Jakie są zalety i wady filmu i techniki cyfrowej w fotografii czarno-białej?

Jakie są zalety i wady obu platform w kontekście fotografii czarno-białej?

Istnieje kilka raczej subiektywnych argumentów (np. „Film ma bogatsze odcienie szarości”) i są one mile widziane, jeśli są dobrze uzasadnione, ale głównie szukam „twardych dowodów”.

Czy zyskujemy lub tracimy coś po konwersji na RGBG i odwrotnie? Filtrowanie jest łatwiejsze w wersji cyfrowej, jasne, ale czy wynik jest porównywalny?

Myślę, że „film kontra cyfrowy” to tutaj zdecydowanie zbyt szeroki koszyk. Nawet ograniczając się do sprzętu 35 mm, istnieje zadziwiająca liczba zmiennych.

Na przykład: czy porównujemy odbitki ¹ ? Zarówno cyfrowy, jak i filmowy dopuszczają ogromną różnorodność technik drukowania. Metody hybrydowe idą w obie strony, skanowanie negatywów do druku cyfrowego jest prawdopodobnie oczywiste, ale być może mniej tak samo, jak produkcja atramentowa negatywów wielkoformatowych wykorzystywanych w druku węglowym lub platynowo-palladowym. Nawet po mniej egzotycznej stronie tradycyjne wydruki w ciemni będą się różnić w zależności od wywoływacza i użytego papieru, a istnieje szereg alternatywnych atramentów, które można zastosować do wydruków atramentowych czarno-białych wysokiej jakości zamiast standardowych wydruków producenta (które mają kilka odmian sami).

Pomijając te pytania, krótka odpowiedź brzmi: cyfrowa B&W może być doskonale porównywalna z tradycyjnymi metodami pod względem wyników. Ponadto cyfrowe czarno-białe ma wartość samą w sobie, nie tylko w odniesieniu do tradycyjnych metod (i odwrotnie, oczywiście).

Osobiście, jeśli chodzi o wyniki, nie uważam, jakie twarde dowody są bardzo przekonujące, ponieważ nawet obiektywne różnice zależą od indywidualnych upodobań. Różnice w procesie są bardziej oczywiste, ale jeszcze bardziej zależą od osobistych preferencji.

I nawet te preferencje mogą ulec zmianie w zależności od kontekstu. Cyfrowy jest bezsprzecznie bardziej natychmiastowy niż film, ale jeśli kupujesz zdjęcie, a nie robisz zdjęcie, czy to ma znaczenie w ten sam sposób? Podobne do drukowania w ciemni; czy dodatkowy wysiłek jest satysfakcjonujący, czy harówka? Czy wnosi wartość dodaną do pracy, czy jest nieistotna? Różni ludzie wymyślą różne odpowiedzi na wszystkie z nich.

Po tym wszystkim oto kilka obiektywnych, twardych dowodów:

• czerwony filtr w typowej matrycy Bayera nie pozwala odtworzyć efektu głęboko czerwonych filtrów na filmie ² . W praktyce nigdy nie poznasz różnicy.
• jeśli drobnymi szczegółami / rozdzielczością są kryteria, które przewyższają wszystkie inne dla Ciebie, to film 35 mm jest prawdopodobnie nadal dobrym wyborem . Ale nawet oddani strzelcy (tacy jak ja) walczą o ISO 12 do regularnego użytku.

Myślę, że widać, jak biorąc pod uwagę wszystkie pozostałe czynniki, obiektywne szczegóły techniczne niejako zanikają w tle.

¹ Tak

² Do którego niestety straciłem referencję, która miała kilka lat i mogła się zmienić w międzyczasie. Mamy nadzieję, że większy punkt pozostaje jasny, ale jeśli ktoś chce sprawdzić wymagane krzywe transmisji, może to być interesujące.

Zgadzam się, że trudno jest odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ jest tak niejasne i istnieje wiele możliwych zmiennych związanych z procesem, materiałami i wyborem narzędzia. Oto kilka różnic, które zauważyłem, przechodząc z tradycyjnej ciemni BW do Photoshopa.

Cyfrowe mogą być przetwarzane przez kontrolę. Oznacza to, że dokładnie widzę, co dzieje się z moim obrazem w czasie rzeczywistym na skalibrowanym monitorze podczas przetwarzania. Moje oko i umysł oceniają aspekty obrazu i dostosowuję się do smaku. Przetwarzanie cyfrowe może być odwracalne. Tak długo, jak stosuję nieniszczące techniki przetwarzania, mogę ponownie dostosować lub rozpocząć od nowa w dowolnym momencie, niezależnie od tego, czy zmieniłem zdanie, czy popełniłem błąd.

Chociaż kilku czarnoksiężników z ciemni przetwarza dane przez inspekcję, większość użytkowników filmu wykonuje przynajmniej część przetwarzania przez prognozowanie. Oznacza to, że muszę zaplanować rozwój filmu na podstawie wcześniejszych doświadczeń i wiedzy, aby osiągnąć pożądane efekty wizualne, i nie widzę, czy osiągam te wyniki, dopóki nie skończę przetwarzania. Metody takie jak system strefowy pozwalają na nieco spokojną kontrolę, ale jest to coś w rodzaju różnicy między zrozumieniem fizyki związanej z rzucaniem i łapaniem piłki (system strefowy), a po prostu rzucaniem i łapaniem piłki (ocenianie aspektów wizualnych za pomocą mojego gałki oczne). Rozwój filmu nie jest odwracalny. Kiedy to się stanie, muszę żyć z tym, co mam, nawet jeśli popełniłem błąd lub zmieniłem zdanie. Istnieje możliwość dostosowania w druku.

Zarówno film, jak i pliki można łatwo uszkodzić, zniszczyć lub utracić. Trudniej jest wykonać wysokiej jakości reprodukcje negatywów / slajdów filmowych do archiwizacji niż kopiowanie plików cyfrowych.

Jedyną wyraźną korzyścią cyfrową, którą widzę, jest możliwość emulacji filtrów kolorów w oprogramowaniu.

Z drugiej strony wielu uważa, że ​​ziarno filmu ma znacznie bardziej przyjemny wygląd w porównaniu z cyfrowym szumem ISO. Wiele czarno-białych zdjęć jest zrobionych w sposób, który podkreśla ziarnistość filmu, i chociaż można to naśladować za pomocą oprogramowania, prawdopodobnie z filmem jest jeszcze łatwiej.

Najbardziej oczywistą i wyraźną różnicą będą koszty. Opracowywanie filmu BW było drogie od lat, ale będzie jeszcze gorzej. Podejrzewam jednak, że o tym wiedziałeś.

W tym momencie myślę, że różnica będzie między sposobem, w jaki światło jest przechwytywane. Podczas gdy czujnik obrazowania po prostu przechwytuje fotony, jego mechanizm filtrujący zapewnia, że ​​dana strona internetowa przechwytuje jeden konkretny kolor i rejestruje jego intensywność. Różni się to od filmu, który przechwytuje natężenie światła, kropkę.

Zatem efekt netto powoduje utratę informacji na każdej stronie zdjęciowej w porównaniu z filmem, co oznacza, że ​​odtworzenie uchwyconego tonu czarno-białego filmu byłoby trudniejsze. Nie oznacza to jednak, że wynik technologii cyfrowej jest gorszy lub lepszy niż opcja filmowa.

Pamiętaj, że to tylko ja zastanawiam się, co wydaje się być zasadniczą różnicą.

Moje 0,02 USD: B&W w wersji cyfrowej jest po prostu łatwiejsze. Brak tworzenia filmu, natychmiastowe wyniki, użycie dowolnego filtra kolorów, który chcesz itp. Lubię używać symulatora filmu (np. Wtyczki iNDA do Bibble), ponieważ daje świetne wyniki i jest bardzo szybki.

Osobiście uważam, że zalety i wady każdego systemu są prawie tego samego koloru, co w wersji czarno-białej.

Niektóre rzeczy są albo zawodowcami, albo oszustami, w zależności od tego, jak pokroić ciasto. Na przykład:

Dzięki technologii cyfrowej Twój obraz jest ograniczony do granic czujnika CMOS i oprogramowania, które przekształca dane czujnika w znaczący obraz. Dyskretyzacja „analogowego” źródła światła oznacza utratę pewnej ilości informacji. Wiele osób nie potrafi odróżnić audio CD od płyty winylowej, ale są tacy, którzy potrafią.

W filmie twój obraz jest ograniczony do reakcji chemicznych w samym filmie.

Twierdziłbym, że zalety jednego formatu to wady drugiego, więc wymienię tylko zalety każdego z nich.

Film:

Plusy

• Różnorodność filmów zapewniająca inny wygląd obrazów
• Skończysz z wydrukiem każdego obrazu. Można skanować obrazy, ale na razie zignorujmy to i załóżmy, że opracujesz swoje zdjęcia filmowe
• Pełna ramka za tanie. Uzyskaj całą szerokość ze swoich soczewek.
• Zwykle nakręcony z filmem czarno-białym, więc nie ma procesu konwersji

Cyfrowy:

Plusy

• Przetwarzanie czarno-białe jest znacznie prostsze przy użyciu obrazów cyfrowych i komputera
• Nie trzeba mieć specjalistycznego filmu czarno-białego
• Nie ma potrzeby stosowania filtrów kolorów.

Zawsze zależy od tego, co porównujesz. Istnieje wiele różnych filmów i formatów filmów oraz wiele różnych cyfrowych czujników. Wszystkie mają swoje zalety i wady. Jakiego formatu szukasz? Jaka prędkość filmu / czułość czujnika? ...