Łączność „w” w Pythonie?

Robię parser Pythona i to mnie naprawdę dezorientuje:

>>>  1 in  []  in 'a'
False

>>> (1 in  []) in 'a'
TypeError: 'in <string>' requires string as left operand, not bool

>>>  1 in ([] in 'a')
TypeError: 'in <string>' requires string as left operand, not list

Jak dokładnie działa „in” w Pythonie, w odniesieniu do asocjatywności itp.?

Dlaczego żadne dwa z tych wyrażeń nie zachowują się tak samo?

1 in [] in 'a' jest oceniany jako (1 in []) and ([] in 'a') .

Ponieważ pierwszym warunkiem ( 1 in []) jest False, cały warunek jest oceniany jako False; ([] in 'a')nie jest nigdy obliczana, więc nie jest zgłaszany żaden błąd.

Oto definicje instrukcji:

In [121]: def func():
   .....:     return 1 in [] in 'a'
   .....: 

In [122]: dis.dis(func)
  2           0 LOAD_CONST               1 (1)
              3 BUILD_LIST               0
              6 DUP_TOP             
              7 ROT_THREE           
              8 COMPARE_OP               6 (in)
             11 JUMP_IF_FALSE            8 (to 22)  #if first comparison is wrong 
                                                    #then jump to 22, 
             14 POP_TOP             
             15 LOAD_CONST               2 ('a')
             18 COMPARE_OP               6 (in)     #this is never executed, so no Error
             21 RETURN_VALUE         
        >>   22 ROT_TWO             
             23 POP_TOP             
             24 RETURN_VALUE        

In [150]: def func1():
   .....:     return (1 in  []) in 'a'
   .....: 

In [151]: dis.dis(func1)
  2           0 LOAD_CONST               1 (1)
              3 LOAD_CONST               3 (())
              6 COMPARE_OP               6 (in)   # perform 1 in []
              9 LOAD_CONST               2 ('a')  # now load 'a'
             12 COMPARE_OP               6 (in)   # compare result of (1 in []) with 'a'
                                                  # throws Error coz (False in 'a') is
                                                  # TypeError
             15 RETURN_VALUE   



In [153]: def func2():
   .....:     return 1 in ([] in 'a')
   .....: 

In [154]: dis.dis(func2)
  2           0 LOAD_CONST               1 (1)
              3 BUILD_LIST               0
              6 LOAD_CONST               2 ('a') 
              9 COMPARE_OP               6 (in)  # perform ([] in 'a'), which is 
                                                 # Incorrect, so it throws TypeError
             12 COMPARE_OP               6 (in)  # if no Error then 
                                                 # compare 1 with the result of ([] in 'a')
             15 RETURN_VALUE        

Python robi specjalne rzeczy za pomocą łańcuchowych porównań.

Następujące elementy są oceniane w różny sposób:

x > y > z   # in this case, if x > y evaluates to true, then
            # the value of y is being used to compare, again,
            # to z

(x > y) > z # the parenth form, on the other hand, will first
            # evaluate x > y. And, compare the evaluated result
            # with z, which can be "True > z" or "False > z"

Jednak w obu przypadkach, jeśli pierwsze porównanie jest False , reszta stwierdzenia nie zostanie rozpatrzona.

W Twoim konkretnym przypadku

1 in [] in 'a'   # this is false because 1 is not in []

(1 in []) in a   # this gives an error because we are
                 # essentially doing this: False in 'a'

1 in ([] in 'a') # this fails because you cannot do
                 # [] in 'a'

Aby zademonstrować pierwszą zasadę powyżej, są to stwierdzenia, których wynikiem jest prawda.

1 in [1,2] in [4,[1,2]] # But "1 in [4,[1,2]]" is False

2 < 4 > 1               # and note "2 < 1" is also not true

Pierwszeństwo operatorów Pythona: http://docs.python.org/reference/expressions.html#summary

Z dokumentacji:

Porównania można łączyć dowolnie, np. X <y <= z jest równoważne x <y i y <= z, z wyjątkiem tego, że y jest oceniane tylko raz (ale w obu przypadkach z nie jest w ogóle oceniane, gdy zostanie znalezione x <y być fałszywe).

Oznacza to, że nie ma w nim skojarzeń x in y in z!

Poniższe są równoważne:

1 in  []  in 'a'
# <=>
middle = []
#            False          not evaluated
result = (1 in middle) and (middle in 'a')


(1 in  []) in 'a'
# <=>
lhs = (1 in []) # False
result = lhs in 'a' # False in 'a' - TypeError


1 in  ([] in 'a')
# <=>
rhs = ([] in 'a') # TypeError
result = 1 in rhs

Krótka odpowiedź, ponieważ długa jest już tu podawana kilka razy i to w doskonały sposób, jest taka, że ​​wyrażenie boolowskie jest zwarte , to jest zatrzymanie oceny, gdy zmiana prawdy na fałsz lub odwrotnie nie może nastąpić przez dalszą ocenę.

(patrz http://en.wikipedia.org/wiki/Short-circuit_evaluation )

Odpowiedź może być trochę krótka (gra słów nie jest zamierzona), ale jak wspomniano, wszystkie inne wyjaśnienia są już tutaj całkiem dobrze zrobione, ale pomyślałem, że termin zasługuje na wspomnienie.