Jak skoncentrować się na astrofotografii DSLR?

Robiłem trochę astrofotografii, a problemem, który prawie zawsze mam, jest skupianie się na gwoździach. Ręczne ustawianie ostrości na jasnej gwieździe lub księżycu (co, mam nadzieję, nie jest opcją!), Poprzez powiększenie w trybie podglądu na żywo, pozostawienie obiektywu na ręcznym ustawianiu ostrości, a następnie obrócenie aparatu do celu.

Moje problemy zdarzają się podwójnie:

• Równomiernie powiększone na ekranie podglądu na żywo, różnica między ostrością a nieznacznie nieostrym źródłem światła w punkcie początkowym jest bardzo mała. Niezwykle trudno jest stwierdzić w aparacie, czy jest to słuszne, ale boleśnie oczywiste raz na komputerze po ekspozycji.

• Myślę, że czasami pierścień ostrości zostaje uderzony podczas przesuwania aparatu do celu. Więc moje skupienie kończy się bardzo daleko.

Jakie techniki lub metody mogą tu pomóc? Widziałem jakieś odniesienie do jakiegoś rodzaju maski dyfrakcyjnej, która mogłaby pomóc, ale nic o tym nie wiem. Moja szczególna lustrzanka cyfrowa nie łączy się z laptopem, więc skupiłem się na wspomaganiu komputerowym (ale warto o tym wspomnieć ogólnie dla szerszej publiczności z podobnymi problemami).

Bardzo prostą, ale skuteczną metodą osiągnięcia prawie idealnego skupienia jest użycie maski Bahtinova . Uważam, że to jest „maska”, o której mówiłeś. Jest to maska ​​dyfrakcyjna umieszczona na otworze teleskopu, tworząc trzy kolce dyfrakcyjne. Gdy obraz jest ostry, trzy kolce są idealnie ustawione. Jeśli nawet jest trochę nieostry, bardzo łatwo to stwierdzić. Istnieją generatory online , których możesz użyć do stworzenia własnego, lub możesz kupić więcej dobrze wykonanych od dostawców komercyjnych.

Wcześniejszym i mniej skutecznym urządzeniem jest maska ​​Hartmanna . Opiera się na podobnych zasadach dyfrakcji, ale ogólnie uważa się, że maska ​​Bahtinova jest bardziej precyzyjna i łatwiejsza w użyciu. Poza tym istnieją inne metody ustawiania ostrości , jak wiesz, ale dla prostej amatorskiej astrofotografii użyłbym maski Bahtinova.

Tylko nie zapomnij go zdjąć, zanim zaczniesz robić zdjęcia!

Najlepszym sposobem na zdobycie dowolnej ostrości jest skupienie się na czymś jasnym i w tej samej odległości od tego, co chcesz sfotografować.

Pod względem astronomii oznacza to, że musisz skupić się na czymś, co jest w nieskończoności i jest jasne. Istnieje kilka typowych opcji.

1. Jeśli księżyc wschodzi, użyj go. Twój aparat będzie idealnie ustawiał ostrość na nieskończoność. Następnie ustaw go na ręczne ustawianie ostrości i staraj się nie uderzać pierścieniem ostrości.
2. Następną najlepszą rzeczą jest bardzo odległe światło. Jeśli to możliwe, użyj odległego światła miasta, są wystarczająco jasne, aby się skupić i wystarczająco daleko, aby być nieskończonym.
3. Jeśli żadna z tych czynności nie działa, możesz wypróbować jasną gwiazdę, samolot itp. Jeśli jest to gwiazda, możesz kontynuować # 4.
4. Jeśli żadna z tych funkcji nie działa, ustaw ostrość najlepiej, jak potrafisz, a następnie zrób zdjęcie z najwyższą czułością ISO, na której będzie działał aparat. Powiększ małe lokalizacje na obrazie i staraj się uzyskać właściwy efekt, a następnie wznów poziomy ISO do ich normalnych wartości.

Jeśli Twój aparat ma histogram na żywo, a księżyc jest widoczny, możesz użyć histogramu do ustawienia ostrości. O ile księżyc nie jest tak powiększony, że księżyc wypełnia całe pole, powinien działać, przynajmniej teoretycznie :-). Ponieważ większość pola widzenia jest ciemna, na histogramie po lewej stronie powinien znajdować się pik (niska intensywność). Następnie powinieneś mieć kolejny szczyt blisko wysokich wartości, odpowiadających księżycowi. Powinieneś być w stanie użyć dip między dwoma pikami, aby się skupić. Celem jest, aby spadek był możliwie najniższy lub (jak sądzę) równoważnie, wzrost drugiego piku był tak stromy, jak to możliwe.

Dzieje się tak dlatego, że gdy masz ostre ognisko, najmniejsza liczba pikseli odbiera jasne światło z księżyca.

Nie próbowałem tego, więc nie jestem całkowicie pewien, czy to zadziała, ale może możesz wypróbować metodę i opublikować tutaj swoje wyniki. Chociaż z szybkiego wyszukiwania w Internecie wydaje się, że powinno działać (przynajmniej dla słońca!).

Inną opcją jest skupienie się w ciągu dnia na odległym obiekcie, a następnie upewnienie się, że nie podbije się ostrości podczas zdjęć nocnych.

Jeśli naprawdę chcesz być dokładny, zrób zdjęcie próbne, a następnie przeanalizuj funkcję rozrzutu punktów (PSF) za pomocą programu komputerowego. Jest to metoda stosowana przez profesjonalnych astronomów, ale mają oni bardzo ładną matrycę CCD podłączoną bezpośrednio do komputera. W takim przypadku oprogramowanie, takie jak Mira, automatycznie ustawi ostrość.

Skorzystaj z taniego filtru fotograficznego Cross Screen, takiego, jakiego używano dawno temu, aby pokazać cztery kolce promieni świetlnych odchodzących od jasnego punktu światła.

Zauważyłem, że obiektyw od 35 do 200 mm zapewnia znakomite i ostre obrazy, pod warunkiem wybrania bardzo jasnej gwiazdy i ekspozycji około sekundy lub dłużej. Jeśli posiadasz opcję „podglądu na żywo”, łatwiej będzie ci to sprawdzić, a ostatecznie dostroić ostrość w czasie rzeczywistym przy użyciu większego powiększenia zapewnianego przez ekran, mój EOS 550D działa idealnie przy 10x.

Jeśli tego nie posiadasz, cóż, nic nie zostanie stracone, ale po prostu zrób zdjęcie i porównaj, czy promienie są ciasne, ostre i kolorowe z interferencją.

W dzisiejszych czasach EOS (ale chyba nawet Nikony) mają standardowe oprogramowanie, które pozwala zdalnie ustawić ostrość obiektywu za pomocą klawiszy komputera. EOS Utilities jest dobrym przykładem, możesz regulować ekspozycję, zatrzymywać, umożliwiając rutynowe ustawianie wysokiego powiększenia w trybie podglądu na żywo, aby dokładnie obserwować ścieżkę ostrości, jednocześnie sterując nią wygodnie bez potrzeby wstawania, przejdź do aparat, obróć pierścień ostrości, wróć do komputera (lub wyświetlacza aparatu), aby sprawdzić wyniki, wróć, aby wyregulować ostrość i tak dalej.

Cena Cross Screen? Kilka dolców dla średnich rozmiarów (np. 52-55-58-62-72 mm).

Ciesz się i opuszczaj maskę Bahtinova, aby uzyskać większe średnice, teleskopy o wyższej ogniskowej; najlepiej działa z powyższym kryciem.

Odniosłem duży sukces, prowadząc kabel HDMI z aparatu do telewizora LCD, używając podglądu na żywo i powiększając obraz za pomocą przycisku jakości obrazu. Jasna gwiazda działa najlepiej. Jest to również wygodne w przypadku nieparzystych ujęć kamery. Dostępnych jest kilka mniejszych telewizorów LCD z zasilaniem 12V. Próbowałem użyć niektórych programów aparatu na laptopie, ale obraz na telewizorze wydaje się bardziej wyraźny i łatwiejszy do ustawienia ostrości.

Jestem przede wszystkim obserwatorem wizualnym, ale dopiero zaczynam zagłębiać się w astrofotografię przy użyciu lustrzanki cyfrowej, Canon Digital Rebel XT. Tak jak ty, miałem poważne problemy z koncentracją, ale po odrobieniu pracy domowej myślę, że mam rozwiązanie. Kupiłem pod kątem prostym przeglądarkę do mojego aparatu, która powiększa obraz 1,25x i 2,5x. Jednak nie miałem jeszcze okazji tego spróbować. Ostrzegam, te małe urządzenia nie są tanie: kosztowało mnie to 310 USD! Są również rzadkie: większość sprzedawców ich nie magazynowała.

Jako osobiste doświadczenie polecam kolimowanie teleskopu w regularnych odstępach czasu, jeśli twój obraz jest ostry w centrum i strona jest nieostra bardziej niż druga, to prawdopodobnie problem kolimacji. To powiedziawszy, istnieje wiele opcji uproszczenia procesu ustawiania ostrości.

a) Użyj maski dyfrakcyjnej, tak jak Bathinov (to najczęściej używa się). Możesz nawet zrobić swój. Generator maski Bathinov

b) Użyj lupy na ekranie LCD aparatu.

c) Zmień swój wyciąg na mikrometrowy lub elektryczny.

d) Użyj oprogramowania do analizy osiągniętej ostrości, nie online, ale przesyłając obrazy, takie jak CCD Inspector lub podobne.

e) Użyj mniejszego czujnika, aby użyć najbardziej centralnej części optyki i uzyskać bardziej płaskie pole oraz łatwiejszy proces ustawiania ostrości.

Radzę ponownie ustawić ostrość pomiędzy każdym ujęciem, używając jasnej gwiazdy na powiększonym 10-krotnie ekranie podglądu na żywo. Są dwie zalety tego:

1. Jeśli wykonasz 20 zdjęć, możesz wybrać ten, który najlepiej skupia się na komputerze. Jest mało prawdopodobne, aby wszystkie z 20 ujęć miały słabą ostrość.

2. Rozszerzalność termiczna może nieznacznie wpłynąć na ostrość. W nocy prawdopodobnie na zewnątrz jest chłodniej niż w pomieszczeniu, w którym przechowujesz kamerę, więc ekspansja termiczna jest prawdziwym problemem.

Zgadzam się, że osiągnięcie idealnego skupienia jest trudne. Nadal istnieją jednak inne obawy, takie jak gwiazdy zmieniające się w gwiazdy i wysoki hałas przy wysokich ISO.

Nie przesuwaj też kamery do celu. Przesuń obszar powiększenia! Przynajmniej w moim Canonie 2000D mogę przesuwać obszar powiększenia w lewo, w prawo, w górę iw dół. To eliminuje przypadkowe uderzenie pierścienia ostrości.

Należy pamiętać, że choć ostrość jest oczywiście ważna, wibracje teleskopu / mocowania mogą również powodować rozmycie na zdjęciu o długim czasie naświetlania. W niektórych przypadkach może to wyglądać jak rozmycie.