Jakie są problemy z drukowaniem 32-bitowych obrazów HDR?
Odpowiedzi:
Wydrukowanie obrazu 32-bitowego jest po prostu niemożliwe.
Prawdę mówiąc, nie można go też oglądać na monitorze :) ...
O ile mi wiadomo, żadne urządzenie nie jest w stanie renderować 32 bitów na kanał, ani ludzkie oko ... więc jeśli będziesz mógł drukować, nie będziesz mógł go zobaczyć :)
Oczywiście możesz wybrać sposób mapowania tonów swojej ogromnej 32-bitowej informacji na mniejszy zakres, co osiąga się dzięki procesowi mapowania tonów . Jest to bardzo liberalna procedura, mam na myśli, że masz swobodę wyboru tego, co chcesz renderować, co ulepszyć, irytować i tak dalej ... Mapowanie tonów HDR + to narzędzie „artystyczne”, a nie fotorealistyczne IMHO.
@msw: Mapowanie tonów HDR jest konieczne zarówno dla RGB, jak i CMKY, żadne z nich nie może reprezentować 32-bitowej informacji.
Po prostu nie ma fizycznego sposobu na emulację gamy addytywnej luminancji (światło, monitor) za pomocą pigmentów subtraktywnych (CMYK). Nawet nie blisko.
Najlepszym sposobem na wykorzystanie obrazu HDR do drukowania jest selektywna kompresja luminancji przy jednoczesnym zachowaniu granic między jasnymi i ciemnymi obszarami. Jest to kwestia świetnej sztuki i dobrze byłoby nauczyć się technik ciemni Ansela Adamsa, gdy osiągnął iluzję ogromnego zakresu tonalnego na medium, które nie wspierało go unikaniem i paleniem.
W pewnym sensie skończyłbyś robić ekwiwalent maski wyostrzającej, ale na poziomie regionalnym - nie pikselowym. To oszukuje odbiorcę do myślenia, że cienie są tak szczegółowe jak półcienie, a jednocześnie mają równą średnią jasność.
Ogólnie rzecz biorąc, myślę, że format, w którym chcesz drukować swoje zdjęcia, to 16-bit. Przez większość czasu, kiedy robiłem zdjęcia do wydrukowania, zawsze miałem je w plikach TIFF 16 bitów na piksel (48 bitów) i korzystałem z profilu kolorów Adobe RGB. To wydaje się być dość standardem branżowym, jednak moje doświadczenie w drukowaniu w firmie zewnętrznej jest ograniczone, więc nie mogę tego definitywnie powiedzieć.
Zawsze zapisuję ostateczną „drukowaną” kopię moich obrazów HDR jako 16-bitowe obrazy TIFF. Zazwyczaj Photoshop nawet nie daje możliwości dostrojenia krzywej tonalnej podczas łączenia do HDR, dopóki i tak nie zmniejszysz konwersji z 32-bitowej na 16-bitową lub 8-bitową.
Wierzę, że przez „32 bity” masz na myśli kolory CMYK, czyli 8 bitów na kanał z 4 kanałami. Jest to przestrzeń kolorów, która jest zwykle używana do drukowania offsetowego, a nie do ciągłego drukowania fotografii.
Prawie wszystkie obrazy zarejestrowane przez aparaty cyfrowe lub skanery mają kolory RGB i czasami są znane jako kolory 24-bitowe, 8 bitów na kanał z trzema kanałami. Myląco te same obrazy można nazwać obrazami 8-bitowymi ze względu na liczbę bitów na kanał. Użyję liczby bitów na terminologię kanału.
Przepraszam, jeśli to wszystko dla ciebie, trudno mi być pewnym, więc obejmuję wszystkie podstawy.
Jeśli naprawdę odwołujesz się do obrazów CMYK, nie podałbym ich do realizacji w tym układzie, ponieważ prawie wszystkie urządzenia wyjściowe do drukowania na papierze używają kolorów RGB (takich jak drukowanie laserowe na papierze z halogenkiem srebra, atramentowych lub termicznych) podczas konwersji między CMYK i RGB może być trudne i prawdopodobne, że wyniki nie spełnią twoich oczekiwań.
Być może naprawdę pytasz o obrazy 16-bitowe, które są RGB z 16 bitami na kanał? Zakładam, że tak jest. Prawie wszystkie odbitki wykonane z obrazów cyfrowych w różnych usługach realizacji są wykonywane przy użyciu 8-bitowych obrazów RGB. Jeśli prześlesz 16-bitowy obraz i nie zostanie on odrzucony, usługa spróbuje 16-bitowego obrazu do 8-bitowego obrazu. Zwykle (z wyjątkiem specjalnych aplikacji) 16-bitowy obraz pozwala mieć wartości od 0 (najciemniejsze) do 1023 (najjaśniejsze). 8-bitowy obraz ma wartość od 0 (najciemniejsza) do 255 (najjaśniejsza), różnica między nimi to liczba dostępnych etapów pośrednich, którymi można manipulować, a nie maksymalna jasność lub ciemność. Gama obrazu wydrukowanego na urządzeniu wyjściowym zależy od wielu czynników: wejściowej przestrzeni kolorów, kalibracji drukarki, nośnika, atramentu, osiągalnej minimalnej i maksymalnej gęstości itp.
Testy wykazały, że ludzkie oko potrafi rozróżnić jedynie około 266 dyskretnych poziomów w zielonej części widma światła widzialnego, około 200 na czerwono i 150 na niebiesko. Odpowiednio przygotowany i dobrze wydrukowany 8-bitowy obraz jest w stanie wytwarzać wyniki nie do odróżnienia przez ludzi od obrazu o większej głębi bitowej.
Porady na wysokim poziomie w celu uzyskania najwyższej możliwej gamy: przechwytywanie obrazu w formacie RAW i renderowanie go w szerokiej przestrzeni kolorów, takiej jak „Adobe RGB” lub „Szeroka gama” („sRGB” jest domyślny dla większości aparatów, obejmuje gamę monitorów CRT i jest nie w pobliżu gamy dostępnej w dobrej drukarce drukowanej), ostrożnie ustaw białe i czarne punkty na przesyłanym obrazie, użyj urządzenia z dużą gamą (większość profesjonalnych drukarek atramentowych i laserowych drukarek srebrohalogenkowych radzi sobie bardzo dobrze).
Wszystko, co powiedziałem, to moja anegdotyczna opinia, że większość nieprofesjonalnych usług może korzystać z nieskalibrowanych lub źle skalibrowanych i źle zarządzanych kolorów urządzeń, które zastąpią wszelkie staranne przygotowania opisane powyżej. Dostajesz to, za co płacisz.