Dużo hałasu na moich zdjęciach hokejowych. Co ja robię źle?

Często fotografuję hokeistów, ale mają dużo hałasu i wyglądają bardzo źle. Wydaje mi się, że mój obiektyw nie ma wystarczająco dużej apertury, ale chciałbym wiedzieć, co mogę zrobić, aby robić lepsze zdjęcia. Próbowałem użyć niskich wartości ISO i maksymalnej przysłony, ale czas otwarcia migawki musi być bardzo krótki w tym sporcie, więc nie działa zbyt dobrze.

Mam Canona 70D i obiektyw EF-S 55-250 mm IS STM ( f / 4-5.6 ). Czy uważasz, że powinienem użyć innego obiektywu? Jak mogę poprawić swoje zdjęcia?

Oto przykład w trybie automatycznym „SCN Sports” ( ISO 4000–79 mm - f / 5,0–1 / 800s )

Pobierz plik CR2

Jak wyglądają szczegóły

Kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić swoje wyniki.

• Użyj ISO 5000 lub 6400. Sposób, w jaki lustrzanki Canon radzą sobie z ustawieniami ISO pomiędzy ustawieniami pełnego zatrzymania (100, 200, 400, 800 itd.), Oznacza, że ​​ISO 5000 jest czystszy niż ISO 4000, a nawet ISO 2000 w większości aparatów Canon. Należy unikać ustawień zatrzymania +1/3 (ISO 125, 250, 500, 1000, 2000, 4000 itd.), Jeśli hałas stanowi problem.
• Ustaw ekspozycję (ISO, Tv i Ev) ręcznie. Wybierz wartość ekspozycji mniej więcej w połowie odległości między światłami w najniższym punkcie cyklu i najwyższym. Przy częstotliwości migania wynoszącej 120 Hz (w miejscach o częstotliwości prądu przemiennego 60 Hz) lub 100 Hz (w miejscach o częstotliwości sieci prądu przemiennego 50 Hz) miernik nie będzie mierzył światła na tym samym poziomie, co w czasie przejścia szczeliny kurtyny migawki w poprzek ekran. Mając dużo lodu i inne białe tło w scenie, musisz ustawić co najmniej +1 punkt EC lub ustawić ekspozycję, aby histogram znajdował się z prawej strony środka. To znaczy, chyba że chcesz, aby biały lód i deski wyglądały na średnio szare.
• Użyj narzędzia do redukcji hałasu, które ma niezależną kontrolę hałasu luminancji i hałasu chrominancji . Hałas luminancji nazywamy często „ziarnem”. Zmniejszenie szumu luminancji ma większy wpływ na szczegóły niż zmniejszenie szumu chrominancji. Szum chrominancji lub szum koloru jest najbardziej zauważalny na przykładowych zdjęciach.
• Jeśli zmniejszona pojemność bufora (pod względem liczby klatek, które można zrobić, zanim bufor pamięci zapełni się, czekając na zapis na karcie pamięci) nie przeszkadza, zapisz pliki w surowym formacie. Będziesz miał więcej swobody, aby je rozjaśnić i poprawić przebarwienia w przetwarzaniu końcowym. Czasami usunięcie kolorowej obsady może sprawić, że obskurnie wyglądające zdjęcie zrobione pod kiepskimi siłowniami / stadionem / lodowiskiem będzie wyglądało jaśniej.
• Użyj szybszego obiektywu. W przypadku sportów w świetle nie można zastąpić szerokiego otworu. Zoom 70–200 mm f / 2,8 lub jeszcze szybszy obiektyw stałoogniskowy, taki jak EF 135 mm f / 2 L, to podstawowe cechy fotografa sportów halowych. Jeśli profesjonalne obiektywy „L” przekraczają twój budżet, 85 mm f / 1.8 lub jego kuzyn EF 100 mm f / 2 radzi sobie całkiem nieźle. Lubię 100 mm trochę lepiej niż 85 mm, ale zwykle używam jednego z nich na korpusie FF. Z pierwszorzędnymi soczewkami musisz wybrać miejsce, w którym chcesz strzelać, i poczekać, aż akcja nadejdzie do tej strefy. Nawet przy powiększeniach jest to często najlepsza strategia do robienia dobrych zdjęć sportowych. Wykorzystaj swoją wiedzę na temat sportu i tendencji poszczególnych graczy, aby przewidzieć, gdzie rozwinie się kluczowe działanie.
• Użyj nowszego korpusu Canon z funkcją „redukcji migotania”. Pomoże to nie tylko sprawić, by migające światła często spotykane w takich miejscach wyglądały bardziej jednolicie pod względem jasności i koloru na zdjęciach od jednego do drugiego zdjęcia, ale także wydłuży czas wyzwolenia migawki, gdy światło osiągnie szczyt w cyklu migotania stworzony przez prąd przemienny zasilający światła. Więcej informacji na temat tego, jak może to zmienić jakość, można znaleźć w studium przypadku, które zamieściłem na końcu tej odpowiedzi, do Kiedy należy zaktualizować korpus aparatu?

Po prostu zgrubna korekta koloru / balansu bieli i dodanie trochę wybiórczego koloru „dziurkowania” w kanałach żółto-pomarańczowych, jednocześnie usuwając trochę różu z lodu z kanału karmazynowego, a także zwiększając jasność postu może wiele zrobić dla przykładowy obraz JPEG:

W szczególności kontrast i kolor / balans bieli mogły być znacznie lepiej dostosowane z surowego pliku niż z jpeg. Niektóre próby NR były sfrustrowane również obecnymi na obrazie artefaktami kompresji JPEG.

Moc edytowania plików raw pokazano tutaj:

Gdybym zauważył , że włączony jest automatyczny optymalizator oświetlenia, odznaczę go przed kontynuowaniem edycji. To jest coś, czego nigdy nie włączyłem, więc nie mam w zwyczaju sprawdzania tego, kiedy zaczynam surową edycję.

Na ekranie komputera szum w pełnowymiarowym obrazie nie odwraca uwagi od tematu, przez co mam na myśli, że nie ma dla mnie żadnej różnicy pod względem jakości obrazu, ponieważ nie interesuje mnie piksel spoglądający do poziomu czujnika Baera.

Na ekranie dostrzegam hałas składający się z ostrza drążka na krawędzi kadru i ludzi przy stolikach za szybą oraz odbicia odtwarzaczy poza ramką na szybie. Na moim ekranie mają one wpływ na to, jak scharakteryzuję jakość obrazu, ponieważ nie obsługują one tematu i prawdopodobnie nie są tym, co widział fotograf.

Chodzi mi o to, że jakość obrazu dzieje się na różnych poziomach i wzdłuż różnych osi. Należy oceniać na podstawie zamierzonej grupy odbiorców i zamierzonego formatu wyświetlania. W Internecie przy normalnym rozmiarze oglądania hałas po prostu nie jest widoczny.

Jakieś sugestie:

1. Zrób zdjęcie obiektu, gdy jest on bliżej, aby umożliwić obiektywowi o zmiennej przysłonie działanie na szerszym otworze.
2. Zdjęcia czasowe, gdy ruch w stosunku do pola widzenia kamery jest krótszy, aby uwzględnić dłuższe czasy otwarcia migawki.
3. Zdjęcia czasowe dla momentu, w którym gracze mają minimalną prędkość, na przykład gdy gracz zmienia kierunek, próbując przeciwnika dostosować się do dłuższych czasów otwarcia migawki.
4. Rób przy tym wiele zdjęć i eksperymentuj.
5. Eksperymentuj podczas przetwarzania wszystkich zdjęć, aby znaleźć zdjęcia, które zatapiają ograniczenia narzucone przez sprzęt.

Nie oznacza to, że różne szkła nie dają różnych zdjęć. Ale to nie poprawi wyczucia fotografa w czasie, kompozycji, chęci i ciekawości do eksperymentowania i ustalenia, co działa lepiej, a co nie.

Do uprawiania sportu potrzebujesz krótkich czasów otwarcia migawki. Aby uzyskać prawidłową ekspozycję, dostępne są dwie zmienne: Przysłona i ISO.

Jesteś już na granicy przysłony obiektywu, więc musisz to zrekompensować za pomocą wysokiej czułości ISO i poświęcić szum.

Szukaj szybkiego obiektywu. Być może trzeba poświęcić szeroki zakres ogniskowych.

Bez aktualizacji spróbuj strzelać przy użyciu tak długiej migawki, przysłony jak najszerszej i jak najniższej ISO, ale wątpię, że może to znacznie poprawić jakość.

Chciałbym powiedzieć, że twoje zdjęcie wygląda dobrze, ale patrzysz na to zbyt uważnie.

Mówię o tym, że powiększasz małe fragmenty obrazu i martwisz się o nie zamiast obrazu jako całości, i nie sądzę, że jest to tak duży problem dla ludzi, którzy patrzą na twoje zdjęcia, jak ty.

Jeśli hałas przeszkadza, możesz wypróbować redukcję szumów po przetworzeniu za pomocą wielu narzędzi programowych do tego zadania (NeatImage to taki, z którego sam korzystałem). Selektywnie redukowałbym hałas na zwykłych obszarach, zamiast ogólnie redukować hałas, który zmniejszy szczegółowość.

Hałas przy tak wysokim ISO jest podany. Potrzebujesz wysokiej czułości ISO, ponieważ musisz ją wymienić na czas otwarcia migawki w stosunkowo słabym świetle, więc musisz zaakceptować szum.

Nie jestem pewien, czy sam bym dążył do 1/800. Niewielkie rozmycie ruchu jest w rzeczywistości przydatne, by czasami dać widzowi poczucie ruchu. Zamrożenie całego ruchu niekoniecznie daje poczucie działania.

Możesz poprawić aspekty techniczne. Ale fotografia to coś więcej niż tylko techniczne - zakładając, że chcesz tworzyć sztukę, a nie tylko ślepo strzelać, nie myśląc o tym, co chcesz osiągnąć za pomocą swojej fotografii. Innymi słowy, istnieje różnica między sztuką a przeciętnym selfie na wakacje.

Jeśli nie możesz obejść hałasu, użyj go jako integralnej części swojej pracy. Czy ktoś pamięta niesamowicie kiepską fotografię Ernesto „Che” Guevary? Po jakimś „analogowym photoshopie” stał się kultowym „obrazem Che”. Nie daj się teraz ponieść emocjom i oczekuj, że Twoje zdjęcia z hokeja automatycznie osiągną ten sam poziom sławy, ale nadal staraj się myśleć nieco więcej o znaczeniu i emocjach, które chcesz przekazać swoim obrazem.

Ważnym punktem, oprócz regulacji poziomu / koloru, jest kadrowanie. Odetnij wszystko, co nie jest potrzebne (zachowując jednocześnie rozsądny współczynnik kształtu). Zrobiłem brzydki przykład, w którym gracz wydaje się wchodzić na obraz z prawej strony, przechodząc do pustego miejsca po lewej stronie (które może być jeszcze większe, aby przekazać determinację gracza do zajmowania tego miejsca, niedbale pozostawionego niezajętego przez przeciwnika zespół obrony, na ułamek sekundy przed zdobyciem decydującego gola przez bezradnego bramkarza ... no cóż, chyba mnie dało się ponieść).

I, szczerze mówiąc, jak wszystkie inne tutaj, nie sądzę, że ani ty, ani twój aparat wykonaliście złą robotę!

Edycja: Jeśli chodzi o różnicę między hałasem pokazanym w typowych recenzjach a hałasem, jaki rzeczywisty użytkownik może dostrzec podczas fotografowania w niedoskonałych, rzeczywistych warunkach: zawsze występuje hałas, niezależnie od ustawienia ISO. Jest to bardziej widoczne na niektórych zdjęciach i może być całkowicie niewidoczne na innych. Lub może być objęty artefaktami kompresji JPEG lub wygładzony przez jakiś algorytm przeciwszumowy (który może również usuwać drobne szczegóły, więc takie algorytmy są zwykle częściej spotykane w tanich aparatach konsumenckich). Zdjęcie z bardzo jasnym światłem słonecznym i głębokimi cieniami, nawet przy ISO 100, zacznie pokazywać szum w cieniach, gdy zaczniesz bawić się krzywymi ekspozycji podczas przetwarzania RAW.