Jak fotografować świecące przedmioty?

Najtrudniej było mi fotografować przedmioty inkrustowane kryształkami i uchwycić ich blask.

Rozumiem, że iskierka pochodzi z dwóch elementów: zakresu dynamicznego naszych oczu i ruchu naszych głów. Ekrany nie odwzorowują dynamicznego zakresu, który widzą nasze oczy, a zdjęcia nie odwzorowują ruchu.

Patrzyłem na różne inne odpowiedzi na tej stronie, ale wciąż mam ochotę na naprawdę „błyszczący” obraz. Próbowałem:

• Umieszczenie obiektu na powierzchni odbijającej (czarny akryl wykonał całkiem niezłą robotę. Pokazuje odbicie obiektu, ale skutecznie przyciemnione przez kilka przystanków, więc błyszczące kawałki są nadal jasne)
• Korzystanie z filmu powoli poruszającego się obiektu zamiast zdjęć. Jest to prawdopodobnie najlepsza jak dotąd opcja, ale jak można sobie wyobrazić, nie zawsze jest to użyteczna opcja.
• Korzystanie z wielu jasnych źródeł światła punktowego (np. Nierozproszone diody LED, oświetlenie świąteczne).
• Korzystanie z pojedynczego jasnego źródła światła , takiego jak latarka / latarka lub nierozproszona lampa halogenowa
• Długie ekspozycje, krótkie ekspozycje; wąskie otwory, szerokie.

Bez względu na to, co robię, otrzymuję więcej rozproszonego światła (co jest dobre dla ogólnego wyglądu obiektu), ale bardzo mało iskierki. Rozumiem, że iskierka to małe, jasne punkty światła świecące z powrotem na aparat, z lustrzanej powierzchni faset z kryształów górskich, ale jakoś nigdy nie wydaje się wystarczające, gdy zostanie uchwycone przez aparat.

Być może prawdziwe pytanie brzmi: jak pokazać blask na wyświetlaczu o niskim zakresie dynamiki? Jak go uchwycić, a jeśli nie jest to łatwe do uchwycenia, czy istnieje sposób, aby przekonać oko, by zobaczyło coś tak błyszczącego?

Oto przykład zdjęcia, które starałem się zrobić bardziej efektownie:

(grafika Judith Klausner, zdjęcie zrobione przeze mnie)

Powyższe zdjęcie zostało oświetlone przez pojedynczą żarówkę halogenową nad aparatem, a lampa skierowana była bezpośrednio na nią z prawej strony i nad aparatem. Zostało zrobione w pudełku dyfuzyjnym z całkowicie otwartym przodem i czarnym aksamitem po lewej / tylnej stronie, a pod nim czarnym akrylem. 90 mm manualny obiektyw stałoogniskowy makro na aparacie D600 przy F16 z ekspozycją 1,3 ".

Przede wszystkim ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że fotografując obiekt odbijający, fotografujesz otaczającą scenerię, która odbija się od obiektu. Oznacza to, że nie wystarczy po prostu ustawić obiekt w lightboksie i być może skierować na niego jakieś światła punktowe, przynajmniej jeśli nie chcesz, aby odbicia były raczej proste i nudne.

Zamiast tego, aby nadać odbiciom kontrast i „iskierkę” (a nie faktyczną iskierkę, zdefiniowaną jako małe plamki na tyle jasne, aby uzyskać widoczne rozbłyski na zdjęciu, ale tylko wygląd brokatu), należy otoczyć obiekt wysokim kontrastem dekoracje, które dają odpowiedni wygląd po odbiciu od obiektu. (Oczywiście zwykle musisz pozostawić neutralne tło za obiektem, ale nie musi to być duży obszar, szczególnie jeśli używasz długiego obiektywu.) To jest tak samo sztuka jak nauka, ale tutaj jest kilka rzeczy do próbować:

• Dodaj krawędzie o wysokim kontraście do tła. Jeśli używasz lightbox, spróbuj pokryć części wnętrza pudełka czarną szmatką / plastikiem / kartonem lub kolorowym półprzezroczystym papierem lub plastikiem.

• Dodaj gradienty do tła. Po odbiciu od obiektu fasetowanego każda faseta będzie odzwierciedlać małą część gradientu, dając zarówno kontrast między fasetkami, jak i subtelne gradacje kolorów w każdej fasecie.

• Wybierz kolory w tle, aby uzyskać pożądany efekt. W przypadku obiektu odblaskowego kolory widoczne na zdjęciu zależą zarówno od otoczenia, jak i od samego obiektu, dzięki czemu można „pomalować” obiekt, wybierając odpowiednie tło.

• Używaj lub naśladuj naturalne tła, ponieważ często mają one schematy kolorów i wzory, które nawet po pomieszaniu przez odbicie wywołują pożądane uczucia u widza. Nawet jeśli wybierzesz czysto abstrakcyjne tło, często dobrym pomysłem jest np. Utrzymanie ciemniejszych obszarów otoczenia w dolnej połowie i jaśniejszych obszarów w górnej połowie, ponieważ nasze mózgi ewoluowały, by oczekiwać takiego układu i znaleźć to naturalne.

Jeśli chodzi o rzeczywiste iskierki, powstają one, gdy niewielka część faset w obiekcie odbija coś tak jasnego, że nasyca kamerę (lub oko) i tworzy rozbłyski. Jeśli twój obiekt ma wystarczającą liczbę małych faset, samo skierowanie na niego jednego jasnego źródła światła rzeczywiście wytworzy iskierki. Jeśli nie, może być konieczne użycie wielu małych lamp punktowych (takich jak diody LED, lampy halogenowe lub małe odbłyśniki lustrzane skierowane na obiekt), aby uzyskać więcej błysków.

Jedną sztuczką, której możesz użyć, jest zamocowanie obiektu i kamery na miejscu, a następnie przesuwanie świateł punktowych, aż uzyskasz ładne iskierki z każdego z nich. Aby uzyskać bardziej naturalny efekt, możesz również preferencyjnie umieścić źródła blasku w „naturalnych” miejscach, na przykład w jaśniejszych częściach otoczenia lub w pobliżu głównego źródła światła.

Pamiętaj też, że wygląd iskier będzie silnie zależeć od aparatu i obiektywu. W przypadku ładnych błysków „Starburst” prawdopodobnie będziesz chciał użyć wąskiego otworu i / lub filtra krzyżowego („star”) . Ta strona z SLR Lounge pokazuje kilka fajnych przykładów wpływu apertury na iskierki na zdjęciach:

_{(Zdjęcie z SLR Lounge , użyte na licencji CC-By-ND 3.0 .)}

Na koniec zauważ, że zakres dynamiczny jest tutaj bardzo ważny. Godną uwagi cechą błysków jest to, że są znacznie jaśniejsze niż reszta obiektu. Naprawdę nie można odtworzyć rzeczywistej intensywności iskier na ekranie (lub na papierze), nawet jeśli aparat może to najpierw zarejestrować, więc musisz znaleźć sposób, aby dać wrażenie jasności bez rzeczywistej jasności.

Gwiezdne wybuchy są jednym ze sposobów osiągnięcia tego; podobnie jest z użyciem ciemnej powierzchni odbijającej, tak jak to zrobiono, ponieważ skutecznie daje widzowi dwa zdjęcia obiektu, wykonane z różnymi ekspozycjami, które mózg może połączyć, aby odtworzyć więcej zakresu dynamicznego, który zobaczyłbyś, gdyby patrzyłeś bezpośrednio na obiekt.

Ps. Napisałem większość powyższych, zanim opublikowałeś swoje przykładowe zdjęcie. Widząc to, moje konkretne sugestie będą:

• Zachowaj czarny akryl - wydaje się, że działa bardzo dobrze do tego, co próbujesz zrobić.
• Opuść soczewkę dalej lub uzyskaj filtr gwiazdowy do swojego obiektywu, aby dodać więcej „iskierki” do swoich iskier. (To samo może załatwić sprawę.)
• Przy tak wielu aspektach prawdopodobnie nie potrzebujesz zbyt wielu źródeł światła, aby uzyskać przyzwoite iskierki. The non-świecący części obiektu mogą korzystać z nieco bardziej rozproszone oświetlenie, choć być może z jakimś subtelnym kolorem, aby dodać kontrastu. Zastanów się nad zastąpieniem części czarnego aksamitu, zwłaszcza po lewej stronie, jaśniejszymi kolorami i / lub gradientami, a może dodając dodatkowe źródła światła.
• Podczas dodawania rozproszonego oświetlenia, rozważ przesunięcie głównego źródła światła nieco na bok. W tej chwili większość błyszczy na fasetach skierowanych prosto w stronę aparatu, co nadaje zdjęciu nieco nienaturalny wygląd, często związany z nadmiernym użyciem lampy błyskowej w aparacie.

Pracowałem nad rozwiązaniem tego samego problemu. Mam 3 aparaty i odkryłem (wierzcie lub nie), że mój prosty aparat iPhone wykonał najlepszą robotę. Tworzę biżuterię z dużą ilością blasku i opalizacji i miałem problem z odtworzeniem blasku, dopóki nie wypróbowałem iPhone'a.

Musiałem trochę poeksperymentować z oświetleniem, ale nie wymagało to wielu różnych eksperymentów. Próbowałem światła dziennego, żarowego, a następnie różnych środowisk. Kiedy umieściłem wisiorek na jasnym tle, uzyskałem najgorsze wyniki, ale kiedy wypróbowałem jednolity kolor (czerwony, czarny lub średni szary), uzyskałem najlepsze wyniki.

Próbowałem też świecić małą latarką na wisiorek podczas fotografowania (jak sugeruje to świetna odpowiedź powyżej) i to też było dobre.

Dla tych, którzy nie są zbyt obeznani z robieniem zdjęć makro za pomocą iPhone'a: ​​Po wyświetleniu elementu na ekranie dotknij obszaru ekranu, na którym ma się skupić aparat, a następnie kliknij zdjęcie. Bardzo proste, uwielbiam to.

Dlaczego diamenty tracą ogień na zdjęciach? Chcę sfotografować kolory tęczy (czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy), które załamują się w kropli wody na słońcu. Istnieją dwa wymagania, aby uzyskać ogień na zdjęciu: jeden, posiadający wystarczającą liczbę megapikseli, aby uchwycić kolor w niewielkim miejscu w odległości, i drugi, mający soczewkę, która jest wystarczająco mała na przedniej powierzchni, aby zmieścić się w rozpiętości pojedynczy załamany kolor. Powodem, dla którego diamenty wydają się białe, bez błysku koloru jest to, że białe punktowe źródło światła jest podzielone na pasma koloru wychodzące z diamentu, a soczewki fantazyjnych aparatów są tak duże, że wychwytują wszystkie te kolory na przedniej powierzchni (z bliskiej odległości) i ponownie ustawiają ostrość tych wszystkich kolorów z powrotem na pojedynczy (grupa bayerowskich) pikseli, które przekształcają kolory z powrotem w białą plamę. To tak, jakby mieć dwa pryzmaty, jeden do załamania białego światła na kolory (diament), a drugi, który ponownie łączy kolory z powrotem w białe światło (soczewka). O ile twój obiektyw nie jest wystarczająco mały, aby zmieścił się w jednym paśmie kolorów (jak obiektyw telefonu komórkowego), ponownie połączy kolory wychodzące z jednego punktu diamentu. Czasami możemy zobaczyć kolor w bokeh, jeśli rozogniskujemy diament przedmiotu; ale wtedy nie widzimy wyraźnie aspektów. oraz inny, który ponownie łączy kolory z powrotem w białe światło (soczewka). O ile twój obiektyw nie jest wystarczająco mały, aby zmieścił się w jednym paśmie kolorów (jak obiektyw telefonu komórkowego), ponownie połączy kolory wychodzące z jednego punktu diamentu. Czasami możemy zobaczyć kolor w bokeh, jeśli rozogniskujemy diament przedmiotu; ale wtedy nie widzimy wyraźnie aspektów. oraz inny, który ponownie łączy kolory z powrotem w białe światło (soczewka). O ile twój obiektyw nie jest wystarczająco mały, aby zmieścił się w jednym paśmie kolorów (jak obiektyw telefonu komórkowego), ponownie połączy kolory wychodzące z jednego punktu diamentu. Czasami możemy zobaczyć kolor w bokeh, jeśli rozogniskujemy diament przedmiotu; ale wtedy nie widzimy wyraźnie aspektów.