Dlaczego dwie soczewki o tej samej liczbie F dają różne ilości światła?

Dlaczego następujące dwie soczewki zapewniają różną ilość światła?

Na obu obrazach mamy ustaloną odległość ogniskowania, odległość od obiektu, ISO, czas otwarcia migawki i liczbę F.

To prawdopodobnie suma kilku czynników.

Po pierwsze, chociaż podajesz „ten sam przysłona”, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że producent podał, że ogniskowe i wartości przysłony są często zaokrąglane, i nie zawsze w sposób, jakiego można się spodziewać. Być może w rzeczywistości Samyang ma f / 1.45, a nie f / 1.4.

Następnym czynnikiem jest winietowanie, soczewki szerokokątne są często ciemniejsze w rogach, ponieważ źrenica wejściowa jest oglądana pod kątem, a tym samym częściowo zablokowana (spójrz na rurkę papieru toaletowego pod kątem, a zobaczysz, że mniej światła przedostaje się) . Przycinasz obraz 50 mm, więc dostajesz tylko środek, bez winietowania.

Trzecim czynnikiem jest T-stop (transmisja) obiektywu. Liczba interfejsów szkło / powietrze oraz jakość powłok decyduje o tym, ile światła odbija (a tym samym marnuje) w drodze do czujnika. Na przykład naprawdę droga optyka kinowa Zeiss ma T-stop prawie identyczny z F-stop, tzn. Bardzo mało światła jest tracone. Nie wyobrażam sobie, aby powłoki na bardzo przystępnym cenowo obiektywie Samyang spełniały ten standard.

Jednak patrząc na testy znaku DXO transmisja obiektywu Samyang jest oceniana jako Canon T / 1,7 vs. T / 1,6. Uwzględnia to zarówno różnice apertury, jak i transmisję obiektywu (ale nie winietowanie). To przewiduje, że obraz Samyanga będzie ciemniejszy, ale tylko o 0,1 stopnia, czyli mniej niż tutaj.

Obawiam się, że ostatecznie odpowiedź może być taka, że twój aparat może cię okłamywać w związku z ustawieniem ISO obiektywu Canon. Powszechnie doniesiono, że cyfrowe czujniki nie są w stanie zarejestrować całego stożka światła z obiektywu o dużej aperturze, głębokość piksela dobrze odcina światło od krawędzi apertury, dzięki czemu obiektyw jest skutecznie wolniejszy.

Aby ukryć ten efekt przed użytkownikami, pokazano, że niektóre aparaty zwiększają rzeczywistą wartość ISO, aby uzyskać jasność, jakiej można oczekiwać od obiektywu f / 1.4. Biorąc pod uwagę, że obiektyw Samyang nie jest znany Twojej kamerze, ten ukryty wzrost ISO nie ma miejsca, więc otrzymujesz prawdziwy F-stop.

Brzmi jak teoria spiskowa, ale jest dobrze udokumentowana: http://www.dxomark.com/Reviews/F-stop-blues

Istnieje również prosty sposób, aby to udowodnić: powtórz ujęcie 50 mm z kołkami obiektywu naklejonymi taśmą (lub obiektywem częściowo odmontowanym), aby aparat nie wiedział, który obiektyw jest używany.

Możliwą odpowiedzią jest jakość soczewki, liczba okularów i ich pokrycie w soczewce.

W poszukiwaniu najlepszego obrazu z odpowiednimi kolorami, kontrastem, ostrością i tak dalej, twórcy umieszczają w zestawie różne zestawy okularów. I chociaż obydwoje starają się być najwyższej jakości i przekazać najlepszy możliwy obraz przez obiektyw, nie wszyscy są w stanie to zrobić, a to, ile światła traci się po drodze, jest jedną z kompromisów.

Ilość światła zebranego przez soczewkę nie zależy od liczby f, ale od czegoś zwanego liczbą T , która jest odpowiednikiem liczby f dla obiektywu o 100% przepuszczalności światła. Pomimo tego samego otworu, twoje dwie soczewki mogą być wykonane przy użyciu różnych powłok lub różnych kształtów szkła, które ostatecznie wpłyną na ilość światła, którą możesz zebrać.

Chociaż uważam, że odpowiedź Matta Gruma jest prawidłowa, możliwe jest również, że aparat nie zastosował tej samej przysłony dla obu zdjęć. Większość nowoczesnych obiektywów wykorzystuje elektronicznie sterowaną przysłonę, która może powodować niewielkie błędy przy wyborze przysłony. Możesz zobaczyć ten efekt, jeśli wykonasz długą sekwencję zdjęć za pomocą interwałometru - czasami widoczne migotanie na pozornej ekspozycji z powodu niewielkich różnic w przysłonie. (I powyższy problem ISO, rozwiązaniem dla aparatu Canon jest lekkie zdemontowanie obiektywu, aby apertura pozostała mechanicznie ustalona).

Oczywiście w grę wchodzi wiele czynników.

Ale tutaj jest duży. Pierwszy obraz jest bardziej powiększony ze względu na węższy kąt; musiałeś przyciąć drugi, aby stworzyć tę samą scenę, co pierwszy obraz, który jest w całości.

Gdy wszystko inne jest równe, większe (optycznie) zbliżenie jest ciemniejsze: zbieracie światło z mniejszego obszaru sceny i rozpościeracie go na większej liczbie pikseli detektora (lub na większej liczbie ziaren filmu).