Jak mogę tworzyć obrazy HDR bez wyglądu kreskówki?

Przetwarzam niektóre zdjęcia, które mają pokazać HDR, i chcę przede wszystkim wydobyć wszystkie odcienie sceny, dlatego na początku zrobiłem trzy zdjęcia z szerokimi ramkami.

Ale dość szybkie przesuwanie szczegółów zamienia je w jasną wycieczkę kwasem „disneylandu”, która kilka lat temu stała się bardzo popularna na Flickr. Tego rodzaju rzeczy mają swoje miejsce, ale nie po to teraz

Jaki jest dobry przepływ pracy w przypadku korzystania z ekspozycji z bracketingiem i wykorzystywania ich do tworzenia kolejnego zdjęcia, które po prostu ma lepszą ekspozycję? Idę po subtelne, a nie „wow kolory! 1! 1 !!! dołącz do mojego strumienia HDR!”

Właśnie wybrałem moje trzy ekspozycje w Lightroomie i kliknąłem „edytuj w HDR Pro w Photoshopie”

Nie jestem też pewien, jakie są obecne narzędzia do HDR. Pamiętam, jak czytałem o unikaniu zautomatyzowanych rzeczy, ponieważ nie są one „prawdziwym HDR” ani czymś innym o mapowaniu tonalnym. To wspaniale; teraz jak korzystać z dobrych narzędzi, aby uzyskać żądany zakres dynamiki?

W HDRPro w Photoshopie tryb 32-bitowy automatycznie wydaje wyniki bliższe temu, co sobie wyobrażam. Ale to nie daje mi żadnej możliwości dostosowania ekspozycji itp. Przed dalszym przetwarzaniem.

— cqm
źródło

Czy używasz fotorealistycznych ustawień wstępnych w HDR Pro?

— MikeW

Nie znam ich

— cqm

Czego szukasz Exposure Fusion, a nie HDR.

To uśrednia piksele z różnych ekspozycji, aby uzyskać bezpośrednio obraz o niskim zakresie dynamiki, więc nie ma potrzeby wykonywania mapowania tonów, jak w przypadku obrazów HDR. Odwzorowanie tonów to delikatna operacja, w której bez subtelnej ręki kończy się typem obrazów, o których mówisz.

— Itai
źródło

Choć dokładnie o to im chodzi, twierdzę, że facet, który pisze ten artykuł, jest w błędzie, gdy mówi, że to nie HDR. Dokładnie tak miało być HDR, dopóki ludzie nie zaczęli mylić szalonego mapowania tonów z HDR. Więc teraz ludzie mylą szalone mapowanie tonów (lub ten kreskówkowy wygląd) z tym, jak HDR powinien wyglądać i uważają, że ta fuzja jest jakoś inna

— Dreamager

@Dreamager Ekspozycja syntezy wytwarza wyjście LDR z wielu wejść LDR. Scena nigdy nie jest reprezentowana przez HDR, ponieważ odbywa się to w prawdziwym przetwarzaniu HDR (przed mapowaniem tonów). Myślę, że patrzysz na to z punktu widzenia „uchwycenia sceny z dużym zakresem dynamicznym”, podczas gdy autor patrzy na to z perspektywy pośredników i wyprodukowanych produktów. Zobacz na przykład research.edm.uhasselt.be/~tmertens/papers/…

— coneslayer

@ Dreamager Powiedziałeś, że „HDR… bierze wiele normalnych ekspozycji, aby połączyć je w celu uzyskania wysokiego zakresu dynamicznego do pracy”. O to mi chodzi: Fuzja z ekspozycją tego nie robi. Na żadnym etapie procesu łączenia ekspozycji nie ma reprezentacji HDR sceny. Fuzja ekspozycji różni się algorytmicznie od generowania HDR i mapowania tonów lub ich kombinacji.

— coneslayer

Ale zbiór nawiasów źródłowych LDR to dane HDR. Algorytmem łączącym je wszystkie jest element HDR między wejściem LDR a wyjściem LDR. To nie jest część procesu, który jest wizualnie manipulacyjny, jak suwaki mapowania tonów w czymś takim jak Photoshop, ale dane i element HDR nadal tam są, „fuzja” po prostu dba o całą pracę za Ciebie. To tylko alternatywny sposób wykorzystania HDR do normalnej metody mapowania tonów, którą ludzie z nim kojarzą.

— Dreamager

@ Dreamager: W fuzji ekspozycji nie ma „elementu HDR między wejściem LDR a wyjściem LDR”. Nie mówię tylko „nie jest prezentowany użytkownikowi” ani „nie jest zapisywany w pliku”. Nie istnieje jako struktura danych na żadnym etapie procesu łączenia ekspozycji, okresu.

— coneslayer