Jak mogę użyć histogramu do prawidłowej ekspozycji, gdy scena jest bardzo ciemna?

Jeśli fotografuję scenę z dużą ilością ciemnego tła, jak mogę użyć histogramu, aby stwierdzić, czy ekspozycja jest prawidłowa? Na przykład na koncercie na świeżym powietrzu, w którym wykonawcy są umiarkowanie oświetleni, ale ich otoczenie jest ciemne. A może widok pejzażu miejskiego oglądanego na ciemnym akwenie z ciemnym niebem nad nim? Innymi słowy scena, w której spora część ma być prawie lub całkowicie czarna. Kiedy fotografujesz RAW w takiej sytuacji, jak powinien wyglądać histogram, aby przyciemnić przetworzony obraz końcowy bez szumu? I bez czarnych obszarów posteryzowanych?

_{Informacje o zdjęciu: Canon EOS 7D + 70-200mm f / 2.8 L IS II, ISO 6400, f / 2.8, 1/60 sekundy. Przycięto z 5184x3456 do 3872x2581, a następnie zmniejszono do 1536x1024 do oglądania w Internecie.}

_{Opracowany przy 3900 K, skorygowana ekspozycja -0,17 stopni, styl obrazu Canon „Standard”, kontrast -4, podświetlenia -2, cienie -1, nasycenie kolorów +1, maska ​​wyostrzająca: siła 6, dokładność 7, próg 3, NR: lum. 9, Chrom. 10 za pomocą programu DPP 3 firmy Canon .}

W tej sytuacji histogram nie ma znaczenia. Tylko punktowy miernik może zapewnić prawidłową ekspozycję. I nawet wtedy byłoby to trudne, ponieważ Twój obiekt się porusza.

Nadal obowiązują ogólne zasady dotyczące histogramów, po prostu większość „ciężaru” histogramu będzie pochylona w lewo:

Twój cel będzie taki sam: zachowaj jak najwięcej danych na histogramie, aby nie przycinać prawej krawędzi , nie pozostawiając zbyt dużej odległości po lewej stronie. Powinieneś być w stanie zobaczyć, jak niektóre dane sięgają całej histogramu po prawej stronie, nawet jeśli są niskie w porównaniu do wyższych pików po lewej stronie.

Jeśli pójdzie płasko po prawej stronie w ten sposób, jest niedoświetlone:

Jeśli masz bardzo jasnymi pasemkami, takie jak światła w tym obrazie, będzie to nierealne, aby uniknąć wszelkich wycinek bez underexposing sporo, stąd mały uptick po prawej stronie pierwszego histogramu powyżej.

Pokazałem tutaj monogramy tylko dla ilustracji (i ponieważ znalazłem to dzięki szybkiemu wyszukiwaniu w Google), ale to samo dotyczy histogramów RGB.

Histogram opublikowanego obrazu to:

Jednak założyłem, że będzie tylko czarne niebo i rozszerzyłem płótno do oryginalnej rozdzielczości:

Jak widać, na przyciętym obrazie obowiązuje histogramowa reguła opublikowana przez thomasruttera. Ale ogólna zasada całkowicie rozpada się przy rozdzielczości natywnej.

W takich sytuacjach - jeśli możliwe jest wypełnienie kadru dla ujęcia testowego ekspozycji, można przejść tą drogą. Jeśli nie jest to możliwe (i wyobrażam sobie, że byłoby dość trudno, gdybyś strzelał samolotami w nocy do maksimum ogniskowej), to myślę, że histogram staje się coraz mniej przydatny.

Każdy, kto powiedział, że histogram był właściwie nieistotny dla tego typu obrazów, jest bardzo trafny. Ekspozycja oryginalnej klatki była tak blisko tego, czego szukałem, jak można się spodziewać. Zmniejszenie ekspozycji jako sposób na wyeliminowanie drobnych pasów w bardzo ciemnych obszarach ma również konsekwencję zmniejszenia ogólnych szczegółów nie-czarnych części obrazu.

Strzelanie w samolot akrobacyjny podczas lotu z prędkością około 300 km / h z pozycji oddalonej o pół mili lub więcej - w ciemności - jest wyzwaniem. Korzystałem z Canona EOS 7D z obiektywem EF 70-200 mm f / 2.8 L IS II. Ustawienia ekspozycji to ISO 6400, f / 2.8, 1/60 sekundy. Przesuwałam samolotem w trybie IS 2, aby uzyskać wszystko, co przypominałoby ostry. Niektóre z patelni, które wykonałem, były bardziej dostosowane do prędkości dymu niż do prędkości samolotu (dym spowalnia bardzo nieznacznie, ponieważ jest buforowany podczas burzliwego budzenia samolotu, zanim ostatecznie zwalnia, aż „wisi” w powietrzu kilkaset stóp za nim samolot).

Ponieważ pytanie zwróciło ostatnio uwagę, postanowiłem ponownie odwiedzić ten obraz, pierwotnie nakręcony w październiku 2012 r. Tym razem korzystam z najnowszej wersji Canon Photo Digital 4 w porównaniu z wersją 3 (lub ewentualnie 2) używane wtedy. Mam nadzieję, że nauczyłem się trochę po drodze.

Różnice są subtelne, ale istnieją. Mniej więcej rok po tym, jak zadałem powyższe pytanie, nauczyłem się, jak podnieść poziom czerni, aby „zmiażdżyć” czarnych i pozbyć się dużej „plamistości” i hałasu w obszarach, które powinny być całkowicie ciemne bez szczegółów. Niestety, pełne zmiażdżenie czerni na tym obrazie oznaczałoby również utratę jakiegokolwiek detalu w pomalowanych na czarno krawędziach początkowych skrzydeł samolotu. Mogę w końcu wypróbować wielowarstwową maskę, aby nadać większości ciemnych obszarów jednolicie czarny wygląd.

To, co stanowi właściwą ekspozycję, zależy od wizualizacji ostatecznego obrazu przez fotografa.

Jak zwykle, gdy myślisz o ekspozycji w lustrzance cyfrowej, dobrym miejscem do rozpoczęcia jest odsłonięcie w prawo, aby uzyskać zakres nieopasowanych (i być może przyciętych) świateł zgodnych z twoją wizją. Hałas w bardzo ciemnych częściach - tj. W strefie 0 systemu Archer-Adams Zone - sceny można wyeliminować, podnosząc czarny punkt podczas opracowywania pliku RAW na komputerze.

Przykład

Zdjęcie zostało wykonane w ISO 12,800. Podniesienie czarnego punktu wyeliminowało większość szumów w tle, dlatego wymagane było tylko umiarkowane odszumienie, a obraz mógł pozostać ostry.

Czarny punkt został podobnie podniesiony na tym zdjęciu, aby zredukować stochastyczny szum w cieniach i przenieść więcej pikseli do Strefy 0.

Alternatywy

• Standardowe techniki HDR są opcją.
• Wiele aparatów podświetla niedoświetlone i prześwietlone obszary obrazu po zrobieniu. Można to wykorzystać do wskazania przyciętych świateł w przypadkach, w których jest to problem.