Jakieś kamery przesuwają czujnik zamiast elementów obiektywu w celu ustawienia ostrości?

22

Wszystkie aparaty, które znam, przesuwają elementy obiektywu w celu uzyskania ostrości, chociaż nie znam działania aparatów wewnątrz telefonu. Dziś rano przyszło mi do głowy, że możesz również ustawić ostrość, przesuwając czujnik do środka lub na zewnątrz. Ciekawe, czy a) to naprawdę możliwe, b) ma jakieś zalety, c) zostało zrobione?

focus

— Mark Ransom
źródło

Czy nie pozwoliłby na „tryb makro” z dowolnym zamontowanym obiektywem, gdyby czujnik można było odsunąć dalej od obiektywu? Mam na myśli to jako hipotetyczną zaletę, ponieważ kamera potrzebuje głębokiej studni, aby czujnik mógł się w nią wkraść.

— Jahaziel

4

Czy liczą się oczy pająka?

— John Dvorak,

1

Nie daje to dużej przewagi ekonomicznej, przynajmniej w przypadku lustrzanek. Soczewka jest kosztowną częścią, której żywotność mierzy się od dziesięcioleci, natomiast korpus z czujnikiem to tania i jednorazowa część, którą należy wymienić za 2-3 lata. Zatem pakowanie drogiego mechanizmu ruchomego do ogniskowania z częścią, która ma już inny drogi mechanizm ruchomy do powiększania, ma nieco więcej sensu.

— Agent_L

22

Nie aparat cyfrowy / czujnik, ale lustrzanka Contax AX była w stanie przesuwać swoją płaszczyznę filmu do przodu i do tyłu za pomocą szyny ceramicznej i silnika ultradźwiękowego, aby móc automatycznie ustawić ostrość ze standardowym ręcznym ustawieniem ostrości tylko zeiss Zeiss soczewki. Rzeczywiście, obiektywy systemowe Hasselblad V mogą być montowane do Contax AX za pomocą adaptera, a płaszczyzna ruchomego filmu umożliwia autofocus również w przypadku tych obiektywów.

Broszurę sprzedaży AX można znaleźć tutaj: http://www.forums.camera-info.com/contaxinfo/broshures/AX/FrameSet.htm

— osullic
źródło

1

+1 Również ten link mówi, że przesuwanie płaszczyzny filmu jest wspólne dla kamer wielkoformatowych.

— Sparhawk

AX był tylko w połowie autofokus - miał tylko 10 mm mm ruchu - więc w przypadku dłuższych obiektywów trzeba było ręcznie ustawić ostrość na czymś w rodzaju pola golfowego i pozwolić stamtąd AF na aparat.

— Roger Krueger

1

Niektóre stare dalmierze również działają w ten sposób (choć ręcznie). Mam wczesną Mamiya 6, która skupia się na poruszaniu płaszczyzną filmu. camerapedia.wikia.com/wiki/Mamiya_Six

— moorej

Zaskakuje mnie to, że zrobiono to dla obiektywu Zeiss. Przypuszczałem, że ta metoda ustawiania ostrości zapewnia niższą jakość obrazu niż ustawianie ostrości przez ruchome grupy obiektywów. W moim modelu mentalnym soczewki są zaprojektowane do wyświetlania obrazu na określoną, precyzyjną odległość, a zmiana tej odległości może wprowadzić wady, takie jak aberracja chromatyczna.

— Rolf

12

AFAIK, jeszcze tego nie zrobiono, ale jest to możliwe. Firma Canon niedawno opatentowała ten pomysł . Byłaby pewna swoboda dla określania ostrości, ale nie tak bardzo jak ruchome elementy soczewki. Wiele nowoczesnych obiektywów przesuwa wiele elementów w środkowych grupach, aby móc ustawić ostrość w całym zakresie zoomu i ostrości. Zaletą byłoby jednak to, że nie zmieniłbyś względnego położenia elementów optycznych, co mogłoby pomóc zachować korekcje aberracji.

— Itai
źródło

7

Kamery widoku to w zasadzie dwa płaskie panele (zwykle kwadratowe) z torbą lub mieszkiem pomiędzy nimi. Jeden panel trzyma czujnik (lub szlifowany uchwyt szkła / filmu), a drugi panel trzyma soczewkę (która zwykle nie ma ruchomych elementów). Panele można przenosić niezależnie, dzięki czemu można ustawić ostrość, przesuwając panel tylny.

Potencjalną zaletą ustawiania ostrości z tyłu jest to, że przy fotografowaniu w zbliżeniu utrzymywanie stałego obiektywu również utrzymuje stałe powiększenie (w przeciwnym razie możesz chcieć przesunąć cały aparat, aby ustawić ostrość). [Zobacz komentarze]

Zobacz zdjęcia Wikipedii na temat tego typu aparatu: https://en.wikipedia.org/wiki/View_camera

— David Rouse
źródło

2

Odsuwanie filmu / czujnika z powrotem od obiektywu również zwiększa powiększenie. Tak działają lampy przedłużające: odsuwają całą kamerę dalej od obiektywu.

— Michael C

Racja, tak naprawdę nie ma znaczenia, jak zwiększysz odległość między obiektywem a czujnikiem, nie jestem pewien, dlaczego tak to sformułowałem (minęło trochę czasu, odkąd użyłem kamery widoku). Wydaje mi się, że z perspektywy przepływu pracy (podczas korzystania z kamery widoku) z ujęć z bliska można ustawić obiektyw w żądanym miejscu i ustawić go wraz z pozycją aparatu, a następnie wyregulować ostrość za pomocą tylnego standardu. Nie jestem pewien, czy to ogromna zaleta.

— David Rouse,

1

Utrzymywanie nieruchomego obiektywu utrzymuje stały punkt widzenia, a nie powiększenie. Utrzymywanie stałego punktu widzenia jest ważne. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to ogromna zaleta podczas robienia zdjęć stosunkowo małych obiektów za pomocą 4x5. W rzeczywistości, jeśli przesuniesz aparat, a następnie przesuniesz obiektyw w celu ustawienia ostrości, ustawianie ostrości może być całkowicie niemożliwe tylko poprzez przesunięcie obiektywu. Na przykład w przypadku obiektywu 150 mm ogniskowanie jest niemożliwe, chyba że płaszczyzna filmu znajduje się w odległości co najmniej 600 mm od płaszczyzny ogniskowania.

— Dietrich Epp

4

a) to naprawdę możliwe

Pewnie. Niezależnie od tego, czy poruszasz soczewką, czy czujnikiem, ważne jest, aby zmienić odległość między nimi. Mam EF 50 mm f / 1.4, a kiedy przekręcę pierścień ostrości, cała lufa wewnętrzna wydaje się poruszać jako jedna jednostka. Gdybym miał przymocować przód obiektywu do czegoś nieruchomego i obrócić pierścień ostrości, poruszałby się korpus aparatu, w tym czujnik, prawda?

b) ma jakieś zalety

Uproszczona konstrukcja obiektywu (i związana z tym redukcja kosztów i poprawiona niezawodność) byłyby jedną zaletą. Wadą jest to, że obiektywy zmiennoogniskowe mogą być trudne lub niemożliwe do zbudowania. Ponadto niektóre obiektywy przesuwają optykę na znaczną odległość podczas ustawiania ostrości, więc może być konieczne, aby aparat był dość głęboki, aby uzyskać niezbędny zasięg.

c) zostało zrobione?

Nie wiem, czy w ogóle zrobiono to w odniesieniu do ogniskowania, ale niektóre aparaty przesuwają czujnik zamiast elementów optycznych w celu wdrożenia stabilizacji obrazu. Dwie oczywiste zalety to to, że uzyskujesz stabilizację z każdym obiektywem i nie musisz płacić za stabilizację za każdy obiektyw.

— Caleb
źródło

A nie tak oczywista, ale tak bardzo realna wada stabilizacji obrazu opartej na ciele polega na tym, że zapewnia ona najmniejszą stabilizację, gdy jest ona najbardziej potrzebna: przy dłuższych ogniskowych.

— Michael C

Nadal czekam na te niestabilizowane soczewki, które są faktycznie tańsze niż ich stabilizowane odpowiedniki, gdy formuła optyczna jest taka sama. Porównując obiektywy innych producentów w różnych mocowaniach, te wykonane dla systemów z IS opartym na ciele są rzadko tańsze niż te wykonane dla systemów z IS opartym na obiektywach. I jeszcze nie widziałem obiektywu Sony bez IS z takimi samymi ogniskowymi, przysłonami i jakością obrazu, który jest tańszy niż jego odpowiedniki Canon / Nikon z IS.

— Michael C

2

W ten sposób ustawiana jest standardowa kamera do użytku z teleskopem. W typowym teleskopie optycznym (nie jestem pewien, czy jest to również prawdą w przypadku fantazyjnych nowych teleskopów naukowych), po prostu przesuwasz sekcję, w której znajduje się kamera (ta sama sekcja, która może pomieścić okular) do środka lub na zewnątrz aby ustawić ostrość obrazu na matrycy CCD aparatu. Aparat (znowu, to tylko moje osobiste doświadczenie z fotografowaniem w teleskopie, ale wyobrażam sobie, że zmieści się w każdym aparacie teleskopowym) nie ma nic wspólnego z ogniskowaniem. Po prostu rejestruje uderzające w nie fotony.

— Ben Sandeen
źródło

To też przyszło mi do głowy; ale nie jestem pewien, czy to jest poprawne. Celownik jest częścią teleskopu (odpowiednik obiektywu); i tylko kamera porusza się, a nie teleskop, ponieważ w większości przypadków jego luneta jest przymocowana do statywu, a kamera zwisa z tyłu. (Podobna waga / równowaga IIRC powoduje, że wiele teleobiektywów wielkości teleskopu używa podobnych mechanizmów montażowych.) Pozycja czujnika obrazowania w aparacie pozostaje stała.

— Dan Neely

Mogę nieporozumienie, co mówisz, ale pozwól mi odnieść się do tego, co myślę, że mówisz. Nie jestem ekspertem od budowy teleskopów, ale z tego, co przeczytałem, teleskopy są mniej lub bardziej nieregulowane (oczywiście możesz zmienić kształt luster w odbłyśniku, ale nie wydaje się, że to było OP z pytaniem). Według Wikipedii zarówno refraktory , jak i reflektory manipulują światłem w sposób, którego użytkownik nie może znacząco zmienić ...

— Ben Sandeen,

Użytkownik może tylko włożyć okular, który pomaga określić powiększenie i skupić światło dla oka, lub aparat, który składa się z czujnika, filtrów i ewentualnie (nie wiem) małej soczewki skupiającej. W tym scenariuszu (i również okularu) ogniskowanie obrazu wymaga przesunięcia kamery (lub okularu) do środka lub na zewnątrz, aż obraz będzie wyraźny. Jeśli rzeczywiście w aparacie znajduje się mały obiektyw skupiający, pozostawiam to tobie i innym, aby zdecydowali, czy to pasuje do pierwotnego pytania. Jeśli nie ma obiektywu, to wierzę, że odpowiada to OP w sposób zadowalający.

— Ben Sandeen,

1

Jeśli chodzi o wszystkie pozostałe odpowiedzi, wydaje się, że tak naprawdę zostało to zrobione

1) Stabilizacja obrazu na matrycy.

Wyobrażam sobie, że odbywa się to, ponieważ wymaga tylko niewielkich, szybkich zmian ostrości (wraz z polem widzenia). Być może używają do tego siłowników piezoelektrycznych.

2) Kamery do ustawiania ostrości w trybie push-pull

Tutaj nie ma rotacji podczas ogniskowania, więc nie musi być związana żadna symetria obrotowa.

W zwykłej lustrzance obiektyw może obracać soczewki za pomocą silnika obrotowego, nie martwiąc się o obrót czujnika. Jeśli chcesz przesunąć czujnik, potrzebujesz silnika liniowego lub sposobu, aby przełożyć silnik wirujący na ruch liniowy, aby nie obracać czujnika. Odpowiedź Caleba rozwiązuje ten problem, zwracając uwagę na to, co się stanie, jeśli zaciskasz obiektyw w taki sposób, że korpus aparatu obraca się (ustawiasz ostrość, ale twój obraz może być odwrócony do góry nogami na obracanym teraz czujniku)

— rkh
źródło

1

„Być może używają do tego siłowników w stylu piezo.” - właściwie stare dobre zawieszenie sprężynowe samo z siebie działa cuda.

— John Dvorak

1

a) to naprawdę możliwe

Pewnie.

b) ma jakieś zalety

Brak szczegółowych wymagań dla obiektywów do działania AF. W ten sposób można skupić się na każdym celu.

c) zostało zrobione?

Pamiętam, że Contax G lub AX miał podobny system, ale nie mogę znaleźć potwierdzenia tego bankomatu.

Poza tym, wszystkie wystarczająco stare cele skupiały się tylko za pomocą pojedynczego poruszającego się helikoidu obiektywu tam iz powrotem nieuchronnie powodując oddychanie - całkiem podobne do tego, o co pytasz.

Istnieją jednak pewne wady: 1) skupienie oddechu

2) makro nie jest możliwe bez czujnika, który mógłby przesunąć się o kilka mm do środka i na zewnątrz

3) cele będą zachowywać się inaczej niż w przypadku korzystania z wewnętrznego systemu ustawiania ostrości.

4) zmienna prędkość (jasność spada przy odległościach makro)

— Euri Pinhollow
źródło

1

Contax G nie miał tej funkcji. Może myślisz o Contax AX? Zobacz moją odpowiedź.

— osullic