIEŻKĘ, zmienna środowiskowa specyficzna dla usługi ma pierwszeństwo.

UWAGA: Tego narzędzia nie można użyć do ustawienia ogólnych zmiennych środowiskowych dla wszystkich usług w domenie. Jest celowo dostosowany do zmiennej środowiska PATH i ze względów bezpieczeństwa nic innego.

Potwierdziłem, że współpracuję z aplikacją GUI uruchomioną z Findera (który używa getenvdo pobrania PATH). Pamiętaj, że musisz to zrobić tylko raz, a zmiana będzie trwała po ponownym uruchomieniu komputera.

Na Mountain Lion wszystko /etc/pathsi /etc/launchd.confedycja nie przynosi żadnego efektu!

Fora programistów Apple mówią:

„Zmień Info.plist samej aplikacji., Aby zawierała słownik„ LSEnvironment ”ze zmiennymi środowiskowymi, które chcesz.

~ / .MacOSX / environment.plist nie jest już obsługiwany. ”

Więc bezpośrednio edytowałem aplikację Info.plist(kliknij prawym przyciskiem „AppName.app” (w tym przypadku SourceTree), a następnie „ Show package contents”).

I dodałem nową parę klucz / dykt o nazwie:

<key>LSEnvironment</key>
<dict>
     <key>PATH</key>
     <string>/Users/flori/.rvm/gems/ruby-1.9.3-p362/bin:/Users/flori/.rvm/gems/ruby-1.9.3-p362@global/bin:/Users/flori/.rvm/rubies/ruby-1.9.3-p326/bin:/Users/flori/.rvm/bin:/usr/bin:/bin:/usr/sbin:/sbin:/usr/local/bin:</string>
</dict>

(patrz: Dokumentacja LaunchServicesKeys w Apple )

Teraz aplikacja (w moim przypadku Sourcetree) używa podanej ścieżki i działa z Git 1.9.3 :-)

PS: Oczywiście musisz dostosować wpis Ścieżki do swoich specyficznych potrzeb.

Chociaż odpowiedzi tutaj nie są „złe”, dodam jeszcze jedno: nigdy nie wprowadzaj zmian zmiennych środowiskowych w OS X, które wpływają na „wszystkie procesy”, a nawet poza powłoką, dla wszystkich procesów uruchamianych interaktywnie przez danego użytkownika.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​globalne zmiany zmiennych środowiskowych, takich jak PATH, dla wszystkich procesów są bardziej narażone na uszkodzenie w OS X niż w Windows. Powodem jest to, że wiele aplikacji OS X i innego oprogramowania (w tym, być może szczególnie elementy samego systemu operacyjnego), opiera się na narzędziach wiersza poleceń UNIX pod maską i zakłada zachowanie wersji tych narzędzi dostarczanych wraz z systemem, oraz niekoniecznie używaj do tego bezwzględnych ścieżek (podobne komentarze dotyczą dynamicznie ładowanych bibliotek i zmiennych środowiskowych DYLD_ *). Weźmy na przykład pod uwagę, że najwyżej oceniane odpowiedzi na różne pytania dotyczące przepełnienia stosu dotyczące zastąpienia dostarczonych przez OS X wersji interpreterów, takich jak Python i Ruby, zazwyczaj mówią „nie rób tego”.

Pod tym względem OS X tak naprawdę nie różni się od innych systemów operacyjnych typu UNIX (np. Linux, FreeBSD i Solaris); najbardziej prawdopodobnym powodem, dla którego Apple nie zapewnia łatwego sposobu, jest to, że psuje rzeczy . W zakresie, w jakim system Windows nie jest tak podatny na te problemy, wynika to z dwóch rzeczy: (1) Oprogramowanie Windows zwykle nie korzysta z narzędzi wiersza poleceń w takim stopniu, jak oprogramowanie UNIX, oraz (2) Microsoft miał tak obszerna historia zarówno „piekła DLL”, jak i problemów związanych z bezpieczeństwem spowodowanych zmianami wpływającymi na wszystkie procesy, które zmieniły zachowanie dynamicznego ładowania w nowszych wersjach systemu Windows, aby ograniczyć wpływ „globalnych” opcji konfiguracji, takich jak PATH.

„Lame” lub nie, będziesz mieć znacznie bardziej stabilny system, jeśli ograniczysz takie zmiany do mniejszych zakresów.

Czasami wszystkie poprzednie odpowiedzi po prostu nie działają. Jeśli chcesz mieć dostęp do zmiennej systemowej (np. M2_HOME) W Eclipse lub IntelliJ IDEA, jedyną rzeczą, która działa dla mnie w tym przypadku, jest:

Najpierw (krok 1) edytuj, /etc/launchd.confaby zawierał taki wiersz: „wartość VAR setenv”, a następnie (krok 2) uruchom ponownie.

Po prostu modyfikacja .bash_profile nie będzie działać, ponieważ w OS X aplikacje nie są uruchamiane tak jak w innych systemach uniksowych; nie dziedziczą zmiennych powłoki rodzica. Wszystkie pozostałe modyfikacje nie będą działać z nieznanego mi powodu. Może ktoś inny może to wyjaśnić.

Po przeszukaniu okienka preferencji Zmienne środowiskowe i odkryciu, że link jest zepsuty, a wyszukiwanie w witrynie Apple wydaje się wskazywać, że o nim zapomniały ... Zacząłem z powrotem na trop nieuchwytnego procesu uruchamiania.

W moim systemie (Mac OS X 10.6.8) wydaje się, że zmienne zdefiniowane w environment.plist są niezawodnie eksportowane do aplikacji uruchamianych z Spotlight (poprzez uruchomienie). Mam problem z tym, że te zmienne nie są eksportowane do nowych sesji bash w Terminalu. Tzn. Mam odwrotny problem, jak tu przedstawiono.

UWAGA: environment.plist wygląda jak JSON, a nie XML, jak opisano wcześniej

Udało mi się uzyskać aplikacje Spotlight do zobaczenia zmiennych, edytując ~ / MacOSX / environment.plist i mogłem zmusić te same zmienne do nowej sesji terminala, dodając następujące elementy do mojego pliku .profile:

eval $(launchctl export)

Wszelkie plików bash starcie - ~/.bashrc, ~/.bash_profile, ~/.profile. Istnieje również jakiś dziwny plik nazwany ~/.MacOSX/environment.plistzmiennymi środowiskowymi w aplikacjach GUI.

Podobnie jak odpowiedź Matta Curtisa, ustawiam zmienne środowiskowe za pomocą launchctl, ale zawijam je w funkcję o nazwie export, dzięki czemu za każdym razem, gdy eksportuję zmienną w normalny sposób w moim pliku .bash_profile, jest ona również ustawiana przez launchctl. Oto co robię:

1. Mój .bash_profile składa się wyłącznie z jednej linii (jest to tylko preferencja osobista).

   source .bashrc

2. Mój .bashrc ma to:

   function export()
   {
       builtin export "$@"
       if [[ ${#@} -eq 1 && "${@//[^=]/}" ]]
       then
           launchctl setenv "${@%%=*}" "${@#*=}"
       elif [[ ! "${@//[^ ]/}" ]]
       then
           launchctl setenv "${@}" "${!@}"
       fi
   }
   
   export -f export

3. Powyższe spowoduje przeciążenie wbudowanego „eksportu” Bash i wyeksportuje wszystko normalnie (zauważysz, że eksportuję za jego pomocą „eksport”!), A następnie odpowiednio ustawię je dla środowisk aplikacji OS X poprzez launchctl, niezależnie od tego, czy korzystasz z któregokolwiek z poniższych:

   export LC_CTYPE=en_US.UTF-8
   # ~$ launchctl getenv LC_CTYPE
   # en_US.UTF-8
   PATH="/usr/local/bin:${PATH}"
   PATH="/usr/local/opt/coreutils/libexec/gnubin:${PATH}"
   export PATH
   # ~$ launchctl getenv PATH
   # /usr/local/opt/coreutils/libexec/gnubin:/usr/local/bin:/usr/bin:/bin:/usr/sbin:/sbin:/usr/local/bin
   export CXX_FLAGS="-mmacosx-version-min=10.9"
   # ~$ launchctl getenv CXX_FLAGS
   # -mmacosx-version-min=10.9

4. W ten sposób nie muszę wysyłać każdej zmiennej do launchctl za każdym razem i mogę po prostu skonfigurować mój .bash_profile / .bashrc tak, jak chcę. Otwórz okno terminala, sprawdź zmienne środowiskowe, które Cię interesują launchctl getenv myVar, zmień coś w .bash_profile / .bashrc, zamknij okno terminala i otwórz je ponownie, sprawdź zmienną ponownie za pomocą launchctl i voila, to się zmieniło.

5. Ponownie, podobnie jak inne rozwiązania dla świata post-Mountain Lion, aby wszelkie nowe zmienne środowiskowe były dostępne dla aplikacji, musisz je uruchomić lub ponownie uruchomić po zmianie.

Oto bardzo prosty sposób na robienie tego, co chcesz. W moim przypadku Gradle zaczął działać (dla Androida Studio).

• Otwórz terminal.

• Uruchom następujące polecenie:

  sudo nano /etc/paths lub sudo vim /etc/paths

• Po wyświetleniu monitu wprowadź hasło.

• Przejdź na koniec pliku i wprowadź ścieżkę, którą chcesz dodać.
• Naciśnij Control+, Xaby wyjść.
• Wpisz „Y”, aby zapisać zmodyfikowany bufor.

• Otwórz nowe okno terminala, a następnie wpisz:

  echo $PATH

Powinieneś zobaczyć nową ścieżkę dołączoną na końcu ŚCIEŻKI.

Otrzymałem te szczegóły z tego postu:

Dodaj do ŚCIEŻKI w systemie Mac OS X 10.8 Mountain Lion i nowszych

Myślę, że OP szuka prostego rozwiązania podobnego do systemu Windows.

Proszę bardzo:

http://www.apple.com/downloads/macosx/system_disk_utilities/environmentvariablepreferencepane.html

Aby być zwięzłym i jasnym na temat tego, do czego przeznaczony jest każdy plik

• ~/.profile jest pozyskiwany przy każdym uruchomieniu Terminal.app
• ~/.bashrc jest tam, gdzie „tradycyjnie” ustawione są wszystkie instrukcje eksportu dla środowiska Bash
• /etc/paths to główny plik w systemie Mac OS, który zawiera listę domyślnych ścieżek do budowania zmiennej środowiskowej PATH dla wszystkich użytkowników
• /etc/paths.d/ zawiera pliki, które zawierają dodatkowe ścieżki wyszukiwania

Programy nieterminalne nie dziedziczą ogólnosystemowych zmiennych PATH i MANPATH, które robi twój terminal! Aby ustawić środowisko dla wszystkich procesów uruchomionych przez konkretnego użytkownika, a tym samym udostępnić zmienne środowiskowe aplikacjom graficznym Mac OS X, zmienne te należy zdefiniować w ~/.MacOSX/environment.plist(Pytania techniczne Apple QA1067)

Użyj następującego polecenia, aby zsynchronizować environment.plistz /etc/paths:

defaults write $HOME/.MacOSX/environment PATH "$(tr '\n' ':' </etc/paths)"

/etc/launchd.conf nie jest używany w systemie OS X 10.10 (Yosemite), OS X 10.11 (El Capitan), macOS 10.12 (Sierra) ani macOS 10.13 (High Sierra).

Ze strony podręcznika launchctl:

/etc/launchd.conf file is no longer consulted for subcommands to run during early boot time;
this functionality was removed for security considerations.

Metoda opisana w tym pytaniu Odpowiedź działa dla mnie (po ponownym uruchomieniu): aplikacje uruchomione z Docka lub ze Spotlight dziedziczą zmienne środowiskowe, które ustawiłem ~/Library/LaunchAgents/my.startup.plist. (W moim przypadku potrzebne do zestawu LANG, aby en_US.UTF-8za pomocą wtyczki Sublime Text).

$PATHZmienna jest też przedmiotem path_helper, który z kolei korzysta z /etc/pathsplików i plików w /etc/paths.d.

Bardziej dokładny opis można znaleźć w PATH i innych problemach środowiskowych w Leopardzie (2008-11)

To proste:

Edytuj ~ / .profile i umieść zmienne w następujący sposób

$ vim ~ / .profile

W pliku umieść:

MY_ENV_VAR = wartość

1. Zapisz (: wq)

2. Uruchom ponownie terminal (wyjdź i otwórz go ponownie)

3. Upewnij się, że wszystko jest w porządku:

$ echo $ MY_ENV_VAR

wartość $

W przypadku modyfikacji dla jednego użytkownika użyj ~/.profiletych wymienionych. Poniższy link wyjaśnia, kiedy Bash odczytuje różne pliki.

http://telin.ugent.be/~slippens/drupal/bashrc_and_others

Jeśli chcesz ustawić zmienną środowiskową dla aplikacji GUI, potrzebujesz pliku ~ / .MacOSX / environment.plist

Nie jestem pewien co do plików /etc/pathsi ~/.MacOSX/environment.plist. To są nowe.

Ale dzięki Bash powinieneś wiedzieć, że .bashrcjest wykonywany przy każdym nowym wywołaniu powłoki i .bash_profilejest wykonywany tylko raz przy starcie.

Nie wiem, jak często to się dzieje w systemie Mac OS X. Myślę, że rozróżnienie to załamało się, gdy system okien uruchomił wszystko.

Osobiście eliminuję zamieszanie, tworząc .bashrcplik ze wszystkim, czego potrzebuję, a następnie:

ln -s .bashrc .bash_profile

Oprócz sugerowanych podejść należy zauważyć, że przynajmniej w OS X 10.5 (Leopard) ustawione zmienne launchd.confzostaną scalone z ustawionymi w nim ustawieniami .profile. Przypuszczam, że prawdopodobnie dotyczy to również ustawień ~/.MacOSX/environment.plist, ale nie zweryfikowałem.

Skonfiguruj zmienną środowiskową PATH w systemie Mac OS

Otwórz program Terminal (domyślnie znajduje się w folderze Aplikacje / Narzędzia). Uruchom następujące polecenie

touch ~/.bash_profile; open ~/.bash_profile

Spowoduje to otwarcie pliku w domyślnym edytorze tekstu.

Dla Androida SDK jako przykład:

Musisz dodać ścieżkę do katalogu narzędzi i narzędzi platformy Android SDK. W moim przykładzie użyję „/ Development / android-sdk-macosx” jako katalogu, w którym jest zainstalowany zestaw SDK. Dodaj następujący wiersz:

export PATH=${PATH}:/Development/android-sdk-macosx/platform-tools:/Development/android-sdk-macosx/tools

Zapisz plik i zamknij edytor tekstu. Uruchom plik .bash_profile, aby zaktualizować ŚCIEŻKĘ:

source ~/.bash_profile

Teraz za każdym razem, gdy otworzysz program Terminal, PATH będzie zawierać zestaw Android SDK.

Po prostu zrobiłem to naprawdę łatwo i szybko. Najpierw utwórz plik ~ / .bash_profile z terminala:

touch .bash_profile

następnie

open -a TextEdit.app .bash_profile

Dodaj

export TOMCAT_HOME=/Library/Tomcat/Home

zachowajcie dokumentację i gotowe.

To całkiem proste. Edytuj plik .profile(vi, nano , Sublime Text lub inny edytor tekstu). Możesz go znaleźć w ~/katalogu (katalog użytkownika) i ustawić w ten sposób:

export MY_VAR=[your value here]

Przykład z domu Java:

export JAVA_HOME=/Library/Java/JavaVirtualMachines/current

Zapisz go i wróć do terminala.

Możesz go ponownie załadować za pomocą:

source .profile

Lub zamknij i otwórz okno terminala.

W grze występują dwa rodzaje pocisków.

• Niezalogowany: .bashrc jest ładowany ponownie za każdym razem, gdy zaczynasz nową kopię Bash
• Login: .profile jest ładowany tylko wtedy, gdy logujesz się lub wyraźnie nakazujesz Bashowi załadowanie go i użycie go jako powłoki logowania.

Ważne jest, aby zrozumieć, że tutaj z Bash, plik .bashrcjest tylko do odczytu przez powłokę, która jest zarówno interaktywne i bez logowania, a znajdziecie, że ludzie często ładować .bashrcw .bash_profilecelu pokonania tego ograniczenia.

Teraz, gdy masz podstawową wiedzę, przejdźmy do tego, jak radziłbym ci ją skonfigurować.

• .profile: utwórz go nieistniejący. Umieść tam swoją konfigurację PATH.
• .bashrc: utwórz, jeśli nie istnieje. Umieść tam wszystkie swoje aliasy i niestandardowe metody.
• .bash_profile: utwórz, jeśli nie istnieje. Umieść tam następujące elementy.

.bash_file:

#!/bin/bash
source ~/.profile # Get the PATH settings
source ~/.bashrc  # Get Aliases and Functions
#

Powłoki logowania

/etc/profile

Powłoka najpierw wykonuje polecenia w pliku /etc/profile. Użytkownik pracujący z uprawnieniami administratora może skonfigurować ten plik w celu ustalenia domyślnych cech systemowych dla użytkowników korzystających z Bash.

.bash_profile
.bash_login
.profile

Następny wygląda Shell ~/.bash_profile, ~/.bash_loginoraz ~/.profile(~ / jest krótko- dłoń do swojego katalogu domowego), w tej kolejności, wykonując polecenia w pierwszym z tych plików, które znajdzie. Możesz wstawić polecenia do jednego z tych plików, aby zastąpić ustawienia domyślne ustawione w /etc/profile. Powłoka działająca na wirtualnym terminalu nie wykonuje poleceń w tych plikach.

.bash_logout

Po wylogowaniu bash wykonuje polecenia z ~/.bash_logoutpliku. Ten plik często zawiera polecenia, które czyszczą po sesji, takie jak te, które usuwają pliki tymczasowe.

Interaktywne powłoki nielogowania

/etc/bashrc

Wiele ~/.bashrcplików nie wywołuje bezpośrednio bash /etc/bashrc. Ta konfiguracja umożliwia użytkownikowi pracującemu z uprawnieniami roota ustalenie domyślnych ogólnosystemowych cech dla nielogowanych powłok bash.

.bashrc

Interaktywna powłoka niezalogowana wykonuje polecenia w ~/.bashrcpliku. Zazwyczaj plik startowy dla powłoki logowania, takiej jak .bash_profile, uruchamia ten plik, więc zarówno powłoki logowania, jak i inne niż loginy uruchamiają polecenia .bashrc.

Ponieważ polecenia .bashrcmogą być wykonywane wiele razy, a podpowłoki dziedziczą wyeksportowane zmienne, dobrym pomysłem jest umieszczenie poleceń, które dodają do istniejących zmiennych w .bash_profilepliku.

Cała magia w iOS idzie tylko z użyciem sourcepliku, w którym eksportujesz zmienne środowiskowe.

Na przykład:

Możesz utworzyć taki plik:

export bim=fooo
export bom=bar

Zapisz ten plik jako bimbom.envi zrób source ./bimbom.ev. Voilá, masz zmienne środowiskowe.

Sprawdź je za pomocą:

echo $bim

W przypadku Bash spróbuj dodać zmienne środowiskowe do pliku, /etc/profileaby były dostępne dla wszystkich użytkowników. Nie trzeba ponownie uruchamiać komputera, wystarczy rozpocząć nową sesję terminala.