Dlaczego obiektywy DSLR są mierzone w ogranicznikach F zamiast w ogranicznikach T?

Rozumiem różnicę między przysłonami f-stop i t-stop, ale dlaczego obiektywy kinowe są mierzone w jednym, a obiektywy dSLR w innym?

Ponieważ w kinie często zmienia się obiektywy w kadrze, zachowując identyczną ekspozycję. Jest to rzadko ważne w fotografii (a tym bardziej w przypadku elastyczności cyfrowej).

Można powiedzieć, że t-stopy są dokładniejsze, co pozwala mi być bardziej precyzyjnym! - i to w zasadzie prawda, ale najważniejsze jest to, że precyzja jest przereklamowana w fotografii . Zasadniczo, jeśli różnica jest poniżej progu, łatwo to zrekompensować bez większych konsekwencji, a jeśli jest poniżej jednej trzeciej stopu (typowa odmiana t-stopów), jest ledwo zauważalna - ale jeśli zobaczyłeś tę zmianę w filmie , może na ciebie wyskoczyć.

Przypuszczalnie przejście kina z filmu na technologię cyfrową również sprawia, że ​​jest to mniej ważne, ponieważ łatwiej jest to naprawić na początku. (To jest odpowiedź na wszystko, prawda?) Ale to nie jest obszar, o którym tak naprawdę coś wiem, więc po prostu spekuluję.

Oczywiście transmisja to nie wszystko. Przysłony wpływa również głębię ostrości, też - chociaż chciałbym twierdzić, że to nie ma znaczenia zbyt wiele w zakresie etykietowania albo na zasadzie tego samego powodu precyzji: podmiot (i focus) odległości, wydrukować oglądania rozmiaru, a wszystkie czynniki które wpływają na głębię pola oznaczają, że sama znajomość liczby f nie daje więcej niż ogólne wyobrażenie o wynikach. (I to nawet nie biorąc pod uwagę, że liczby są często zaokrąglane).

Aby dodać do świetnej odpowiedzi mattdm:

Oprócz dodatkowej precyzji naświetlania, która nie jest ważna dla fotografii, T-Stopy są MNIEJSZE precyzyjne na inne sposoby, które są ważne dla fotografowania.

F-stop to dosłowna proporcja przysłony do ogniskowej. T-stop dostosowuje to do ekspozycji, ale ta surowa wartość jest ważna dla głębi ostrości. Głębia ostrości nie zmieni się, gdy szkło będzie nieco mniej lub bardziej przyciemnione. To sprawia, że ​​wartości T są nieco mylące przy obliczaniu głębi ostrości.

Aby jeszcze bardziej podkreślić, jak niewielka jest różnica T-stopów w fotografii, zastanów się, że twoja rama odniesienia będzie oparta na innych obiektywach, z których żaden nie jest idealny, więc różnica, którą dostaniesz, nie jest pełną różnicą między ogranicznikiem T i F wartości, ale różnice w rzeczywistych wartościach T między soczewkami. Różnice między obiektywami o podobnej cenie, jakości i typie będą niewielkie.

Ograniczniki F mają największe znaczenie, gdy zależy Ci na znajomości kompozycji i głębi ostrości, Ograniczniki F mają znaczenie, gdy zależy Ci na znajomości ekspozycji.

Fotografowie chcą najpierw kontrolować kompozycję i odpowiednio dostosowywać ekspozycję. Operatorzy muszą najpierw kontrolować ekspozycję, a następnie komponować w razie potrzeby.

Zasadniczą różnicą w fotografii jest to, że możemy wybrać dowolny czas otwarcia migawki, jaki chcemy (z uzasadnionego powodu), aby uzyskać żądaną ekspozycję. W zdjęciach, szczególnie w dawnych czasach filmu, czułość ISO była ustalana przez film załadowany do aparatu, a czas otwarcia migawki był ustalany na podstawie liczby klatek na sekundę w aparacie **, więc przysłona (i być może filtr ND) to kontroluj tylko ekspozycję. Znajomość T-Stop ma tutaj kluczowe znaczenie, w przeciwnym razie twoje strzały po prostu nie wyjdą dobrze.

W fotografii tworzysz jeden obraz, więc kontrola nad kompozycją i głębią ostrości jest o wiele ważniejsza niż niewielkie względne różnice między faktyczną transmisją światła między obiektywami. Dostosowujesz migawkę, aby to zrekompensować i nie stanowi to żadnego problemu. To, na czym naprawdę Ci zależy, to jak będzie wyglądać Twoje zdjęcie - to, co jest i nie będzie w centrum uwagi. Tutaj F-stop daje dokładniejszy pomiar.

** Ok, ale możesz mieć czas otwarcia migawki krótszy niż liczba klatek na sekundę, aby skompensować ekspozycję, prawda? Tak, ale kręcenie filmu z szybką migawką z szybkością 24 klatek na sekundę w kinie powoduje powstanie wstrząsającego, zacinającego się ruchu, który jest okropny do oglądania. Czas otwarcia migawki w pobliżu liczby klatek na sekundę jest niezbędny, aby uzyskać naturalne rozmycie ruchu, które kojarzymy z przyjemnym kinem.