Właśnie przeglądałem artykuł, w którym wspomniano, że Michael Wesely zrobił zdjęcie zniszczonego i zbudowanego budynku, a migawka była otwarta przez 34 miesiące.
Jak można uzyskać obraz przy tak ekstremalnych ekspozycjach? Czy tak długi czas ekspozycji nie powinien dać całkowicie białego obrazu?
Zastosował otwór wielkości otworu w dużej kamerze i zapewne filtrowanie bardzo dużej gęstości.
—
Michael C
Nie znam parametrów kamery 4x5. Ale zakładając odległość kołnierza 100 mm i optymalny rozmiar dziurki od formuły wikipedia dającej ~ f / 256 i film ISO 25, nadal jestem przy ekspozycji 4 sekundy w świetle dziennym EV 14. Myślę, że potrzebujesz 24 przystanków filtrów ND ...
—
jg-faustus
@ jg-faustus - Nie bierzesz pod uwagę braku wzajemności (i jesteś o dwa przystanki według zasady „słonecznego 16” i 2/3 zatrzymania na obliczeniu przysłony). Tak, aby to osiągnąć, wymagałaby filtracji (lub znacznie mniej czułej płytki), ale skumulowane ekspozycje przez długi czas są w przybliżeniu logarytmiczne, a nie liniowe; każde zatrzymanie ND powoduje około czterokrotny czas ekspozycji przy tym samym rozwoju, ale rozwój będzie musiał również zmienić, aby uwzględnić zmiany kontrastu spowodowane długim czasem ekspozycji, wymagającym jeszcze dłuższego czasu ekspozycji i tak dalej.
@ jg-faustus - większość rzeczy o bardzo niskiej czułości, które znam, to mokre płyty. Można łatwo uzyskać ekwiwalent ISO równy 1, ale myślę, że utrzymanie mokrej emulsji przez kilka lat byłoby pewnym problemem. Zwykle sucha sztuczka polega na tym, aby warstwa emulsji była bardzo cienka, a ziarno bardzo małe (co jest częścią tego, dlaczego uzyskuje się większą ostrość przy niższej czułości), ale oczywiście istnieje dolna granica, powyżej której nie byłoby wystarczającej ilości srebra, aby wytworzyć użyteczny gęstość. W końcu bardziej zainteresowałem się robieniem zdjęć niż robieniem płyt :)