Czy Canon 15–85 mm + 50 mm f / 1.8 jest odpowiednim zamiennikiem 17–55 mm f / 2.8?

Obiektyw EF-S 15–85 mm jest stosunkowo nowym obiektywem i do tej pory nie widziałem zbyt wielu rekomendacji. Jednak większość recenzji była bardzo pozytywna i mówi się, że obiektyw jest optycznie na równi z 17-55 mm. Poświęca stały szerszy otwór przysłony dla lepszego zakresu zoomu, który mógłby przełożyć się na mniejszą liczbę zmian obiektywu. Jeśli chodzi o 50 mm f / 1.8, jest to jeden z najbardziej zalecanych obiektywów, tani w zabrudzeniu i odpowiedni do fotografii przy słabym świetle i portretów.

Kombinacja dwóch soczewek jest również tańsza niż pojedyncza (około 53 000 INR w porównaniu z 64 000 INR). Scenariusze użytkowania, które mam na myśli, wraz z moimi przemyśleniami są następujące:

• Fotografia ogólnego przeznaczenia \ fotografia podróżna - 15-85 mm wydaje się do tego bardziej wszechstronna niż 17-55 mm, szczególnie gdy światło nie jest ograniczeniem
• Portrety - 17-55 mm byłoby w tym względzie dość uniwersalne (jednak 55 mm wydaje się nieco krótkie, aby uzyskać ciosy, a zbliżenie się może prowadzić do zniekształceń)
• Fotografowanie wydarzeń (wesela, imprezy itp.) - 17-55 mm ma przewagę w słabym świetle w porównaniu z 15-85 mm, a 50 mm może nieco wydłużyć w zamkniętym otoczeniu
• Fotografowanie w słabym świetle - 17-55 mm jest bardziej wszechstronne, ale 50 mm ma szerszy otwór

Więc co byłoby lepszym ulepszeniem dla mojej obecnej konfiguracji składającej się z Canona 550D z obiektywami 18–55 mm IS i 55–250 mm IS? Czy są jakieś alternatywy warte rozważenia w tym budżecie?

Uwaga: zadałem podobne pytanie dotyczące aktualizacji obiektywu zestawu , ale nie miało to miejsca na konkretny scenariusz ani obiektyw.

Zanim kupisz inny obiektyw, zdobądź 50 mm f / 1.8 . Jest to niezbędny obiektyw dla każdego, kto choć trochę interesuje się fotografią portretową . Po prostu nie możesz się z tym pomylić. Właściwie nigdy nie użyłem 18-55 po tym, jak dostałem pięćdziesiąt liczb pierwszych.

Dla potrzeb zoomu lepiej byłoby skorzystać z obiektywu innej firmy, takiego jak Tamron 17-50 f / 2.8 (bez VC) . Przy 21 000 INR (440 USD) kosztuje on jedną trzecią Canona 17-55 mm f / 2.8 i ma doskonałą ogólną wydajność .

Oto moja historia:

Jakiś czas temu miałem podobny dylemat. Miałem Canona 500D z obiektywem w zestawie 18-55 i szukałem nowego obiektywu. Ponieważ mój budżet był napięty, kupiłem 50 mm f / 1.8 i byłem zdumiony różnicą, jaką zrobił szerszy otwór. Niesamowita wydajność w słabym świetle i słodko wyglądający bokeh utrudniały zrobienie z niego złego zdjęcia.

Ale przy współczynniku kadrowania wynoszącym 1,6 uważam, że jest on trochę za ciasny do użytku w pomieszczeniach i chociaż „ powiększanie stopami ” jest normą w przypadku obiektywów stałoogniskowych, znalazłem, że brakuje mi miejsca w pomieszczeniu.

Poza tym często fotografowałem z szeroko otwartymi oczami i odkryłem, że fotografowanie portretu na przysłonie f / 1.8 sprawia, że ​​nawet ustawienie ostrości obu oczu staje się wyzwaniem. Ułóż drugą osobę w kadrze i nie ma sposobu, aby skupić uwagę obu osób. Zacząłem więc ograniczać go do około f / 2.8, co dało mi wykonalną głębię ostrości, jednocześnie zapewniając świetną wydajność przy słabym świetle.

Uświadomiłem sobie, że potrzebuję obiektywu o wszechstronności obiektywu zestawu i szerokiej apertury, jak w przypadku obiektywu stałoogniskowego . Miałem mniejszy budżet i dlatego kupiłem Tamrona 17-50 f / 2.8 (bez VC) . Odtąd nie byłem rozczarowany. Nadal zwracam się do 50 mm f / 1.8, kiedy naprawdę potrzebuję dodatkowego ogranicznika 2/3 lub naprawdę płytkiego DOF, ale Tamron używa 95% razy.

Fotografowałem portrety, koncerty, wesela i zawsze dobrze się spisywałem. Byłoby lepiej, gdyby był nieco ostrzejszy szeroko otwarty i gdyby autofokus nie był tak głośny, ale jego ogólna wydajność i wszechstronność przeważają nad tymi drobnymi problemami.

PS: Jestem wielkim fanem bokeh i fotografuję głównie w słabym świetle, więc pomyślałem, że przydałoby się pokazać kilka przykładów tego, co pozwala f / 2.8.

Ten pokazuje, jak można użyć płytkiej głębi ostrości przy przysłonie f / 2.8, aby uzyskać słodki efekt bokeh. 50 obiektywów również zrobiłoby tutaj cuda, ale nie można ciągle zmieniać soczewek na imprezie.

Ten został zastrzelony tylko świecą po lewej stronie (poza kadrem) i zapalniczką (w kadrze).

Zgadzam się ze wszystkim, co powiedziałeś, z wyjątkiem słabego światła.

f / 2.8 wciąż nie wystarcza w wielu sytuacjach, różnica między f / 3.5 i f / 2.8 jest bardzo mała i można ją prawie zignorować. f / 5.6 i f / 2.8 to tylko dwa stopnie, więc patrzysz na 1/10 obrotów na 1/40. Jeśli masz wrażenie, że f / 2.8 jest zadziwiająco dobry w słabym świetle, tak nie jest .

15-85 jest bardziej elastyczny, ma dobrą jakość (podobnie jak 17-55), jest lepszy w podróży, a także tańszy i nowszy.

W każdej chwili wybrałbym 15-85.

Gdybym musiał zapłacić więcej, przenieść więcej, zmniejszyć zakres zoomu i użyć nieco starszego stabilizatora obrazu, tylko o dwa stopnie większy otwór , wolałbym podnieść ISO i uzyskać wszystkie inne korzyści, a także zaoszczędzić trochę pieniędzy na 50 mm f / 1.4 !!

Nie zapominajmy, że f / 5.6 ma 85 mm w porównaniu z 55 mm w 17-55

Mam zarówno 50 mm F1.8, jak i 17-55 mm F2.8 (i obiektyw zestawu), tak naprawdę nie rozważałbym posiadania obiektywu prime + kit jako ekwiwalentu.

Przekonałem się, że sytuacje, w których ich używałem, były zupełnie inne, ale 17-55 to, co miałbym w aparacie w 80% przypadków. Stała ogniskowa 50 mm okazała się przydatna w sytuacjach imprezowych, gdzie potrzebujesz maksymalnego otworu i małego rozmiaru obiektywu, a także okazjonalnych sytuacji, w których wiedziałem, że 50 mm będzie odpowiedniego rozmiaru.

Jednak w większości przypadków kombinacja stabilizacji obrazu F2,8 + oznaczała, że ​​17-55 było najlepszym wyborem i nie chcesz się spieszyć z wymianą obiektywów.

Jeśli znajdziesz dodatkową odległość, którą kupuje ci 15–85, i na ogół masz wystarczającą ilość światła, może to być dobry wybór. Jednak dość często stwierdziłem, że na 550D (18 megapikseli) mogłem użyć 55 mm i przyciąć zdjęcie do odpowiednika 100 mm ujęcia. Gdy masz tendencję do uzyskiwania dobrej rozdzielczości z 17-55, działa to całkiem dobrze.

Przekonałem się, że posiadanie 17-55 w aparacie i posiadanie 50 mm w mojej torbie było najbardziej zaokrągloną opcją (i teleobiektywem na niektóre okazje, ale nie przez cały czas).