Wybiera wartość przysłony jest rzadko rzeczywista dokładny fizyczny przysłony obiektywu. Zwykle istnieje pewna rozbieżność między względnym otworem zgłaszanym przez aparat, takim jak f / 3.5, a faktycznym obszarem fizycznym bieżącego otworu. W związku z tym ekspozycja jest rzadko dokładna i może zmieniać się w mierzalnym (i często widocznym) stopniu między próbkami danego obiektywu i między danym obiektywem a próbkami danego aparatu. Często występują także różnice nawet o 1/3 stopnia lub więcej między markami aparatów fotograficznych, co w przeciwnym razie byłoby dokładnie tymi samymi ustawieniami ekspozycji w przypadku obiektywów równoważnych.
Najlepszymi przykładami rzeczywistej różnicy między zgłaszaną aperturą a specyfikacją apertury obiektywu wymaganej do uzyskania jego konstrukcji są zwykle patenty na obiektyw. Niektóre najnowsze patenty na obiektywy Canon, zgłoszone przez Canon Rumours, są doskonałym przykładem niektórych rzeczywistych wartości „względnej apertury” dla oczekujących konstrukcji obiektywów:
Przykład 1
- Współczynnik powiększenia 4,01
- 135,50 - - 290,90 mm Ogniskowa 72,50
- Fno 4,66 -. 4,97 - 5,87
- 9,07 - - 4,25 stopnia 16,62 pół kąta widzenia.
- Wysokość obrazu 21,64 mm
- 171,47 - - 204,08 mm 144,08 Obiektyw pełnej długości
- BF 40,08 mm
- 18 arkuszy Konfiguracja 12 grup soczewkowych
- 3 tafle szklane UD
- Dyfrakcja płaszczyzny
- Siedmioklasowy zoom dodatnia i ujemna dodatnia i ujemna biegunowość
- Wewnętrzne
ustawianie ostrości (grupa 6) - korekta drgań (grupa 2)
Przykład 2
- Współczynnik powiększenia 2,84
- 200,00 - - 292,50 mm 103,00 Ogniskowa
- Fno 4,67 -. 5,44 - 5,77
- 6,17 - - 4,23 stopnia 11,86 pół kąta widzenia.
- Wysokość obrazu 21,64 mm
- 189,12 - - 210,66 mm 162,16 Obiektyw pełnej długości
- BF 45,16 - 58,25 - 70,16 mm
- 13 sztuk w 11 grupach Konstrukcja obiektywu
- 2 tafle szkła UD
- Dyfrakcja w płaszczyźnie - Pięć grup zoomu dodatniego i ujemnego pozytywne pozytywne i negatywne
- tylne ogniskowanie
Zauważysz specyfikacje Fno dla tych dwóch przykładów nowych konstrukcji DO lub soczewek dyfrakcyjnych. Pierwszy przykład podaje zakres wartości F od 4,66 do 5,87. Żaden z nich nie jest standardowym F #, takim jak f / 4.5, f / 5 lub f / 5.6, jednak są to określone ograniczenia konstrukcyjne obiektywu. Nie możesz tak naprawdę ustawić dokładnej przysłony f / 4.5 na Przykładowym obiektywie nr 1 ... kiedy to zrobisz, faktycznie otrzymujesz rzeczywistą przysłonę f / 4.66. Taka sama oferta, jeśli wybierzesz f / 5.6, co w rzeczywistości oznaczałoby uzyskanie rzeczywistej przysłony f / 5.87. (Jeśli rozumiem raczej dziwną nazewnictwo tych patentów, środkowa liczba przysłony byłaby tym, co można uzyskać wokół środka obiektywu, który wydaje się być pierwszym numerem ogniskowej, który w przypadku obiektywu nr 1 wynosi 135 mm. )
Gdy zmieniasz ogniskową obiektywu przy maksymalnym otworze dla obiektywu o zmiennej aperturze, fizyczny rozmiar przysłony NIE ulega zmianie. Membrana pozostaje w najszerszym możliwym („zrelaksowanym”) położeniu. Prawdziwy F-Number użytkownika zmienia się płynnie i nie w nie wszedł sposób. Obiektyw wyświetli najbliższy „dobrze znany” otwór przysłony 1/3 w jednym z określonych punktów (tj. F / 4,5 dla f / 4,66 przy 72,5 mm, f / 5 dla f / 4,97 przy 135,5 mm, f / 5,6 dla f / 5.87 @ 290.9mm), i to właśnie pojawi się w EXIF jako wybrana przysłona, jednak rzeczywiste przysłony (tj. f / 5.87) często pojawią się w EXIF jako „Maksymalna wartość przysłony” lub coś podobnego.
Zwykle można zaobserwować tę płynną zmianę przysłony, gdy skierujesz obiektyw w kierunku twarzy, z jasnym światłem nad głową, dzięki czemu oświetli on wewnętrzny korpus obiektywu i dostosujesz ogniskową. Zobaczysz, że aparat nie wykonuje żadnej mikroregulacji przysłony podczas powiększania. Dzieje się tak zawsze na maksymalnym otworze, i zwykle na wszystkich innych otworach, chociaż czasami występują niewielkie różnice między przypadkami zatrzymania obiektywu do mniejszego otworu po prostu ze względu na naturę operacji przesłony. (Użyj przycisku podglądu DOF, aby zobaczyć zachowanie na dowolnej aperturze, w tym na maksymalnej aperturze ... w przeciwnym razie aparat zawsze pozostanie w stanie „zrelaksowanym”).
Te same różnice precyzji występują również w innych aspektach obiektywu. Przykład Obiektyw nr 1 to tak naprawdę obiektyw o współczynniku powiększenia 4. Poza nomenklaturą Funky, obiektyw to tak naprawdę obiektyw o wielkości od 72,5 mm do 290 mm ... lub zamiennik dla obiektywu 70-300 mm f / 4.5-f / 5.6 DO. Podobnie przykładowy obiektyw nr 2 to tak naprawdę obiektyw 100–300 mm f / 4.5–5.6 DO.
Chociaż te nieprecyzyjne specyfikacje, przynajmniej w odniesieniu do idealistycznych liczb, o których zwykle myślą fotografowie, są w rzeczywistości bardzo dokładne i bardzo potrzebne do pomyślnego wyprodukowania danego obiektywu w danej cenie. Produkcja soczewek do lustrzanek DSLR jest bardzo złożona, a zwłaszcza w przypadku soczewek większych lub wyjątkowo szerokokątnych może być bardzo kosztowna ze względu na fizyczny rozmiar wielu niezbędnych elementów soczewki. Soczewki dyfrakcyjne (DO) mają dodatkową złożoność elementów siatki dyfrakcyjnej, które, choć umożliwiają fizyczne zmniejszenie soczewek, wymagają dodatkowego zestawu skomplikowanych procedur produkcyjnych.
Dokładne specyfikacje tego typu pozwalają producentom stworzyć obiektyw DO 100–300 mm, który faktycznie mogą sprzedać i zarobić trochę zysku, bez rozbieżności z ich „specyfikacjami sprzedażowymi” (tj. 103 mm - 292,5 mm zamiast obiektywu, który ma dokładnie 100 mm - 300 mm) naprawdę ma dużą różnicę w rzeczywistym świecie użytkowników. Należy zauważyć, że te rozbieżności naprawdę nie mają znaczenia w świecie rzeczywistym , a rozbieżności mogą być większe przy dłuższych ogniskowych. Około dziesięć milimetrów różnicy przy supertelefoto, kilka milimetrów różnicy przy normalnych i krótkich teleobiektywach lub ułamek milimetra przy szerokich kątach, a także małe rozbieżności w liczbie F są nie do odróżnienia przez fotografów w prawdziwy świat, więc nie pozwól im przeszkadzać.