Dlaczego kompilator C # nie jest kodem błędu, w którym metoda statyczna wywołuje metodę wystąpienia?

Poniższy kod zawiera metodę statyczną Foo(), wywołując metodę instancji Bar():

public sealed class Example
{
    int count;

    public static void Foo( dynamic x )
    {
        Bar(x);
    }

    void Bar( dynamic x )
    {
        count++;
    }
}

Kompiluje się bez błędów *, ale generuje wyjątek spinacza czasu wykonywania w czasie wykonywania. Zgodnie z oczekiwaniami usunięcie parametru dynamicznego z tych metod powoduje błąd kompilatora.

Dlaczego więc posiadanie parametru dynamicznego pozwala na kompilację kodu? ReSharper również nie pokazuje tego jako błędu.

Edytuj 1: * w programie Visual Studio 2008

Edycja 2: dodana, sealedponieważ jest możliwe, że podklasa może zawierać Bar(...)metodę statyczną . Nawet wersja zapieczętowana kompiluje się, gdy nie jest możliwe wywołanie metody innej niż metoda instancji w czasie wykonywania.

AKTUALIZACJA: Poniższa odpowiedź została napisana w 2012 roku, przed wprowadzeniem C # 7.3 (maj 2018) . W Co nowego w C # 7,3 , w sekcji Ulepszeni kandydaci na przeciążenie , element 1, wyjaśniono, w jaki sposób zmieniły się reguły rozpoznawania przeciążenia, tak że niestatyczne przeciążenia są wcześnie odrzucane. Tak więc poniższa odpowiedź (i całe to pytanie) ma teraz głównie znaczenie historyczne!

(Przed C # 7.3 :)

Z jakiegoś powodu rozpoznawanie przeciążenia zawsze znajduje najlepsze dopasowanie przed sprawdzeniem statycznej i niestatycznej. Spróbuj tego kodu ze wszystkimi statycznymi typami:

class SillyStuff
{
  static void SameName(object o) { }
  void SameName(string s) { }

  public static void Test()
  {
    SameName("Hi mom");
  }
}

To się nie skompiluje, ponieważ najlepszym przeciążeniem jest ten, który pobiera plik string. Ale hej, to jest metoda instancji, więc kompilator narzeka (zamiast pobierać drugie w kolejności przeciążenie).

Dodatek: Myślę więc, że wyjaśnienie dynamicprzykładu pierwotnego pytania jest takie, że aby zachować spójność, gdy typy są dynamiczne, najpierw znajdujemy również najlepsze przeciążenie (sprawdzanie tylko liczby parametrów i typów parametrów itp., A nie statyczne vs. nie -static), a dopiero potem sprawdź, czy jest statyczny. Ale to oznacza, że ​​kontrola statyczna musi czekać do czasu uruchomienia. Stąd obserwowane zachowanie.

Późne dodanie: Z tego posta na blogu Erica Lipperta można wywnioskować, dlaczego zdecydowali się robić rzeczy w tej zabawnej kolejności .

Foo ma parametr „x”, który jest dynamiczny, co oznacza, że ​​Bar (x) jest wyrażeniem dynamicznym.

W przypadku przykładu byłoby całkowicie możliwe zastosowanie metod takich jak:

static Bar(SomeType obj)

W takim przypadku poprawna metoda zostanie rozwiązana, więc instrukcja Bar (x) jest całkowicie poprawna. Fakt, że istnieje metoda instancji Bar (x) jest nieistotny i nawet nie brany pod uwagę: z definicji , ponieważ Bar (x) jest wyrażeniem dynamicznym, odłożyliśmy rozstrzygnięcie do czasu wykonania.

Wyrażenie „dynamiczne” będzie związane w czasie wykonywania, więc jeśli zdefiniujesz metodę statyczną z poprawnym podpisem lub metodą instancji, kompilator nie będzie tego sprawdzał.

„Właściwa” metoda zostanie określona w czasie wykonywania. Kompilator nie może wiedzieć, czy w czasie wykonywania jest tam prawidłowa metoda.

Słowo kluczowe „dynamic” jest zdefiniowane dla języków dynamicznych i skryptowych, w których Metodę można zdefiniować w dowolnym momencie, nawet w czasie wykonywania. Zwariowane rzeczy

Tutaj przykład, który obsługuje ints, ale bez łańcuchów, ze względu na metodę, znajduje się w instancji.

class Program {
    static void Main(string[] args) {
        Example.Foo(1234);
        Example.Foo("1234");
    }
}
public class Example {
    int count;

    public static void Foo(dynamic x) {
        Bar(x);
    }

    public static void Bar(int a) {
        Console.WriteLine(a);
    }

    void Bar(dynamic x) {
        count++;
    }
}

Możesz dodać metodę obsługi wszystkich „złych” wywołań, których nie można obsłużyć

public class Example {
    int count;

    public static void Foo(dynamic x) {
        Bar(x);
    }

    public static void Bar<T>(T a) {
        Console.WriteLine("Error handling:" + a);
    }

    public static void Bar(int a) {
        Console.WriteLine(a);
    }

    void Bar(dynamic x) {
        count++;
    }
}