Jaka jest najlepsza liczba zdjęć do połączenia w celu uzyskania zdjęcia HDR?

Jaka jest optymalna liczba zdjęć w celu uzyskania wysokiego zakresu dynamiki

Czy różni się w zależności od sceny? Czy uwzględniają możliwości lub ograniczenia mojego aparatu?

Czy istnieją różne techniki HDR, które lepiej pasują do większej lub mniejszej liczby pojedynczych klatek?

Jakie są zalety i wady używania większej lub mniejszej liczby?

Zazwyczaj robię trzy zdjęcia, w odstępie 1 1/2 lub 2 stopnie, a następnie przetwarzam w photomatix pro, a następnie robię porządki w Lightroom. To wydaje się działać dobrze w przypadku większości moich działań.

Ostatnio badam Expusion Fusion jako alternatywę dla HDR. Straciłem duże zainteresowanie przetwarzaniem HDR w celu ulepszenia zdjęć, których nie można uchwycić na jednym zdjęciu ze względu na ilość drobiazgowego i bardzo starannego wysiłku wymaganego do właściwego odwzorowania tonalnego szerokiego zakresu dynamicznego obrazu HDR na znacznie mniejszy zakres dynamiczny obrazu 16-bitowego lub 8-bitowego.

Ekspozycja Fusion to alternatywny sposób łączenia wielu ekspozycji w jeden 8-bitowy obraz. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​generuje znacznie bardziej przyjemny efekt i wymaga znacznie mniej wysiłku niż HDR. Korzysta z inteligentnego algorytmu, aby automatycznie zidentyfikować „najlepszy” wynik i stworzyć dla ciebie „rozszyfrowany” obraz. Chociaż koncepcja i podstawowe podejście istnieją od dłuższego czasu na różne sposoby, Exposure Fusion jako narzędzie zakresu dynamicznego jest dość nowe. Nie ma wielu programów, które go obsługują, ani żadnych wtyczek do Photoshopa, ale myślę, że ma duży potencjał.

Kiedy robię to sam, zrobiłem do 5 zdjęć, z 2 EV między zdjęciami. Mój aparat ma wbudowaną funkcję HDR, która wykonuje 3 zdjęcia przy -2, 0 i +2 EV. Naprawdę nie ma sensu używać mniejszych kroków, ponieważ każde ujęcie nakładałoby się na siebie zbyt wiele jako informacja. Jeśli twój aparat na to pozwala lub wolisz ręcznie wykonać bracketing, wybrałbym nawet 3 lub 4 EV między klatkami.

To, co działa najlepiej, to gdy scena przekracza zakres dynamiczny czujnika tylko o kilka przystanków, w przeciwnym razie masz ogromny zakres dynamiczny, który musisz następnie skompresować do małego, aby go wyświetlić lub wydrukować (ponieważ prawie każdy ekran na planecie nie może pokazuje nawet zasięg przechwytywany przez większość kamer). Rezultatem jest obraz, który nie ma dziurkowania, ma niski lokalny kontrast.

Tutaj jedyne, które działało przy użyciu wbudowanego HDR: http://www.neoluminance.com/slide.php?id=v028perubak70033

Próbowałem już kilku innych, ale większość wyników okazała się niezadowalająca z powodu niskiego kontrastu lokalnego, o którym wspomniałem, lub z powodu niechcianych aureoli z wygasłych świateł. Aby się ich pozbyć, musisz użyć czegoś bardziej zaawansowanego niż to, co znajduje się w aparacie.

Zawsze robię 3 zdjęcia, ponieważ korzystam z trybu ekspozycji z bracketingiem aparatu, który pozwala tylko na 3 zdjęcia. Domyślnie ten tryb jest ustawiony na +/- 2EV, 0.

Istnieje kilka korpusów, które pozwalają na 5 nawiasów klamrowych, co jest bardziej idealne do tworzenia obrazów HDR.

Na moją technikę HDR duży wpływ ma Trey Ratcliff z Stuck in Customs. W dużym stopniu śledzę jego samouczek HDR ( http://www.stuckincustoms.com/hdr-tutorial /).

W aparacie nie mam braketingu, więc muszę albo ręcznie dostosować ustawienia, albo użyć kompensacji ekspozycji. Zamykam aparat na statywie, a następnie robię 5-7 zdjęć, w zależności od oświetlenia w scenie (próba uzyskania wszystkich szczegółów w obszarze nieba / jasnego lub szczególnie zacienionego obszaru oznacza więcej ekspozycji). Myślę, że używam Photomatix Pro z mojego przetwarzania HDR (wypróbowałem nowy produkt HDR Photoshopa i HDR Expose, ale wydaje się, że nie uzyskano takiej samej jakości przetwarzania światła jak Photomatix. Następnie dostosowuję aperturę, ewentualnie wykonuję maskowanie w Photoshopie, jeśli na moim obrazie znajdują się artefakty (zobacz samouczek Trey'a, jak to zrobić), a następnie dokonaj ostatecznych edycji za pomocą wtyczek Nik Software. Jeśli zamierzam uzyskać naprawdę surrealistyczny wygląd, to prawie zawsze stosuję kontrast tonalny w Color Efex Pro,

Zawsze wykonuję 3 strzały, które są w odległości 2 przystanków. Próbowałem zrobić tylko 1 przystanek, ale zazwyczaj stwierdzam, że to nie wystarczy. Następnie z poziomu Lightroom uruchamiam Photomatix i wykonuję przetwarzanie. Możesz zobaczyć niektóre na http://www.flickr.com/photos/seanbatten/sets/72157623769215732/

Jest pewien facet, którego obserwuję na Flickr, David Gn, który bierze wspaniałe sklepy HDR i zawsze opisuje, jak je przetwarzał. Są warte obejrzenia.

To zależy.

Większość moich prac związanych z wielokrotną ekspozycją w dniach filmowych to dwa zdjęcia (chociaż próbowałem trzy i cztery razy), jedno naświetlone dla świateł, a drugie dla cieni, połączone ręcznie w Photoshopie. Wymagał stabilnego statywu i cierpliwości.

Kiedy przeniosłem się na technologię cyfrową, ale zanim HDR stał się wściekły, mój proces był podobny, przy użyciu wszelkich dostępnych narzędzi, głównie ręcznego łączenia dwóch lub trzech zdjęć w Photoshopie, ale wypróbowania różnych narzędzi programowych.

Ostatnio, wraz z przejściem do Photoshop CS3, a teraz do CS5, łączę od jednego do dziewięciu ujęć w nawiasach kwadratowych (ale zwykle od dwóch do pięciu ) z Lightroom do HDR Pro Photoshopa. Jeśli mam tylko jedno zdjęcie, tworzę dwie lub trzy wirtualne kopie w Lightroom przed wysłaniem do HDR Pro, który zapyta, jak chcę je przetworzyć (rozkład 2 EV zwykle działa dobrze).

Zwykle biorę 3 na 2 przystankach od siebie. Czasami, jeśli chcę tylko efekt, zrobię to z jednym obrazem RAW, co jest OK, jeśli wszystko, czego chcesz, to trippy.

Niektóre warunki oświetleniowe wymagają więcej niż 3 zdjęć (jak strzelanie bezpośrednio w stronę słońca). W większości przypadków 3 zdjęcia RAW dają wiele szczegółów do pracy.

Zwykle większa liczba zdjęć, które można wykonać, zwiększy zasięg - więc jeśli możliwe jest zrobienie w aparacie 7 zdjęć z różnicą ekspozycji 1 stop, skorzystaj z niego. Lub zawsze możesz przejść ręcznie.

Ale musisz przynajmniej 1 zdjęcie RAW lub 3 zdjęcia JPEG. 1 zdjęcie RAW można modyfikować podczas pp, aby uzyskać ekspozycję +1 i -1.

W zależności od sceny zwykle wykonuję od 5 do 9 zdjęć z skokami o +/- 1 EV.

Następnie przetwarzam te zdjęcia w moim Linux-ie, używając hugin_hdrtools lub Bracket, aby utworzyć zdjęcie o dużej głębi EXR .

Mapowanie tonów jest następnie wykonywane przez Radiance HDR.

To zależy od tematu.

Scena akcji ... jeden surowiec wystawiony na prawo (zwykle +2/3)

Martwa natura, pejzaż lub cokolwiek innego, co się nie porusza ... 3 surowe, wystawione po prawej stronie. (zwykle -2 1/3, +2/3, +3 2/3)

To zależy od tematu i sceny. Jeśli wybierasz się do ujęcia akcji, nie będziesz w stanie uzyskać wielokrotnej ekspozycji obiektu. Zwykle fotografuję HDR dla krajobrazów. Dla tych znajduję właściwą ekspozycję dla najjaśniejszego obiektu, a następnie znajduję odpowiednią ekspozycję, aby eksponować najciemniejszy obiekt .. a następnie robię wiele ekspozycji od ekspozycji ciemnej do ekspozycji światła w krokach co 2 / 3) Najczęściej wystarczą 3 zdjęcia w nawiasach .. ale różni się w zależności od sceny.

Zależy od sceny ...

Jeśli wykonasz 40 ekspozycji na przykład na zachód słońca, najprawdopodobniej zmarnujesz swój czas. Jeśli spróbujesz uchwycić wnętrze kościoła i witrażu, około 40–60 ekspozycji (w tym nakładanie się) jest gwarancją sukcesu.

Najpierw musisz ocenić zakres dynamiczny sceny w zatrzymaniach. Następnie decydujesz, czy przyspieszysz o 1/3, 1/2 lub 2/3 przystanki, czy nawet pełne przystanki. Używaj AEB w dowolny sposób i strzelaj. Powiedziawszy to, lepiej jest zrobić zbyt wiele ekspozycji i wyrzucić niektóre, niż wziąć za mało. Nakładanie się ekspozycji również nie jest problemem, o ile mogę powiedzieć.

Ponieważ pytasz o zalety / wady: Więcej zdjęć = mniejsze różnice = drobniejsze gradienty. Oczywiście można również objąć większy zakres dynamiki.

Z drugiej strony potrzebujesz więcej miejsca i prawdopodobnie więcej czasu przetwarzania przy większej liczbie zdjęć.

Edycja: Ostatnią rzeczą do zapamiętania jest to, ile przystanków pokonuje czujnik bez większego hałasu. Ogólnie można oczekiwać około 8 przystanków od aparatu cyfrowego. (Nawet jeśli możesz bardziej przesuwać cienie i bardziej przyciągać światła, jakość obrazu ulega pogorszeniu - po co to robić w HDR?) - Dlatego idealnie chciałbyś mieć dobre naświetlenia ciemniejszych części sceny - ALE zbyt prześwietlanie poważnie może prowadzić do aureoli. (Ale możesz później wyrzucić niektóre zdjęcia.)