Co to jest podzielone tonowanie?

Niektóre pytania, które wydają się ściśle związane ze ścisłą definicją i mogą pasować do odpowiedzi, obejmują:

Dlaczego stosowana jest technika?
Czy jest inaczej w przypadku obrazów cyfrowych niż filmowych?
Czy różni się to w przypadku obrazów kolorowych od czarno-białych?

Przykłady tego terminu:

Adobe Photoshop Lightroom:
Tag na tej stronie - split-tone
Popularne odpowiedzi w tej witrynie, zawierające wzmiankę o podzielonym tonie ( 1 , 2 , 3 )

— dpollitt
źródło

Dobrze byłoby pokazać kontekst, w którym widziałeś używane „dzielone tonowanie”.

— Olin Lathrop,

Czy powinniśmy spróbować odpowiedzieć w formie samouczka, używając Lightroom i przykładów (przynajmniej w przypadku zdjęć cyfrowych)?

— Olivier,

@Olivier Nie jestem pewien, czy samouczek jest konieczny, ale z pewnością przykłady wyników zawsze mają sens na stronie fotograficznej;)

— dpollitt

Kiedy zilustrowałeś swoje pytanie panelem Lightrooma, pomyślałem, że możemy pokazać efekt każdego suwaka. Odpowiedź Marka nie obejmuje tej części.

— Olivier,

Odpowiedzi:

Podział tonowania jest metodą stosowaną do wprowadzenia odcienia (kolorów) w światłach i / lub cieniach obrazu.

Jest używany wyłącznie ze względów estetycznych i może być wykorzystany do odtworzenia wyglądu określonego filmu lub po prostu całkowicie wyjątkowego wyglądu.

Wiele filmów ma cienie i / lub pasemka. To część ich „wyglądu”, który możesz chcieć odtworzyć na obrazie cyfrowym. Nie wiem nic o stosowaniu podziału tonów na kliszach kolorowych (choć jestem pewien, że istnieje sposób), ale istnieje kilka metod drukowania / tonowania, które były powszechnie stosowane w przypadku filmów monochromatycznych, na przykład tonacja sepii i cyjanotypy. To również można emulować w Lightroom za pomocą podzielonego panelu tonowania.

W lightroom efekt tonowania jest podobny do efektu uzyskanego przez pomalowanie jednolitym kolorem za pomocą pędzla regulacyjnego, ale siła zależy od poziomu jasności - tj. Jest silniejsza w jaśniejszych obszarach dla rozjaśnionego tonu i silniejsza w ciemniejszych obszarach dla ton cienia. W lightroom pozycja suwaka równowagi określa punkt odcięcia między „cieniami” i „podświetleń” do celów podziału tonów.

Jednym z często używanych przykładów tonowania podzielonego jest żółty w światłach i niebieski w cieniach. Daje to całkiem naturalny efekt, ponieważ pojawiłoby się to naturalnie, gdy jaśniejsze obszary są oświetlone przez słońce, a ciemniejsze obszary w cieniu są oświetlone przez świetlik,

— Mark Fisher
źródło

Ta odpowiedź byłaby naprawdę korzystna z obrazowego przykładu, jeśli masz coś do podzielenia się.

— James Snell,

Oto przykład podzielonego stonowanego obrazu monochromatycznego. Obraz został po prostu renderowany w trybie monochromatycznym i dodano efekt tonacji sepii. W obszarach o największej jasności (jakie byłyby obszary o największej gęstości na filmie negatywowym) sepia jest wystarczająco jasna, aby wszystkie trzy kanały kolorów (R, G, B) były nadal w pełni lub prawie całkowicie nasycone. Najechanie kursorem na średni szary obszar w chmurach daje wartość (R, G, B) wynoszącą (206, 204, 201). Zauważ, że wartości są bardzo bliskie dla wszystkich trzech kolorów: W ciemniejszym obszarze w pobliżu lewego dolnego rogu ton sepii jest bardziej wyraźny. Zwróć uwagę na bardzo różne wartości (R, G, B) (48,27, 14):

Obraz został przetworzony w programie Canon Photo Digital Professional 3 z następującymi surowymi ustawieniami konwersji: Po prostu zwiększając lub zmniejszając ogólną jasność, ton sepii jest odpowiednio dodawany do świateł lub usuwany z cieni. Przy zmniejszonej jasności do wartości -2,0 ten sam obszar w chmurach pokazuje teraz (R, G, B) = (132, 117, 90): Przy jasności zwiększonej do wartości +2,0 większość nieba jest całkowicie wysadzona i ma wartość RGB (255,255,255). Półcienie kwiatów drzewa, które miały wartości RGB około (137, 119, 91) na oryginalnym obrazie zamieszczonym powyżej, są teraz podniesione i wykazują wartości RGB (163, 159, 150). Nadal mają niewielki odcień, ale nie jest tak wyraźny jak wcześniej.

— Michael C.
źródło

Czy zastanowiłbyś się nad przykładem i jego wynikami, że podałeś przykład „podzielonego tonowania” w prawdziwym świecie lub taki, który jest tylko do celów akademickich? Nie pracuję z obrazami w sepii ani w ogóle nie dzielę tonów, więc jestem ciekawy twojego zdania na ten temat. Dziękuję za odpowiedź!

— dpollitt,

Kontrola gęstości / ekspozycji była sposobem, w jaki robiono to z filmem przez dziesięciolecia. W erze cyfrowej nikt nie chce myśleć o takich rzeczach, dopóki nie zacznie pracować z obrazem w Lr / Ps / Gimp / itp.

— Michael C

Nie jestem pewien, co rozumiesz przez „prawdziwy świat”, ale to był prawdziwy obraz, który opublikowałem kilka lat temu w ramach albumu internetowego. Był to jedyny obraz podzielonego tonu w zestawie, ale było kilka innych obrazów monochromatycznych, a także kolorowe obrazy z mapą tonalną. Podczas sesji fotograficznej mój proces obejmował rejestrowanie zdjęć dla każdego z tych zastosowań. Ciemny pierwszy plan / obiekt z jasnym niebem lub na odwrocie, jasny pierwszy plan / obiekt z ciemnym tłem jest zawsze dobrym kandydatem do leczenia podzielonego tonu.

— Michael C