Kiedy różnice między APS-C a pełnoklatkowymi czujnikami mają znaczenie i dlaczego?

Próbuję zdecydować się na cyfrową lustrzankę wyższej klasy i sprowadzam się do wyboru między modelem APS-C a modelem pełnoklatkowym.

Rozumiem, że czujniki mają różne rozmiary i jako takie mają wpływ na postrzegane powiększenie obiektywu, przy czym mniejszy czujnik APS-C ma efektywną ogniskową większą niż w przypadku czujnika pełnoklatkowego. Ale dlaczego to ma znaczenie?

• Jakie rzeczy powinny wpłynąć na mój wybór między jednym a drugim?
• W jakich sytuacjach jedna jest lepsza od drugiej i dlaczego?

• Jedną z głównych różnic jest to, że aparat FF wytwarza głębię pola, która jest około 1,3 przystanku płytsza niż aparat APS-C dla tego samego obiektu i kadrowania . Jest to najważniejsze, gdy masz możliwie najszerszą przysłonę, np. Do portretowania. Aby odtworzyć wygląd obiektywu 50 f / 1.4, musisz użyć czegoś w rodzaju obiektywu 31 f / 0.9, co, o ile wiem, nie istnieje!

Szybki i brudny obraz porównawczy, APS-C Canon 30D lewy, FF Canon 5D prawy, ten sam obiektyw (obraz FF został jednak powiększony, aby dać to samo pole widzenia), ten sam skład, oba f / 2.8

• Inną różnicą jest to, że jeśli używasz obiektywu zaprojektowanego do pełnoklatkowego aparatu (jak wszystkie obiektywy Canon EF), w pełni wykorzystujesz koło obrazu, które jest mniej wymagające od optyki, dzięki czemu możesz spodziewać się ostrzejszego obrazu dla ta sama liczba megapikseli . Prawdą jest, że niektóre obiektywy stają się bardziej miękkie w kierunku krawędzi obrazu, ale nadal uzyskasz wyższą średnią ostrość w przypadku większości obiektywów, a teleobiektywy będą ostrzejsze na całej ramce. Współczynnik kadrowania kamer APS-C wyciąga środek obiektywu i wysadza go w powietrze, tracąc ostrość w procesie w podobny sposób jak telekonwerter.

• Większe formaty pozwalają na ostrzejszą optykę. Jedną z sił napędowych większych formatów (innych niż względnie stała moc rozdzielcza na jednostkę powierzchni filmu) jest to, że pozwala na produkcję obiektywów, które rozdzielają większą liczbę par linii na wysokość obrazu. Przejście do pełnej klatki w lustrzance cyfrowej korzysta z tego w dużym stopniu - patrz: Czy przy wszystkich innych rzeczach w lustrzance cyfrowej większy czujnik da ostrzejszy obraz?

• Większy czujnik oznacza większe piksele, co z kolei oznacza, że ​​przechwytujesz więcej światła, zwykle uzyskując niższe poziomy szumu. Większy zakres dynamiki idzie w parze z tym.

• Otrzymasz większy, jaśniejszy wizjer w aparacie pełnoklatkowym, co może być pomocne w komponowaniu zdjęć. Powiedziawszy to, osobiście uważam, że wizjer 5D jest zbyt duży , nie użyłem 7D, ale ma on bardzo wysoką wyszukiwarkę.

• Masz więcej lustra, aby poruszać się na pełnej klatce aparatu. Większe lustro oznaczało, że prędkość strzelania jest ograniczona (lustro w moim 5D porusza się tak wolno, że faktycznie widzę świat przesuwający się na boki / w górę na chwilę), jednak dostępne są teraz modele pełnoklatkowe o dużej prędkości.

• Podobnie pole lusterka, ekran ogniskowania i pentapryzm są większe, co oznacza, że ​​aparat jest większy i cięższy.

• Osłony obiektywów zostały zaprojektowane z myślą o okręgu obrazu FF i dlatego są nieco bardziej skuteczne w aparatach FF. Dotyczy to głównie obiektywów stałoogniskowych, ponieważ osłony na obiektywy zmiennoogniskowe zostały zaprojektowane tak, aby pomieścić najszersze ustawienie zoomu, więc wszystko inne jest już nieoptymalne. Jeśli używasz obiektywu EF w aparacie do przycinania, idealnie chcesz, aby osłona była ciaśniejsza (ponieważ dodatkowe cieniowanie będzie znajdować się poza mniejszym czujnikiem, ciaśniejszy kaptur nie będzie winiety).

Nie mam nic przeciwko aparatom APS-C, ale dla każdego formatu sensowne jest używanie obiektywów dostosowanych do rozmiaru matrycy. Zakres obiektywów EF-S jest mniejszy niż zakres obiektywów EF. Jednak w przypadku niektórych zastosowań (sportowych itp.) Mniejszy rozmiar czujnika jest pomocny dla dodatkowego zasięgu i prędkości, na jaką pozwala. Również lepsza charakterystyka szumów czujnika FF nie rekompensuje wyższego ISO, którego należy użyć, uzyskać taką samą ekspozycję podczas przymykania, aby dopasować DOF jako plon. Więc jeśli musisz zmaksymalizować DOF, uprawa ma niewielką przewagę.

Jeśli dostępne są obiektywy EF-S do tego, co chcesz sfotografować, wybór tego aparatu nie będzie wyraźnie gorszy. Jednak wydaje mi się, że pełna klatka daje większą elastyczność (odsuń na bok) - ponieważ możesz uzyskać ten sam głęboki DOF jak plon, ale w razie potrzeby zmniejsz węższe.

Pamiętaj, że pełna klatka nie jest wyraźnie lepsza niż APS-C, jest po prostu „inna”.

Jest postrzegany jako lepszy, ponieważ płytka głębia ostrości jest bardzo modna, a to zaleta pełnej klatki, a do pracy portretowej robię to bezcenne, a jeszcze ważniejsze jest to, że mogę sfotografować scenę na f2.8 i mieć jest ostry, jeśli sfotografuję tę samą scenę na kadrze i chcę tego samego bokeh, to muszę strzelać do f1.4 i jest to znacznie bardziej miękkie.

W rzeczywistości, jeśli potrzebujesz maksymalnej głębi ostrości, pełna klatka staje się wadą. Na przykład fotografuję 3 lub 4 modele na raz i potrzebuję głębi pola, aby je zakryć, wymaga to bardzo małej przysłony, takiej jak f8, a następnie wymaga dużo światła, aby wypełnić scenę. Jeśli sfotografuję tę samą scenę za pomocą aparatu do przycinania, będę w stanie uzyskać efekt f5.6 i połowę mocy oświetlenia - kompromis polega na tym, że pliki 5d będą ostrzejsze i pozwolą mi przyciąć więcej, ale jeśli nie zrobię zdjęcia Jeśli masz budżet na pokrycie kosztów oświetlenia, to niewielki wzrost ostrości jest sporny.

Fotografuję zarówno pełną klatkę, jak i APS-C, ponieważ muszę ich używać do różnych celów. Zastanawiam się nawet nad zejściem do mikro 4/3, ponieważ mógłbym również do tego wykorzystać (tj. Maksymalną głębię ostrości przy dużych otworach przy minimalnym oświetleniu)

Dwie bardzo dobre odpowiedzi już, ale chcę w to zagrać niekoniecznie związane z Crop vs FF, ale raczej twoją ostateczną decyzją: 7D vs 5D Mark II.

Chociaż 7D i 5D2 mają różne czujniki, są one również dostosowane do różnych zastosowań.

5D2 nie jest tak naprawdę zaprojektowany do strzelania. Działa (używam go), ale 7D jest lepszy z bardziej precyzyjnym AF i karabinem maszynowym jak strzelanie seriami.

Ogólnie:

7D = sport, ptak w locie, akcja
5D2 = studio i krajobraz

Możesz wymieszać te dwa z dobrymi wynikami, czyli mocnymi stronami każdego ciała.

Główne powody stylistyczne dotyczą możliwości rejestrowania ujęć szerokokątnych (choć mniejszy problem z szerszymi obiektywami specyficznymi dla EF-S) oraz tego, że większy czujnik fizyczny pozwala na węższą głębię ostrości (dla danej przysłony / ogniskowej)

Ponadto, na poziomie technicznym, większy czujnik pozwala również na zmniejszenie gęstości pikseli, co może poprawić wydajność w słabym świetle.

@Matt Grum udzielił już dość wyczerpującej odpowiedzi, mówiąc o zaletach przejścia na pełną klatkę. Ale użycie APS-C ma drugą stronę, co w przypadku niektórych zastosowań daje mu przewagę nad FF.

Właśnie dlatego, że aparaty FF wykorzystują cały okrąg obrazu, obrazy mogą cierpieć z powodu winietowania , nawet przy użyciu doskonałych obiektywów . Można to oczywiście często wyeliminować, po prostu zatrzymując obiektyw w dół, ale robi to w ten sposób negując przewagę DOF, jaką zapewnia korpus FF.

Podczas gdy FF świetnie sprawdza się w przypadku ujęć szerokokątnych, korpus z czujnikiem kadrowania zapewnia większy zysk przy zakupie długich teleobiektywów. Nawet gdybyś kupił obiektyw Canon EF 1200 mm f5.6 L, aby zmaksymalizować zasięg teleobiektywu na korpusie FF, przy czym wszystkie inne rzeczy są równe, korpus APS-C zamieniłby go w obiektyw 1920 mm f5.6. Oznacza to, że mógłbym kupić 400 f4 L IS zamiast 600 f5,6 L IS, aby uzyskać równoważne kadrowanie i zaoszczędzić około 7000 $! Właśnie dlatego większość moich przyjaciół fotografujących przyrodę wybiera ciała APS-C.

Wiele zależy od tego, jakie zdjęcia chcesz zrobić i jak chcesz je wyświetlić.

Prawie każdy aparat, w tym większość telefonów, może zrobić zdjęcie w jasnym świetle, aby wyświetlać w Internecie stosunkowo niską rozdzielczość. W rękach odpowiedniego fotografa taki obraz może być nawet całkiem dobry, bez względu na rodzaj używanego aparatu.

Tam, gdzie różnice są największe, a ograniczenia mniejszych aparatów stają się bardziej widoczne, w określonych warunkach najbardziej obciążają one zdolność zbierania światła przez kamerę, wymagają bardzo szerokiego kąta widzenia lub najbardziej podważają moc rozdzielczą czujników i obiektywów .

Aparat to narzędzie. Narzędzia mają różne kształty i rozmiary. Niektóre lepiej nadają się do korzystania z jednego sposobu do niektórych zadań. Inne narzędzia lepiej nadają się do korzystania z innych sposobów wykonywania innych zadań.

Na ogół większe czujniki pozwalają na możliwość lepszej jakości obrazu, ale w żaden sposób zagwarantować. Czasami różnica w jakości między różnymi aparatami wykonującymi to samo zdjęcie będzie przyrostowa, a nawet prawie niezauważalna. Czasami będzie to dość oczywiste. Często inne rzeczy potrzebne do umożliwienia korzystania z większego czujnika w celu uzyskania tej jakości oznaczają wydatkowanie o wiele więcej pieniędzy na takie rzeczy jak soczewki, a także wyższy koszt początkowy większego czujnika.

Tam, gdzie większe czujniki mają większe zalety:

• Powiększenie potrzebne do wyświetlenia obrazu wirtualnego wyświetlanego na matrycy w określonym rozmiarze jest mniejsze w przypadku większego czujnika w porównaniu do mniejszego. Oznacza to, że wady rzutowane przez obiektyw nie są tak powiększane, gdy oglądany jest obraz. Aby uzyskać tę samą ostrość z mniejszym czujnikiem, obiektyw musi być również ostrzejszy.
• Ponieważ ekspozycja jest mierzona jako ilość światła na jednostkę powierzchni , większe czujniki zbierają więcej całkowitego światła dla tej samej wartości ekspozycji. To tendencja, aby większe czujniki były mniej hałaśliwe. Wiek technologii czujnika może również wpłynąć na to w znacznym stopniu. Ale jeśli dwa czujniki tego samego producenta korzystają z technologii tej samej generacji, większy prawie zawsze będzie mniej głośny podczas fotografowania tej samej sceny przy tych samych ustawieniach, a następnie oglądania obu w tym samym rozmiarze.
• Większe czujniki mają zwykle większe strony zdjęciowe, które są również znane jako komórki pikseli lub zmiękczenia. Ponieważ większa strona ma większą powierzchnię, może zebrać więcej fotonów, zanim osiągnie pełną pojemność studni. Dzięki temu czujniki z większymi stronami fotograficznymi mają większy zakres dynamiki. DR jest różnicą między najjaśniejszą wartością, którą czujnik może zarejestrować, a najciemniejszą wartością, którą można zapisać i nadal odróżniać od szumu. Jest to jeden z powodów, dla których większe czujniki są mniej hałaśliwe niż mniejsze czujniki.
• Ponieważ soczewki o tej samej ogniskowej dają szerszy kąt widzenia, gdy są używane z większym czujnikiem, łatwiej jest tworzyć soczewki, które dają szerokie kąty widzenia dla większych czujników.

Tam, gdzie mniejsze czujniki mają większe zalety:

• Powiększenie potrzebne do wyświetlenia obrazu wirtualnego wyświetlanego na matrycy w określonym rozmiarze jest większe dla mniejszego czujnika w porównaniu do większego. Oznacza to, że obiektyw o określonej ogniskowej da większy „zasięg” mniejszej matrycy niż większej matrycy. Rzeczy w tej samej odległości od aparatu będą wydawać się większe przy mniejszej matrycy niż na większej, gdy dla każdego z nich zostanie zastosowana ta sama długość ogniskowej, a następnie odpowiednie obrazy zostaną wyświetlone przy tym samym rozmiarze wyświetlacza.

• Ponieważ apertura jest wyrażana jako stosunek długości ogniskowej do średnicy źrenicy wejściowej, soczewki o krótszej ogniskowej mogą osiągnąć tę samą ekspozycję lub liczbę f przy mniejszej średnicy apertury niż soczewki o dłuższej ogniskowej. Jeśli większy czujnik potrzebuje ogniskowej 100 mm dla określonego kąta widzenia, a mniejszy czujnik potrzebuje tylko ogniskowej 50 mm, aby uzyskać ten sam kąt widzenia, mniejszy obiektyw może mieć źrenicę wejściową o połowę mniejszą i dać tę samą przysłonę f- liczba jako dłuższy obiektyw.

• Ponieważ obiektywy o tej samej ogniskowej dają węższy kąt widzenia, gdy są używane z mniejszym czujnikiem, łatwiej i taniej jest wykonać teleobiektywy dla mniejszych czujników. Te same teleobiektywy dają węższy kąt widzenia (więcej „zoomu”), gdy są używane z mniejszymi czujnikami.

Ostatecznie jakość narzędzia jest tak dobra, jak umiejętność tego, który z niego korzysta. Tylko wtedy, gdy narzędzie ogranicza zestaw umiejętności użytkownika, lepsze narzędzie zrobi różnicę.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz:

Co zyskuję na przejściu na pełnoklatkową lustrzankę cyfrową?
Dlaczego wydaje się, że duże czujniki są niezbędne do dobrej wydajności przy słabym świetle?
Czy czujniki pełnoklatkowe mają wyższą ekspozycję?
Czy rozmiar czujnika wpływa na limit dyfrakcji obiektywu?
Dlaczego większe czujniki są lepsze przy słabym świetle?
Jaka jest różnica wizualna między obrazami Full Frame, APS-C i Micro Four Thirds?
Kiedy różnice między APS-C a pełnoklatkowymi czujnikami mają znaczenie i dlaczego?
Pełna klatka Vs Klatka przycinająca
Czy zaletą większych czujników przy słabym świetle jest sam czujnik lub większa apertura obiektywów?
Czy potrzebuję pełnoklatkowego aparatu do fotografowania w słabym świetle?
W jaki sposób mniejsze lustro w kamerach APS-C oferuje te zalety?
Jaką istotną poprawę uzyskam, jeśli zaktualizuję system Canon EOS 6D z EOS APSC 600D?
Jak rozmiar czujnika wpływa na głębię pola i dyfrakcję w fotografii makro?
6D lub 80D do aktualizacji z 100D?
Duża matryca i fotografia krajobrazowa, DoF
Czy zawsze możemy mówić o różnicy szumów między kadrowaniem a pełną klatką?
Fantazyjna technologia przycięta w porównaniu do starej technologii na pełną klatkę - co da lepsze zdjęcia?
Czy mały czujnik jest zawsze złą rzeczą?
Czy rozmiar czujnika wpływa na zniekształcenie obiektywu?
Który czujnik „pełnoklatkowy” w porównaniu z APS-C (przycięcie 1.6) daje większe zniekształcenia?
Ostatnia odpowiedź na to starsze pytanie: czy pełnoklatkowe aparaty nie nadają się do fotografii sportowej?

Odpowiedzi @Clark i @Matt Grum są bardzo dobre, ale w obu brakuje jednego z najważniejszych punktów dla mniejszych rozmiarów czujników:

• Aparat i wszystkie porównywalne obiektywy mogą być mniejsze, a przez to lżejsze.

Głównym problemem z 7D nie jest matryca APS-C, to ściśnięcie 18 milionów pikseli to główna słabość, co oznacza miękkie obrazy, chyba że zastosuje się bardzo dobrą technikę / krótkie czasy otwarcia migawki.

APS-C kontra FF to debata wszechczasów. Staram się używać prostego aparatu z prostą funkcją. To daje mi czas na skoncentrowanie się na kompozycji. Myślę, że powinienem użyć FF, jeśli naprawdę chcą dużych wydruków, w przeciwnym razie format APS-C jest dobry. Kup dobry obiektyw „L”, aby uzyskać dobre, ostre wyniki.