Czy możesz naprawić nieprawidłowe naświetlenie podczas przetwarzania końcowego?

Jeśli zdjęcie jest prześwietlone lub niedoświetlone, ale nie do punktu przycięcia (histogram nie dociera do lewej lub prawej strony), czy istnieje jakiś powód, dla którego nie można po prostu ustawić ekspozycji w Photoshopie lub Lightroomie? Oczywiście nie chciałbyś ostatecznie zdjęcia, które jest zbyt jasne lub zbyt ciemne, ale czy jakiekolwiek rzeczywiste informacje zostaną utracone, jeśli oryginalny plik cyfrowy nie ma prawidłowej ekspozycji?

Tak, możesz trochę poprawić; Do tego służą suwaki ekspozycji w Aperture / Photoshop / Lightroom i jest to jeden z powodów, dla których RAW może być lepszym wyborem niż JPEG.

Jednak niektóre informacje są ukryte przez szumy i lepiej jest zmienić ISO w aparacie, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję, niż niedoświetlenie i poprawienie w poście. Zdjęcie 1/100, f / 8, ISO 800 skorygowane +2 stopnie na słupku będzie miało więcej szumu niż zdjęcie 1/100, f / 8, ISO 3200 prosto z aparatu.

Zobacz także Jak ISO jest implementowany w aparatach cyfrowych? do podobnej dyskusji.

Możesz poprawić obraz w ograniczonym zakresie.

Dla JPEG

• Korygowanie prześwietlenia: wcale nie jest możliwe
• Korygowanie niedoświetlenia: możliwe, ale zwiększy szum i możliwe artefakty i pasy JPEG

Dla RAW

• Korygowanie prześwietlenia: czasami możliwe, zwykle tylko o mniej niż stop, a niektóre pasemka mogą mieć wpływ na kolor
• Korygowanie niedoświetlenia: możliwe, ale zwiększy szum (ale mniej niż w przypadku JPEG).

Niepoprawne wyświetlanie i utrwalanie w przetwarzaniu końcowym rzeczywiście traci informacje we wszystkich powyższych scenariuszach, dlatego z reguły należy dążyć do prawidłowej ekspozycji. Jeśli nie masz drugiej szansy, lepiej jest celować w jedną trzecią stopu niedoświetlonego, niż prześwietlać, szczególnie przy użyciu JPEG.

Krótka odpowiedź, tak, wszystko w porządku, jeśli nie utracono żadnych informacji, tj. Nie ma nic znaczącego w scenie, która byłaby zbyt jasna lub zbyt ciemna, nawet biorąc pod uwagę błąd ekspozycji.

Jednym zastrzeżeniem jest to, że małe obszary rozdmuchiwanych pikseli nie zawsze pojawiają się na histogramie, więc uważaj na to. Jak zauważa Evan, istnieje również potencjalny problem związany z niedoświetleniem.

Oczywiście lepiej mieć dobrą ekspozycję w aparacie, ale nie zawsze tak się dzieje z różnych powodów. Jeśli nadal jesteś w terenie i możesz ponownie ujawnić, zrób to zamiast planować posprzątać pocztą. Nie wahaj się też zabezpieczyć w trudnym oświetleniu, jeśli przewidujesz ten problem.

Jeśli fotografujesz w formacie RAW, „korekcja” ekspozycji nie jest tak naprawdę problemem, o ile uznasz, że wynik jest akceptowalny. Często pomimo prawidłowego fotografowania zmieniam nieco ekspozycję w Lightroomie, aby lepiej pasować do pożądanego rezultatu, bez względu na to, czy przywraca podświetlenia, czy koryguje nieznaczne niedoświetlenie.

Zazwyczaj +/- 1 stop w surowym pliku DSLR jest w porządku, przynajmniej z mojego doświadczenia. Będzie to również zależeć od ISO, w którym nagrałeś plik.

Innym powodem korekty ekspozycji jest celowe narażenie się na prawo .

Podczas fotografowania w formacie RAW: tak długo, jak histogram nie zacina się na żadnym końcu, ekspozycja jest w zasadzie całkowicie korygowana. Jednak w praktyce najlepiej unikać niedoświetlenia jak zarazy, w ciemnościach panuje hałas! Osobiście „wystawiam się na prawo”, dopóki nie nadmuchuję żadnych kanałów, daje to najlepszy stosunek sygnału do szumu i może zdziałać cuda, szczególnie przy wyższych ustawieniach ISO. Można argumentować, że „odpowiednia” ekspozycja jest w rzeczywistości odpowiednia dla RAW, daje najwięcej sygnału i najmniej szumów na końcowej, poprawionej fotografii.

W przypadku JPG sytuacja jest inna. Algorytm JPG wyrzuca mnóstwo danych podczas gotowania pliku obrazu, odbywa się to w oparciu o różne założenia dotyczące tego, co będzie, a co nie będzie widoczne dla ludzkiego oka, biorąc pod uwagę, że ekspozycja jest prawidłowa. Jeśli zaczniesz majstrować przy naświetlaniu obrazu po fakcie, założenia te zostaną unieważnione, a dane, które algorytm wyrzucił jako nieistotny, nagle stają się bardzo ważne dla pojawienia się ostatecznego obrazu. Wprowadź aliasing, zmiany kolorów i inne nieprzyjemności. Unikaj tego.

Dlatego w przypadku JPG „prawidłowe” narażenie jest raczej ważne; w przypadku RAW tak nie jest.

Możesz, ale jest tylko tyle danych, w pewnym momencie trafisz na przypadek, gdy jasne kolory są takie same lub ciemne kolory są takie same. Aby naprawdę to zrozumieć, spójrz na „System stref” Ansela Adama i zrozum, co robił w filmie B&W 60 lat temu.