Czy możliwy jest obiektyw z dwiema soczewkami? Np. 35 mm i 50 mm

Naprawdę lubię soczewki podstawowe ze względu na ich prostotę, powiększanie stopami. Wolę go od obiektywu zmiennoogniskowego ze względu na tę prostotę.

Ale noszę zarówno 35 mm, jak i 50 mm, ponieważ robię z nimi dwie różne rzeczy, np. Ulicę i portrety. Wolałbym mieć jeden obiektyw 35 mm i 50 mm, który można przełączać.

Czy technicznie możliwe jest wykonanie soczewki przełączanej? Jak byś to zrobił?

Tak, jest to technicznie możliwe. Pytanie brzmi, czy będzie to miało praktycznie takie same ograniczenia jak powiększenie, czy nie.

Leica ma dwa obiektywy ze skokową regulacją ogniskowej: Tri-Elmar 16–18–21 mm i Tri – Elmar 28–35–50 oraz obiektyw zmiennoogniskowy Canon z wbudowanym telekonwerterem, który zrobiłby wszystko, co chciałbyś, gdyby był umieszczony w Obiektyw o stałej ogniskowej: EF 200-400 mm z wewnętrznym przedłużaczem 1,4x .

Tak, jest to możliwe, a „Wieżyczka obiektywu” jest jednym ze sposobów na osiągnięcie tego.

W latach pięćdziesiątych bardzo często używano „Wieżyczki obiektywu” w aparatach i kamerach filmowych, zanim stało się to możliwe.

Źródło: Bolex 16 mm

Źródło: wieżyczka makro

Źródło: kamera filmowa 8 mm z głowicą rewolwerową

Jest to możliwe i Canon to zrobił, choć w inny sposób niż można się spodziewać - ich EF 200-400 mm f / 4L IS USM Extender 1.4x . Jest to obiektyw zmiennoogniskowy z wbudowanym telekonwerterem, który można przełączać (zamiast odmontowywać obiektyw i montować go ponownie za pomocą telekonwertera, jak zwykle). Zmniejsza to jednak ilość światła, które masz, gdy używasz telekonwertera - do f / 4 dostajesz się tylko wtedy, gdy go nie używasz; wraz z nim spada do f / 5.6.

Chociaż teoretycznie wydaje się to możliwe, aby zrobić to samo z krótką liczbą pierwszą (przykładowo 35 lub 50), nie byłoby to praktyczne - sama część telekonwertera ważyłaby tyle samo, co soczewka główna.

W ostatnich latach pojawiły się niektóre obiektywy z szybkim zoomem, które są tak dobre lub lepsze niż odpowiedniki stałoogniskowe - w szczególności Sigma 18-35 f / 1.8, 24-35 f / 2 i 50-100 f / 1.8. Jednak waga wciąż stanowi problem - nawet najlżejszy z nich (18–35) waży 800 g.

Tak, jest to możliwe, a technicznie jest to możliwe na wiele różnych sposobów.

Możesz mieć wieżę z obiektywem zawierającą wiele obiektywów o różnych ogniskowych, w której obracasz wieżyczkę, aby przełączać między żądanymi obiektywami - było to powszechnie stosowane w kamerach filmowych.

Możesz zbudować „stopniowany” obiektyw zmiennoogniskowy - tzn. Mieć obiektyw, który zmienia ogniskową, ale nie w sposób ciągły w całym zakresie, tylko do wcześniej określonych odległości, dla których obiektyw jest zoptymalizowany (np. Obiektywy Tri-Elmar firmy Leica ).

Możesz też użyć telekonwertera z tyłu obiektywu, np. Jako dodatku, takiego jak Canon Extender EF 1.4x, lub elementu wewnętrznego, który przesuwa się po naciśnięciu przełącznika (np. Canon 200- 400L - wybrzuszenie w lufie to miejsce, w którym mieszka element TC).

Możesz też użyć konwertera teleside z przodu obiektywu, np. Fuji TCL-X100, który przekształca obiektyw z serii X1000 w odpowiednik obiektywu 35 mm, aby uzyskać odpowiednik 50 mm. W opisywanym scenariuszu użytkowania jest to prawdopodobnie najbliższe dopasowanie, które faktycznie istnieje. :) Ale, oczywiście, jest prawie tak samo jak po prostu używanie dwóch osobnych soczewek.

Jest to technicznie osiągalne, poza wieżyczkami obiektywów eldritch, ze stałymi (nie stałymi) obiektywami zmiennoogniskowymi.

Techniczny powód, dla którego decydujesz się na obiektyw zmiennoogniskowy zamiast zoomu, polega na tym, że łatwiej jest uzyskać szerokie przysłony za pomocą liczb stałych (stąd liczby pierwsze są często „szybkimi” obiektywami). Maksymalna przysłona możliwa do uzyskania przy użyciu typowego obiektywu zmiennoogniskowego (takiego jak obiektyw kit) zmniejsza się podczas powiększania.

Jednak obiektywy zmiennoogniskowe o stałej aperturze umożliwiają powiększanie bez zmniejszania maksymalnej przysłony. Na przykład SAL1650 2.8 może robić f / 2.8 przy 16 mm do 50 mm. Efekt, który wydaje mi się, że mam ogniskową AF / 2.8 od ogniskowych 16 mm do 50 mm, przełączany za pomocą skrętu tubusu obiektywu.

Nie widziałem zbyt wielu stałych powiększeń przysłony, ale SAL1650 nie wydaje się tak „prosty” jak liczby pierwsze. Myślę jednak, że jest zdecydowanie prostszy i łatwiejszy w obsłudze niż wieżyczki z obiektywami.