Odkryłem, że kilkakrotnie używam pomiaru punktowego, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję, na przykład zachody słońca i w jasne dni z obiektem w cieniu. Jakie inne sytuacje są odpowiednie dla pomiaru punktowego zamiast standardowego trybu matrycy?
Odpowiedzi:
W przypadku pomiaru punktowego aparat mierzy tylko bardzo mały obszar sceny (między 1-5% obszaru wizjera).
Oznacza to, że możesz uzyskać lekki odczyt dla bardzo określonego obszaru w ramce, w przeciwieństwie do ogólnego pomiaru całego obrazu. Za pomocą tego wbudowanego miernika można dokładnie określić, w jaki sposób obiekt zostanie naświetlony przy użyciu bieżących ustawień aparatu i czy trzeba je dostosować, aby uzyskać ekspozycję, której szukasz. Za pomocą miernika punktowego mówisz miernikowi, że obiekt, na który wskazujesz, ma 18% poziom szarości w systemie strefowym. Jeśli fotografowany obiekt rzeczywiście znajduje się w średnim zakresie tonalnym, należy pozostawić ekspozycję taką, jaka jest, ale jeśli jest jaśniejsza lub ciemniejsza, należy odpowiednio ją dostosować. Więcej na temat 18% szarości i systemu stref tutaj .
Sytuacje te są przydatne do:
- Fotografowania księżyca
- Fotografowania kogoś w pomieszczeniu przed oknem
- Zachodu słońca za obiektem
- Obiektów, które są oświetlone jak reszta sceny, ale wydają się ciemniejsze / jaśniejsze ze względu na ich kolor. tzn. Czarny koń na jasnym polu
- zawsze, gdy istnieje wysoki zakres jasności obiektu
Jak korzystać Pomiar punktowy
strzelanie Ręcznie
Wystarczy skierować Spot , martwe centrum kadru na większości aparatów, do obszaru chcesz metr i dostosować prędkość migawki, wartość przysłony, ISO itp, ile potrzeba, aby uzyskać skalę w wizjerze 0. (Lub ekspozycja, której szukasz).
Fotografowanie w
punkcie P w miejscu, które ma być odpowiednio naświetlone, zablokuj ekspozycję, a następnie skomponuj ujęcie w razie potrzeby.
Korzystanie z pomiaru punktowego jest z reguły bardziej czasochłonne i wymaga nieco więcej praktyki, aby je skutecznie wykorzystać, ale jeśli próbujesz uzyskać określony wygląd swojego zdjęcia, zwykle daje to lepsze wyniki.
Zobacz, jak
pomiar punktowy wpływa na twoje ustawienia Dobrym eksperymentem, aby naprawdę zobaczyć wpływ pomiaru punktowego, jest włączenie aparatu w tryb półautomatyczny, P, wybranie pomiaru punktowego i wykadrowanie zdjęcia żarówki oświetlającej ciemny pokój. Skieruj bezpośrednio na żarówkę i zwróć uwagę na ustawienia, które zmienia aparat, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Podczas ruchu zauważysz, że nawet niewielkie ruchy mogą drastycznie wpłynąć na ustawienia, ponieważ pomiar jest tak specyficzny. Wypróbuj ten sam eksperyment w trybie średnim, a zauważysz, że możesz przenieść aparat do prawie dowolnego punktu w kadrze i uzyskać tylko 1/2 zmiany czasu otwarcia migawki i / lub wartości przysłony.
Za każdym razem, gdy w ramce znajduje się coś, co chcesz być białe lub czarne (i gdzie obiekt jest nieruchomy lub przynajmniej powolny), działa dobrze. W przypadku bieli można dostrzec miernik na białej powierzchni, a następnie prześwietlić podany odczyt około 1,5 - 2 stopnie. W przypadku czerni robisz coś przeciwnego, mierz, a następnie niedoświetlaj tyle (przetestuj za pomocą własnego aparatu, aby dokładnie ustalić, ile należy skorygować naświetlenia). Często stwierdzam, że najlepiej działa to z aparatem w trybie ręcznym.
Podstawowa zasada pomiaru punktowego (w porównaniu do pomiaru matrycowego) polega na tym, że traci on wygodę odgadywania przez aparat, w jaki sposób różne części sceny powinny przyczyniać się do ustawień ekspozycji i daje ci tę kontrolę.
Dlatego sytuacje sprzyjające pomiarowi punktowemu mają miejsce, gdy chcesz precyzyjnie kontrolować, przez którą część ekspozycji sceny jest mierzona . Głównym powodem, dla którego możesz chcieć mieć taką kontrolę, jest to, że masz jasną wizję tego, w jaki sposób powinna zostać naświetlona część sceny (szczególnie podczas filmowania JPEG lub filmu, gdzie opcje późniejszej modyfikacji ekspozycji są bardziej ograniczone niż w przypadku RAW) . Zazwyczaj ten „obszar” byłby przedmiotem, ale może to być również tło lub kluczowy obiekt twojej kompozycji.
Innymi słowy, pomiar punktowy jest twoim najlepszym przyjacielem, gdy próbujesz użyć systemu strefowego . Celujesz w punkt pomiaru na żądany obszar i używasz kompensacji ekspozycji, aby wybrać, czy jego jasność na zdjęciu ma być na neutralnym 18% poziomie szarości (bez kompensacji), ciemniejszym niż (kompensacja ujemna) czy jaśniejszym (kompensacja dodatnia). Zwróć uwagę, że w przeciwieństwie do ustawiania ostrości , pomiar nie powoduje żadnych błędów przy ponownej kompozycji - dlatego możesz użyć pomiaru punktowego dla dowolnej części sceny, nawet jeśli jest ona dostępna tylko dla punktu środkowego.
Innym rodzajem sytuacji sprzyjającej pomiarowi punktowemu jest to, że eksperymentowanie nie jest opcją i nie ufasz pomiarowi matrycowemu - ponieważ jesteś nowy w kamerze lub nie zastanawiałeś się, jak by to wyglądało w złożonej sytuacji oświetleniowej, są skierowane.
Ważną różnicą jest to, że pomiar matrycowy próbuje odgadnąć, jak powinno wyglądać; ty wiesz , jak powinny, a pomiar punktowy pozwala komunikować się tą wiedzą do kamery, nadal sparing cię od brudnej roboty (pomiar światła).
Podsumowując pozostałe odpowiedzi (jak dotąd): głównym powodem pomiaru punktowego są sytuacje o ekstremalnym kontraście. Wysoki kontrast oznacza, że uzyskanie „rozsądnej” ogólnej ekspozycji prawdopodobnie nie zapewni (nawet bliskiej) prawidłowej ekspozycji dla części obrazu, na których naprawdę Ci zależy. W takim przypadku musisz zmierzyć te szczególne części, na których ci zależy, i wystawić specjalnie dla nich.
Nie zgadzam się jednak z jedną odpowiedzią: miernik punktowy rzadko jest przydatny dla Księżyca. Aby robić zdjęcia księżyca, na ogół lepiej jest robić zdjęcia ręcznie. Nawet punktowy miernik zwykle prześwietla Księżyc dość źle, chyba że użyjesz bardzo długiego obiektywu. Zamiast tego zwykle chcesz po prostu otworzyć się mniej więcej o jeden przystanek od normalnej ekspozycji na światło dzienne (inaczej „reguła loony 11”).
Uważam, że jest to bardzo przydatne w pomiarach punktowych podczas robienia zdjęć ptaków .
W zoo może być inaczej, ale jeśli chcesz uchwycić je w ich naturalnym środowisku, często latają szybko, a tło i otaczające je obszary zmieniają się znacznie z ciemnego (takiego jak gałąź lub drzewo w cieniu) na jasne ( taka gałąź lub drzewo w bezpośrednim świetle słonecznym).
Często używam pomiaru punktowego w takich sytuacjach.
Używałem pomiaru punktowego w sytuacjach, w których w kadrze występuje duży zakres światła, a pomiar oceniający może się mylić. Odsuwam coś od czegoś względnie jasnego (więc nie przesadzam zbytnio) lub czegoś, na czym chcę się skupić. Znalezienie odpowiedniego miejsca i uzyskanie pożądanego efektu może zająć trochę prób i błędów.
Jeśli korzystasz z pomiaru punktowego, a następnie ponownie komponujesz ujęcie, zauważysz, że pomiar zmienia się podczas ponownego komponowania, nawet jeśli migawka jest wciśnięta do połowy. Aby rozwiązać ten problem, użyj przycisku blokady ekspozycji; na mojej lustrzance Canon jest w prawym górnym rogu z tyłu aparatu i ma symbol podobny do *. Wskaż miejsce, w którym chcesz, naciśnij migawkę do połowy, naciśnij przycisk blokady ekspozycji, a to zablokuje dane ekspozycji, które aktualnie posiada, abyś mógł ponownie skomponować kompozycję i zrobić zdjęcie.
Zadaję sobie dwa proste pytania:
Jeśli odpowiedź na drugie pytanie brzmi „nie” i jestem na zewnątrz bez zewnętrznych świateł, skorzystam z pomiaru punktowego.
Ponadto, aby wymusić sylwetkę, użyję blokady AE po pomiarze punktowym na najjaśniejszym obiekcie. W ten sposób mam zagwarantowaną sylwetkę.
Zawsze będę miał tendencję do korzystania z pomiaru punktowego na wystawie lotniczej lub podczas fotografowania ptaków / dzikiej przyrody, ponieważ zwykle masz jasne niebo wypełniające 85% kadru ciemną kroplą na środku !!
To samo byłoby odwrotnie - powiedzmy, że kręciłeś koncert muzyczny w nocy lub w pomieszczeniu. Ogólnie rzecz biorąc, scena będzie bardzo ciemna, ale musisz wyeksponować twarz wokalisty w świetle reflektorów lub coś w tym rodzaju ...
Tylko komentarz na temat tych, którzy wspominali o stosowaniu pomiaru punktowego dla ptaków / dzikiej przyrody. Robię dużo zdjęć dzikiej przyrody - przede wszystkim ptaków. Korzystanie z pomiaru punktowego dla dzikiej przyrody, jak sugerują niektórzy, jest zdecydowanie zbyt prostą odpowiedzią i w dużej mierze niepoprawnym IMHO. Jeśli twój ptak (lub zwierzę) jest przede wszystkim biały lub czarny i zauważysz na nim licznik, aparat spróbuje sprawić, aby obiekt był w 18% szary. Białe ptaki nie powinny być w 18% szare. Czarne ptaki nie powinny być w 18% szare. Fotografowanie dzikiej przyrody wymaga nieco więcej finezji / subtelności w wyborze ekspozycji. Obawiam się, że musiałbym się nie zgodzić z tymi, którzy używają tego do tego. Chociaż potencjalnie istnieją pewne odosobnione okoliczności, w których można zastosować pomiar punktowy, inne techniki poprawiania ekspozycji w odniesieniu do dzikiej przyrody będą dalekie bardziej przydatne ogólnie.