(Jak) powinienem zacząć od fotografii filmowej?

Od jakiegoś czasu bawiłem się myślą o rozpoczęciu fotografii analogowej (filmowej). Zakup lustrzanki filmowej oraz sprzętu do opracowania i wydrukowania zdjęć nie wydaje się zbyt drogi.

Teraz moje pytanie: czy ma to sens? Czy ktoś z was też to zrobił?

Tak naprawdę nie mam pojęcia o sprzęcie filmowym, a także o rozwoju i procesach drukowania. Więc jeśli masz jakieś konkretne wskazówki lub znasz tutoriale, które mogłyby mi pomóc, opublikuj je!

To zależy od tego, czego szukasz od tego doświadczenia. Czy bawisz się tym, aby zobaczyć, jakie obrazy wacko możesz uzyskać, które są „inne” lub „alternatywne” do cyfrowych? Innymi słowy, czy eksplorujesz film tak, jak zrobiłbyś to Holga, otworkowa lub soczewkowata? to nie zawracaj sobie głowy czytaniem dalej. Z drugiej strony, jeśli badasz film, ponieważ chcesz zrozumieć historię procesów fotograficznych lub chcesz głębiej zrozumieć, w jaki sposób fotony kończą się robieniem zdjęć, ta odpowiedź może Cię zainteresować.

Dla mnie sensowne jest, aby nawet dziś zacząć robić zdjęcia filmowe (poza zwykłą ciekawością), jeśli planujesz iść na całość: rozwijanie i drukowanie ręczne. W przeciwnym razie nie wydaje się, żeby było to tak blisko. Byłbym zwolennikiem naprawdę silnego żołądka, aby wynająć kamerę z widokiem 4x4 i nakręcić pudełko filmu i rozwinąć go na tacy (może nie rób tego, dopóki nie nakręcisz najpierw filmu 35 mm lub 120).

Film 35 mm jest obecnie najgorszym ze wszystkich światów, jeśli chodzi o robienie prawdziwych zdjęć. Jedynym powodem, dla którego warto zrobić film 35 mm, jest uczenie się, jak zachowuje się film i jak zachowuje się proces fotochemiczny. Z tego powodu dydaktycznego wiele można się nauczyć z filmu. Ale twierdzę, że nie zdobędziesz go, po prostu strzelając do rzutu i wysyłając go - musisz rozwinąć rękę. Ponownie, z 35 mm, nie wydaje się wcale warte po prostu rzucić rolkę i wysłać ją. Przetwarzanie, które 99,5% wszystkich laboratoriów zamierza zrobić z tym filmem, jest jak D-76 lub inny gówniany twórca filmu. To tylko przyniesie ci kiepskie wyniki filmowe, więc czego możesz się z tego nauczyć? Następnie wydrukują go na jakimś gównianym papierze i nie zrozumiesz też procesu drukowania (w przeciwnym razie odeślą zeskanowane pliki neg). Dla mnie to nie ma sensu - nigdzie nie warto.

Teraz, jeśli poświęcisz czas, aby dowiedzieć się, co zrobili dawni mistrzowie (tj. Opracowując w ABC twórcy filmów pirotechnicznych i drukując na czymś takim jak Elite Fine Art lub jeszcze lepiej na ręcznie pokrytej platynie), NASTĘPNIE sprawiasz, że warto. Możesz doświadczyć rtęciowego i tajemniczego świata filmu w najlepszym wydaniu. To NIE jest łatwe , ale tak naprawdę dostajesz coś na swoje kłopoty.

Krótko mówiąc, sugeruję, że jeśli interesujesz się fotografią filmową, idź na całość. Jeśli masz monastyczne dążenie do „zdobycia” fotografii filmowej, abyś mógł stać się ogólnie lepszym fotografem lub po prostu mieć pełniejsze uznanie dla medium, sugerowałbym następujący postęp. Można to nazwać programem nauczania autodydaktycznego w starych technikach fotochemicznych skool . Uwaga, sugerowałbym NIE zatrzymywać się na 101, jeśli przeszkadzasz w rozpoczęciu. Naprawdę dobre rzeczy pochodzą z 400. Możesz zrobić poziom 400 przed 300. Jeśli ukończysz doktorat. Wyślę ci zdjęcie, w którym oddajesz się swojej wielkości.

Kurs na poziomie filmu 101:

1. zdobądź tani aparat 35 mm (pożycz lub kup).

2. nakręć kilka rolek filmu i opracuj w DOBRYM deweloperze. Zobacz teksty Adama „Negatywne” lub inne teksty systemowe strefowe, aby znaleźć opisy dobrych twórców filmowych. D-76 to w zasadzie bzdura. nawet nie zawracaj sobie tym głowy.

3. Drukuj na papierze wysokiej jakości. Nie wiem nawet, co jest obecnie dostępne. W średniowieczu korzystałem z Kodak Elite Fine Art. Prob już nie istnieje. Jeśli możesz, kup konfigurację ciemni filmu / wydruku w serwisie eBay. super tanie. w przeciwnym razie skorzystaj z możliwości uczelni, jeśli są dostępne Uwaga: nawet nie zawracaj sobie głowy tanimi rzeczami. To nie ma sensu Robisz ten kurs dla nauki, nie dlatego, że jest to praktyczne. Uzyskaj pełną wartość inwestycji: kup najlepsze produkty miękkie , wypożycz najlepszy sprzęt filmowy.

Film 300:

4. Wypożycz / pożycz kamerę Hasselblad lub porównywalną kamerę 120-rolkową. Istnieje kilka naprawdę słodkich 120 kamer filmowych. powtórz krok 2 i 3 z filmu 100. 120 kamer filmowych to świat dla siebie, zasługujący na kontemplację.

Film 400:

4. Wypożycz / pożycz zestaw kamery 4x5. Zdobądź dobry, jeśli możesz. korzystanie z 4x5 jest naprawdę przełomowym doświadczeniem dla fotografów. Dowiesz się TAK dużo o fotografii za pomocą kamery widoku.

5. nakręć 25-kartkowe pudełko z filmem 4x5. powtórz 2 i 3.

Poziom magistra:

6. poznaj alternatywny / historyczny proces drukowania fotografii. Gum lub Platinum / Palladium to świetne miejsce na start. Pallad jest prawdopodobnie najlepszy pod względem łatwości nauki i kosztów. kontakt wydrukuj jeden z twoich negów 4x5.

Doktorat / stypendium:

7. Zrobić mokra płyta collodian ujemny i wydrukować go z fotograwiury . Jeśli to zrobicie, JESTEŚ BOGIEM.

Po ukończeniu studiów w pełni oczekuję, że uzyskałeś spostrzeżenia fotograficzne porównywalne z formami mistycyzmu (wycieczki do Mekki, posty, czuwania modlitewne, miesięczne medytacje). Będziesz także musiał oprzeć się pokusie kochania się z aparatem cyfrowym, biorąc pod uwagę nowo odkryty szacunek dla tego, jak dziwna jest łatwość użycia. Co więcej, kiedy spojrzysz na oszałamiające zdjęcia starych mistrzów filmu, będziesz o wiele lepiej doceniał ich umiejętności i cierpliwość. Zauważ, że wykonano wiele niesamowitych zdjęć z tym, co nazywam doktoratem. poziom wiedzy.

Aha, a jeśli zaczniesz kręcić 4x5, spójrz na fotografię Mary Ellen Mark ... możesz zauważyć charakterystyczne znaki negatywów 4x5 nakręconych w najbardziej intymnych miejscach (łazienki, sypialnie itp.). Uzyskiwanie obrazów w ogóle za pomocą 4x5 wymaga umiejętności ... używanie 4x5 jako kamery dokumentalnej do uchwycenia decydującego momentu wymaga ... um. . . cokolwiek to słowo oznacza „coś więcej niż umiejętności, które człowiek może zdobyć”. Ukończenie tego kursu może nie być uber-fotografem swoich marzeń, ale O wiele lepsze uznanie dla tych, którzy są.

Och, to może nie wydawać się drogie, ale za każdym razem, gdy słyszysz kliknięcie migawki, kosztuje Cię to pieniądze. Miałem to naprawdę źle - musiałem zacząć kręcić sztuczkami (eee, strzelać weselach - to, o ile mnie to dotyczy), aby wesprzeć mój nawyk.

To powiedziawszy, kręcenie filmu może być bardzo satysfakcjonujące. A raczej kręcenie filmów czarno-białych może być bardzo satysfakcjonujące. Kolor czyni cię niewolnikiem tego procesu i pozwala ci dokładnie zapoznać się ze wszystkimi niuansami znaczenia zawartymi w niewinnie wyglądającym wyrażeniu „brak wzajemności”. (Chcesz wprowadzić jednosekundową korektę ekspozycji na tym wydruku? Zajmie to godzinę tworzenia pasków testowych, aby znaleźć nowy zestaw filtrów do ekspozycji, nawet jeśli masz powiększacz dichromowy. A wypalanie i unikanie kolorowych wydruków jest jego własny mały akr piekła.) Nie ma żadnej realnej korzyści z kręcenia 35 mm kolorowego filmu; Technologia cyfrowa zapewnia o wiele większą kontrolę nad produktem końcowym, nie blokując przy tym żadnych decyzji, które podejmujesz po drodze. Jeśli kiedykolwiek przejdziesz do formatu średniego, to „ opłat laboratoryjnych i filmowych, zanim zużyta Bronica stanie się prawie tak droga, jak niskiej jakości cyfrowy tylny MF (oba Hasselblad i Mamiya mają „podstawowe” aparaty, które kosztują tylko tyle, co samochód ekonomiczny, jeśli jesteś zainteresowany) .

Dzięki czerni i bieli naprawdę musisz udać się do ciemni, aby było warto. Możliwość dostosowania kontrastu zarówno globalnie, jak i lokalnie sprawia, że ​​różnica między fotografią a migawką, którą otrzymujesz od przekazania filmu Brownie 620 do apteki. Wiele dramatu będzie pochodzić z wyboru filmu i filtrów, których używasz podczas filmowania (i prawie zawsze musisz użyć jakiegoś filtra), ale o wiele więcej pochodzi z rozwoju negatywów, wyboru kontrastu papieru i palenie i unikanie.

Chodzi o to, że nie można po prostu wskoczyć do pchania i ciągnięcia itd. Obiema stopami - najpierw należy zrozumieć „proste” zdjęcia. To wymaga bezpośredniego doświadczenia oraz odrobiny troski i uwagi. Zrozumienie, że „proste” zdjęcia są prawie zawsze rozczarowaniem (zdjęcia studyjne są wyjątkiem, ponieważ można użyć oświetlenia i filtracji do mikromanizacji kontrastu i tonacji w momencie ekspozycji). Będą albo płaskie i pozbawione życia (tylko strona pełna szarego yecha), albo zabraknie ci miejsca i pozostanie albo czysta biel, czysta czerń, albo jedno i drugie, w części obrazu.

Och - „standardowy” negatywny rozwój rzadko jest zadowalający. Większość strzelców B&W zauważyła, że ​​lekkie „pociągnięcie” (prześwietlenie o 2 / 3-1 stop i słabe rozwinięcie o kilka sekund) daje zarówno mniejsze ziarno, jak i dłuższą skalę tonalną. Jeśli chcesz zrobić rzecz Ansel Adams (w przeciwieństwie do szorstkiej fotoreportażu magazynu Life ), to standardowe zupy nie są tam, gdzie chcesz. Ale musisz wiedzieć, co dostosować i o ile, a to oznacza rozpoczęcie od standardu i zmianę (i zapisanie tych zmian do późniejszego wykorzystania - nie chcesz, aby każda rolka filmu była eksperymentem naukowym).

Teraz pro lab nie zostawi cię tam (chyba że dasz im jasne pisemne instrukcje, aby to zrobić), ale pro lab nie da ci wydruku 4x6 za kwartał. Przynajmniej będziesz chciał spojrzeć na arkusz kontaktowy (lub, jeśli masz wystarczające doświadczenie w czytaniu ich, rozwinięte negatywy) przed złożeniem zamówienia drukowania. O ile nie oczekujesz produkcji wysokonakładowej, prawie zawsze łatwiej jest robić rzeczy samemu. Nawet jeśli pracujesz na wysokim poziomie głośności, zazwyczaj będziesz chciał sam podjąć decyzję o kontraście, spaleniu i uchyleniu się - jesteś artystą. Naprawdę nie możesz podejmować decyzji dotyczących procesu, dopóki go nie zrozumiesz, a to oznacza wejście w to, eksperymentowanie i popełnienie kilku błędów po drodze.

Nie wskoczyłbym od razu w rozwój osobisty. Dostałbym (i miałbym) dobrą lustrzankę filmową (obecnie absurdalnie tanią) i kazałem film rozwinąć w dobrym sklepie. W ten sposób, jeśli zdecydujesz, że fotografia filmowa nie jest dla Ciebie, nie zmarnowałeś pieniędzy na mnóstwo sprzętu. Jeśli ci się spodoba, śmiało inwestuj w rozwój.

Warto wybrać się do fotografii filmowej. Zmusza Cię to do bardziej krytycznej oceny sceny i przemyślenia swoich ustawień, a nie metod fotografowania i dostosowywania, które możesz zastosować za pomocą techniki cyfrowej.

W przeciwnym razie fotografia filmowa jest bardzo podobna do cyfrowej. Sterowanie względnie nowoczesną lustrzanką filmową będzie bardzo podobne do ich cyfrowego odpowiednika. Moja lustrzanka EOS ma tryby scen, a także tryby Av, Tv, P i M, różne tryby pomiaru, różne tryby fotografowania i kompensację ekspozycji.

Jeśli jeszcze go nie znasz, musisz poświęcić więcej uwagi światłomierzowi w aparacie, ale o to chodzi. Jeśli nie masz pewności siebie, zawsze możesz zrobić zdjęcie cyfrowym, a następnie dopasować ustawienia w kamerze.

Film warto robić, ale nie z lustrzanką IMHO. Lustrzanka filmowa nie daje niczego, czego nie daje lustrzanka cyfrowa. Leica, teraz zupełnie inny kocioł rybny! Ostrość od rogu do rogu (dowolny obiektyw, w zasadzie - obiektywy dalmierzowe są stosunkowo łatwe do zbudowania w porównaniu do obiektywów SLR, a każdy tani Voigtländer zapewni najwyższej klasy lustrzankę za pieniądze) i z dobry film o niskim ISO będzie rywalizował lub przewyższał cyfrową jakość obrazu. A wszystko to w pakiecie mniejszym niż lustrzanka z obiektywem kitowym. Oczywiście, mając dobry skaner i przyzwoite przetwarzanie końcowe. Na wysokim ISO zapomnij o tym - technologia cyfrowa jest o wiele lepsza niż film w tym systemie, że nawet nie jest śmieszna. Z drugiej strony dobry film slajdów 100 ISO - osobiście jestem stronnikiem serii E100 Kodaka - jest co najmniej tak dobry, jak to, co potrafi mój Canon 1Ds mk II.

Myślałem o tym przez chwilę, po tym, jak nakręciłem kilka rolek w fantastycznej plastikowej lustrzance, którą dostałem, kiedy nie wiedziałem lepiej. To było bardzo satysfakcjonujące, ale trochę drogie. Oto, co zrobiłbym, aby koszty były możliwe do opanowania:

• Kup używaną lustrzankę mechaniczną i niektóre najlepsze obiektywy. Świetne połączenie, w dzisiejszych czasach naprawdę tanie.
• Weź rolkę filmu i kilka pustych kanistrów, abym mógł zrobić własną - kiedy w college'u kupowaliśmy rolki o długości 20 metrów, a przy dziwnym czarnym worku przypominającym torbę zrobiliśmy rolki aparatu
• Opracuj film sam - potrzebujesz bardzo mało sprzętu i nie potrzebujesz do tego prawdziwej ciemni
• Zeskanuj negatywy

Odtąd możesz używać tego samego procesu, co w przypadku zdjęć cyfrowych. Dla mnie dostęp do ciemni, powiększacza itp. Byłby przełomowy, dlatego zajmowałem się tylko filmem, a następnie skanowaniem.

Może jeśli skończę sabatycznie, zastosuję to w praktyce ...