Ostatnio robiłem zdjęcia śniegu przy użyciu Kodaka Gold (jak sądzę) 200 i Fuji Superia 200.
Kiedy je opracowałem, zauważyłem, że Kodak miał dla nich „cieplejsze” odczucie niż Fuji, mimo że był w tym samym aparacie, ekspozycji, obiektywie i (praktycznie) tym samym oświetleniu.
Biorąc to pod uwagę, jaką temperaturę (jeśli to właściwe słowo) mają te różne rodzaje filmów? Jak wypada to w porównaniu do Agfa Vista 200? Jak mogę znaleźć te informacje przed zakupem mojej kolejnej rolki?
Odpowiedzi:
Oddawanie barw przez folię ma związek zarówno z równowagą kolorów, jak i krzywymi reakcji barwnej emulsji. To powiedziawszy, prawie wszystkie obecnie produkowane materiały filmowe są zbalansowane pod względem światła dziennego, co sprawia, że znalezienie filmu zbalansowanego wolframem jest dość trudne (co daje mocny niebieski odcień, jeśli zostanie zarejestrowany w świetle słonecznym). Subtelne różnice, które zaobserwowałeś, mają więcej wspólnego z konkretną paletą kolorów każdej emulsji.
Krzywe reakcji barwnej emulsji błony barwnej nie są liniowe we wszystkich kanałach kolorów, a anomalie krzywej reakcji każdej emulsji są idiosynkratyczne. Ponadto każda folia może wykorzystywać różne barwniki, różne filtry i inną warstwę podstawową . Sprawy te lepiej wyjaśniać dokumentacja techniczna pro-filmów w czasach świetności fotografii filmowej. Niewiele z tego pozostaje dzisiaj, chociaż w razie potrzeby nadal można znaleźć podstawowe specyfikacje online (np. Specyfikacje dla Kodak Portra 160 ). Oprócz specyfikacji technicznych, przyzwyczajenie się do każdego filmu i nauczenie się go ujawniać wymaga pewnej krzywej uczenia się. Na przykład strzelcy portretowi wiedzą, jak przesłonić film portretowy, aby uzyskać nienasycony marzycielski wygląda fotografowie przyrody / architektury wiedzą, jak wykorzystać ograniczony zakres dynamiki i przesadzone kolory Fuji Velvia w celu uzyskania efektu wow .
Twoje spostrzeżenia na temat właściwości kolorystycznych użytych filmów są prawidłowe: emulsje Fuji C-41 mają tendencję zielono-niebieską, a emulsje Kodak C-41 mają żółto-pomarańczowy odlew. Możesz spodziewać się mniej więcej tego samego efektu z innymi emulsjami, z pewnymi zmianami. Na przykład niektóre Kodaki mają bardziej czerwonawą paletę kolorów (Ektar), podczas gdy inne są bardziej skupione na żółtych odcieniach skóry (Portras). Agfa ma również fajne kolory, ale mniej wyraźnej zieleni Fuji.
Film tak naprawdę nie ma „specyficznej” temperatury barwowej, ale istnieją bardziej ogólne klasyfikacje temperatur barwowych: światło dzienne i wolfram. Większość filmów jest zrównoważona przy świetle dziennym (około 5600 K); eksperymentuj z różnymi emulsjami, a zobaczysz cieplejsze i chłodniejsze warianty, ale nie sądzę, byś znalazł rzeczywistą temperaturę barwową dla któregokolwiek z nich. Folia zrównoważona wolframem (3200 K) była najczęściej stosowana w pomieszczeniach w świetle sztucznym (i nie zrównoważonym światłem dziennym).
Podczas kręcenia filmu i gdy ma znaczenie konkretna temperatura barwowa, filtry służą do uzyskania pożądanego rezultatu. Na przykład zastosowano filtr serii 80 w celu zmniejszenia zaczerwienienia, podczas gdy filtr serii 81 zastosowano w celu zwiększenia zaczerwienienia.
Każdy film ma własne odwzorowanie kolorów. Nie można go tak naprawdę nazwać „temperaturą”, ponieważ chemia ma nieliniową odpowiedź. Tak trudno oszacować, że prawie nie ma obiektywnych informacji. Najlepsze, co można znaleźć, to niektóre subiektywne porównania. Polecam kupić jedną rolkę każdego i dowiedzieć się, która odpowiada Twojemu gustowi. Wiele osób wybiera różne przedmioty, np. niektóre filmy dla ludzi, inne dla krajobrazów itp. Ziarno jest również ważnym czynnikiem, nieco łatwiejszym do opisania, ale także subiektywnym w odczuciu.
W rzeczywistości Dan, istnieje całkiem sporo zapasów filmów o określonych temperaturach w stopniach Kelvina, a nawet „mieszanych” 4300-4400 K dla fotografii. Filtr światła dziennego dla kompromisu 3200K to filtr 85 (A, B, C) bardzo często stosowany w filmach, szczególnie w produkcjach super 16 mm, takich jak filmy dokumentalne itp.