Jak strzelać do ptaków na niebie, aby być wiernym ich kolorowi?

Mam Nikona D5300 i mnóstwo jastrzębi latających w pobliżu mojego miejsca zamieszkania. Mam dwa obiektywy: AF-S Nikkor 18–55 mm VR (1: 3,5–5,6 GII) i AF Nikkor 70–300 mm (1: 4–5,6 G). Ten ostatni jest doskonały do ​​powiększania, ale nie może automatycznie ustawić ostrości za pomocą D5300. Jestem nowy w fotografii z lustrzanką cyfrową.

Lubię robić zdjęcia jastrzębiom, ale trudno mi je robić na niebie, a ptaki nie są w większości ciemnymi kroplami. Przez większość czasu trzymam się ustawień automatycznych.

Porównywać:

• Aparat JPEG, nakręcony w trybie automatycznym:

  

  Ustawienia:

  • f / 6.3
  • 1 / 1000s
  • 300 mm
  • ISO: 200
  • Pomiar: wzór

• Po poprawkach w Rawtherapee:

  

• Porównaj z ujęciem nie na tle nieba:

  

Kolory ptaka są znacznie lepsze na ujęciu bez nieba w tle.

Wyobrażam sobie, że przy większym wysiłku i zrozumieniu technicznych szczegółów mogę zmodyfikować nr 1, aby uzyskać kolory takie jak nr 3.

Chciałbym jednak strzelać, aby uzyskać wierne kolory bez konieczności modyfikowania plików RAW (za dużo). Jakie ustawienia powinienem mieć na uwadze, aby to osiągnąć?

Czy oprócz zakupu nowego obiektywu lub aparatu są jakieś akcesoria, które mogą być pomocne?

Cóż, aby uzyskać dobre wyniki, musisz przejść do ustawień innych niż automatyczne. Polecam tryb ręczny.

Problem, na który tu wpadniesz, polega na tym, że celujesz aparatem w ptaka na niebie, który jest jasny. Mierniki aparatu są skonfigurowane tak, aby każda ekspozycja była jednolicie szara pod względem jasności. Jeśli więc wycelujesz aparat w coś białego, zdjęcie będzie niedoświetlone, a jeśli skierujesz go na coś czarnego, prześwietlenie go.

Niebo dzienne jest niemal całkowicie białe pod względem jasności, jeśli chodzi o miernik aparatu. Kiedy więc skierujesz aparat na niebo, zdjęcie będzie niedoświetlone. Oznacza to, że wszystko ciemniejsze niż niebo, jak ptak, będzie niedoświetlone, jak widzieliście. Dlatego ujęcie ptaka z budynkami w tle jest lepiej eksponowane - tło jest mniej więcej tak jasne jak ptak, więc miernik się nie pomylił.

Jakie jest rozwiązanie Zatrzymaj aparat przed podjęciem decyzji lub przynajmniej oszukaj ją, aby podjąć właściwą. To jest łatwe. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest ustawienie aparatu w trybie ręcznym (M). Teraz skieruj go na właściwą rzecz - nie ptaka (lub nieba, jeśli chodzi o aparat), ale ziemię. Dlaczego ziemia? Ponieważ światło padające na ziemię jest tym samym światłem, które pada na ptaka . Tak więc ziemia i ptak będą potrzebować w przybliżeniu takich samych ustawień ekspozycji, aby były odpowiednio naświetlone.

Więc skieruj aparat na ziemię i rób to podczas dostosowywania ustawień. Musisz dostosować trzy: Przysłona, Czas otwarcia migawki i ISO. Przejrzyjmy je. Podczas dostosowywania każdego ustawienia zwróć uwagę na miernik ekspozycji u dołu wizjera. Chcemy, aby miernik był ustawiony na 0, w środku, a nie na stronę + lub -:

• Przysłona: na zestawach soczewek uzyskasz lepszą jakość obrazu, jeśli nieznacznie zamkniesz przysłonę od maksimum. f / 8 jest dobrym punktem wyjścia, więc wybierz to.

• Szybkość migawki: będziesz chciał zatrzymać każdy ruch ptaka, np. Obrócenie głowy lub trzepotanie skrzydłami. Ruch ptaków jest dość szybki, więc będziesz potrzebować migawki o prędkości co najmniej 1/500. Wybierz to.

• ISO: tutaj przykuwamy uwagę. Ponieważ ustawiliśmy nasze pozostałe dwie zmienne, przysłonę i czas otwarcia migawki, dostosowujemy teraz nasze ISO, aby ustawić miernik w wizjerze na 0. Jeśli miernik pokazuje prześwietlenie (+), zmniejsz ISO. Jeśli pokazuje niedoświetlenie (-), zwiększ swoje ISO.

Kiedy miernik jest na 0, jesteś gotowy do strzału - strzelaj do ptaków! Prawdopodobnie zobaczysz, że niebo wygląda bardzo jasno: to dobrze, ponieważ powinieneś również zobaczyć, że ptak jest również poprawnie odsłonięty. Oczywiście światło może się zmienić lub ptak może poruszać się bardzo szybko, więc zawsze możesz dostosować ustawienia nieco w stosunku do ekspozycji podstawowej, którą wcześniej zabrałeś z ziemi.

Na koniec absolutnie polecam używanie RAW, a nie JPEG. Zapewni to znacznie więcej swobody w edytowaniu zdjęć do perfekcji. Ponadto, aby skierować pedantów na Nitpick Pass, tak, wiem o pomiarze punktowym, ale manualna ekspozycja na ziemię (niezależnie od wybranego trybu pomiaru) jest o wiele łatwiejsza niż próba wykrycia pomiaru poruszającego się ptaka. Ponadto tak, światło nie jest dokładnie takie samo, zwłaszcza gdy jesteś bezpośrednio pod nim, ale wysoki zakres dynamiki czujników w tych dniach oznacza, że ​​jest tak blisko, jak to cholerne.

Najłatwiejsza naprawa

Strzelaj do ptaka tylko wtedy, gdy słońce jest za twoimi plecami , a nie za nim. Biorąc pod uwagę, jak czerwone kółka krążą tam, gdzie jestem, czasami po prostu czekam, gdy rysuję koralik i podążam za nimi po okręgu, do którego ładnie pada na nie światło.

Jednak. Będzie to rzadsze niż podświetlane okazje, ponieważ jastrząb myśliwski nie lubi latać w światło i być oślepionym. Ptak też chce mieć słońce za plecami, aby lepiej widzieć swoją ofiarę. Podobnie jak ujęcia ptaków lecących w oddali, wszyscy mamy też mnóstwo ujęć z podświetleniem. Ale po usunięciu kilku tysięcy z nich po prostu uczysz się nie klikać w takich sytuacjach, ale po prostu ciesz się, gdy zobaczyłeś swojego upierzonego przyjaciela.

Pomiar punktowy

Jeśli jesteś dobrym strzelcem i potrafisz wycelować swój pomiar dokładnie tam, gdzie chcesz, jest to świetny przypadek użycia trybu pomiaru punktowego. Pomiar punktowy w zasadzie informuje aparat tylko o wykonywaniu pomiaru w wyznaczonym miejscu. Jeśli uda ci się precyzyjnie przenieść to miejsce na ptaka, wówczas pomiar otaczającej sceny jest w większości ignorowany, a ustawienia ekspozycji będą odpowiednie dla ptaka. Jednak prześwietlisz tło, jeśli strzelasz do podświetlanego ptaka, za każdym razem może być trudno trafić w cel (jestem kiepski, więc przez większość czasu idę ze środkowym ważeniem), a ty może prześwietlać jeszcze bardziej, jeśli ptak jest bardzo ciemny (np. kruki - wpadam na to cały czas i muszę to kompensować) lub niedoświetlać, jeśli są bardzo jasne (np. wielkie czaple).

Użyj wyższego ustawienia ISO

Fotografowanie ptaków prawie nieuchronnie wymaga krótkiego czasu otwarcia migawki - albo od prędkości, którą ptak mija, albo w celu złagodzenia efektu poruszenia aparatu w połączeniu z bardzo długimi, wolnymi obiektywami. Zatem twoje ISO jest jedynym czynnikiem, który pozwala uniknąć niedoświetlenia. Fotografuję aparatem Canon EF 400 mm f / 5.6L USM na 50D. Będąc niestabilizowanym i przycinanym, zgodnie z zasadą 1 / ogniskowa , oznacza to, że potrzebuję czasu otwarcia migawki lub 1 / 640s lub więcej (najczęściej dążę do 1 / 1000s lub więcej). Ale to także obiektyw f / 5.6 i zatrzymam się na f / 8, aby uzyskać trochę więcej wydajności. Dla 1 / 1000s i f / 8, w jasny, słoneczny dzień, wymaga ustawienia iso co najmniejISO 250 (pomyśl: zasada Sunny 16). W mniej niż jasny słoneczny dzień lub w godzinach porannych / wieczornych, kiedy ptaki są najbardziej aktywne, może to łatwo wymagać ISO 400 do 1600. Zaczynam od ISO 800, nawet w słoneczne dni. Nie obawiaj się wyższych ustawień ISO, dlatego masz duży aparat z dużą matrycą.

Możesz użyć trybu M, jeśli wiesz dokładnie, jakie ustawienia będą działać, ale zwykle używam priorytetu przysłony, aby uzyskać jak najszybszy czas otwarcia migawki za każdym razem, a następnie dostosuj z kompensacją ekspozycji najlepiej jak potrafię. Ponieważ krążący jastrząb wchodzący i wychodzący oświetlony / podświetlany może bardzo szybko zmieniać warunki, uważam, że M pokonuje cel. Ale mieszkam w Południowej Kalifornii i mam szczególne miejsce na grzbiecie kanionu, gdzie młode ptaki są nieostrożne i wystarczająco ciekawe, aby po prostu okrążyć mnie i spróbować dowiedzieć się, co robię z tą wielką metalową spiczastą rzeczą.

Latawiec młodzieńczy (Elanus leucurus) .
Canon 50D, EF 400 mm f / 5.6L USM, ISO 800, f / 5.6, 1 / 640s. 7 grudnia, godz.

Twoja sytuacja może być zupełnie inna.

To NIE (tylko) ekspozycja.

Ta sytuacja wymaga więcej niż prawidłowej ekspozycji, którą odkryjesz, jeśli będziesz w stanie ograniczyć ekspozycje, aby wybrać tę z optymalnie naświetlonym obiektem. Bez względu na to, który wybierzesz z serii, nie pokaże upierzenia poprawnie.

Dlaczego?

Ptak, który ilustrujesz na tle błękitnego nieba, ma ciepłe kolory w brązach i beżu.

Przyczynę określa się jako „ efekt sąsiedztwa ”. Błękit nieba zalał twój aparat niebieskim światłem. Niebieski jest uzupełnieniem upierzenia ptaka. Spójrz na zdjęcie z ciepłym tłem, a zobaczysz, że upierzenie wygląda bardziej tak, jak można się spodziewać. Masz mocny kolor „obsady”. Silne niebieskie światło, które „filtruje” obiekt, musi zostać zneutralizowane. Prawidłowy kolor istnieje, ale jest przytłoczony przez tło.

Poprawka może poprowadzić Cię w dwóch różnych kierunkach.

Pierwszym z nich jest zneutralizowanie tła za pomocą uzupełniającego filtra koloru (żółtawego). Twój sukces może być do zaakceptowania, dopóki nie porównasz swoich zdjęć z rzeczywistym upierzeniem. (Fotografia nie jest dobrym sposobem na uchwycenie wierności kolorów - w najlepszym razie jest to przybliżenie. Zwykle zapominamy o tym, ponieważ czasami jest całkiem dobra; ale rzadko porównujemy reprodukcję z oryginałem krytycznie.)

Drugim sposobem będzie szara karta w zestawie. Sfotografujesz go przed i po każdym obrazie ptaka i użyjesz go, aby ustawić swój punkt bieli w przetwarzaniu po przechwyceniu za pomocą oprogramowania. Być może użycie OBU technik da ci coś do zaakceptowania.

Numer 3 z tych dwóch rozwiązań jest najbardziej oczywisty. Możesz spróbować uniknąć całego problemu , robiąc zdjęcia na zachmurzonym lub zachmurzonym (neutralnym) tle, aby silnie kolorowe tło nie miało na niego wpływu. Nawet wtedy uświadom sobie, że obiekt zostanie podświetlony, co oznacza, że ​​będziesz strzelał w cień pod źródło światła, więc rozbłysk będzie „złym chłopcem” do oswojenia.

W ramach obejścia z oprogramowaniem możesz również pominąć tło z doskonałego ujęcia i umieścić obiekt na niebieskim tle do wyświetlenia, jeśli tego chcesz. Nawet wtedy tło wpłynie na postrzeganie koloru przez fotografowanego obiektu ze względu na kontrast i inne czynniki, tak jak ma to miejsce nawet wtedy, gdy patrzysz na monitor w warunkach neutralnych.

Ostrzeżenie: nie próbowałem tego i nie wiem, czy to naprawdę pomoże.

Pomocne może być przejście do trybu pełnej instrukcji lub ustawienie trybu automatycznego prześwietlania przez zatrzymanie. Następnie zastanów się nad dodaniem zarówno filtra polaryzacyjnego, jak i żółtego, aby przyciemnić tło nieba tak bardzo, jak to możliwe, bez znacznego zmniejszania spektrum ptaka.