Jaka jest różnica w celu między migawką płaszczyzny ogniskowej a migawką liścia w aparacie?

Odziedziczyłem piękną grafikę Crown Graflex mojego dziadka, której używał przez całą swoją karierę jako fotograf portretowy. (To zdjęcie z mojego awatara, jeśli chcesz je zobaczyć.)

Badając kamery Graflex natknąłem się na Speed ​​Graphics i Crown Graphic. Główną różnicą jest włączenie migawki płaszczyzny ogniskowej do SG.

My Crown Graphic ma migawkę liścia w samym obiektywie. Jeśli moje badania są poprawne, uważam, że grafika szybkości ma zarówno migawkę liścia, jak i migawkę płaszczyzny ogniskowej. Dlaczego dwie migawki w tym samym aparacie? Jaką to robi różnicę?

I, ogólnie, jaka jest różnica między migawką liścia a migawką płaszczyzny ogniskowej w działaniu? Oczywiście wiem, że lokalizacja jest inna! To oczywiście sprawia, że ​​produkcja obiektywu jest mniej skomplikowana, ponieważ obiektyw nie musi już zawierać mechanizmu migawki. Ale czy istnieje między nimi fotograficzna różnica?

Największą różnicą funkcjonalną między migawką liścia i migawką płaszczyzny ogniskowej jest to, że migawka płaszczyzny ogniskowej może precyzyjnie pozwolić na taki sam czas ekspozycji dla całego pola światła zebranego z przodu soczewki i umożliwić praktyczne zastosowanie krótsze czasy otwarcia migawki.

Z uwagi na fakt, że żaluzje skrzydłowe są otwarte w środku dłużej niż na krawędziach, światło wpadające przez środek soczewki pada na płaszczyznę obrazu na nieco dłuższy czas niż światło pochodzące z krawędzi soczewki. Nie było to tak dużym problemem, kiedy fotografia zaczęła się od początku, a emulsje miały tak niską czułość, że typowe czasy naświetlania były w minutach, a nie w setnych, a nawet tysięcznych sekundy! W rzeczywistości pierwsze „migawki” były pokrywkami lub zatyczkami obiektywu, które zostały zdjęte i wymienione ręcznie z przodu obiektywu.

Ponieważ aparaty stały się bardziej wrażliwe na światło, a pożądane czasy ekspozycji stawały się coraz krótsze, ograniczenia migawki liściowej stały się bardziej znaczącym problemem. Mimo to wciąż powstają nowe aparaty cyfrowe, które wykorzystują migawki do liści. Projektanci uważają, a rynek wydaje się zgadzać, że w niektórych przypadkach kompromisy są tego warte.

Można zaprojektować migawkę płaszczyzny ogniskowej, aby rozpocząć ekspozycję po jednej stronie kadru i zakończyć ją po drugiej stronie kadru. Dzięki temu wszystkie części kadru otrzymują światło ze wszystkich części soczewki przez ten sam czas. Najwcześniejsze migawki z pojedynczą kurtyną płaszczyzny ogniskowej, takie jak stosowane w grafice prędkości, miały stałą szczelinę przechodzącą przez płaszczyznę ogniskowej. Umożliwiając użytkownikowi wybór różnych szerokości szczelin i naprężeń sprężyn dla mechanizmu, który prowadził szczelinę w płaszczyźnie ogniskowej, możliwe były czasy otwarcia migawki w zakresie od 1/10 sekundy do 1/1000 sekundy przy użyciu większości różnych modeli Speed ​​Graphics.

Dlaczego Speed ​​Graphics miałaby zarówno płaszczyznę ogniskową, jak i migawkę liścia? Niekoniecznie potrzebuje również żaluzji. Soczewki beczkowe bez migawki liścia mogą być używane z grafiką Speed. Migawka płaszczyzny ogniskowej jest używana do uzyskania szybkości , a zwłaszcza krótszych czasów otwarcia migawki, stąd nazwa Speed ​​Graphics . Ale aparat z pewnością nie był szybkipod względem odstępów między zdjęciami i działania migawki FP zajęło więcej czasu, aby ręcznie zresetować kurtynę FP między zdjęciami, niż działanie migawki skrzydełkowej w obiektywie. Może to być jeden z powodów, dla których wielu użytkowników preferowało obie opcje. Gama obiektywów obejmująca migawki do liści oferowane przez producentów soczewek może być stosowana zarówno w modelach Speed ​​Graphic, jak i Crown Graphic i Century Graphic. (Brak migawki płaszczyzny ogniskowej sprawił, że grafika korony była nieco cieńsza, co pozwoliło na użycie obiektywów o szerszym kącie niż w przypadku grafiki szybkiej).

Chociaż nie do końca pasuje do twojego konkretnego modelu, tutaj jest link do instrukcji dla grafiki prędkości górnej rączki c.1925.

Migawka płaszczyzny ogniskowej przy większych prędkościach będzie szczeliną podróżną. Oznacza to, że głębia ostrości wybrana przez przysłonę będzie stała na całym zdjęciu, a obszary poza ostrością będą wyglądać jak świecące „koła” lub jakikolwiek kształt ma rzeczywista apertura. Szybko poruszające się obiekty będą zniekształcone, ponieważ moment ekspozycji różni się w płaszczyźnie.

Migawka skrzydłowa będzie zasadniczo otworem otwierającym i zamykającym. Znajduje się w punkcie ścieżki optycznej, w którym pozycja obrazu (płaszczyzny ogniskowania) i pozycja w płaszczyźnie apertury nie są ze sobą powiązane, a pozycja obrazu jest raczej „zakodowana” w kierunku, w którym światło przechodzi przez aperturę w każdym punkcie .

Tak powstały obraz jest nakładką obrazów o małej aperturze do maksymalnego rozmiaru apertury (który jest trzymany), a następnie z powrotem w dół. W przypadku krótkich czasów naświetlania nieostry kształt podświetlenia nie jest już tak bardzo świetlistym dyskiem, ale bardziej przypomina „świecącą kulę”, ponieważ na zewnątrz robi się ciemniejszy. Ponadto nie można uzyskać zniekształceń dla szybko poruszających się obiektów. Istnieje jednak ograniczenie kombinacji dużej przysłony i krótkiego czasu ekspozycji. Ponieważ odległości do pokrycia są dość mniejsze niż w płaszczyźnie ogniskowej, czas synchronizacji błysku (gdzie wymagana jest ekspozycja w pełnym obszarze) może zwykle być krótszy.