Dlaczego moim ostatnim krokiem po obróbce powinno być wyostrzenie?

Widziałem wiele osób, które zalecają stosowanie ostrzenia jako ostatniego kroku przetwarzania końcowego, a niektóre wydają się sugerować, że zawsze należy to robić.

Czemu? Zwykle odrzucam zdjęcia, które albo nie są ostre w punkcie ostrości, albo przynajmniej wystarczająco dobre, żeby mi to nie przeszkadzało. Jeśli uważam, że wynik wygląda wystarczająco dobrze, nawet na 100%, dlaczego miałbym chcieć zastosować ostrzenie i dlaczego powinien to być ostatni wykonany krok?

Po pierwsze, wyostrzanie nie służy (przynajmniej przede wszystkim) kompensacji zdjęć, które nie były ostre - chodzi przede wszystkim o odwrócenie (lub przynajmniej poprawę) efektów interpolacji nieodłącznie związanych z konwersją danych z typowego czujnika wzoru Bayera w rozpoznawalny obraz.

Podczas zmiany rozmiaru obrazu wykonywana jest także (przynajmniej zwykle) interpolacja. Aby zrekompensować tę interpolację, musisz wykonać wyostrzenie po interpolacji - ale chcesz zachować obraz w pełnym rozmiarze, aby uzyskać możliwie jak najwięcej wyników przetwarzania, aby zachować maksymalną jakość podczas edycji. Dlatego chcesz wykonać całą inną edycję, a następnie dopasować rozmiar obrazu do celu, a następnie wykonać ostatni etap wyostrzania, aby skompensować interpolację podczas zmiany rozmiaru.

Warto również czytać Patricka Lavioe za papier na ostrzenie w trzech etapach.

Innym powodem, dla którego nie należy wyostrzać już na samym początku, jest: Wrażenie ostrości zależy również od odległości oglądania. Jeśli wyostrzysz obraz w pełnej rozdzielczości, a następnie przeskalujesz go do 1/4 rozdzielczości, np. Dla sieci, efekt wyostrzania będzie już prawie niewidoczny. Na przykład masz piksele o następujących wartościach:

15 35
15 35

który może wyglądać tak po wyostrzeniu (lokalny kontrast wzrasta):

5 45
5 45

Następnie przeskalujesz go do połowy rozmiaru, co da jeden piksel o wartości

25

(średnia z powyższych). Jest to ten sam wynik, który otrzymujesz z nieostrym obrazem. Chodzi o to, że podczas oglądania z większej odległości dostajesz również wersję obrazu „zmniejszoną” (link teraz :)). Jeśli obraz jest drukowany z rozdzielczością 600 dpi, ale moje oko może rozpoznać tylko 150 dpi z pozycji, w której go oglądam, to można go wyostrzyć mocniej.

Ponadto wyostrzanie jest zawsze operacją „stratną”, tzn. Próbujesz odgadnąć, jak wyglądał oryginalny obraz, nie wiedząc o tym naprawdę. I na koniec, wyostrzanie może zwiększać szumy i artefakty kompresji, i zwykle dobrym pomysłem jest odkładanie wszelkiego rodzaju utraty jakości w miarę możliwości :)

Przychodzą mi na myśl dwa powody:

• Jeśli wykonasz jakiekolwiek klonowanie / kompresowanie / zmianę rozmiaru / obrót, wszystko to może zmniejszyć ostrość, więc powinieneś pozostawić wyostrzanie aż do wykonania tych wszystkich innych kroków (co jest zwykle zakończeniem procesu przetwarzania końcowego).

• Twoja metoda / ilość ostrzenia powinna zależeć od nośnika docelowego. Prace drukarskie wymagają innego wyostrzenia niż wydruk stron internetowych. Z tego powodu zapisuję zdjęcia nieostrzone, a następnie w razie potrzeby wyostrzam dla określonego miejsca docelowego. Obrazy mogą również zajmować więcej miejsca po wyostrzeniu, dlatego jest to kolejny powód, dla którego nie należy wyostrzać, dopóki nie będzie to konieczne.

To zależy

• Wyostrzanie usuwa szczegóły (odrzuca informacje), więc jeśli edycja jest destrukcyjna , każda edycja wykonana po wyostrzeniu miałaby mniej informacji do pracy niż gdyby była wykonana przed wyostrzeniem. Jeśli twoja edycja nie jest destrukcyjna, to nie jestem tego taki pewien. (Jestem pewien, że inni mogą się tutaj włączyć).

• Wyostrzanie jest jedyną (nie mogę wymyślić żadnej innej) edycją, którą należy wykonać inaczej w zależności od docelowego medium. Np. Wyostrzyłbyś wydruk 20 "x 10" inaczej niż obraz 640 x 480 pikseli dla strony internetowej.