Czy powinienem wyłączać stabilizację obrazu (IS), kiedy tak naprawdę jej nie potrzebuję?

Posiadam Canona 7D i obiektyw EF-S 15-85 IS i cały czas włączam stabilizację obrazu.

Niedawno doświadczony fotograf powiedział mi, że to ogromny błąd, ponieważ ogólnie obniża jakość obrazu.

Czy oprócz wyczerpania baterii istnieją dowody na to, że użycie IS spowoduje obniżenie jakości obrazu?

Dziękuję Ci :)

Nie wiem, jak to działa z tym obiektywem, ale widziałem wykresy dla systemu stabilizacji ciała Pentaxa, gdzie dane pokazują, że w przeciwieństwie do konwencjonalnej mądrości IS daje (malejącą, ale wciąż tam) korzyść aż do dość długich czasów otwarcia migawki , w którym momencie to nie ma znaczenia (i nie pogarsza).

Jeśli masz aparat na bardzo stabilnym statywie, prawdopodobnie lepiej jest go wyłączyć. Na lekkim, chwiejnym statywie może być inaczej.

Ważne jest również, aby pamiętać, że stabilizacja wymaga czasu na włączenie się i „ustabilizowanie” - zazwyczaj pół sekundy po naciśnięciu spustu migawki do połowy. Jeśli masz włączony, upewnij się, że pozwalasz na ten czas.

Aktualizacja: Nie sądzę, że są to wykresy, które pamiętam, ale pokazują to samo i są całkiem dobrze zrobione: Jak mogę określić minimalny czas otwarcia migawki, aby uniknąć rozmycia spowodowanego drganiami aparatu? .

Słyszałem o tym, że IS wpływa na Bokeh. Rozumowanie wydaje mi się rozsądne: ścieżka optyczna (optyczny IS) jest zmienna lub płaszczyzna soczewki jest przesuwana (czujnik IS), co prowadzi do innego rozkładu typowej „ostrości obiektywu” w porównaniu do obiektywu niestabilizowanego. Być może będzie to bardziej widoczne, ponieważ oczekujesz jednolitego rozkładu bokeh na odległym tle i na krawędziach.

Z pewnością warto przetestować to w kontrolowanej konfiguracji. Nie, nic z tym nie zrobię;)

Jeśli szukasz tutaj i gdzie indziej, znajdziesz wiele argumentów za i przeciw, kiedy należy / nie należy używać IS / VR / SR. Niezwykłą rzeczą w tak wielu ćwiczonych słowach jest to, że tak łatwo jest przetestować i zdecydować dla siebie, własnego zastosowania i własnych standardów. Zrób kilka zdjęć w ten sam sposób zi bez niego. Przyjrzyj się im uważnie. Czy potrafisz odróżnić coś lepszego lub gorszego? Czy ci zależy? Oto twoja odpowiedź.

Na przykład przetestowałem kilka moich obiektywów (Nikon) na statywie z obsługą VR, ale nie. Nie można odróżnić na 100%. To mi wystarczy. Nadal go wyłączam, ponieważ opóźnienie, które powoduje, może być trochę denerwujące, ale jeśli zapomnę, nie będę się martwić.

I jeszcze jedna rzecz, ponieważ jestem tutaj. Ta zasada 1 / ogniskowa? Całkowicie fałszywy. Myśleć, że tak wiele zmiennych zaangażowanych w stabilność trzymania się za ręce można sprowadzić do tak trywialnej formuły? To naprawdę nie wytrzymuje żadnej kontroli. Co ciekawe, to kolejny mit, że fotografia cyfrowa bardzo łatwo sprawdza się dla siebie, ale wydaje się, że tak niewielu. To zabawne, że cytowana reguła nie zmieniła się, gdy tylu ludzi zaczęło używać mniej niż pełnoklatkowych czujników.

Jako ktoś, kto używa JEST Zdolność EF 100-400mm obiektyw serii L dużo, mogę powiedzieć, że jest to coś trzeba wybrać się do użytku. IS jest narzędziem zaprojektowanym w celu rozwiązania określonego problemu. To nie jest wszechobecny młot, który najwyraźniej może rozwiązać każdy problem znany człowiekowi, więc musisz wyraźnie powiedzieć o przypadkach, w których go używasz.

IS ma na celu poprawę wydajności obiektywu podczas trzymania go w ręce , w sytuacjach, w których trzymanie ręki jest niemożliwe lub trudne. Jeśli masz wystarczającą ilość światła, aby postępować zgodnie z Focal Length Reciprocalregułą, która określa, że ​​do zrobienia ostrego zdjęcia należy użyć czasu otwarcia migawki wynoszącego co najmniej 1 / Ogniskową minimum (bez IS), wyłącz IS. Jeśli nie masz wystarczającej ilości światła, aby zrobić ostre zdjęcie przy odpowiedniej ekspozycji z zachowaniem zasady wzajemności, należy włączyć IS przed zwiększeniem czułości ISO. System IS 18-55 może zapewnić Ci 1-2 stopnie dodatkowej przyczepności , podczas gdy lepszy IS (taki jak na 100-400 mm) może zapewnić Ci 3-4 stopnie dodatkowej przyczepności. Oznacza to, że możesz skrócić czas otwarcia migawki nawet o dwa stopnie poniżej, niż nakazuje zasada wzajemności, i uzyskać wyraźny strzał. Przy 55 mm oznaczałoby to, że czas otwarcia migawki 1 / 15s (+ 2s tops) powinien wystarczyć. Przy 400 mm oznaczałoby to czas otwarcia migawki 1/100 s (+3 stopnie).

Jeśli nie możesz uzyskać strzału, włączając IS, to w końcu nadszedł czas, aby podkręcić ISO. Zasadniczo staram się utrzymywać ISO na możliwie najniższym poziomie. W przypadku fotografowania dzikiej przyrody i ptaków, mam tendencję do ustawiania ISO na Auto i chyba, że ​​fotografuję w jasnym świetle dziennym, włączam IS w trybie 1 (stabilizacja w płaszczyźnie poziomej i pionowej).

W większości przypadków pozostawienie go włączonym przez cały czas jest bezpieczne, szczególnie jeśli jest ono realizowane w inteligentny sposób.

Aby stabilizacja obrazu działała, musi ona wykrywać przy dużej prędkości drobne ruchy obrotowe. Jednak takie wykrywanie nie jest nigdy w 100% dokładne - zawsze występuje margines błędu, który przekłada się na bardzo dokładne ruchy na niskim poziomie. To nigdy nie ma znaczenia w normalnych sytuacjach, w których go użyjesz, ponieważ w rzeczywistości trzymanie aparatu ręcznie na 1 / 250th lub wolniej zawsze generuje znacznie, dużo większy ruch niż jakakolwiek niedokładność systemu stabilizacji obrazu. To zysk netto.

Jednak gdy aparat jest całkowicie zablokowany na statywie, aparat nie powinien się poruszać. Tak więc nie tylko nie jest potrzebne, ale nie chcesz, aby niedokładność jego systemu wykrywania rotacji generowała w ogóle drobne ruchy. Nawet jeśli jakikolwiek ruch będzie mniejszy niż trzymanie ręki przy normalnym czasie otwarcia migawki, gdybyś miał mniejszą szansę na rozmycie, nie brałbyś tego, prawda?

Niektóre aparaty są wystarczająco inteligentne, aby wykryć, że prawdopodobnie znajdują się na statywie, i nie poruszają systemu IS, podobnie jak niektóre aparaty automatycznie wyłączają IS dla czasów otwarcia migawki 1/500 i większych. Ale trudno jest znaleźć te informacje o konkretnym obiektywie lub ciele.

Dla mnie dużym problemem ze stabilizacją obrazu jest to, że „przebudzenie” zajmuje trochę czasu, jeśli chcesz zrobić bardzo szybkie zdjęcie szybko poruszającego się obiektu, są szanse, że pierwszy zostanie zamazany przez system IS, nawet przy stosowaniu krótkiego czasu otwarcia migawki (np. 1/250 przy 30 mm).

Przynajmniej tak wygląda mój Sigma 17-70 OS.

Wydaje mi się, że nadal lepiej jest pozostawić to włączone przez cały czas, gdy „spacerujesz”. W ten sposób nie musisz pamiętać o ponownym włączeniu, gdy warunki oświetleniowe zmienią się na słabe.

Znalazłem się kilka razy przyłapany na wyłączeniu IS, kiedy naprawdę tego potrzebowałem. Po prostu nie jest moim zwyczajem sprawdzanie tego przełącznika na obiektywie.

Podsumowując, odkryłem, że mam dużo więcej „uratowanych” zdjęć z powodu włączenia IS, niż zrujnowanych z powodu niewłaściwego zachowania.

Oto ciekawy artykuł o Nikon VR , ale myślę, że wiele dotyczy ogólnie stabilizacji obrazu.

Autor porusza te kwestie nieco na początku, ale jego główną zasadą jest, aby nigdy nie włączać VR, gdy nie jest to potrzebne.

Jedyny argument, jaki słyszałem, dotyczy żywotności baterii - jeśli jej nie potrzebujesz, wyłącz ją, aby oszczędzać baterię.

Jakość obrazu może ulec pogorszeniu, jeśli aparat stoi na statywie lub jeśli ogniskowa jest poza zakresem tego, czego „oczekuje” system IS. Na przykład niektóre aparaty i / lub obiektywy zalecają wyłączenie stabilizatora obrazu dla makrofotografii. Ale w testach, które próbowałem, nie zrobiło to znaczącej różnicy i zwykle trudno jest zauważyć jakąkolwiek degradację.

Jakość obrazu w ogóle nie ulegnie zmianie. Światło nadal przechodzi przez ten sam kawałek szkła, niezależnie od tego, czy jest włączone, czy wyłączone.

Możesz uzyskać pętlę sprzężenia zwrotnego, jeśli masz włączony IS podczas montażu na statywie (chyba że obiektyw wykryje, że jest on zamontowany na statywie), gdzie wibracje szkła poruszanego przez system IS powodują dalsze wibracje, ale powoduje to efekt rozmycia ruchu i nadal nie wpłynęłoby to na jakość obrazu, a raczej na jakość obrazu ...

Używanie IS w środowisku, w którym występuje wiele wibracji (w samolocie / samochodzie na wyboistym torze), może mieć również wpływ.

Mam obiektyw Sigma 150 mm do 600 mm Sport na Canonie T6i. W słabym świetle OS (stabilizacja optyczna) działa cuda. W dobrym świetle system operacyjny absolutnie rujnuje zdjęcia. Kilka razy zapomniałem wyłączyć system operacyjny i zmarnowałem cały dzień na zdjęcia. Nie jestem pewien, dlaczego odpowiedzi są tutaj tak różnorodne. Może wersja stabilizacji obrazu Sigmy jest wadliwa? Może ludzie nie wiedzą, jak wygląda ostre zdjęcie? Nie mogę powiedzieć Cały czas zostawiam system operacyjny wyłączony, więc nie zapomnę go wyłączyć.