Czy czujniki DSLR firmy Nikon są rzeczywiście lepsze niż czujniki firmy Canon?

Przez pewien czas byłem szczęśliwym użytkownikiem Canona. Kiedy kilka lat temu przeprowadzałem wstępne badania nad marką, którą kupić, doszedłem do wniosku, że zarówno Nikon, jak i Canon są równie dobre (co, jak sądzę, jest w większości prawdą).

Spędziłem jednak trochę czasu na DxOMark i zauważyłem, że ogólny wynik (a także osobno oceny portretów, krajobrazów i słabego oświetlenia ISO) był znacznie wyższy dla aparatów Nikon niż Canon po 2010 roku . Ta fabuła ilustruje różnicę (edytowałem zrzuty ekranu, aby punkty Nikona były czerwone, a Canon - niebieskie):

Czy to znaczy, że od teraz lepiej kupować lustrzanki Nikon niż Canon? Czy te wyniki nie są wystarczająco wiarygodne? Myśli?

PS: Nie zamierzam rozpoczynać kolejnej wojny fanboyów Canon-Nikon. Doceniamy obiektywizm!

Wyniki DxO Mark są mylące, ale to nie znaczy, że różnica w wydajności nie jest prawdziwa!

Kilka korpusów Nikon (D800, D600, wiele z serii D3xxx i D5xxx) wykorzystuje czujniki Sony Exmor, które posiadają najnowocześniejszy układ redukcji szumów ADC / odczytu w celu osiągnięcia ogromnego wzrostu zakresu dynamiki w porównaniu do czujników Canon, które zostały zaprojektowane i wyprodukowane we własnym zakresie .

Odzwierciedla to wynik „krajobrazowy” DXO, ale lepiej to widać, patrząc na wykres zakresu dynamicznego:

http://mattgrum.com/photo_se/D810_vs_5D3_DR.png
(c) DxO Labs

Jak widać, luka w zakresie dynamicznym znika po ISO800, w tym miejscu przesuwa się od ograniczenia szumu odczytu (gdzie D810 jest znacznie lepszy) do ograniczenia szumu fotonowego, gdzie oba aparaty działają podobnie, ponieważ szum fotonu zależy głównie od ile fotonów przechwycisz, co jest określone przez obszar czujnika.

Wynik w słabym świetle DxO jest znacznie przekrzywiony w kierunku aparatu Nikon, ponieważ uwzględnia dokładność kolorów, a także szum. Dokładność kolorów firmy Canon jest nieco niższa ze względu na decyzję projektową dotyczącą optymalizacji czułości i wydajności w świetle jarzeniowym. Wykresy stosunku sygnału do szumu przedstawiają dokładniejszą historię:

http://mattgrum.com/photo_se/D810_vs_5D3_SNR.png
(c) DxO Labs

Zmierzone wyniki są bardzo bliskie, dokładnie tego można się spodziewać, jeśli szum jest ograniczony fotonem, ponieważ dwa czujniki o tej samej wielkości przechwycą tę samą liczbę fotonów. Stosunek sygnału do szumu nie jest jedynym problemem, a ludzie często jakościowo wybierają jeden po drugim. Ale faktem jest, że hałas przy słabym świetle jest podobny .

To, co nie jest podobne ani otwarte na interpretację, to przepaść w cieniu przy niskim ISO. Canon inwestuje się w produkcję czujników, więc brakuje możliwości „rozglądania się” za najlepszym modelem, więc nie jest jasne, kiedy będą w stanie zmienić sytuację. Niski zakres dynamiki ISO jest tylko jednym z wielu czynników, które składają się na dobry czujnik (lub aparat), ale jeśli jest to dla ciebie ważne, warto je przełączyć, ponieważ Canon nie poruszał się na tym froncie od kilku lat, są one albo nie można go poprawić (z powodu ograniczeń produkcyjnych lub problemów patentowych), albo nie traktuje go jako priorytetu (lub obu).

Fotografia dotyczy całego pakietu, nie tylko wydajności kamery, ale także interfejsu użytkownika, konstrukcji mechanicznej, obiektywów i akcesoriów itp. Na przykład obiektywy STM (Canon) lub zintegrowane funkcje bezprzewodowego TTL (Nikony zawsze je miały, ale całkiem nowe są Canon.) Ta odpowiedź da tylko pewien kontekst w procesie i produkcji Canon i Nikon, który może być istotny. Jak istotne są wyniki i testy DxOMark? zapewnia dobrą krytykę procesu i punktacji DxOMark.

Ten artykuł (uwaga: treść techniczna) firmy ChipWorks opowiada o znacznej części historii z czasów, gdy Nikon zdawał się znacznie zmienić czujniki.

Główną różnicą techniczną wydaje się być to, że Nikon stosuje znacznie mniejszy proces produkcji czujników niż Canon. Czujniki Sony, których używa Nikon, pochodzą z odlewni 0,25 µm i 0,18 µm. Nikon wykorzystuje również 0,25 / 0,35 µm firmy Renesas / TSMC do własnych projektów. Podczas gdy wewnętrzne zakłady firmy Canon pracują zgodnie z procesem 0,50 µm. Mniejsze procesy firmy Nikon umożliwiają uzyskanie bardziej szczegółowych części. Jest to znacząca korzyść z decyzji firmy Nikon o użyciu odlewni, które produkują większe ilości i mogą sobie pozwolić na znacznie większe inwestycje w infrastrukturę i sprzęt.

W artykule wspomniano, że Canon ma funkcję 0,18 µm, ale ich inne raporty na temat nowszych czujników Canon nie są publiczne (oczekiwałbym, że gdyby się tam przeniosły, pojawiłyby się więcej wiadomości branżowych).

TL; DR Canon i Nikon (z pomocą Sony) wydają się grać skokowo, nie oczekuj, że przeszłość będzie wyznacznikiem przyszłości.

Jak pokazuje ten wykres, główne różnice między czujnikami Canon i Nikon (Sony) naprawdę pojawiają się tylko przy niskim ISO:

ale przy niskim ISO nie widać tak naprawdę różnicy, nie bez przetwarzania końcowego pliku RAW.

Oto najlepszy post, jaki udało mi się wykazać (dużą) różnicę: Nikon DX kontra Canon APS-C

Teraz ta różnica nie będzie miała znaczenia dla wielu osób (lub wielu skrzynek) i można to obejść, wykonując 3 zdjęcia z bracketingiem za pomocą aparatów Canon i łącząc je w zdjęcie HDR. Nie wiem o tobie, ale strzelanie tylko 1 z Nikonami brzmi dla mnie znacznie lepiej, aw niektórych przypadkach po prostu nie możesz zrobić zdjęcia HDR czegoś (na przykład fajerwerków)

Również ze względu na nieprzyjemny szum wzorzysty w kanonach nie można pchać pliku RAW tak daleko, jak to możliwe z Nikonem, co wlicza się do różnicy zakresu dynamicznego.

Ponownie, może to nie wpłynąć na ciebie w najmniejszym stopniu, szczególnie jeśli fotografujesz w kontrolowanych warunkach oświetleniowych, takich jak fotografia studyjna, lub jeśli fotografujesz JPG (lub nie przetwarzasz surowców)

Z drugiej strony żałuję, że nie kupiłem Nikona (a raczej aparatu wyposażonego w matrycę Sony) za każdym razem, gdy siadam, aby edytować moje zdjęcia.

Wyniki DXOMark są dość problematyczne - mierzą kilka aspektów czujnika, w słabym świetle na silnie zmniejszonym obrazie, a następnie uzyskują wszelkiego rodzaju liczby z tych pomiarów, a następnie obliczają pojedynczy wynik ważący wszystkie te liczby w różny sposób.

Powodem, dla którego Nikon wygląda lepiej niż Canon, jest to, że stosowane przez niego czujniki Sony mają mniej szumów w słabym świetle (szczególnie, gdy zmniejszasz obraz do 5 megapikseli), a DXOMark jest silnie tendencyjny do wydajności przy słabym świetle.

Tak więc, jeśli chcesz najczystszych plików RAW, gdy fotografujesz w słabym świetle i zmniejszasz do 5 megapikseli, wynik DXOMark dotyczy Ciebie - jeśli z drugiej strony chcesz dobrze wyglądających zdjęć, tak naprawdę nie powinieneś dawać wiele punktów DXOMark waga.

Spójrz na porównanie DSoMark z wydajnością przy słabym świetle D800, a następnie 5D Mark iii. Zgodnie z tym (o milę) D800 jest wyraźnie lepszym aparatem w słabym świetle ...

Następnie spójrz na ten test w prawdziwym świecie, który sprawdza rzeczywistą wydajność hałasu w słabym świetle w rzeczywistej sytuacji na świecie. Hmm, to zabawne, 5D Mark III wygląda wyraźniej niż D800. (Tak, jest to test JPEG w kamerze, ale wciąż pokazuje, że przy podstawowym przetwarzaniu, które wykonują obie kamery, nie ma zauważalnej różnicy.

Testy laboratoryjne są na tyle dobre, że wyniki DXoMark upraszczają i gubią prawdę. Faktem jest, że kamery są złożonymi systemami o wielu względnych mocnych i słabych stronach. Nie patrz na ogólne wyniki w DXoMark, ale raczej użyj bardziej szczegółowych statystyk jako wytycznych, a następnie spójrz na testy w świecie rzeczywistym, aby zobaczyć, jak radzą sobie w sytuacjach podobnych do tego, co z tym zrobisz. Następnie rozważ mocne i słabe strony systemu soczewek, formę, interfejsy i cenę i zdecyduj, co jest dla Ciebie warte.

Te dwie marki są na tyle blisko, że nie ma właściwej lub złej odpowiedzi. Z pewnością istnieją pewne sytuacje, w których wyraźnie widać przewagę jakości obrazu dla konkretnego modelu (na przykład D800 jest znacznie lepszy niż 5D znak iii dla portretów czarno-białych o bardzo wysokiej jakości), ale do ogólnego użytku oba są ogólnie zgodne ze sobą. (Osobiście korzystałem z 5D Mark iii nad D800 ze względu na słabe oświetlenie i znajomość interfejsu, a także możliwość korzystania z niego z Magic Lantern.)

Krytyka ogólnego wyniku DxOmark jako „sztucznej statystyki” jest słuszna, ale nawet patrzenie na poszczególne elementy, które mierzą, nie jest bardzo przydatne.

Ani Canon, ani Nikon nie produkują naprawdę złych aparatów, w tym ich podstawowych lustrzanek cyfrowych i kompaktów.

Martwienie się tymi różnicami przypomina próbę wyboru między dwoma samochodami rodzinnymi na podstawie względnych prędkości maksymalnych odpowiednio 160 mph i 180 mph.

Nie wiem nawet, w jaki sposób mogą zdecydować o maksymalnym użytecznym ISO, ponieważ tak wiele zależy od charakteru oświetlenia, szczegółów i kolorów przedmiotu. Czasami możesz strzelać do 6400 i wygląda dobrze. W innych ISO 800 będzie wyglądać okropnie. A potem jest efekt przetwarzania końcowego. Podstawowy rendering LightRoom (w tym usuwanie mozaikowania) sprawia, że ​​obrazy wyglądają znacznie głośniej niż na przykład PhotoNinja.

Jeśli wiesz, że naprawdę potrzebujesz 14 przystanków DR przy ISO 100, musisz wybrać Nikon. Ale gdybyś był tak ekspertem, nie pytałbyś tutaj.

Czy naprawdę potrzebujesz 14 przystanków? Przez dziesięciolecia radziliśmy sobie z nie więcej niż 6 lub 7 przystankami DR z filmami takimi jak Fuji Velvia. W tym kontekście przystanki Canons 11+ to już ogromny luksus.

Jeśli zamierzasz porównać czujniki pod względem takich parametrów, jak sygnał do szumu, zakres dynamiczny i głębia kolorów przy różnych ustawieniach ISO (trzy główne kategorie ocen DxOMark włączone) i użyć tego do porównania technologii czujników między Nikon (Sony) i Canon , MUSISZ porównać jabłka do jabłek.

Podstawowym czynnikiem pod względem sygnału do szumu, niezależnie od wszystkich postępów dokonanych w technologii mikrosoczewek i postępów elektronicznych, które zmniejszają szum odczytu, jest nadal piksel.

Porównanie matrycy 36 MP ze skokiem pikseli zaledwie 4,8 mikrona z matrycą 22,3 MP ze skokiem pikseli 6,2 mikrona nie jest wcale uczciwą walką.

Fakt, że 36-megapikselowy Nikon D810 faktycznie działa na równi z Canonem 5D Mk iii pod względem stosunku sygnału do szumu przy wyższym ISO sam w sobie świadczy o wydajności technologii czujników Sony .... i oczywiście pod względem zakresu dynamicznego i głębia kolorów, czujniki Nikon (Sony) są wyraźnie lepsze na całej płycie.

Mówiąc to, kamera ma znacznie więcej niż tylko czujnik i ogólną jakość obrazu.

Pod względem funkcji, takich jak punkty AF, większe bufory i wyższe ciągłe liczby klatek na sekundę, Canon jest znacznie lepszy niż Nikon w niemal każdym punkcie cenowym.