Czy powinienem przechowywać nieedytowane / nieprzetworzone, edytowane lub znaki wodne podczas tworzenia kopii zapasowej na DVD / CD?

Zdecydowałem się przechowywać moje zdjęcia na dyskach DVD / CD jako jedną z kopii zapasowych. Walczę jednak z tym, co mam wykonać kopię zapasową.

Oto etapy, przez które przechodzę moje zdjęcia:
1. Zapisz nieedytowane zdjęcia, tj. Te zrobione bezpośrednio z aparatu.
2. Usuń złe / powtarzające się zdjęcia
3. Edytuj - Dostosuj kontrast, jasność, podświetlenia itp.
4. Znak wodny edytowanych zdjęć.

Na jakim etapie powinienem przechowywać zdjęcia?

Według mnie:
nie widzę sensu przechowywania obrazów ze znakiem wodnym - ponieważ mogę ponownie tworzyć obrazy ze znakiem wodnym bez inwestowania zbyt wiele czasu.

Jestem bardziej zdezorientowany między zapisywaniem edytowanych lub nie edytowanych zdjęć.
Zapisywanie tylko edytowanych zdjęć - oznaczałoby, że nie mogę później edytować ich w inny sposób.
Zapisywanie nieprzetworzonych zdjęć oznaczałoby, że muszę zainwestować dużo czasu później, aby edytować zdjęcia do ponownego wykorzystania.

Sugerowałbym utworzenie kopii zapasowej trzech rzeczy:

1. Oryginalne pliki RAW.
2. Baza danych korekt oprogramowania RAW - zwykle jest przechowywana jako bezstratne przechowywanie wprowadzonych zmian.
3. Wysokiej jakości (100% jakości JPEG lub TIFF, w zależności od tematu / szczegółów) opracowanych obrazów, w które włożono wiele pracy.

# 1 zachowuje oryginały. # 2 pozwala odtworzyć zmiany, o ile oprogramowanie jest dostępne. A # 3 zachowuje twoją pracę na wypadek, gdyby oprogramowanie nie było dostępne w dalekiej przyszłości.

Ponieważ prawie wszystkie pliki RAW mogą być odczytywane i przetwarzane przez oprogramowanie typu open source, obawa # 3 nie polega na tym, że będą one nieczytelne, ale że nie będziesz w stanie zastosować identycznych zmian. Za dwadzieścia lat preferowany procesor RAW może już nie działać, a nawet jeśli nowsze oprogramowanie odczytuje instrukcje edycji, stosowane algorytmy mogą się zmieniać, co prowadzi do różnych wyników.

Oczywiście niektóre z nich mają charakter osobisty. Niektórzy ludzie mogą nie zawracać sobie głowy # 3, ponieważ nie martwią się tym zbytnio. Inni mogą przyjąć heretyckie podejście z pogranicza, polegające na zachowaniu tylko przekonwertowanych obrazów - traktowaniu ich jako ostatecznych artefaktów z określonego momentu i nie planowaniu powrotu.

Jeśli chodzi o kwestię, czy DVD / CD jest ogólnie dobrym pomysłem, wskażę Jaką metodę najlepiej wykonywać kopie zapasowe zdjęć cyfrowych? - myślę, że obecnie połączenie zewnętrznych nośników magnetycznych + przechowywania w chmurze jest prawdopodobnie najlepsze, ale powyższe tak naprawdę ma zastosowanie w każdym przypadku.

Rzeczy, których celowo nie ujęto w tej odpowiedzi: Jak wykonać kopię zapasową i omówić odpowiednie procedury odzyskiwania po awarii, takie jak bezpieczeństwo fizyczne i przechowywanie wielu kopii w wielu lokalizacjach. Archiwizacja, ponieważ jest przedmiotem ochrony narzędzi i platform, a nie określonych plików lub formatów.

Nośniki optyczne dowolnego typu (Bluray, DVD lub cokolwiek innego) nie są odpowiednie do tworzenia kopii zapasowych znacznych ilości danych. Zamiast tego zalecam przechowywanie wszystkiego i przechowywanie go na dyskach twardych lub za pośrednictwem usługi zewnętrznej (chmury) dostępnej od kilku USD / miesiąc.

Mój pełny zestaw kopii zapasowych (który zawiera niektóre inne podobne treści) jest obecnie w kolejności 3 TB i nie jest tym, co uważam za duże, gdy kręcę w jakiejkolwiek objętości, więc użyję go do zilustrowania.

Przy tych wolumenach koszt mediów wynosi około 2,4 pensa / Gb dla Blu-Ray, 2,7 pensa / Gb dla dysku twardego i 3,9 pensa / Gb dla DVD. Ale to nie jest cała historia - teraz zwiększ swoją utratę zarobków / czasu za te dwa przepływy pracy.

Obieg pracy z nośnikami optycznymi

Skonfiguruj płytę (zdecyduj, które pliki należy dołączyć itp.), Oznacz ją, wypal i przechowuj (bez drapania lub pobierania odcisków palców). Twoje pliki nie wypełnią dokładnie każdej płyty, a system plików ma narzut, na mojej instalacji umieściłbym to na około 120 płyt BD.

Pierwszym problemem jest to, że zajmie to trochę czasu. Z grubsza oszacujmy, że dysk BD-R o pojemności 25 gb potrzebuje około 20 minut na nagranie. Potrzebne są kolejne 20 minut, aby sprawdzić, czy dane są poprawnie zapisane, a czas jazdy to jedyny narzut, jeśli operator może zorganizować następną płytę, aby rozpocząć nagrywanie natychmiast po zakończeniu bieżącej. To daje 12 płyt wyprodukowanych w ciągu 8 godzin pracy i potrzebujesz 120 płyt. To minimum 10 dni roboczych na wykonanie kopii zapasowej.

Chociaż możesz użyć wielu palników, każdy z nich potrzebuje dużego fragmentu dostępnego pasma wszędzie tam, gdzie przechowywane są dane źródłowe, co utrudnia dalszą pracę z tym sklepem i trudno jest przerwać lub zwolnić, aby wykonać trochę pracy podczas ten czas.

Ponadto wiążesz osobę, której należy zapłacić za opiekę nad pisarzem BD przez te 10 dni (lub utratę zarobków, w zależności od tego, co wolisz). I tak, jeśli wszystkie dyski przejdą walidację ... co jest mało prawdopodobne.

W przypadku poważnej awarii musisz zrobić to wszystko w odwrotnym kierunku - nawet przy najlepszym skopiowaniu kasety z nośnikami optycznymi oznacza, że ​​będziesz potrzebować czytnika na czacie przez około 5 dni roboczych.

Ale pisanie i odtwarzanie kopii zapasowej na nośniku optycznym to tylko połowa pracy, ponieważ w praktyce jest zawodna. Nie możesz również mieć pewności, że dysk nie uległ awarii od czasu ostatniej weryfikacji, co oznacza, że ​​cały zestaw musi być sprawdzany dość często, mając nadzieję, że nie wystąpiły problemy z gniciem barwnika i (ponieważ widziane) nagrywarka nie wyprodukowała płyt, które można odczytać tylko z nagrywarki, którą utworzono po uczynieniu kopii zapasowej bezużyteczną.

Aby to zrobić na jednowarstwowej płycie DVD, postawiłbyś się w sytuacji, w której pliki źródłowe wideo w wysokiej rozdzielczości mogą nawet nie zmieścić się na jednej płycie DVD, ale możesz przeskoczyć ze 120 do około 700 płyt w celu przetworzenia.

Przepływ pracy dysku twardego

Przy prawie takim samym koszcie jak nośnik jednokrotnego zapisu, można uzyskać czysty dysk twardy o odpowiednim rozmiarze (około 2,7 pensa / Gb w przypadku modelu 3 TB) i wbudowany czytnik urządzeń SATA.

Aby go skonfigurować, potrzebujesz najwyżej 10 minut na uruchomienie kopii zapasowej, a potem możesz o niej zapomnieć, gdy się z nią zacznie.

Weryfikacja jest równie łatwa, a utrata danych w przypadku dysku twardego będzie znacznie mniejsza niż w przypadku nośników wymiennych (z mojego doświadczenia).

Ponieważ koszty są w przybliżeniu takie same, nie musisz ponownie używać dysków twardych, jeśli nie chcesz - chociaż zaoszczędzi to gotówki, jeśli zdecydujesz się ponownie użyć dysku.

Dodatkowe koszty to coś, co można ponieść, może działać bezobsługowo (na przykład przez noc) i są o wiele wygodniejsze do przechowywania w wielu lokalizacjach (nawet w ładnym pudełku z polistyrenu, jeśli chcesz wysłać go poza miejsce. )

TL; DR Tworzenie kopii zapasowych rozsądnej ilości danych na nośnikach optycznych jest przedsięwzięciem syzyfowym, które nie jest w żaden sposób opłacalne.

Uwaga: ceny pochodzą z grudnia 2014 r. na stronie eBuyer.com i są tylko dla porównania.

Moje sugestie to zachować:

1. Obrazy RAW, nietknięte. Zawsze dobrze jest mieć oryginał, aby móc znów nad nim pracować.
2. Korekty RAW. Na przykład Lightroom przechowuje je w plikach xmp, abyś nie stracił pracy na obrazie.
3. I w końcu produkt końcowy wysokiej jakości, ale tylko w przypadku dokonania destrukcyjnych zmian w porównaniu do RAW
4. Osobiście przechowuję również pliki PSD (jeśli dotyczy to Photoshopa lub podobnego oprogramowania), aby mieć jeszcze jedno źródło do pracy

Wiem, że to dużo miejsca, ale obecnie cena dysków twardych jest tak niska

Kopia zapasowa dysku twardego powinna być naprawdę odłączona od zasilania i sieci / USB, gdy nie jest używana, jeśli istnieje nawet najmniejsza szansa uderzenia pioruna. Istnieje również wiele przepięć, które pokonają wiele urządzeń przeciwprzepięciowych, co daje kolejny powód, dla którego należy się rozłączyć. Z drugiej strony musisz pamiętać o podłączeniu napędu, utworzeniu kopii zapasowej, a następnie odłączeniu.

Zewnętrzna pamięć masowa chroni przed problemami z zasilaniem, a także przed poważnymi włamaniami / pożarami domów itp. Może to być praca dzienna, dom znajomego lub farma serwerów Google.

Dyski DVD są łatwym sposobem na stopniowe tworzenie kopii zapasowych w pamięci zewnętrznej, ale same w sobie nie są kompletnym rozwiązaniem - dysk twardy na miejscu jest dobry w wielu typowych sytuacjach, od awarii dysku twardego po usunięcie niewłaściwego pliku, podczas gdy być bardziej solidnym. Płyty DVD (lub blu ray itp.) Mają dużą zaletę - są tylko do odczytu (zakładając, że postanowisz to zrobić), ale mają wadę - gniją.

Masowe przechowywanie w chmurze jest ciągłym kosztem, ale wiąże się również z własnymi problemami: czy ufasz firmie (w tym przeciwko błędnym usunięciom praw autorskich)? Czy ufasz oprogramowaniu (np. Jeśli usuwasz plik lokalnie, czy usunięcie jest synchronizowane)?

Podsumowując, żadna kopia zapasowa nie jest prawdziwą kopią zapasową dla wszystkich trybów awarii. Zewnętrzny napęd online w sieci LAN lub USB, za ochroną przeciwprzepięciową dla wszystkich kabli, w tym danych, to dobry początek.

Można rozważyć dyski DVD poza witryną dla poszczególnych projektów. Dotyczy to etykietowania i wybierania, co należy umieścić na każdym dysku.

Alternatywnie serwer w chmurze, który nie ma wspólnego pojedynczego punktu awarii z zewnętrznym dyskiem twardym, może być dobry (tzn. Dysk główny tworzy kopie zapasowe obu przy użyciu osobnego oprogramowania, najlepiej przynajmniej jeden powinien być nominalnie tylko do odczytu).

Końcowa sugestia: 2 dyski twarde - jeden na miejscu, jeden poza miejscem, i albo zamień je, albo dodaj do pamięci zewnętrznej za pomocą FTP, po zabranie laptopa pełnego plików na dysk.

(To miał być komentarz w 90% popierający odpowiedź @ JamesSnell, ale zyskał kilka nowych punktów, które spowodowały, że było za długo.)

Używam wymiennego dysku twardego, który podłączam do komputera i źródła zasilania tylko wtedy, gdy go używam. Przechowuję tylko ostateczne edytowane pliki dla zdjęć klientów, (Portrety), a dla natury i krajobrazu zachowuję nieedytowane nieprzetworzone pliki i ostatecznie edytowane pliki jpeg, więc jeśli zdecyduję się zmienić rzeczy lub przejdę do innego katalogu głównego, mogę to zrobić w ten czas. Nie zapisuję obrazów ze znakiem wodnym, mam „akcję” ze znakiem wodnym, którą wykonałem w Adobe, gdzie mogę oznaczyć 100 zdjęciami w kilka minut. Gdybym miał użyć płyt CD / DVD, musiałbym zbudować pokój i skonfigurować system archiwizacji, aby wiedzieć, co jest na każdym dysku i gdzie on się znajdował, aby móc do niego dotrzeć, gdy jest to potrzebne. Nie polecam płyt CD / DVD jako miejsca do przechowywania, chyba że zrobisz bardzo mało zdjęć i nagrywasz.

Trzymam swoje nieprzetworzone pliki i pliki projektu (które pozwalają na odtworzenie ostatecznych wyników) na dużej macierzy RAID 5 w celu lokalnej redundancji, a moje gotowe pliki wyjściowe na serwerze internetowym w celu tworzenia kopii zapasowych i udostępniania poza witryną.

Daje mi to niewielką szansę na utratę surowców w pożarze, ale nadal będę mieć bezpiecznie przechowane ostateczne wyniki poza siedzibą.

Dla mnie była to idealna równowaga między przystępnością cenową a bezpieczeństwem. Kosztowanie poza terabajtem moich wielu terabajtów nieprzetworzonych obrazów było zbyt drogie i nie wystarczająco bezpieczne, żebym nie miał kopii zapasowej poza witryną, gdyby stało się najgorsze.

Jeśli otrzymujesz zewnętrzny dysk twardy (lub dwa, pamiętaj, że posiadanie tylko jednej kopii zapasowej jest tym samym, co brak), możesz także uzyskać apropizowane oprogramowanie i nie tylko zapisywać je we wszystkich tych punktach, ale możesz także zapisywać migawki swoich zdjęć ( bez zamierzonej gry słów).

Na przykład to rozwiązanie Seagate umożliwia zapisywanie pliku przy każdej zmianie pliku.