Jak średnica obiektywu wpływa na jakość zdjęć?

W moim aparacie przetestowałem dwa różne obiektywy 50 mm. Jednym z nich był Nikkor 50 mm ∅52 mm. Drugim był Sigma 50 mm ∅72 mm. Zrobiłem kilka zdjęć z obydwoma obiektywami przy użyciu tego samego ustawienia przysłony i czasu otwarcia migawki, ale nie zauważyłem znaczących różnic w jakości zdjęć.

Jak więc średnica wpływa na jakość zdjęcia, jeśli tak jest? Jakie zalety miałby obiektyw ∅72 mm w porównaniu z obiektywem ∅52mm?

Nie chodzi tylko o maksymalną przysłonę. Nawet w dwóch obiektywach o tej samej ogniskowej i maksymalnym otworze można mieć większą średnicę. Większa średnica może wynikać z zastosowania większych elementów soczewki, co może mieć zalety pod względem ostrości i spadku światła na krawędziach koła obrazu. Niektóre obiektywy mogą nawet wyświetlać większe koło obrazu niż jest to absolutnie konieczne. Różnice te byłyby bardziej widoczne przy większych otworach (szczególnie szeroko otwartych), jeśli w ogóle są.

Powiedziawszy, że nie można automatycznie założyć, że „większy” obiektyw zawsze będzie lepszy optycznie.

Średnica, którą widzisz, dotyczy nitek filtra; nie ma to związku z jakością obrazu.

Co więcej, istnieją wady większej średnicy gwintu (przy założeniu, że inne specyfikacje są podobne): są one zwykle cięższe, nieporęczne, a filtry do ich dopasowania są znacznie droższe.

Jeśli martwisz się jakością obrazu i obsługą, powinieneś przyjrzeć się specyfikacjom, takim jak maksymalna przysłona, coś w rodzaju wykresu MTF, przykładowych zdjęć z obiektywów lub innych recenzji.

Nie, oznaczenie f / 1.4 implikuje taki sam stosunek między ogniskową i przysłoną w obu obiektywach. Jeśli więc fotografujesz tę samą scenę, oba obiektywy dają dokładnie ten sam czas otwarcia migawki (chyba że zmienisz ISO ...)

Z tego, co przeczytałem na temat Sigmy, większa średnica otworu oznacza mniej winietowania przy szeroko otwartym. Nie widziałem tego z pierwszej ręki, ponieważ nie mam żadnego obiektywu.

Jeśli fotografujesz cyfrowe kadrowanie, jest to dyskusyjne, ponieważ nie dojdziesz do rogów, w których widoczne jest winietowanie.

W tym kontekście naprawdę liczy się ogniskowa i apertura obiektywu. W obu przypadkach ogniskowa wynosi 50 mm, a apertura wynosi f / 1,4, co oznacza, że ​​otwór przepuszczający światło ma szerokość około 36 mm. Jest to prawdą bez względu na to, jak duża jest tubus obiektywu, więc soczewki będą zbierać tę samą ilość światła przy równych scenach z tym samym czasem otwarcia migawki i czułością ISO.

Jeśli chodzi o lepsze, to jest zupełnie inne. Istnieje wiele czynników, które sprawiają, że jedna soczewka jest lepsza od drugiej, ale niektóre rzeczy są uzasadnione w przypadku braku wykresów, na które można spojrzeć ...

1. Najlepsze obiektywy są zwykle ostrzejsze niż zoom (w tym przypadku nie tak istotne).

2. Mniej szkła zwykle oznacza ostrzejsze, ponieważ więcej szkła zwykle wymaga większej korekcji, co obniża jakość obrazu. To, czy można to właściwie dostrzec w codziennym strzelaniu, to kolejna dyskusja.

3. Szybsze obiektywy (np. F / 1.4 vs f / 2.0) zazwyczaj oznaczają lepszą jakość i ostrzejsze wcześniej. Większość obiektywów wyostrzy się po zatrzymaniu od maksymalnej przysłony o kilka stopni, więc gdy zaczniesz od znacznie szybszego obiektywu, możesz uzyskać ostrzejsze obrazy przy większej ilości światła.

4. Liczba ostrzy i ich kształt dla ich apertury. Więcej i zaokrąglone ostrza dają bardziej okrągły wygląd, co pomaga w poprawie efektu bokeh (nieostry wygląd wyróżnień ... czy to wygląda jak okrąg czy znak stop?).

Oto kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę. Oczywiście, ważąc różnicę, należy również wziąć pod uwagę cenę, a to oznacza, że ​​uzyskasz najlepszą możliwą wartość dolara.

Większy przedni element nie przekłada się bezpośrednio na szybszy otwór - ponieważ oba mają ocenę f / 1.4, teoretycznie zbierają tę samą ilość światła. Przynajmniej w większości testów, jakie widziałem, wydaje się, że Sigma robi winietę mniej niż Nikon. Zachowuje również stosunkowo okrągłe nieostre światła w kierunku krawędzi kadru, gdzie większość konkurentów zaczyna być dość eliptyczna w kierunku krawędzi.

Prawdziwym pytaniem wydaje się być kontrola jakości. Kiedy DPReview przetestował go, okazało się, że jest znacznie lepszy niż odpowiedniki Nikona lub Canona. Kiedy Photozone.de go przetestowało, znaleźli dość słabą rozdzielczość, szczególnie w kierunku krawędzi. Może to stanowić problem podczas testowania. Możliwe jest również, że photozone.de po prostu dostał je po upuszczeniu lub w inny sposób wykorzystał (soczewki testowe często są przekazywane między testerami, a niektóre mogą nie być tak ostrożne, jak powinny).

Zrobiłem kilka zdjęć jednym i okazało się, że jest to imponujące - ale nie mam pojęcia, czy to typowe, czy mój przyjaciel właśnie dostał szczególnie dobrą kopię. Żadne ze zdjęć, które zrobiłem, nie kwalifikuje się do poważnego testu warunków skrajnych, więc mimo tego, że wypadło dobrze, w tych samych okolicznościach byłbym nieco zaskoczony, że coś zrobi szczególnie źle.

Większość odpowiedzi podanych powyżej jest świetna. Chciałbym również wskazać jeden nie wymieniony powód - rozmiar czujnika (lub filmu). Obiektywy Nikon DX (na przykład) są zaprojektowane do dSLR z 1,5-krotnym przycięciem, więc w zasadzie, po zamontowaniu jednego z nich na pełnoklatkowych dSLR, winietowanie będzie widoczne na krawędziach i rogach. Rozmiar koła obrazu rzucanego przez obiektyw jest prawdopodobnie w jakiś sposób związany z rzeczywistą średnicą tubusu obiektywu; tzn. obiektywy DX lub EF-S można budować z cieńszym tubusem, ponieważ nie muszą one rzucać tego samego stożka obrazu na film lub czujnik.

Zasadniczo większa średnica pozwala na zaprojektowanie obiektywu z większym maksymalnym otworem. Więcej światła oznacza krótszy czas otwarcia migawki, co oznacza mniejsze rozmycie ruchu podczas bezpośredniego trzymania aparatu, IS lub nie.

Zaletą dużego otworu jest to, że będziesz w stanie obniżyć czułość ISO, aby zredukować szumy, gdy czas otwarcia migawki nie jest priorytetem.

Szybka edycja, nagle zdałem sobie sprawę, że drugim pomiarem była średnica, niejasno mnie pomyliła, na chwilę ... Krótko mówiąc odpowiedź brzmi, że tak naprawdę nie jest. Resztę mojej odpowiedzi zostawiam, aby wyjaśnić, co jest ważne ...

Ogniskowa i przysłona wpływają na jakość obrazu, ale nie są to jedyne rzeczy! Zdolność soczewki do transmitowania światła jest mierzona jako MTF (funkcja transferu modulacji), która jest zasadniczo sposobem pomiaru ilości światła traconego podczas przechodzenia przez soczewkę. Niektóre soczewki są w tym dość słabe, inne są niesamowicie dobre, ale żadne nie przepuszcza całego światła. Ta zdolność będzie bardzo dużym czynnikiem jakości obrazu.

W każdym razie powrót do ogniskowej i przysłony ...

Teleobiektywy mają mniejszą zmienność ostrości w całym zakresie przysłony niż obiektywy szerokokątne. Dużą część stanowić będzie wąskie pole widzenia, w ramce jest po prostu mniej „rzeczy”. Jednak teleobiektywy będą miały mniejszą głębię ostrości, więc obiekty przed lub za obiektem mogą nie być ostre. Nawiasem mówiąc, jest to często pożądane, ponieważ powoduje, że główny temat pojawia się na obrazie.

Najlepsze obiektywy będą zazwyczaj ostrzejsze w porównaniu do obiektywów zmiennoogniskowych o tej samej ogniskowej, jest to funkcja prostszej optyki, ponieważ mają mniej szkła, co zwykle przekłada się na mniejszą utratę światła. Chociaż istnieją bardzo imponujące zoomy zbliżające się do możliwości obiektywów stałoogniskowych, w tym niektóre obiektywy Nikkor.

Soczewki klasy profesjonalnej będą zazwyczaj ostrzejsze niż soczewki klasy konsumenckiej ze względu na jakość użytych materiałów. Profesjonalne obiektywy będą zazwyczaj miały lepszą jakość elementów optycznych, co prowadzi do mniejszej utraty światła i lepszych powłok, które pomogą zmniejszyć odblaski i inne niedogodności związane z rozproszonym światłem. Za to płacisz jednak w kasie!

Twoje obiektywy nie różnią się ogniskowymi i jeśli ich właściwości optyczne nie są zbyt rozbieżne, możesz nie zauważyć żadnej prawdziwej różnicy, ponieważ masz taką samą aperturę. Mając oczywiście na uwadze, prawdopodobnie przeglądasz je, aby zmienić rozmiar na ekran i to wyostrzy. Nie wpadaj jednak w pułapkę podglądania pikseli, 100% na twoim monitorze nie jest rozsądnym porównaniem do wydruku.

Zasadniczo większa średnica obiektywu pozwala po prostu uzyskać większą maksymalną przysłonę.

Jedynym innym efektem jest to, że większa średnica może pomóc zmniejszyć winietowanie.

Po zagłębieniu się w teleskopy, w których optyka ma pierwszorzędne znaczenie, ludzie wiedzą, że średnica jest wszystkim. Zdolność gromadzenia światła przez soczewkę wzrasta o kwadrat średnicy, a także zwiększa się rozdzielczość.

Z czysto optycznego punktu widzenia średnica soczewki ma kluczowe znaczenie. Większa średnica odpowiada za większy „pobór” światła, a dzięki większej ilości światła trafiającej na czujnik można uzyskać tę samą jakość obrazu przy krótszej ekspozycji.

Jeśli apertura obu soczewek jest proporcjonalna do średnicy każdej soczewki, to decydującym czynnikiem, który obiektyw pozwala większej ilości światła dostać się do czujnika, będzie jego długość. Jeśli oba obiektywy mają tę samą ogniskową, a mniejsza soczewka ma o 30% mniejszą średnicę, a także o 30% krótszą długość, niż wszystkie rzeczy będą równe, przekażą tę samą ilość światła do czujnika. Ale jeśli 30% mniejszy obiektyw byłby tylko o 10% krótszy, to większy obiektyw przepuszczałby więcej światła. Kluczowym stwierdzeniem tutaj jest (wszystkie rzeczy są równe), co prawdopodobnie nie będzie miało miejsca. Jak wskazano w poprzedniej odpowiedzi na temat uwzględnienia materiałów użytych do budowy soczewki.

Jedyną prawdziwą i zasadniczą różnicą jest ilość wpuszczanego światła. Większy przedni element wpuszcza o wiele więcej światła. Nie wiem, dlaczego ludzie nigdy o tym nie rozmawiają ani o tym nie wiedzą. Pomyśl o tym jak o obiektywach o stałej ogniskowej. Załóż obiektyw 35 mm na aparat i ustaw prawidłową ekspozycję. Teraz nie zmieniaj tych ustawień i zakładaj 50 mm lub 85 mm, gdzie otwór odpowiada rozmiarowi mm. Twój światłomierz pokaże wzrost jasności. Tyle, że wszyscy biegają głosem o stałym ogniskowaniu i nie dostają niewielkiego obiektywu zmiennoogniskowego, są trochę odrętwiali. Z moją soczewką asferyczną 24–85 mm, która ma otwór 72 mm, wpuszczę o wiele więcej światła, nawet gdy ustawię ją na 35 mm. Dlatego eliminuje poświęcanie jakości obrazu w słabszych warunkach oświetleniowych.