Skąd pochodzi termin „f-stop”?

Czy ktoś zna pochodzenie tego terminu?

Jest to kwestia debaty, a prawda jest taka, że ​​możesz wybrać dowolną liczbę książek fotograficznych (lub odwiedzić dowolną liczbę stron fotograficznych) i przeczytać różnorodne odpowiedzi na to pytanie, z których najczęstsze to:

• Focal Stop
• Ogniskowy
• Układ czynnikowy
• Stop ułamkowy
• Średnica frakcyjna
• Finestra Stop (Finestra po włosku oznacza „okno”)

Podobnie jak w przypadku wielu „faktów historycznych”, prawda jest nieco bardziej chaotyczna, niż wydaje się wskazywać wiele z tych źródeł, a prawdziwy powód, dla którego używamy dzisiaj „f-stopów”, w pewnym stopniu wymyka się szybkiemu wyjaśnieniu.

Artykuł z Wikipedii o numerze F faktycznie ma dość pełną (i dobrze cytowaną) historię tego, jak się tu dostaliśmy, ale niektóre z „najważniejszych punktów” to:

• Pod koniec 1800 roku istniało wiele systemów apertury, z których wszystkie działały mniej więcej tak, jak wszyscy jesteśmy znani, co oznacza, że ​​zastosowano koncepcję przepuszczania mniej więcej światła przez soczewkę za pomocą systemu apertury szeroko, nawet jeśli różne systemy stosowały różne konwencje nazewnictwa. (Znane wówczas systemy obejmowały „stosunek apertaliczny” Suttona i Dawsona oraz „współczynnik intensywności” Dallmeyera)
• W 1858 roku John Waterhouse opracował system metalowych dysków z otworami o różnych rozmiarach, które pełnią rolę apertury, która dosłownie wpada do szczeliny w obiektywie. Nazwał je „ przystankami wodnymi ”, ponieważ dyski dosłownie powstrzymywały światło przed wpadaniem do kamery. Jest to prawdopodobnie pierwszy przypadek użycia słowa „stop” w odniesieniu do przysłony.
• W 1895 r. John A. Hodges po raz pierwszy popiera system „liczby ułamkowej” (którą skrócił do „liczby F”), wbrew temu, że Photographic Society z Wielkiej Brytanii zastosowało „Uniform System (US)”. Jest to pierwszy zarejestrowany przypadek „liczby ułamkowej” i jest prawdopodobnie pierwotnym znaczeniem „f” w F-stopie.
• W 1901 r. C. Welborne Piper po raz pierwszy proponuje zunifikowany system opisywania oznaczania apertury zwany „diodą f” (lub średnicą ułamkową) po zaobserwowaniu podobieństw między kilkoma bardziej popularnymi metodami dnia.
• Od wczesnych lat 1900-tych do około 1920 roku najczęstszym sposobem na określenie systemu unifikacji Piper była „liczba f”.
• W 1961 r. Amerykański Narodowy Instytut Normalizacyjny (ASA) oficjalnie przyjął „liczbę f” jako specyfikację fotoelektrycznych mierników fotograficznych. Zasadniczo kodyfikacja tego terminu i uczynienie „liczby f” powszechnym zwrotem używanym do opisywania przysłony dla producentów aparatów tego dnia.
• Chociaż wyrażenie „liczba f” zmieniło się nieco od 1961 r. Do obecnie popularniej stosowanego „f-stop”, którego używamy dzisiaj, obecnie nie ma znormalizowanej i ogólnie przyjętej definicji „f” w f-stop. W rzeczywistości w ciągu ostatnich 120 lat było różnie określane mianem ogniskowej, silniakowej, ułamkowej i wielu innych nazw do tego stopnia, że ​​chociaż sam system został ustandaryzowany, po prostu nie ma pojedynczego rozpoznania oznaczenie „f” w funkcji f-stop.

Główne ustawienia (pierwiastek kwadratowy z dwóch sekwencji: f / 1.4, f / 2, f / 2.8, f / 4, f / 5.6, f / 8 ...) były kiedyś fizycznymi zaczepami (zatrzymaniami) na przysłonie pierścień regulacyjny regulacji. Dokładniejsze korekty były zawsze możliwe, ale wyczuwalne dotykiem informacje zwrotne dla ustawień pomiędzy tradycyjnymi przystankami są stosunkowo nowym osiągnięciem.

Część „f” odnosi się do konwencji nazewnictwa stosunku przysłony do ogniskowej: f / 2, f / 2.8, f / 4 itd., Gdzie zmienna „f” reprezentuje ogniskową. Obiektyw 50 mm ustawiony na f / 2 będzie miał efektywną przysłonę o średnicy 25 mm, a obiektyw 100 mm ustawiony na f / 2 będzie miał efektywną średnicę 50 mm.

Przy równej przepuszczalności ten sam stosunek wielkości przysłony do ogniskowej pozwoli na taką samą szybkość akumulacji światła na filmie lub czujniku dla obiektywów o różnych ogniskowych.

„Zawsze” jest trochę mylące, jak sądzę - w czasach, kiedy faktycznie musiałeś zainstalować inny dysk aperturowy, miałbyś dostęp tylko do ustawień, które miałeś w zestawie, a ja użyłem antyków, które tylko miał dostępne ograniczniki kliknięć - zaczep był na tyle silny, że nie można było używać animacji, więc trzeba będzie dokonać drobnych korekt w fazie projektowania lub drukowania.

Mój dziadek, urodzony w 1800 roku, powiedział mi, że f stop odnosi się do przedniego stopera. Wcześniej aparaty miały dwa ograniczniki, drugi znajdował się z tyłu aparatu, dzięki czemu fotograf mógł patrzeć przez aparat i ustawiać się w linii z fotografowanym obiektem. Gdy zostanie ustawiony w linii, w otworze będzie umieszczony korek blokujący światło. To się nazywało tylnym ogranicznikiem. Później użyto czarnej tkaniny. Podczas robienia zdjęcia fotograf zdejmował przedni korek, aby odsłonić film. Facet Waterhouse udoskonala system, gdy zdaje sobie sprawę, że rozmiar otworu ma znaczenie. Zrobił serię różnych wielkości f / zderzaków lub zderzaków przednich. Wyjaśnienie, które ma również sens i jest bardzo proste.

Litera f in f / stop w fotografii wywodzi się z języka łacińskiego. Oznacza finestra lub okno. Dlatego otwarcie f stop na obiektywie jest w rzeczywistości oknem otwierającym soczewkę, na którą się ustawił.

Z drugiej strony ogniskowa to odległość, od której obraz skupia się wewnątrz obiektywu, od tego punktu do płaszczyzny filmu. Płaszczyzna filmowa dla osób początkujących w fotografii, które używały tylko aparatu cyfrowego, odnosi się do faktycznej klatki filmu w aparacie, która była płasko za obiektywem i była gotowa na przyjęcie obrazu. Jeśli nie znasz objaśnienia dotyczącego płaszczyzny filmu, przejdź do sklepu z aparatami i poproś o wyświetlenie starszej kamery SLR (Single Lens Reflex). Otwórz tylną część, w której znajduje się film i zajrzyj do środka, aby zobaczyć, jak wygląda rama za obiektywem. To dokładny kształt negatywu 35 mm. To jest płaszczyzna filmu, ta pojedyncza klatka w korpusie aparatu za obiektywem w aparacie. Dzisiejsze obiektywy aparatów cyfrowych są ponumerowane, aby odzwierciedlić ogniskową nóg oryginalnych obiektywów 35 mm.

Don Cap

F-stop w żargonie fotograficznym oznacza „współczynnik ogniskowej”. Początkowo wkładka metalowa z otworem przesłony była wkładana do wnętrza obiektywu poprzez szczelinę w tubusie obiektywu. Dziura zatrzymała trochę światła i przechodzi trochę światła. Wynaleziony w 1858 roku przez Johna Waterhouse'a. Następnie pojawiły się mechanicznie regulowane liście, które naśladują tęczówkę ludzkiego oka (łac. Bóg tęczy to kolorowa część oka).