Nazwa „ISO” to oficjalne logo Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej. Francuska wersja nazwy, Organisation internationale de normalization, porządkuje cztery słowa w innej kolejności dla właściwej składni w języku francuskim. Litery „ISO” nie odpowiadają żadnemu układowi.
Z Wikipedii :
Trzy oficjalne języki ISO to angielski, francuski i rosyjski. [3] Logo organizacji w dwóch oficjalnych językach, angielskim i francuskim, zawierają słowo ISO, a nazwa ta jest zwykle określana skrótem. Organizacja stwierdza, że ISO nie jest akronimem ani inicjalizacją pełnej nazwy organizacji w żadnym oficjalnym języku. [Potrzebne źródło] Uznając, że jego inicjały będą różne w różnych językach, organizacja przyjęła ISO w oparciu o greckie słowo isos (ἴσος, co oznacza równe), jako uniwersalna krótka forma jego nazwy. [4] Jednak jeden z delegatów założycieli, Willy Kuert, przypomniał oryginalne pytanie dotyczące nazewnictwa z komentarzem: „Niedawno przeczytałem, że nazwa ISO została wybrana, ponieważ„ iso ”jest greckim terminem oznaczającym„ równy ”.
ISO napisało wiele norm technicznych, raportów technicznych, specyfikacji technicznych itp. Każdemu z nich przypisano numer ISO. Trzy standardy dotyczące czułości filmu fotograficznego to ISO 6, ISO 2240 i ISO 5800. Z czasem prędkość filmu określano jako „ISO”, ponieważ liczba użyta do opisania szybkości filmu była zgodna z ISO standardy cytowane powyżej.
W przypadku aparatów cyfrowych „ISO” jest nadal stosowane jako sposób wyrażania wrażliwości aparatu cyfrowego na światło przy różnych poziomach wzmocnienia analogowych sygnałów elektrycznych pochodzących z miejsc pikseli na matrycy aparatu. Teoretycznie ustawienie ISO 400 na aparacie cyfrowym powinno dać ekspozycję równoważną ekspozycji na filmie ISO 400. Czułości filmu różniły się nieznacznie w zależności od producenta filmu. Film o rzeczywistej wartości, na przykład 388, oparty na standardach ISO, byłby sprzedawany jako „400 prędkości”. Podobnie większość aparatów cyfrowych różni się nieznacznie przy różnych ustawieniach ISO od dokładnego standardu. Co najmniej jedna firma, DxO, publikuje wyniki testów dla wielu kamer. Jeśli przejdziesz do linku i wybierzesz zakładkę „pomiary”, zobaczysz, że rzeczywista wartość ISO może się różnić nawet o 1/2 stopnia dla trzech wybranych przeze mnie korpusów kamer podstawowych.
Najważniejszą kwestią dotyczącą ISO, o której powinieneś pamiętać przy robieniu zdjęć, jest to, że im wyższy wybierzesz numer ISO, tym „głośniejszy” będzie twój obraz. Hałas to sygnał elektryczny z piksela, który został spowodowany przez cokolwiek innego niż padające na niego światło. Gdy sygnał z czujnika jest wzmacniany w celu zwiększenia ISO, hałas ten jest również wzmacniany. Gdy kamera (lub oprogramowanie przetwarzające na komputerze) przetwarza sygnały z czujnika, stosowane są pewne środki w celu wygładzenia szumu. Większość aparatów ma ustawienia, które pozwalają wybrać, jaką redukcję szumów chcesz zastosować do wykonywanych zdjęć. Wadą intensywnego stosowania redukcji szumów jest to, że zmniejsza ona także ostrość obrazu na poziomie piksel-piksel. Z tego powodu, najlepszą praktyką jest fotografowanie z najniższą wartością ISO, która pozwala wybrać żądaną kombinację przysłony i czasu otwarcia migawki. Z drugiej strony, rozmytego obrazu z powodu zbyt długiego czasu otwarcia migawki nie można naprawić podczas przetwarzania. Hałasowy obraz, który zatrzymał ruch obiektu, można do pewnego stopnia rozwiązać. Im większy zamierzasz wyświetlać obraz, tym większy hałas staje się problemem.