Jakie są zalety i wady każdego trybu migawki mojego Sony α7R II?

Niedawno dostałem mój Sony α7R II. Pochodząc z Sony α7R, cieszę się, że migawka nie jest już tak nieznośna w żadnym trybie. Dodatkowo istnieje opcja, aby mieć to wszystko elektronicznie („ciche fotografowanie”), i istnieje ustawienie, aby elektronicznie mieć tylko przednią kurtynę migawki. Jakie są zalety / wady każdego ustawienia? Oczywistą zaletą cichej migawki jest to, że jest cicha i nie ma zużycia mechanicznego, ale musi być wada lub domyślnie byłaby włączona (poza tym, że istnieją sytuacje, w których aparat może wydawać dźwięki) . To samo pytanie dotyczy opcji posiadania tylko przedniej kurtyny elektronicznie. Co za różnica?

Tryb cichy (tylko migawka elektroniczna) jest, jak stwierdzono, cichy. Nie hałasuje. Wadą tego trybu jest to, że A7R II (i prawie wszystkie inne aparaty) nie mają tak zwanej globalnej elektronicznej migawki . Oznacza to, że czujnik jest odczytywany jak skaner od góry do dołu, a nawet jeśli ustawisz ekspozycję na 1/4000 sekundy, rzeczywista ekspozycja jest rzędu 1 / 10s i spowoduje dość ekstremalne artefakty w porównaniu do mechaniczna migawka (którą można ustawić na 1/4000).

Powyższe zdjęcie pokazuje problem z tego doskonałego artykułu: http://m43photo.blogspot.no/2012/12/gh3-electronic-shutter.html

Elektroniczna migawka jest więc przydatna na przykład na weselu, na którym fotografowany obiekt się nie porusza. Ale jest nieodpowiedni dla sportu.

Tryb elektroniczny przedniej kurtyny ma tę zaletę, że nie przesuwa migawki przed ekspozycją. Zwykle, gdy używasz mechanicznej migawki, nieznacznie potrząśnie ona aparatem. Zwykły A7 miał ten problem w skrajnym stopniu, a wynik widać na poniższym obrazku:

Zdjęcie od Josepha Holmesa, przeczytaj artykuł, aby uzyskać więcej porównań: http://www.sonyalpharumors.com/the-shutter-vibration-issue-explained-by-joseph-holmes/

Ten tryb zmniejsza artefakt migawki elektronicznej i artefakt drgań mechanicznych. Wynika to z faktu, że mechaniczna migawka jest zamykana po ekspozycji (więc czujnik znajduje się w absolutnej ciemności), a następnie zawartość czujnika odczytywana jest w sposób podobny do skanera. Dla czysto elektronicznej ekspozycji zawartość czujnika jest odczytywana podczas odsłonięcia czujnika , co prowadzi do rozbieżności danych.

Wreszcie tylko migawka mechaniczna . Ten tryb jest sposobem działania klasycznych kamer. Wadą jest to, że jest głośno. Główną zaletą jest to, że tryb ten pozwala na bardzo szybkie naświetlanie. W przypadku bardzo szybkich ekspozycji (zwykle krótszych niż 1 / 250s, znanych jako szybkość synchronizacji lampy błyskowej ) migawka przesuwa się w niewielkim stopniu wzdłuż czujnika. W tym filmie można zobaczyć szczelinę poruszającą się nad kamerą przez facetów ze Slo-Mo: https://youtu.be/CmjeCchGRQo Powoduje to artefakty podobne do ekspozycji wyłącznie elektronicznej, ale efekt jest znacznie mniejszy.

Migawka mechaniczna jest odpowiednia do użycia z lampą błyskową (migawki elektronicznej nie można używać z lampą błyskową, a dla większości aparatów jest ona wyłączona po włączeniu lampy błyskowej). Jest także odpowiedni do fotografowania poruszających się obiektów. Jest to mniej odpowiednie na przykład dla astrofotografii i innych długich ekspozycji, w których drganie migawki może spowodować rozmycie.

Mechaniczna migawka działa na zasłony mechaniczne, które fizycznie blokują światło z czujnika i pamięci.

Elektroniczna migawka operuje zbieraniem danych z układu i blokuje dostęp danych do pamięci.

Jedną z wad, która przychodzi mi na myśl, jest podgrzewanie układu. Kiedy zasłony są otwarte, światło powoli dostarcza energię do chipa i nagrzewa się. A wyższa temperatura oznacza większą ruchliwość elektronów i „dziur” w układzie scalonym oraz zwiększa prawdopodobieństwo tunelowania kwantowego elektronów z jednego potencjału do drugiego. Krótko mówiąc, wyższa temperatura oznacza wyższy poziom hałasu.

W centrum uwagi była kolejna wada. (D) Lustrzanki mają jedno urządzenie do przechwytywania obrazu - czujnik - i jedno oddzielne urządzenie do AF i pomiaru - osadzone w pentapryzmie lub w lustrze. Gdy lustro jest podniesione (lub wcale nie ma lustra), musisz umieścić wszystkie te funkcje w jednym układzie. Potrzebujesz wielu przezroczystych warstw na detektorze i musisz przetwarzać obraz w locie.