Jak ustawiać ostrość na zdjęcia krajobrazowe w bardzo ciemnych warunkach?

Tej nocy starałem się robić nocne pejzaże w najciemniejszych ciemnych warunkach. Mając nadzieję na epicką kompozycję Drogi Mlecznej i punkt orientacyjny.

Oczywiście żadna z moich szyb nie mogła się automatycznie ustawić za pomocą kropek na niebie, aby się zablokować. Wydaje mi się, że odniosłem największy sukces, ustawiając znak ostrości na nieskończoności w oknie ostrości, jednak 50 mm 1.8 nie ma okna ostrości.

Jak ustawić (zgadnij) ostrość na soczewce we względnie całkowitej ciemności?

Patrząc przez wizjer, widzę tylko czerń. Próbowałem użyć funkcji Live View do ustawienia ostrości, ale to też nie jest pomocne. Fotografuję szeroko otwarte dla f / 2.8 lub f / 1.8, aby zebrać jak najwięcej światła przy najkrótszej ekspozycji, więc DoF jest krótki i ostrość musi być ustawiona.

W świetle dziennym skup się na bardzo, bardzo odległym obiekcie, takim jak wieża radiowa. Oznacz pierścień ostrości za pomocą taśmy lub czegoś innego, a masz ustawienie nieskończoności.

Aby lepiej ustawić ostrość w ciemności, należy nosić wskaźnik laserowy. Przyklej go do aparatu lub statywu, aby wskazywał na fotografowany obiekt. Czerwona kropka powinna być dobrze widoczna przez wizjer i łatwo będzie stwierdzić, czy ją ustawiłeś, czy nie. Prawdopodobnie będziesz musiał użyć ręcznego ustawiania ostrości. Podczas robienia zdjęcia wyłącz laser.

Wiele sugerowanych odpowiedzi do tej pory zakłada, że ​​można zobaczyć coś przez wizjer lub punkt ogniskowy jest wystarczająco blisko, aby użyć pomocy do ustawiania ostrości. Chociaż wszystkie świetne sugestie dotyczące ustawiania ostrości w słabym świetle , myślę, że masz do czynienia z brakiem ustawiania ostrości w świetle.

Spędzam dużo czasu fotografując podobne sytuacje, w których w wizjerze po prostu nie ma światła. Metodą, na której się skupiam w takich sytuacjach, jest metoda prób i błędów. Zaczynam od ustawienia ogniskowej na nieskończoność, uchwycenia kadru, sprawdzenia ostrości, wyregulowania w razie potrzeby i zrobienia kolejnej ekspozycji. Jeśli robisz 10-minutowe ekspozycje, może to być czasochłonne, w moim przypadku zwiększam czułość ISO dla ekspozycji ostrości, a następnie obniżam ją dla hodowców.

Próba i błąd prawdopodobnie nie są odpowiedzią, której szukasz, ale działała dla mnie przez lata. Nie znalazłem lepszej metody ustawiania ostrości w świetle zerowym.

Jeśli chcesz skupić się na gwiazdach, możesz to osiągnąć na wiele sposobów .

Kilka możliwości to:

• Wyszukiwarka kątów prostych z powiększeniem (użyłem Hoodmana z powiększeniem 2,5x). Wybierz jasną gwiazdę, na której chcesz się skupić.

• Hartmann lub Bahtinov maska (mogą być generowane on-line tutaj i tutaj ). Zasadniczo jest to kawałek kartonu lub plastiku z wyciętym wzorem, który pomoże podczas ogniskowania. Używanie celownika kątowego z powiększeniem w połączeniu z maską dla uzyskania najlepszych rezultatów. Jeśli gwiazdy nadal przygasają, musisz wykonać ekspozycję z założoną maską, aby określić prawidłowe ustawienie ostrości. Po odpowiednim ustawieniu ostrości pamiętaj o zdjęciu maski z normalnych ekspozycji;).

Do wyboru są:

1. Automatyczne ustawianie ostrości za pomocą jasnego / kontrastowego punktu w nieskończoności, przełącz na tryb ręczny i nie dotykaj już ostrości (nadal dobrym pomysłem jest sprawdzenie ostrości między zdjęciami).
2. Ustaw ostrość ręcznie (ponownie przy użyciu jasnego punktu; większość kamer potwierdzi ostrość, jeśli się z tobą zgadza, może to być pomocne, ale nie polegaj na tym).
3. Ustaw ostrość za pomocą skali ogniskowania (uważaj, aby teleskopy znajdowały się daleko od ostatniej wskazanej odległości do nieskończoności). Najlepiej wcześniej sprawdzić, czy skala ostrości jest dokładna dla wszystkich ogniskowych, jeśli używasz obiektywu zmiennoogniskowego.
4. Niech autofokus „zobaczył”, a kiedy nie może znaleźć niczego, na czym mógłby się skupić, powinien osiąść w nieskończoności, teraz przełączyć na tryb ręczny i zrobić zdjęcie. Sprawdź to zachowanie w dobrych warunkach.
5. Użyj podglądu na żywo i zoomu ekranowego do ustawiania ostrości, jeśli aparat to obsługuje (musi być coś na zdjęciu, prawda?).

Zrób zdjęcie i sprawdź, czy skupiasz się na właściwym miejscu, powiększając ekran.

Jeśli to nie zadziała, prawdopodobnie i tak jest zbyt ciemno.

Możesz wypróbować niektóre systemy wspomagające ustawianie ostrości, takie jak ST-E2 firmy Canon, ale nie byłbym pewien, czy są dobre w nieskończoności i prawdopodobnie wrócisz do punktu 4.

Kilka rzeczy, o których nie wspomniałem w odpowiedziach (chociaż jedna z nich została wymieniona w komentarzu [EDYCJA: tak naprawdę, myślę, że pierwsza też została wspomniana, po prostu źle ją odczytałem, mówiąc o oknie ustawiania ostrości.]) :

• użyj latarki, reflektora, reflektorów samochodowych lub innej formy światła (zanieczyszczenie;), aby oświetlić coś, co znajduje się w ramce lub w podobnej odległości od tego, co chcesz w ramce. Skoncentruj się na tym (lub na samym źródle światła - na to, co brzmi jak robisz, mogą to być światła miasta (miejmy nadzieję odległego) miasta (choć idealnie byś ich nie miał), lub ... ... dowolna liczba rzeczy. [EDYCJA: a następnie, oczywiście, wyłącz to źródło światła, aby uzyskać rzeczywistą ekspozycję.]

• Dowiedz się (więcej?) O odległości hiperfokalnej, jej związku z głębią ostrości i zastosuj te pojęcia do powyższego. (Zobacz definicję 1 na stronie hiperfokalnej Wikipedii lub w wielu innych zasobach ).

Dodaj to, oczywiście, do techniki ustawiania ostrości raz, a potem zostaw ją w trybie ręcznym (lub mojej preferowanej opcji - skonfiguruj aparat tak, aby nie ustawiał ostrości na naciśnięcie do połowy, ale z włączonym AF lub niektórymi inny przycisk; szczegóły różnią się w zależności od aparatu, ale wiem, że wiele lustrzanek ma tę opcję).

Próba i błąd przy szeroko otwartej aperturze i najwyższym możliwym ISO to również dobra technika, choć już o tym wspomniano. :)

Mam nadzieję, że dostaniesz to, czego szukasz!

Jeśli używasz statywu, ustaw aparat, a następnie podkręć ISO do końca (idę 12800, przygotowując się do zdjęć gwiazdowych) i szeroko otwieraj przysłonę. Zrób kilka zdjęć próbnych, a powinieneś być w stanie dobrze określić, gdzie znajduje się punkt skupienia. Dostosuj, dopóki nie osiągniesz właściwego kadrowania i ostrości, a następnie powinieneś być w stanie ponownie wyregulować dla zamierzonych wartości ISO, ekspozycji i czasu. Po prostu nie przestawiaj ostrości na automatyczne przed zrobieniem zdjęcia!

Ponadto, jeśli strzelasz w niebo bez dużej ilości pierwszego planu, nieskończoność jest świetnym wyborem. Zrób zdjęcie w świetle, aby wiedzieć, na którym końcu pierścienia ustawiania ostrości musisz być, aby trafić w nieskończoność, a następnie po prostu skomponuj ujęcie z ręcznie ustawionym ustawieniem ostrości.

Jeśli Twój aparat obsługuje LiveView, możesz spróbować tetheringu aparatu do laptopa i użyć oprogramowania CameraWindow firmy Canon, aby uzyskać obraz na żywo o przyzwoitych rozmiarach. Ułatwi to ocenę ostrości. Zakładając oczywiście, że Canon, ale inni producenci mają podobne możliwości.

Oczywiście użyj również trybu ręcznego ustawiania ostrości.

Wiem dokładnie o czym mówisz. W takich sytuacjach wizjer jest bezużyteczny.

Poszukuję wskaźnika ostrości na obiektywie. Przełączam na ręczne ustawianie ostrości, a następnie używając jakiegoś obiektu emitującego światło (telefon, iPod touch, zegarek na rękę itp.) Ustawiam ostrość na nieskończoność. Następnie wykonam strzał (powiedzmy f / 4 i 15 sekund, ponad 15 sekund, a dostaniesz szlaki, gdy gwiazdy się poruszają). Następnie sprawdzę ważność fokusa, przeglądając zdjęcie. Zdaję sobie sprawę, że nie skupiasz się na a priori, ale ponieważ mamy do czynienia z cyfrową wersją, możesz wypalić kilka klatek.

Podgląd na żywo jest bardzo przydatny, jeśli widzisz gwiazdy, powiększ widok na żywo do jednej z najjaśniejszych gwiazd, a przy ręcznym ustawianiu ostrości ustaw go na możliwie najmniejszy i okrągły. Autofokus jest bezużyteczny, jeśli chcesz sfotografować nocne niebo ...

Istnieje również oprogramowanie, które może pomóc w ustawianiu ostrości po podłączeniu aparatu do komputera. Do kanonu można użyć f. dawny. Backyard EOS ( http://www.backyardeos.com/ ) lub APT ( http://www.ideiki.com/astro/ )

O ile cię nie rozumiem, po to jest celownik.

Istnieją opcje, aby nieco ułatwić; Możesz także użyć przycisku podglądu głębi ostrości, jeśli aparat go obsługuje (zwykle u dołu, po przeciwnej stronie niż migawka, dla korpusów Canon). Możesz także użyć możliwie małej przysłony (f / 22 lub wyższej), aby zmaksymalizować głębię ostrości.

Inną opcją byłoby wcześniejsze wejście na scenę, skupienie się na celu (ręcznie lub automatycznie), a następnie upewnienie się, że ostrość powróciła do trybu ręcznego, pozostaw aparat na statywie i niczego nie dotykaj.

Większość nowoczesnych lustrzanek automatycznych używa kontrastu, aby znaleźć krawędź i zasięg. Jeśli jest za ciemno ... bez kontrastu. W torbie aparatu niosę małą latarkę LED. Wykadruj / ustaw ostrość za pomocą światła, naciśnij do połowy, aby zablokować ostrość, zmienić kompozycję i strzelać. Jeśli twoje źródło światła jest zbyt silne (i nie ustawiasz się manualnie), ekspozycja może być problemem.

Dla mnie najlepszą metodą ustawiania ostrości jest znajdowanie nieskończoności w świetle dziennym, wybór obiektywu (najlepiej stałej ogniskowej) i ustawianie ostrości na nieskończoność, a następnie zanotowanie punktu ostrości na skali odległości. Niektórzy używają taśmy, ale jest to bałagan. Sugeruję użycie wykałaczki do nałożenia niewielkiego punktu białej farby na beczkę, w której punkt skupienia pokrywa się z linią odległości. Pozostawia to 1 mm punkt, który jest schludny i dobrze widoczny. Zabawa w próbę skupienia jest bólem i jest czasochłonna (wiele ekspozycji po 2-3 minutach). Zoom może wymagać kilku testów, ponieważ punkt nieskończoności może się zmieniać wraz z ogniskową.

PS. Księżyc jest także użytecznym sprawdzianem nieskończoności.

Ponieważ nic nie widać przez wizjer, wydaje mi się, że niezbędny jest obiektyw ze skalą odległości. Starsze ręczne ustawianie ostrości byłoby idealne i tanie (szczególnie w 50 mm), choć nie pamiętam, ile mają kompatybilność wsteczną Canonów.

Używam urządzenia składającego się z obiektywu i oświetlonego obrazu. Zdjęcie znajduje się w ognisku obiektywu, jego dokładne położenie można regulować. Patrząc przez obiektyw, obraz będzie wyglądał na nieskończony.

Zdjęcie ma kilka dobrych punktów autofocus. Wybieram jeden z nich, skupiam się na nim, robię zdjęcie próbne, a następnie dostosowuję ostrość, obracając śrubę na urządzeniu, które przesuwa obraz o ułamek milimetra.