Znalazłem zainteresowane komentarze na temat 500px: Nie przetworzone HDR / Nie GND / Filtrowane ND / niezmieszane ● Technika Black Card i grupa na Flickr . Czy ktoś mógłby wyjaśnić, w jaki sposób oraz wady i zalety tej techniki, kto oczywiście jej używa.
Odpowiedzi:
Technika czarnej karty jest obejściem problemu ograniczonego zakresu dynamicznego aparatów cyfrowych. Zakres dynamiczny kamery opisuje różnicę poziomów światła, które może zarejestrować.
Granice zakresu dynamicznego są często widoczne w fotografii krajobrazowej - często zobaczysz zdjęcia, w których niebo jest ładnie naświetlone, ale ziemia jest niedoświetlona lub odwrotnie. Wynika to z faktu, że kamera nie może zarejestrować wystarczającego zakresu.
Technika czarnej karty próbuje obejść ten problem, zasadniczo pozwalając na dwa różne czasy ekspozycji w jednym ujęciu. Karta służy do blokowania najjaśniejszej części obrazu przez większą część ekspozycji, umożliwiając prawidłowe naświetlenie najciemniejszej części bez prześwietlania jasnej części.
Technika jest stosunkowo prosta. Wystarczy ustawić aparat na statywie i ustawić go do pomiaru punktowego. Zmierz grunt i zanotuj podane ustawienie - załóżmy, że fotografujesz zachód słońca, a odczyt na ziemi wynosi 8 sekund. Teraz licznik nieba, co da krótszy czas otwarcia migawki - powiedzmy 2 sekundy.
Ustaw aparat na Ręczny i wybierz 8-sekundową ekspozycję dla podłoża. Korzystając z wizjera lub podglądu na żywo, skomponuj scenę i umieść kartę nad obiektywem, aby niebo było zakryte. Uruchom migawkę i czas 6 sekund, a następnie wyjmij czarną kartę na ostatnie 2 sekundy.
Ziemia, która nie była zakryta przez kartę, była teraz poprawnie odsłonięta przez 8 sekund, podczas gdy niebo było zakryte przez 6 sekund, a następnie odsłonięte przez 2 sekundy, ponownie poprawnie zgodnie z odczytem licznika. Dlatego powinieneś zrobić zdjęcie z prawidłową ekspozycją zarówno w ciemnych, jak i jasnych częściach.
Zaletą tej techniki jest to, że jest tania i stosunkowo prosta do osiągnięcia. Wyklucza to potrzebę stosowania wielu filtrów gęstości neutralnej, które są „właściwą” alternatywą. Jednak filtry o neutralnej gęstości są mniej wybredne w użyciu, oferują zakres gradacji dla bardziej naturalnego przejścia z nieba na ziemię (między innymi) i oferują mniejszą szansę na poruszenie aparatu przez pociągnięcie obiektywu kartą.