Po co skupiać się na oku najbliższym aparatowi zamiast na oku pośrodku?

Czytałem więcej niż jeden raz, że najbliższe oko do kamery powinno skupiać się na portrecie osoby lub grupy ludzi.

Oto przykład (twarze są rozmazane dla dyskrecji, zwracaj uwagę na niewyraźne oczy). Chociaż wszystkie twarze powinny być w centrum uwagi, niektóre z nich są nieco bardziej kształtne niż inne.

Ale dlaczego nie skupić się na osobie, która nie jest najbliżej obiektywu ani najbliżej, więc średnio wszystkie twarze na zdjęciu będą bardziej skupione niż pierwsze podejście?

Moja propozycja polega na zmianie z tego:

do tego:

Najmniej ostra twarz przy drugim podejściu będzie ostrzejsza niż najmniej ostra twarz przy pierwszym podejściu, prawda?

Na przykładowym zdjęciu oznaczałoby to zmianę ostrości z prawego oka najbliższego faceta na obiektyw na, być może, faceta w niebieskim kolorze.

Nawet jeśli ostrość nie jest równomiernie rozłożona (głębia ostrości jest większa niż przed nią), jak powiedziano w tym powiązanym pytaniu , nawet jeśli rozsądne wydaje się skupienie na drugiej twarzy najbliżej obiektywu.

Jeszcze jedna możliwość, która dotyczyłaby również portretów grupowych:

Stara zasada jest taka, że ​​obiekty nieostre przed punktem skupienia są mniej przyjemne dla oka niż obiekty nieostre za punktem skupienia; innymi słowy, na ogół chcesz jak najlepiej odsunąć pierwszy plan od obiektów nieostrych, w przeciwnym razie widz może czuć się zaniepokojony. (można to oczywiście wykorzystać celowo w celu uzyskania efektu artystycznego)

Skupianie się na najbliższym oku powoduje, że dla większości obiektów obszar OOF pozostaje poza punktem ostrości; dotyczy to niezależnie od liczby oczu na obiekt. :-)

Za ostrością jest większa głębia ostrości niż przed nią. Skupienie uwagi na oku daje najlepszą szansę na ustawienie ostrości na całej twarzy. Jeśli nie możesz tego zrobić, skupiając się na oku bliskim, nie możesz tego zrobić bez zmiany czegoś (pozycji, kąta, przysłony).

Ponadto masz dużą szansę na wyraźny widok bliskiego oka, dzięki czemu ustawianie ostrości (ręczne lub automatyczne) jest łatwe. Przez czysty widok mam na myśli rzeczy wolne od włosów lub futra / piór w portretach zwierząt; dla dzikiej przyrody, jeśli nie można uzyskać strzału z bliska w pobliżu bez gałązki w sposób, który nie będzie dobrym strzałem.

To tylko ogólna zasada, ale jedna z tych przydatnych zasad, które możesz zastosować, jeśli nie chcesz za dużo myśleć.

Ponieważ sposób, w jaki ludzka wizja postrzega dwuwymiarową reprezentację trójwymiarowej ludzkiej twarzy, jeśli skupia się na niej najbliższe oko, wygląda nam to bardziej na całą twarz.

Nawet jeśli pytanie dotyczy portretów grupowych (pytanie jest w tym momencie dość mgliste), nadal jest prawdą. Portret grupowy z przednią osobą (osobami) w najostrzejszym ustawieniu ostrości wygląda dla naszych oczu bardziej naturalnie niż portret grupowy, w którym twarz na środku pleców jest ostrzejsza niż najbliższe twarze.

Wracając do dość ciasnych portretów jednej osoby o dwóch oczach:

Mimo że tylna głębia ostrości (DoF) będzie teoretycznie większa niż przednia DoF, przy typowych ogniskowych portretowych, otworach i odległościach od obiektu różnica jest tak znikoma, że ​​nie można jej nawet zmierzyć, z wyjątkiem bardzo dobrze kontrolowanych warunków laboratoryjnych.

Poniższe wszystkie zakładają, że obraz z kamery 35 mm lub pełnoklatkowej jest oglądany w rozmiarze 8 x 10 cali z odległości 10 cali (25 cm) przez osobę o wizji 20/20 i zobrazowany przy użyciu zaawansowanych opcji tutaj :

• Używając obiektywu 300 mm i przysłony f / 4 przy odległości ogniskowej 11 stóp różnica między przednim i tylnym DOF jest mniejsza niż setna cala.
• Używając obiektywu 300 mm i przysłony f / 4 z odległości ogniskowej 30 stóp, bliska głębia ostrości wynosi 1,50 cala, a głęboka głębia ostrości wynosi 1,51 cala. To stosunek 1,0066: 1 lub różnica tylko 0,66% między przednim i tylnym DOF!
• Używając obiektywu 85 mm przy przysłonie f / 2 i odległości ogniskowej 15 stóp, przednia głębia ostrości wynosi 2,35 cala, tylna głębia ostrości wynosi 2,41 cala, a różnica wynosi tylko 0,06 cala. To współczynnik F / R wynoszący 1,0256: 1 lub różnica tylko 2,56%.

Nawet jeśli użyjemy znacznie węższych otworów, różnica jest nadal znikoma.

• Używając obiektywu 135 mm przy przysłonie f / 8 ustawionej z odległości 20 stóp, przednia głębia ostrości wynosi 6,51 cala, a tylna głębia ostrości 6,88 cala, różnica tylko 0,37 cala. To współczynnik F / R wynoszący 1,057: 1 lub różnica tylko 5,7%.

Chociaż moja bezpośrednia myśl znalazła odzwierciedlenie w komentarzu @mattdm (zabawne), myślę, że masz na myśli strzelanie do grup, aby w kadrze było więcej niż dwoje oczu.

W takim przypadku nie musisz wybierać najbliższego oka, IMO.

Musisz wybrać punkt skupienia, który tworzy kompozycję, którą lubisz. Prawdopodobnie wybrałbym np. Zasadę trzeciej części lub coś takiego, aby zdecydować, jak wykadrować / skomponować ujęcie i na czym się skupić. Która osoba wydaje się najważniejsza / atrakcyjna / największa wywrotka, jest również czymś, co warto przemyśleć.

Nie sądzę, aby w przypadku grup musiałaś przestrzegać tej samej zasady, co w przypadku zdjęć jednoosobowych.

Moim przewodnikiem w tym przypadku byłoby zacytowanie wspaniałego filmu „patrz w głąb serca”. Myślę, że wiele osób zapomina o swoich instynktach i myśli w kategoriach zasad, ale portret powinien dotyczyć reakcji emocjonalnej skierowanej do i od ludzi, więc zacznij od tego i skup się na tym, co działa, aby przekazać to, co widzisz.

W przykładzie zdjęcia skupienie się na oku ma również tę zaletę, że zmniejszenie głębi ostrości w grupie. Chcesz, aby twoja grupa była skupiona, a nie ludzie w tle. Kiedy wszystko jest na zdjęciu, oko ma większą trudność (OK, to twój mózg) w ustaleniu, gdzie szukać / co jest ważne. Oczywiście, jeśli przysłona jest ustawiona na f11, tło nadal jest ostre.