Co to jest „Krąg Zamieszania”?

Wiem, że gdy chcę ręcznie obliczyć głębię pola, jednym z elementów zmiennych w tym równaniu jest krąg pomieszania. Mówiąc w skrócie, czym jest „Krąg pomieszania”, jak go obliczyć i czy istnieją inne sposoby, które odnoszą się do mojej fotografii, oprócz obliczania DoF?

Jest to często źródłem zamieszania, które większość ludzi dostaje w przeszłość, więc zrozumienie tego jest delikatne:

Gdy światło wpadające do obiektywu nie jest ostre, punkt na obiekcie jest ustawiany w kółko na płaszczyźnie obrazu (czujnik / film). Ten krąg jest kręgiem zamieszania. Im bardziej nieostry jest punkt, tym większy staje się krąg pomieszania. Zależy to od odległości ustawiania ostrości, odległości od obiektu i przysłony . Nie zależy to od rozdzielczości urządzenia przechwytującego ani warunków oglądania.

Krąg pomieszania wykorzystywany w obliczeniach DOF jest maksymalnym dopuszczalnym kręgu pomieszania, który jest uwzględniany w akceptowalnym punkcie skupienia. Jest to podyktowane wielkością wyświetlanego medium i odległością widzenia ze względu na sposób, w jaki ludzkie widzenie rozpoznaje szczegóły.

Historycznie większość tabel DOF używa standardowego COC, który odpowiada oglądaniu w odległości 8 "x10" w odległości 14 "dla kogoś z wizją 20/20, chociaż jestem pewien, że czasami używane są inne magiczne liczby.

obiektyw jest faktycznie ostry w jednym punkcie. w miarę oddalania się od tego miejsca obraz jest bardziej rozmyty. Stopień rozmycia w danej odległości od punktu centralnego zależy od ogniskowej obiektywu i odległości do punktu centralnego.

Krąg pomieszania jest największym rozmyciem obszaru, którego nie można odróżnić od punktu. Zależy to od rozdzielczości czujnika i ostrości filmu. Zależy to również od warunków oglądania i rozmiaru wydruku. Liczby, które widzisz używane w obliczeniach, są tylko przyjętymi standardami.

Jest to łatwiejsza koncepcja dla wielkoformatowych fotografii, ponieważ bardziej dotyczą one płaszczyzn ogniskowych.

Biorąc pod uwagę soczewkę o danym otworze i obiekt znajdujący się w nieskończoności, więc zakłada się, że wszystkie promienie wpadające do soczewki są równoległe, najbardziej zewnętrzne promienie od osi soczewki skupiają się w odległości bliższej soczewce niż promienie wpadające do soczewki bliżej środek soczewki. Im bliższe promienie skupią się dalej w dół osi, aby utworzyć ostry obraz, tak więc, czy nie wszystkie promienie z odległego obiektu skupią się w tym samym punkcie, wstawienie płaszczyzny ogniskowej w tym zakresie zamieszania pozwoli tylko na jeden punkt na strona obiektu, która ma być dobrze ustawiona, obiekty znajdujące się dalej i obiekty znajdujące się bliżej obiektywu niż ostry punkt ostrości zostaną rozmazane. stąd głębia ostrości jest zdefiniowana lub jeszcze lepiej obserwowana. mała przysłona mniejsza głębia ostrości duże rozmycie.