Jakie są przyczyny i jak mogę uniknąć tego efektu mory na złożonej fotografii nocnego nieba?

Nie znam się na gwiezdnych szlakach i ogólnie jestem całkiem nowy w fotografii.
Po mojej pierwszej próbie obrania szlaku gwiazd, połączyłem je w Photoshopie, a kiedy połączyłem warstwy, otrzymałem ten wzór na obrazie. Zakładam, że jest to wynik działania obiektywu, ale nie jestem pewien i trudno mi było go zdefiniować, co utrudnia wyszukiwanie w Internecie.

Zdjęcia zostały zrobione na Sunshine Coast w Australii. Fotografowałem obiektywem 9–18 mm f4–5,6 M.Zuiko na korpusie E-P3. Strzelałem na południowy wschód, więc na moich szlakach dostaję krzywiznę z obu biegunów. Jednak nie o to się martwię. To wzór mory, który powstaje w wyniku ułożenia pojedynczych zdjęć.
Zdjęcia zostały wykonane przy 18 mm, z 30-sekundową ekspozycją, ISO 4000 i przysłoną f5,6.
Najpierw poprawiłem ekspozycję i zmniejszyłem szum w programie Adobe Bridge, a następnie zaimportowałem zdjęcia jako warstwy do programu Photoshop CS5, gdzie użyłem filtra rozjaśniającego na każdej warstwie, aby pokazać ślady.
Wzór mory staje się widoczny dopiero po spłaszczeniu obrazu. Wypróbowałem inną serię zdjęć wykonanych przodem do południa i nie uzyskałem dziwnego efektu.

Po kilku porannych lekturach dziś rano zdaję sobie sprawę, że powinienem się odsłaniać przynajmniej przez minutę, użyć kombinacji ekranu i rozjaśnić, aby uzyskać gładsze szlaki, ale znowu to dziwna mora, która mnie zaskoczyła.

Zgaduję, że ma to związek z dwiema nakładkami, które zostały bardzo nieznacznie przesunięte względem siebie, tak że widoczne były małe różnice na każdym obrazie wynikające z matrycy Bayera.

Jeśli tak, jest to rzadki przypadek, w którym praca na surowo faktycznie boli. Innymi słowy, surowe dane mają pewną regularną zawartość wysokiej częstotliwości ze względu na macierz Bayera. Zwykle tego nie widzisz i nie obchodzi cię to, ponieważ częstotliwość jest wysoka. Jeśli jednak połączysz dwie wersje obrazu, z których jedna ma bardzo nieznacznie inne skalowanie od drugiej, otrzymasz sygnał uderzenia niskiej częstotliwości.

Aby to naprawić, najlepszą odpowiedzią jest nie łączenie dwóch wersji obrazu, które mają bardzo małe różnice w skali. Twój opis jest niejasny w tym, co faktycznie zrobiłeś, ale jeśli utworzysz dwa osobne zdjęcia, być może wymiary czujnika zmieniły się nieznacznie między dwoma obrazami z powodu zmiany temperatury. Ma to zastosowanie tylko wtedy, gdy oddzielnie przeskalujesz dwa zdjęcia, aby je na siebie nałożyć. Szum Bayera o wysokiej częstotliwości dwóch dowolnych nieprzetworzonych obrazów z kamery byłby taki sam, nawet jeśli reprezentowany przez nich kąt widzenia zmienił się nieznacznie z powodu zmian wymiarów.

Spróbuj przefiltrować każde zdjęcie 2x, zanim zaczniesz komponować. Powinno to wyeliminować wysokie częstotliwości Bayera, aby nie dochodziło do bicia po skomponowaniu.

Nawet ja doświadczyłem podobnych problemów podczas robienia zdjęć na nocnym niebie, a później układania ich w stos, choć nie tak wyraźne jak wzór mory. po odrobinie rozwiązywania problemów odkryłem, że wyłączenie Korekcji obiektywu przed ułożeniem zdjęć w stos i ich zastosowanie po ułożeniu eliminuje problem. Na marginesie należy wspomnieć, że użyłem Lightrooma do retuszowania obrazów RAW i tutaj zastosowałem Korekcję obiektywu i że użyłem StarStaX do układania zdjęć, ale nie sądzę, aby miało to wpływ na efekt końcowy. Mam nadzieję że to pomoże..

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest to bardzo niewielki efekt mory wywołany przez soczewkę, który wychodzi na światło tylko wtedy, gdy jest wzmocniony efektem nakładania się. Czy masz inny obiektyw, który możesz wypróbować, a następnie zrobić podobne zdjęcia? A może nawet spróbuj podobnych zdjęć, ale w innym miejscu niż 18 mm? Spróbuj na 9 mm i około 14 mm. Następnie wykonaj całą resztę procesu dokładnie tak samo, jak w przypadku tego obrazu, aby sprawdzić, czy problem został odtworzony. Możliwe, że nawet zmiana na 16 lub 17 mm może wyeliminować problem.