Surowe zdjęcie do celów naukowych. Jak ustawić białe odniesienie do zdefiniowanej wartości liczbowej L * a * b?

Potrzebuję surowego zdjęcia naukowego do analizy kolorów. Zrobiłem zdjęcie z szarą kartą odniesienia, która ma zdefiniowaną przestrzeń kolorów L = 70 * a = 0 * b = 0.

Muszę zrównoważyć zdjęcie z L = 70 w aparacie raw. Czy poprawne jest przesunięcie poziomu ekspozycji w celu uzyskania takiej wartości? Czy jest jakaś opcja wprowadzenia zdefiniowanej wartości L * a * b w celu odpowiedniego zrównoważenia zdjęcia?

Często pojawia się to w pracach związanych z reprodukcją fotografii, w których ktoś stara się dokładnie przybliżyć jakiś inny obiekt, na przykład malowanie antycznego rysunku. Nie można tego zrobić w przypadku typowych zdjęć, nawet przy dostosowaniu ich do określonego, pasującego koloru LAB. Regularne zdjęcia zwiększają nasycenie kolorów i kontrast dostosowując, zwiększając średnie i zmniejszając kontrast jasnych obszarów. Ten proces nazywa się „poleceniem wyjściowym” i większość zachodzi, gdy obraz jest przechwytywany i konwertowany do formatu JPEG lub gdy obraz RAW jest przetwarzany przez konwerter RAW. Odbywa się to w celu uzyskania przyjemnych, a nie dokładnych obrazów.

Dokładne fotografowanie i reprodukcja jest procesem zwanym „Scene Referred” i obejmuje kontrolowane oświetlenie światłem, które jest dość zbliżone do D50 (mniej więcej popołudniowe światło dzienne i blask czarnego ciała o wielkości 5000 K). Stroboskopy są często zaskakująco zbliżone do D50.

Przykładem tego jest zrobienie, przetworzenie i wydrukowanie zdjęcia zdjęcia. Następnie, gdy zostaną umieszczone obok siebie w tym samym świetle, powinny ściśle do siebie pasować.

Aby fotografować obrazy „dokładnie”, należy uchwycić obraz, który można przekonwertować tak, aby dokładnie odpowiadał odbijanym kolorom, z jedyną modyfikacją przesunięcia punktu bieli do punktu bieli D50 i dostosowania ogólnego wzmocnienia, tak aby uchwycony LAB na obrazie był taki sam jak zmierzony współczynnik odbicia LAB (który będzie oparty na D50). Robienie tego dokładnie nie jest możliwe, ponieważ kolorowe filtry aparatu musiałyby spełniać kryteria Luthera / Ivesa, a także początkowo oświetlić fotografowany obiekt za pomocą D50. Można jednak podejść bardzo blisko, używając narzędzi z funkcją renderowania scenicznego. Daleko, znacznie bliżej niż zwykłe poprawianie zwykłych zdjęć.

Najpierw potrzebujesz przechwytywania RAW. Następnie należy go przetworzyć przy użyciu profilu kamery utworzonego do renderowania sceny. Freeware, DCamProf, może to zrobić i możesz tutaj pobrać source / docs / pliki wykonywalne do tworzenia profili kamer kompatybilnych z Photoshop ACR:

https://www.ludd.ltu.se/~torger/dcamprof.html

Gdy to zrobisz, po prostu dostosuj suwaki Ekspozycja, Temp. I Odcień, aby kolor punktu odniesienia na zdjęciu odpowiadał zmierzonemu LAB (lub znanemu, powiedzmy, z karty Colorchecker). Nie zmieniaj żadnych innych suwaków . - To jest dla starego rocznika Photoshop CS3. zobacz instrukcje na końcu tego postu dla Photoshopa CC

Może być konieczne wykonanie konwersji z dowolnej używanej przestrzeni kolorów (sugeruję Adobe RGB lub ProPhoto RGB). Bruce Lindbloom ma do tego wygodny kalkulator.

http://www.brucelindbloom.com/

Po otrzymaniu zdjęcia sceny można wydrukować zachowując dokładny kolor, wybierając opcję „Absolutna intencja kolorymetryczna”, która zachowuje kolory. Oznacza to, że jeśli kolor odczytuje LAB (70,20,25) w Photoshopie, powinien wydrukować to samo i odczytać blisko tej samej wartości LAB. Większość drukarek atramentowych z co najmniej 8 kolorami atramentu jest w stanie to zrobić dość dokładnie, chociaż mogą wymagać czegoś o nazwie profil niestandardowy.

Na koniec zawsze wykonuj kontrolę krzyżową procesu. Zrób zdjęcie karty ColorChecker, a następnie wykonaj kopię. Powinny być bardzo ściśle dopasowane, oprócz takich elementów jak odbicia lustrzane, jeśli używa się błyszczącego papieru. Matowy papier jest lepszy do takich zadań.

Ostatnia uwaga. Unikaj papierów z rozjaśniaczami optycznymi. Służą do tego, aby papier wyglądał na bielszy poprzez konwersję UV w niebieskawe światło. Problem polega na tym, że uzyskuje się znaczne przesunięcie kolorów w zależności od tego, ile promieniowania UV znajduje się w świetle. Ma tendencję do żółknięcia w ciągu stosunkowo niewielkiej liczby lat.

Dodano: Przetwarzanie obrazu scen skierowanego w Photoshop CC z ACR przy użyciu profilu „liniowego” DCP kamery:

ACR zmienił się na przestrzeni lat. W przypadku Photoshop CC niektóre ustawienia ACR należy dostosować dla „wariata” na forach Adobe. Jest programistą Adobe i ekspertem od zarządzania kolorami.

W przypadku przetwarzania obrazu odsyłanego do sceny wybierz przepływ pracy „Wersja 1 (2003) lub Wersja 2 (2010) dostępny pod ikoną„ kamera ”i profilem DCP. Następnie w zakładce głównej (najbardziej na lewo ikona„ tęczówka ”) ustaw„ Jasność ”przy 50, a„ Kontrast ”przy 25. Można również nieco przesunąć„ Czarny ”, aby złagodzić odblaski, ale powinna być dość niewielka. Inne suwaki przy 0.

Przetwarzanie Adobe jest co najmniej nieprzejrzyste, ale przyniosło to dla mnie dobre wyniki, pozwalając na obrazowanie kontrolera kolorów o średnim dE2000 wynoszącym 2 i maksymalnie 5. Jest to około 3 lub 4 razy lepsze niż ustawienie punktu bieli i Łatka L * 50.

Poza tym program „dcraw” ma określone opcje przetwarzania liniowego.

Brzmi dla mnie trochę niepewnie ... Karta sama w sobie NIE MA stałego koloru L * a * b * - jest to iloczyn odbicia karty przy różnych długościach fali oraz natężenia i rozkładu długości fali oświetlenia . W ciemności L * będzie wynosić 0. Zapal go kolorowym światłem, a twój a * b * zmieni się. Zapal go „białym” światłem o innym rozkładzie długości fali, a a * b * może ulec zmianie z powodu metameryzmu. Zapal go o innej temperaturze barwowej i wszystko się zmieni. Zmień jasność podświetlenia lub odległość lub kąt karty względem źródła światła, a Twoje L * zmieni się.

Jednak przy założeniu, że robisz zdjęcie przy odpowiednim standardowym oświetleniu, zgodnie z którym zmierzone zostały oryginalne wartości L * a * b * na karcie (które mogą różnić się od naturalnego światła lub lampy błyskowej aparatu - drukowanie komercyjne często wykorzystuje D50), i zakładając, że że to, co Cię interesuje, mieści się w liniowej części reakcji czujnika we wszystkich kanałach (czujniki zapobiegające rozkwitaniu zaczynają odrzucać część ładunku, gdy piksel dobrze się zapełnia), wtedy prawdopodobnie prawdopodobnie uda Ci się poprawić poziom ekspozycji, aby uzyskać kartę pasującą do pożądanych wartości L *. Pamiętaj jednak, że nawet jeśli używasz standardowego oświetlenia, twoja wartość L * będzie się różnić w zależności od odległości i kąta źródła światła - a zarówno jasność, jak i kolor mogą się różnić z powodu dodatkowego światła odbijanego na tę część sceny od otaczających obiektów .

Ale zwykłym sposobem pomiaru kolorów, gdy ważna jest dokładność, jest użycie czegoś zwanego spektrofotometrem - są to zwykle instrumenty kontaktowe (lub bliskie), które mierzą współczynnik odbicia łaty docelowej w całym zakresie długości fal, co pozwala im również obliczyć dokładne wartości kolorów XYZ, zamiast próbować wypracować dokładny kolor na podstawie samych próbek filtrowanych RGB, co nie zawsze jest prawidłowe (jak zapewne zauważyłby każdy, kto próbował sfotografować dzwonki). Właśnie dlatego profesjonalnie generowane profile kolorów ICC zwykle wykorzystują spektrofotometr do mierzenia wydrukowanych poprawek kolorów.

Nie oznacza to, że nie możesz robić użytecznych rzeczy ze zdjęcia - musisz tylko zdawać sobie sprawę z problemów i ograniczeń.